Hygrophorus hypothejus (wodnicha jasnożółta (późna))



www.grzyby.pl| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Agaricales 
| Hygrophoraceae 
| Hygrophorus 
| Słownik |
 
Hygrophorus hypothejus (Fr.) Fr. - wodnicha jasnożółta (późna)
w młodniku sosnowym, na glebie piaszczystej16.11.1997, [Copyright © 1997 by Marek Snowarski]w młodniku sosnowym, na glebie piaszczystej; 16.11.1997, ; 43 kB[Copyright © 1997 by Marek Snowarski]w młodniku sosnowym, na glebie piaszczystej; 16.11.1997, ; 67 kB[Copyright © 1997 by Marek Snowarski]w młodniku sosnowym, na glebie piaszczystej; 16.11.1997, ; 37 kB[Copyright © 1997 by Marek Snowarski]
Kapelusz  (2)3 - 5(10) cm średnicy. Oliwkowobrunatny, kakaowobrązowawy, brudnooliwkowy, żółtooliwkowy. Pośrodku zazwyczaj nieco ciemniejszy. Początkowo sklepiony (prawie dzwonkowaty), potem spłaszczony, nieco wgłębiony z tępym garbkiem pośrodku. Powierzchnia gładka, bardzo lepka. Brzeg długo podgięty.
Blaszki  Początkowo białawe. Potem żółte. U starych okazów pomarańczowo-czerwonawe, czasem z ciemnijszymi plamami. Dość rzadkie i grube, szerokie, różnej długości. Miękkie. Przyrośnięte lub lekko zbiegające.
Trzon  (3)5 - 10 x 0.3 - 0.7 cm. Początkowo biały, później żółty lub żółtawy. Jaśniejszy od kapelusza, jednobarwny, niekiedy paskowany z powodu wysychającej warstwy śluzu. Wysmukły, cylindryczny. W dole nieco zwężony. Gładki. Poniżej słabo zaznaczonego pierścienia śluzowaty.
Miąższ  Żółtawy lub żółty. Niezmienny. Smak łagodny, przyjemny, słodkawy. Zapach niewyraźny (bez zapachu), łagodny (delikatnie owocowy).
Zarodniki  7 - 9 x 4 - 5 mim. Bezbarwne. Wydłużone, podłużnie eliptyczne. Gładkie. Wysyp biały.
Występowanie(HABITAT)  Pospolity. W lasach szpilkowych, głównie sosnowych (dwuigielnych) i mieszanych - na glebach kwaśnych. Na nizinach i w niższych położeniach górskich. Późną jesienią, po pierwszych przymrozkach i zimą, od października (listopada) do stycznia (lutego) (przy łagodniejszej zimie). Na ziemi. Często gromadnie.XI1:97; XI2:97;
Wartość  Jadalny. W Polsce przeważnie nie zbierany. Smaczny, nadaje się na zupy i sałatki. Zaletą jest to, że występuje w okresie, gdy jest mało grzybów.
  W mojej ocenie średni. Ma nieprzyjemną konsystencję {"rozłazi się"). Smak ma jakby żywiczny i dziwny. W niewielkiej ilości może być ciekawy jako dodatek. W większej może budzić odrazę.
Uwagi(REMARKS)  Z powodu późnej pory występowania trudno o pomyłkę. Można pomylić z lejkówkami (Clitocybe) i niektórymi zasłonakami (Cortinarius).
  Wodnicha oliwkowobiała (Hygrophorus olivaceoalbus) ma również lepki trzon i kapelusz z tym, że o barwie oliwkowej. Trzon z delikatnymi zygzakowatymi paseczkami na powierzchni.
Literatura (REFERENCES)[1,2,4,5,8];[15][11][24]
W Internecie (LINKS)* Fungi of the San Francisco Bay Area* Cercle de Mycologie de Mons


| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Agaricales 
| Hygrophoraceae 
| Hygrophorus 
| Słownik |Strona ostatnio zmieniana/MODIFIED: 05.01.1998 (utworzona/CREATED 14.10.1997)Copyright © 1997-1998 by Marek Snowarski / E-MAIL: [e-mail]


Wyłączny sponsor hostowania atlasu - firma Noris II (www.grzyby.com)