Hygrophorus hypothejus (wodnicha jasnożółta (późna))


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Hygrophoraceae>Hygrophorus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Hygrophorus hypothejus (Fr.) Fr. - wodnicha jasnożółta (późna)
masowo w młodniku sosnowym na piaskumasowo w młodniku sosnowym na piaskumasowo w młodniku sosnowym na piaskumasowo w młodniku sosnowym na piasku
Opis
  Kapelusz (2)3 - 5(10) cm średnicy. Oliwkowobrunatny, kakaowobrązowawy, brudnooliwkowy, żółtooliwkowy. Pośrodku zazwyczaj nieco ciemniejszy. Początkowo sklepiony (prawie dzwonkowaty), potem spłaszczony, nieco wgłębiony z tępym garbkiem pośrodku. Powierzchnia gładka, bardzo lepka. Brzeg długo podgięty.
  Blaszki początkowo białawe. Potem żółte. U starych okazów pomarańczowo-czerwonawe, czasem z ciemniejszymi plamami. Dość rzadkie i grube, szerokie, różnej długości. Miękkie. Przyrośnięte lub lekko zbiegające.
  Trzon (3)5 - 10 x 0.3 - 0.7 cm. Początkowo biały, później żółty lub żółtawy. Jaśniejszy od kapelusza, jednobarwny, niekiedy paskowany z powodu wysychającej warstwy śluzu. Wysmukły, cylindryczny. W dole nieco zwężony. Gładki. Poniżej słabo zaznaczonego pierścienia śluzowaty.
  Miąższ żółtawy lub żółty. Niezmienny. Smak łagodny, przyjemny, słodkawy. Zapach niewyraźny (bez zapachu), łagodny (delikatnie owocowy).

Zarodniki
  7 - 9 x 4 - 5 mim. Bezbarwne. Wydłużone, podłużnie eliptyczne. Gładkie. Wysyp biały.

Występowanie
  Pospolity. W lasach szpilkowych, głównie sosnowych (dwuigielnych) i mieszanych - na glebach kwaśnych. Na nizinach i w niższych położeniach górskich. Późną jesienią, po pierwszych przymrozkach i zimą, od października (listopada) do stycznia (lutego) (przy łagodniejszej zimie). Na ziemi. Często gromadnie.

Wartość
  Jadalny. W Polsce przeważnie nie zbierany. Smaczny, nadaje się na zupy i sałatki. Zaletą jest to, że występuje w okresie, gdy jest mało grzybów.
  W mojej ocenie średni. Ma nieprzyjemną konsystencję {"rozłazi się"). Smak ma jakby żywiczny i dziwny. W niewielkiej ilości może być ciekawy jako dodatek. W większej może budzić odrazę.

Gatunki podobne
  Z powodu późnej pory występowania trudno o pomyłkę. Można pomylić z lejkówkami (Clitocybe) i niektórymi zasłonakami (Cortinarius).
  Wodnicha oliwkowobiała (Hygrophorus olivaceoalbus) ma również lepki trzon i kapelusz z tym, że o barwie oliwkowej. Trzon z delikatnymi zygzakowatymi paseczkami na powierzchni.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Hygrophoraceae>Hygrophorus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |