Hygrophorus eburneus (wodnicha biała)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Hygrophoraceae>Hygrophorus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Hygrophorus eburneus - wodnicha biała
pod bukami, w trawie na skraju drogi; w czasie deszczu
Owocnik
  Kapelusz biały z wiekiem słabo kremowy; 3-8 cm średnicy; półkulisty do stożkowatego, stary rozpostarty z faliście powyginanym brzegiem; cienkomięsisty; powierzchnia silnie śluzowata, sucha - tłusta do lepkiej.
  Blaszki białe, rzadkie, szerokie, zbiegające, z równym ostrzem.
  Trzon biały, śluzowaty jedynie pod kapeluszem suchy z białymi kosmkami; 4-12 x 0.3-1 cm, długi, smukły, podstawa zwężona.
  Miąższ biały, smak łagodny, zapach wyraźny (zwłaszcza u podsychających egzemplarzy) kwaskowato-aromatyczny, przypominający zapach gąsienic trociniarki.

Zarodniki
  Wysyp biały. Zarodniki 8-9 x 4.5-5 mim, elipsoidalne, gładkie.

Występowanie
  Pospolity. Owocniki wyrastają masowo pod bukami od sierpnia do listopada.

Wartość
  Może być jadalny ale z uwagi na intensywny zapach raczej nie jest to przyjemne.

Gatunki podobne
  Również biała ale mniej śluzowata wodnicha świerkowa (Hygrophorus piceae) wyrasta pod świerkami.
  Wodnicha bukowa (Hygrophorus discoxanthus) z wiekiem żółknie.
  Pod bukami rośnie podobna Hygrophorus cossus kapelusz i trzon maja rdzawożółto-pomarańczowy odcień.
  Wodnicha złocista (Hygrophorus chrysodon) ma żółte plamy na brzegu kapelusza i na trzonie.
  Wodnicha gładka (Hygrophorus penarius) ma suchy trzon, wyraźnie zwężony i korzeniasty.
  Wodnicha grubopierścieniowa (Hygrophorus gliocyclus) ma silnie śluzowaty kapelusz i trzon, z grubym śluzowatym pierścieniem widocznym szczególnie u młodych egzemplarzy.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Hygrophoraceae>Hygrophorus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |