Przekaz 7









Wstecz / Spis treści / Dalej
PYTANIA DOTYCZĄCE OPIEKUNA DUCHOWEGO
Opowiedz, kim jest opiekun duchowy? Czy to określenie jest w ogóle właściwe, czy może należałoby używać innego? Czy ono nie uwłacza Energii, która pełni tę funkcję?

"Opiekun duchowy jest to ENERGIA, która prowadzi człowieka przez życie. Jest
ona cały czas przy nim, pomaga mu w trudnych chwilach, choć ten o tym nie
wie. Od siły i ENERGII opiekuna duchowego mogą zależeć wydarzenia, które toczą
się wokół tej osoby. Jednak nie do końca. Otóż opiekun duchowy nie może ingerować
we wcześniej zaplanowane życie człowieka. Jeżeli ten chciał osiągnąć wysokie
wzmocnienie energetyczne to jego życie może być trudne, pełne bólu. Opiekun
duchowy będzie dbać o to aby dana osoba nie zboczyła z wcześniej obranego
kierunku, nie została opanowana przez złe emocje. Będzie również podsuwał
tej osobie pozytywne myśli tak aby mogła ona zrealizować swój cel. Czasem
jednak opiekun niewiele może zrobić jeżeli osoba zbyt daleko odeszła od tego
co było jej przeznaczone, zbyt oderwała się od świata duchowego. Czasem też
jest zbyt słaby by móc skutecznie pomagać w trudnych sytuacjach. Kolejną rolą
opiekuna duchowego, duszy opiekuńczej, przewodnika życiowego
tutaj nazewnictwo
nie gra roli
jest umożliwienie powrotu duszy w ZAŚWIAT. Czasami jest to
trudne, gdy dana osoba zbyt mocno związała się ze światem materialnym, jego
dobrami i przyziemnymi emocjami. Opiekun duchowy pomaga odwrócić się w kierunku
ŚWIATŁA, przekroczyć granicę pomiędzy wymiarami, ostatecznie zerwać ze światem
materialnym. Opiekun duchowy to ENERIGA, która z WOLNEGO WYBORU chce prowadzić
daną osobę przez życie. Nikt jej tego nie nakazuje, nikt jej nie zmusza. Robi
to wyłącznie z MIŁOŚCI do tej osoby, chęci niesienia pomocy. Bycie opiekunem
jest to funkcja odpowiedzialna, jest przejawem najwyższej miłości i dobrej
woli. Nie może w tym być nic uwłaczającego, bo niby dlaczego pomaganie innym,
którzy przechodzą próbę życia ma takim czymś być? Jest to wyraz zrozumienia
i chęci pomocy, ponieważ ENERGIA, która jest opiekunem duchowym jest wzorem
do którego dąży ENERGIA w materii. Jest ona zatem większa niż ta, która jest
w ciele ludzkim, nie może być jednak dużo większa gdyż zadanie takie
osiągnięcie
zbyt dużej wibracji
mogłoby przekraczać możliwości człowieka. Osoby, które
mają opiekuna duchowego, a szczególnie te które mają go silnego, zwykle odczuwają
głęboki związek z niematerialną częścią życia, światem duchowym, wiarą. Osoby,
które go nie mają, a niestety są też takie, często zagłębiają się w poznawanie
materialnej, typowej dla Ziemi strony życia. Nie wierzą i nie widzą związków
pomiędzy światem duchowym a materialnym. Nie oznacza to oczywiście, że każda
taka osoba, którą spotkamy nie posiada swojego opiekuna. Osoby bez opiekuna
bardzo często musiały wyrządzić dużo zła innym osobom lub prowadzić życie
pełne egoizmu, tak że inne ENERGIE odwróciły się od niej."

Rozumiem, że przed wejściem w ciało dana Energia dogaduje się z inną Energią aby ta druga była jej opiekunem? Jak to się odbywa? Co obie te Energie zyskują z takiego układu Człowiek-Opiekun? A może coś tracą, a jeśli tak to co?

"Tutaj w ZAŚWIATACH tworzymy społeczność. Nie jest to co prawda taka sama,
ani nawet podobna, społeczność jak wasza, jednak łączą nas pewne więzi. Mamy
swoich bliskich, tych których kochamy, choć oczywiście kochamy się także nawzajem.
Nie ma zatem w tym nic dziwnego, że gdy jeden z nas wyrusza w "podróż" aby
powiększyć swój ładunek, Ci którzy go kochają chcą mu w tym pomagać. Kiedy
Ja będę chciała wejść w ciało znajdą się też tacy, którzy poświęcą dla Mnie
trochę "czasu". U nas czas w pojęciu ziemskim nie istnieje, bo czy mógłby
istnieć czas dla kogoś kto nie miał swojego początku i nie zna końca? Nie
tracimy również nic podczas swojej opieki, doznajemy jedynie podobnych uczuć,
jak ta osoba. Gdy ona cierpi, my także cierpimy, gdy cieszy się my także się
cieszymy. Jest to wielka wspólnota uczuć. Nie możemy jednak powiększyć swojej
ENERGII jako że bytujemy w świecie idealnym, nie musimy podejmować decyzji,
nie doświadczamy materialnych uczuć oraz niewiedzy."

W jednej z odpowiedzi wspomniałaś, że "ENERGIA, która jest opiekunem duchowym jest wzorem do którego dąży ENERGIA w materii. Jest ona zatem większa niż ta, która jest w ciele ludzkim." Myślałem, że Energie są sobie równe. Co to więc znaczy, że jedna Energia jest większa od innej?

"ENERGIE w Zaświatach są różne. To jest właśnie jedyna rzecz jaka nas rozróżnia
i o nas świadczy. W tym idealnym świecie, świecie gdzie nie mamy ciał materialnych
posiadamy jedynie swój unikalny ładunek. Ten ładunek może być duży, mały lub
nieskończony, a także dodatni i ujemny. ENERGIE dodatnie różnią się od tych
ujemnych jednak to nie znaczy, że są ZŁE na co by wskazywała nazwa "ujemne".
Są po prostu inne. Tak to jest w naszym świecie i naprawdę za życia nie jesteście
tego w stanie zrozumieć. To co wiecie powinno wam wystarczyć, a zrozumienie
przyjdzie wraz z przejściem w Zaświat. Trudno jest wytłumaczyć dlaczego jedne
ENERGIE są większe drugie mniejsze. To nie ma nic wspólnego ze sprawiedliwością,
że jedni mają mniej, drudzy więcej. Po to jesteście na Ziemi aby właśnie pracować
nad swoją ENERGIĄ i to co SAMI osiągniecie to macie. Warto tutaj zauważyć,
że wszystkie stworzenia żywe mają swoją ENERGIĘ, tylko że jest ona inna od
naszej. To jest zupełnie inna płaszczyzna rozwoju, tak można by powiedzieć,
lecz mimo swego innego i małego ładunku, pełnoprawna, to znaczy, że jest traktowana
dokładnie tak samo jak inne i to samo co inne ENERGIE może robić. Jedyne co
ją ogranicza to jej własny ładunek. A im jest on większy tym większe są możliwości
danej ENERGII. Można obrazowo powiedzieć, że nasz ładunek jest jak paliwo
w samochodzie. Czym masz go więcej tym dalej możesz zajechać, zwiedzać przepiękny
Wszechświat, doznawać wspaniałych uczuć. Gdy masz jej za mało musisz "zatankować"
czyli wejść w ciało i przeżyć swoje życie, aby od nowa przez setki lat robić
to na co masz ochotę. To chyba tłumaczy dlaczego mamy inne ładunki energetyczne.
Jesteśmy po prostu różnymi indywidualnościami choć zbudowanymi z tej samej
ENERGII, i tak jak WSZYSTKO we Wszechświecie różnimy się od siebie."

Czy opiekun opiekuje się tylko jednym człowiekiem, czy kilkoma? Jeśli tak to w jakich okolicznościach?

"Bycie czyimś opiekunem duchowym to bardzo odpowiedzialna i zajmująca rola.
Trzeba tutaj podkreślić, że nie możemy znajdować się w kilku miejscach naraz,
czy obejmować widokiem całą Ziemię. Możemy za to z szybkością myśli przemieszczać
się w dowolne miejsce, wysyłać i odbierać informacje. Dlatego też zazwyczaj
opiekunem duchowym jest się tylko dla jednej osoby na raz i jest to osoba,
z którą wiążą nas pewne uczucia, gdyż robimy to dobrowolnie, nie można nas
do tego zmusić, a Ziemskie dziwne zasady moralne u nas nie obowiązują. Zdarza
się oczywiście, że będąc opiekunem duchowym pomaga się innym, np. w przejściu
w Zaświat. Jest to jednak rola krótkotrwała i nie wiąże się z dłuższym opuszczeniem
osoby którą się opiekujemy. Powiedzieć też trzeba, że rola opiekuna, która
dla Was może wiązać się z wieloletnią udręką, taką nie jest. Po pierwsze dla
nas, którzy jesteśmy nieśmiertelni i wieczni, ta chwilka spędzona w ciele
człowieka to jedynie nieznaczący moment, po drugie jest to zajęcie bardzo
ciekawe i uczące, podczas którego czujemy wiele uczuć, tych które doznaje
dana osoba, przeżywamy wiele ciekawych sytuacji. Jest to więc swego rodzaju
przygoda. Różni się ona jednak od przygody jaką przechodzimy będąc w ciele.
I tutaj można to zilustrować obrazowo. Wy jesteście rzeczywiści, rzeczywiście
cierpicie, doznajecie uczuć, podejmujecie ważne decyzje. My jesteśmy jak widzowie
w kinie, możemy się emocjonować, przeżywać ciekawe momenty, a także porażki,
jednak na nas samych nie ma to żadnego wpływu i my także nie mamy na Was wpływu,
jakby nie liczyć tego co podszeptujemy wam do ucha. To wszystko jednak mieści
się we wcześniej ustalonym scenariuszu. I na koniec znowu obrazowo jawi się
odpowiedź na zadane pytanie. Czy można być opiekunem więcej niż jednej osoby?
Jest to podobne przeżycie co oglądanie dwóch filmów na raz. Oczywiście jest
ono wykonalne, jednak w praktyce nie stosowane."

Czy człowiek ma tylko jednego opiekuna czy może mieć kilku? Jeśli tak, to od czego to zależy?

"Człowiek zazwyczaj ma kilka bliskich osób, które znajdują się w Zaświatach
i czekają na jego powrót. Są to np. członkowie jego rodziny z tego lub poprzednich
żyć. Oni także emocjonują się jego przeżyciami, martwią się jego problemami
i cieszą sukcesami. Nie są jednak dla tej osoby tym wzorcem energetycznym
do którego dąży i który jest stale przy niej. Posiadanie wielu opiekunów jest
zupełnie niepotrzebne, gdyż wprowadziło by to tylko pewien chaos. Pozostali,
czyli wszyscy bliscy, nie angażują się czynnie w życie takiej osoby. Nad wszystkim
czuwa opiekun, ustalony jeszcze przed wejściem w ciało. Nie ma też takiej
możliwości aby opiekun mógł być złym opiekunem, poza oczywiście jego ładunkiem
który mógłby być zbyt mały lub zbyt duży. Jednak ponieważ wybór dokonuje się
przed wejściem w ciało to możecie być pewni, że jest odpowiedni. Oczywiście
nie oznacza to, że energia opiekuna jest tak duża, że podczas życia osiągniecie
dużą porcję ładunku. Wszystko to zależy przede wszystkim od Was. Planując
sobie życie możecie uczynić je prostym i wygodnym lub znojnym i pełnym bólu.
Jeżeli jesteście na tyle ambitni i nie boicie się to wybieracie tę drugą opcję.
Jeżeli nie chcecie zbyt dużo wycierpieć to wybieracie łatwiejsze życie, które
jednak nie da takiej porcji ładunku. Nad tym wszystkim czuwa jeden opiekun.
Jest on jak reżyser, który pilnuje aby aktorzy nie odeszli zbyt daleko od
scenariusza. To wy jesteście tymi aktorami i nigdy nie wiadomo czy poradzicie
sobie z rolą. Tak więc wiecie już, że macie jednego, odpowiedniego do waszej
roli opiekuna oraz wielu takich, którzy ściskają za Was kciuki. Jest jeszcze
jedna sprawa warta poruszenia. Otóż od ENERGII Waszego opiekuna, a więc i
pośrednio od Waszej ENERGII, zależy to na ile będzie on w stanie Was chronić
przed innymi, często niezbyt pozytywnie nastawionymi lub psotnymi ENERGIAMI.
Jeżeli jest ona słaba to stajecie się bardziej podatni na ZŁO, gdyż Wasz opiekun
w pewnych momentach będzie bezsilny, zbyt słaby aby zawrócić Was ze złej drogi.
Jeżeli jesteście wysoko rozwinięci i Wasz opiekun ma dużą ENERGIĘ, to potrafi
Was ochronić przed takimi dowcipnisiami, którzy mogliby Was wepchnąć w nałogi,
złe postępki, a nawet zbrodnie. Dlaczego tak jest i czy to jest sprawiedliwe?
To jest sprawiedliwe, ponieważ gdy macie małą ENERGIĘ, gdy w poprzednich życiach
"nabroiliście" i nie uzyskaliście potrzebnego wzmocnienia, to musicie stawić
czoła trudnemu wyzwaniu, starać się opanować to do czego macie skłonności
i to przed czym nie macie należytej obrony. A tym wszystkim jest właśnie skłonność
do czynienia zła. Jeżeli przezwyciężycie swoją wolą te trudne chwile to nie
będziecie musieli tego więcej robić, chyba że w przyszłych życiach sami z
siebie uczynicie dużo zła, a to się niestety zdarza. Jeżeli nie przezwyciężycie
swoich słabości, to życie takie pójdzie na marne i będziecie musieli próbować
dalej, tyle tylko że wtedy może być znowu ciężej, ale to już tylko za Waszą
sprawą."

Czy każdy człowiek ma opiekuna? A jeśli nie ma to dlaczego?

"Niestety nie każdy ma opiekuna. Jak już powiedziałam opiekunem duchowym
zostaje się dobrowolnie, nie można do tego nikogo zmusić. Dlatego niektóre
byty nie są w stanie nikogo takiego pozyskać jako, że podczas swojego życia
lub żyć musiały wyrządzić wiele szkody i nie zaskarbić sobie niczyjej miłości.
Wydaje się to prawie niemożliwe a jednak tak bywa. Osoby, które na Ziemi wyrządziły
dużo zła i myślały tylko o sobie są często tak samo traktowane w Zaświatach,
choć oczywiście nikt im nie wyrządzał będzie krzywdy. Wystarczy, że nie będą
mogły czuć tej wielkiej miłości jaką siebie obdzielamy. Jest to jednak ich
wina, ponieważ swoim postępowaniem zasłużyły sobie na swój los. Osoby takie
będąc na Ziemi nie są tak uduchowione jak te które posiadają opiekuna, często
nie wierzą ani w życie pozagrobowe ani w żadną religię. Wierzą tylko w swoje
dobra doczesne i zapewnienie sobie jak najlepszego bytu, często kosztem innych.
"Żyje się tylko raz"
to często domena takich ludzi. Teraz zapewne wiecie
jak jest ona błędna i że postępując zgodnie z nią wyrządzacie sobie krzywdę.
Musicie pamiętać, że to czego nie dokonacie teraz, to czego unikaliście a
mieliście to przeżyć i przezwyciężyć będziecie kiedyś musieli zrobić, a może
to być jeszcze trudniejsze. Wracając do osób, które nie mają opiekunów to
często są one także tak przywiązane do świata materialnego, że po swojej "śmierci"
nie zdają sobie sprawy, że powinny obrócić się w stronę ŚWIATŁA i odejść w
Zaświat. Gdy taki stan trwa zbyt długo, gdy dana osoba często przez kilka
waszych lat egzystuje pomiędzy światami tułając się po Ziemi, jednak nie posiadając
ciała, wtedy PAN Zaświatów z woli swojej wielkiej miłości wyznacza jednego
z Nas by stał się opiekunem takiej osoby i pomógł mu w przejściu w Zaświat.
Nie oznacza to oczywiście, że wyznaczony byt musi tego dokonać, gdyż nawet
PAN Zaświatów zgodnie ze swoją wolą i zasadą Wolnostojeństwa nie może nikomu
niczego nakazać. Zazwyczaj znajdują się jednak chętne osoby, które są tak
samo jak PAN pełni miłości do innych. Na tym się jednak kończy ich rola i
byt, który nie może sobie znaleźć opiekuna będzie musiał w następnych wcieleniach
swoimi poczynaniami pozyskać czyjąś miłość. Warto zaznaczyć, że przedstawiony
opis osoby, która nie ma opiekuna nie oznacza, że ludzie których znacie a
tak się zachowują także nie mają opiekunów. Na złą drogę zejść można także
mając nawet bardzo silnego opiekuna, a nie posiadając opiekuna można zrobić
dużo dobrego. Wszystko zależy od Was."

Czy zwierzęta, rośliny i inne istoty żyjące na Ziemi też mają opiekunów? Jeśli tak to czy są to takie same Energie jak te, które opiekują się ludźmi ?

"Zwierzęta są innym rodzajem ENERGII. Są to ładunki tak małe, że stanowią
odrębny gatunek, jak to można ująć. Mają oczywiście te same prawa, nikt nie
traktuje ich tak jak na Ziemi i nikt nie może im wyrządzać zła, są to jednak
mało rozwinięte ENERGIE. Ich egzystencja jest podobna do naszej, tak samo
przychodzą na Ziemię by się rozwijać, są jednak zasadnicze różnice między
ludźmi a zwierzętami. Ludzie mogą sami podejmować decyzje, kierować się rozumem,
zaś zwierzęta ograniczają się do przeżywania prymitywnych odczuć, ich możliwości
decyzyjne zostały ograniczone przez instynkty. Mimo to ich rola jest bardzo
ważna, między innymi dla Was na Ziemi, bo przecież od zwierząt i roślin zależy
także i wasza egzystencja. Byty te są tak prymitywne, a rola ich na Ziemi
jest tak mała, że nie potrzebują one opiekunów, a już na pewno takimi opiekunami
nie mogły by być byty ludzkie. Nasza ENERGIA jest w porównaniu do nich olbrzymia
i takie działanie nie miało by sensu. Nie ma większego sensu aby byty takie
były same dla siebie opiekunami ponieważ ich rola na Ziemi jest bardzo ograniczona
i sprowadza się do samej egzystencji oraz zapewnienia kontynuacji gatunku.
Nie ma tutaj tak jak w przypadku ludzi możliwości samo rozwoju i podejmowania
decyzji. Zwierzęta w przeciwieństwie do ludzi posiadają tak zwany przez Was
dodatkowy zmysł, który chroni ich przed nieszczęściami i pozwala komunikować
się. Ludzie takich zdolności nie mają, bo uniemożliwiało by to Wasz rozwój.
Jednak zwierzęta, jako że nie mogą rozwijać się na płaszczyźnie duchowej i
umysłowej, a jedynie emocjonalnej mają takie cechy odblokowane i w tym sensie
stanowią one swoistą rolę opiekuna pozwalającego na przeżycie w trudnych ziemskich
warunkach."

Czy Energia będąc opiekunem człowieka i schodząc na Ziemię traci coś ze swojego ładunku?

"Zacznijmy od tego, że opiekun duchowy nie schodzi na Ziemię. Dla nas Ziemia
to jedna z wielu planet i mała cząstka całego Wszechświata, do którego mamy
nieograniczony dostęp. Gdybyśmy dosłownie schodzili na Ziemię to mielibyśmy
ciała, a więc bylibyśmy ludźmi. A tak jest to po prostu taka sama obecność
w Zaświatach jak zawsze, tylko częściej bywamy właśnie w pobliżu osoby, którą
się opiekujemy. Sama opieka nie jest bardzo energochłonna ponieważ nie zużywamy
ENERGII w Waszym sensie. Tak więc to co się tutaj dzieje nie ujmuje naszego
zapasu, a to co musimy wykonywać, np. aby się z Wami kontaktować, czy podsuwać
Wam ciekawe myśli jest tak nikłą cząstką ENERGII, że praktycznie niezauważalną.
Jednak są takie zajęcia, które wyczerpują naszą ENERGIĘ, chyba że któryś byt
ma jej nieograniczony zapas. Jest tak wtedy gdy osiągnie tak wysoki rozwój,
że nie musi się już więcej doładowywać. Wolą PANA jego ENERGIA jest niewyczerpalna.
Jednak taki byt nie nadaje się na opiekuna ponieważ jego ENERGIA jest zbyt
duża. Dlatego też byty, które są opiekunami posiadają ograniczoną w naszym
sensie ENERGIĘ, którą mogą w pewien sposób tracić. Nie jest to utrata dosłowna,
bo taka ENERGIA nie ginie, jednak staje się niedostępna. Dzieje się tak przede
wszystkim wtedy gdy podróżujemy po Wszechświecie, zachwycamy się jego wspaniałymi
miejscami, doznajemy cudownych uczuć. W tym sensie każda podróż na Ziemię
zabierałaby nam trochę własnej ENERGII. Tak też się czasami staje. Czasami
ponieważ opiekun duchowy zazwyczaj nie oddala się od osoby, którą się zajmuje
i egzystuje gdzieś w przestrzeni Zaświatowej blisko Ziemi. Można powiedzieć,
że ma taki własny dom tyle że w sensie energetycznym, blisko swojego podopiecznego.
Jest to korzystne z wielu przyczyn nawet pomimo tego, że przecież możemy przemieszczać
się z prędkością naszych myśli. Jednak taka bliskość naszej ENERGII pomaga
zarówno nam jak i samej osobie, którą się opiekujemy. Można zatem powiedzieć,
że byt który jest opiekunem traci niewiele swojej ENERGII, tym bardziej że
Wasze życie trwa niewspółmiernie krótko do czasu jaki jest potrzebny na "wyładowanie
się"."

Czy opiekun kiedyś inkarnował, np. na Ziemi, aby poznać warunki bytowania i ewentualnego rozumienia tutejszych spraw, zanim podejmie się opieki nad innym człowiekiem?

"Nie jest to konieczne. Większość ENERGII kiedyś inkarnowała. Tylko nieliczne,
a można powiedzieć że tylko kilka nie inkarnowało wcale. Przecież nawet syn
PANA zwany u Was Jezusem Chrystusem inkarnował po to aby dać ludziom nadzieję
na zbawienie. Zrobił to z własnej woli i takie ENERGIE też się zdarzają. Jest
to akt najwyższej miłości i chęci poświęcenia. Nie potrzeba zatem inkarnować
aby być opiekunem i nie wpłynie to na jakość takiej opieki ponieważ Nasza
wiedza jest IDEALNA. Oczywiście wchodząc w ciało, np. na Ziemi, zyskujemy
wiele cech które charakteryzują ten świat. Są to cechy bardzo indywidualne
i wzbogacają każdy byt. Dlatego na pewno jest dużym plusem jeżeli byt inkarnował
kiedyś w Waszym świecie. Specjalnie podkreślam, że w Waszym jako że mógłby
to robić w innym, kompletnie różnym od Ziemi i takie doświadczenie nie było
by już takie przydatne. Jednak jeżeli dany byt już kiedyś inkarnował na Ziemi
to zazwyczaj z przyzwyczajenia, a może nawet i nostalgii powraca na nią, a
jeśli nie chce tego zrobić osobiście może stać się czyimś opiekunem. Jest
to oczywiście kwestia ustaleń pomiędzy ENERGIAMI o czym już wcześniej wspominałam.
Takie doświadczenie NIE MA żadnego wpływu na Waszą drogę życiową i na pomoc
jaką opiekun Wam niesie. Bo przecież czy mówicie po chińsku czy arabsku jesteście
takimi samymi ludźmi. Tak samo opiekun, choć może mieć pewne wyniesione z
poprzednich żyć nawyki, skłonności i ogólnie mówiąc używać takich a nie innych
sformułowań lub mieć taką a nie inną osobowość to tak samo będzie opiekował
się Wami. Będzie realizował Wasze ustalenia i robił to co wcześniej uzgodniliście.
To jakie Ty będziesz miał cechy charakteru, jak będziesz się zachowywał itp.
zależy także od tych ustaleń i oczywiście od Twojej woli. Jednak opiekun,
jego przeszłe doświadczenia nie mają wpływu na Ciebie oraz na ENERGIĘ jaką
będziesz zdobywać egzystując w ciele ludzkim."

Czy za życia na Ziemi człowiek może (jeśli by chciał) w jakiś sposób odwdzięczyć się swojemu opiekunowi, wyrazić mu wdzięczność za opiekę? Czy to jest w ogóle zbędne?

"W tym momencie poruszyłeś bardzo ważną kwestię. Każdy człowiek ma swoją
wolną wolę i może robić to co mu się podoba. Jednak pomimo to niektórzy robią
rzeczy, które są dla nich ciężkie, kosztują ich dużo wysiłku. Dlaczego? Można
powiedzieć, że chcą zyskać jak największą ENERGIĘ, jednak zastanówcie się
ilu ludzi na Ziemi wie o tym o czym w tej chwili mówimy. Zdecydowana większość
żyje w nieświadomości, nie wie do czego ma dojść, błądzi po omacku. Jednak
mimo tego znajdują się tacy którzy z własnej woli robią takie rzeczy, są na
tyle rozwinięci duchowo i wewnętrznie oświeceni, że wydaje im się to wręcz
konieczne. Zmierzam do tego, że to jakie jest tutaj Wasze życie, to co robicie
ma głęboki oddźwięk w Zaświatach. Martwią nas wojny, cieszą Wasze sukcesy.
Cieszymy się też gdy czynicie dobro, martwimy gdy postępujecie egoistycznie
lub robicie komuś krzywdę. Można zatem powiedzieć, że Wasze uczucia i emocje
nie są Nam obce, że je potrafimy tak samo przeżywać. Cieszymy się gdy o Nas
myślicie, a robicie to przecież często wspominając zmarłych. Możecie się też
za nas modlić, co na pewno daje nam dużo satysfakcji i miłości. Można zatem
powiedzieć, że te wszystkie dobre czynności są swoistą podzięką i działaniem
przynoszącym nam wiele radości. Nie chodzi o to abyście składali nam ofiary,
czcili jako Bogów, czy wręcz bali się. Możecie nawet w ogóle nie wiedzieć,
że istniejemy, nie chcieć się nam odwdzięczać, jednak swoim postępowaniem
często taką podziękę nam dajecie. W tym momencie bardzo dobra będzie analogia
ucznia i nauczyciela. Każdy wychowawca cieszy się kiedy jego podopieczny dobrze
się uczy, rozwija się i osiąga sukcesy. Kiedy wszystko się dzieje dobrze to
niepotrzebne są już kwiaty, bombonierki i specjalne podziękowania. Musicie
także zdać sobie sprawę, że wszyscy zarówno na Ziemi jak i w Zaświatach żyjemy
na tym samym Wszechświecie. Dlatego to co robią inni nie jest Nam ani Wam
obojętne. Złe i dobre uczucia wysyłacie w Kosmos jak antena nadawcza i możecie
być pewni, że one nie znikną, one się kumulują i wpływają na nas wszystkich.
Dlatego żyjąc dobrze nie robisz to tylko dla siebie ale również dla innych,
i odwrotnie nie możesz żyć dobrze tylko dla innych, bo jednocześnie robisz
to też dla siebie. Taki związek jest nierozerwalny i jego zrozumienie może
zmienić światopogląd wielu z Was. Wtedy przestaną być Wam obojętni inni ludzie,
zapragniecie pomagać im, dzielić się z nimi swoją miłością, a dzięki temu
pomożecie również sobie. I to właśnie będzie dla Nas Zaświatów największa
satysfakcja."

Spotkałem pewną dziwną teorię o opiekunie, choć w świetle twoich informacji wydaje się to nieporozumieniem i proszę o potwierdzenie lub zanegowanie. Otóż według tej teorii opiekunem człowieka może być dla siebie on sam, czyli on jako Energia, która częściowo bytuje w ciele fizycznym a częściowo przebywa w sferze ducha i stamtąd dogląda swoją część w ciele fizycznym.

"Jest to teoria całkowicie nieprawdziwa. Dusza człowieka i on sam to jedno.
Gdyby człowiek miał się "rozdzielić" to nie mógłby dokonywać w życiu tego
co najważniejsze, a jego ENERGIA nie mogła by wzrastać tak jak wzrasta wcielając
się CAŁKOWICIE w ciało. Można powiedzieć, że niektórzy ludzie mają instynkt,
intuicję. Jest to jednak wynik odblokowania pewnych kanałów do wiedzy Wszechświata
oraz silnego opiekuna. Nie jest to jednak możliwe aby człowiek sam, a chociażby
jego cząstka mogła dawać mu takie zdolności. Byłoby to mniej więcej równoznaczne
z więźniem który jest w swoim więzieniu osadzonym i strażnikiem. Kolejnym
powodem dla którego taka możliwość nie wchodzi w grę jest integralność i niepodzielność
ENERGII, która stanowi byt. Jest to jedność. Oczywiście istnieją przypadki
zespolenia, a także rozpadu ENERGII jednak takie zdarzenia nie podlegają już
odpowiedzi na to pytanie. W tym przypadku często byty łączą się w jedno lub
powstają nowe w pełni autonomiczne byty."

Czy opiekun przez całe życie jest ten sam? Czy mogą być przypadki, że ktoś sobie zaplanował, że w jakimś momencie życia na Ziemi, ktoś inny przejmie nad nim opiekę, np. po osiągnięciu pewnego stopnia rozwoju?

"Nie jest to możliwe aby tak dynamicznie rozwijać się na Ziemi, żeby musieć
zmieniać opiekunów podczas swojego życia. Poza tym wchodząc w ciało ZAWSZE
wybieracie sobie takiego opiekuna, który będzie najbardziej odpowiedni, będzie
mógł prowadzić Was przez całe życie, a jego ENERGIA będzie odpowiednia. Kolejna
sprawa to długość waszego życia. Choćby trwało ono 120 lat to jest to jedynie
mrugnięcie oka w nieskończoności naszego bytu. Zatem dla Nas jest to chwila,
która nie może być aż tak wyczerpująca, aby ktoś inny musiał przejąć rolę
opiekuna. Oczywiście czasem zdarzają się przypadki, że ktoś może opiekuna
zastąpić, ktoś równie bliski danej osobie. Jednak dzieje się to na bardzo
krótki okres Waszego czasu i zazwyczaj wtedy gdy opiekun ma jakieś ważne zadanie
do wykonania. Nie są to przypadki na tyle częste i długie aby były warte opisywania.
Macie więc przez całe życie tego samego opiekuna i nie ma potrzeby aby go
zmieniać. Jeżeli opiekun nie radzi sobie ze swoją rolą, to jest to zazwyczaj
Wasza wina, bo to Wy na Ziemi podejmujecie najważniejsze decyzje, sterujecie
niejako swoim życiem. Jeżeli więc wybraliście sobie trudne życie i takiego
opiekuna, który nie ma tyle siły aby Was wyprowadzać ze wszystkich opresji
to po to abyście sami ćwiczyli swoją duszę i wolę. Nie ma tutaj odwrotu, nie
da się zmienić "programu". Jeżeli dokonacie złego wyboru
podczas swojego
życia
to niestety taki będzie Wasz los na jaki sobie zasłużycie. Tak samo
też opiekun nie może "obrazić" się na taką osobę, choćby robiła rzeczy najgorsze.
Po pierwsze dlatego, że my się nie obrażamy i ROZUMIEMY to co dzieje się u
Was nawet jeśli to bardzo Nas boli. Trudno, skoro zgodziło się zostać opiekunem,
trzeba wypełnić swoją rolę do końca, a osoba która postępowała źle będzie
musiała jeszcze raz spróbować naprawić to co zrobiła źle, choć to nie znaczy,
że z tym samym opiekunem, a może nawet bez opiekuna. Tutaj warto zaznaczyć,
że opiekun duchowy nic nie traci na złym postępowaniu jego podopiecznego ponieważ
ma on swoją własną wolę i ponosi pełną odpowiedzialność za swoje czyny."

Marta, zapisano 21.04
24.06.1999
Autorem wszystkich pytań jest Andrzej Bednarz