Spawanie ręczne elektroda otulona. MMA
Opis metody:
Do spawania ręcznego stosuje się topliwe elektrody, wykonane w ten sposób, że na rdzeniu znajduje się masa otulinowa o odpowiednim składzie i własnościach. Łuk jarzy się pomiędzy rdzeniem elektrody a materiałem rodzimym. Wraz z rdzeniem stapia się otulina elektrody, tworząc gazową atmosferę ochronną wokół łuku i ciekłego metalu spoiny.
Zadania jakie spełnia otulina w procesie spawania są następujące:
1. polepszenie warunków do zainicjowania i jarzenia się łuku elektrycznego-funkcja jonizacyjna;
2. ochrona ciekłego metalu przed działaniem gazów z atmosfery tj. tlen i azot-funkcja izolacyjna;
3. regulacja składu chemicznego i poprawienie właściwości stopiwa, poprzez wprowadzenie jednych składników a zredukowanie innych. Dlatego do pracy wykorzystujemy różnego rodzaju elektrody różnym składzie:
a)elektrody ułatwiające jonizacje i stabilizacje łuku elektrycznego;
b)elektrody gazotwórcze i wytwarzające żużel;
c)elektrody polepszające skład chemiczny stopiwa
Polepszenie właściwości jest również efektem reakcji metalurgicznych w wyniku których następuje odtlenienie, odsiarczenie i odfosforowanie. Metoda ta jest uniwersalna ponieważ pozwala na prace we wszystkich pozycjach oraz na różnorodność elektrod pozwalających na spawanie dowolnych gatunków stali oraz metali nieżelaznych .
Elektrody stosowane do spawania:
Produkowanych jest wiele gatunków elektrod ze względu na zastosowanie, grubość otuliny oraz rodzaj otuliny. Ze względu na skład chemiczny otuliny i rdzenia elektrody można stosować do spawania stali węglowych i niskostopowych, stali wysokostopowych, metali nieżelaznych.
Ze względu na skład chemiczny i oddziaływanie metalurgiczne rozróżnia się elektrody: kwaśne, zasadowe, rutylowe, utleniające i celulozowe.
Elektrody kwaśne zawierają w otulinie znaczną ilość tlenków krzemu, manganu, żelaza oraz żelazomanganu. Stosowane do spawania mniej odpowiedzialnych konstrukcji, charakteryzują się stabilnością łuku i wyższą wytrzymałością prądową.
Elektrody zasadowe zawierają w otulinie znaczną ilość węglanów wapnia i magnezu i fluorytu. Przeznaczone do spawania stali stopowych oraz do podwyższonej i wysokiej wytrzymałości. Spawa się prądem stałym, krótkim łukiem.
Elektrody rutylowe zawierają znaczne ilości rutylu w otulinie. Mają bardzo dobrą stabilność łuku dlatego stosuje się je do w pozycjach utrudnionych. Można nimi spawać zarówno prądem stałym jak i zmiennym.
Elektrody utleniające zawierają w otulinie tlenki żelaza i manganu w otulinie. Wprowadzają do stopiwa tlen i azot stąd gorsze jakości wykonanych połączeń.
Elektrody celulozowe zawierają w otulinie 30% celulozy. Są głęboko wtapiające się ze względu na wysoką temperaturę łuku. Wprowadzają wodór dlatego mamy gorsza jakość połączenia.
Źródła prądu i warunki spawania:
Jako źródło zasilające stanowisko spawania ręcznego stosuje się spawarki prostownikowe, przetwornice spawalnicze oraz spawarki transformatorowe.
Warunki spawania podlegają określeniu przed spawaniem. Ustalamy rodzaj i średnice elektrody, prąd spawania, szybkość spawania i sposób prowadzenia elektrody. Podczas spawania należy utrzymywać możliwie krótki łuk. średnica rdzenia określana jest na podstawie grubości spawanego elementu. Największy wpływ na wady ma wpływ ostatnia warstwa-graniowa. Układa się ją zawsze cienką elektrodą.
2.0 Spawanie automatyczne łukiem krytym.SAW
Opis metody:
Spawanie to jest metodą o automatycznym (rzadko półautomatycznym) przebiegu procesu. Elektroda jest w postaci drutu zaś materiałem ochronnym jest topnik spawalniczy. W procesie spawania łuk jest niewidoczny gdyż jarzy się pod przykryciem topnika. Pena ilość topnika topi się tworzą żużel, który chroni ciekły metal przed hartowaniem i atmosferą. Metoda ta jest bardzo wydajna ze względu na możliwość stosowania natężeń prądu. Możliwe to jest gdyż prąd doprowadzony jest do elektrody tuż przy jej końcu. Krótki odcinek elektrody pozostający pod prądem pozwala na obciążenie jej bardzo dużym prądem nawet do 1200 A, to z kolei powoduje dużą szybkość spawania i wzrost wydajności 5-10 krotnie w porównaniu do spawania ręcznego elektrodą otuloną. Zaletą jest jeszcze dobre wykorzystanie energii. Wadą natomiast to, że można spawać jedynie podolnie lub nabocznie. Metoda ta chętnie wykorzystywana jest w przemyśle okrętowym i w budownictwie konstrukcji stalowych.
Urządzenia do spawania:
Stanowisko zasilane źródłem prądu stałego lub zmiennego. Spawa się przy pomocy automatu spawalniczego. Najważniejszym urządzeniem stanowiska jest automat spawalniczy, którego głównymi elementami są: wózek samojezdny, podajnik elektrody, zbiornik topnika, szpula z drutem i pulpit sterowniczy.
Materiały dodatkowe:
Materiałami dodatkowymi są: topniki, druty pełne, druty rdzeniowe, taśmy i wypełniacze.
Topnik w tej metodzie odgrywa taka role jak otulina przy spawaniu ręcznym lub grawitacyjnym.
Druty pełne do spawania klasyfikuje się na podstawie zwartości manganu. Powierzchnia drutów pokryte są miedzią w celu och Rony przed korozją oraz poprawienia przewodności elektrycznej.
Druty rdzeniowe są zwijane z cienkiej blachy stalowej z rdzeniem ze sproszkowanych ferrostopów. Druty te są często stosowane do napawania utwardzającego.
Taśmy jako materiał dodatkowy stosowane są do napawania platerującego.
Wypełniacz do spawania łukiem krytym jest to drobnoziarnisty materiał metalowy w postaci proszku lub śrutu, zasypywany przed spawaniem w rowek ukosowanych krawędzi elementu spawanego. Efektem jest zwiększenie udarności spoiny.