Zjawisko rozrostu ziarn jest procesem samorzutnym, gdyż jego następstwem jest zmniejszenie łącznej powierzchni ziarn skutkiem zmniejszającej się energii powierzchniowej i wysokiej temperatury zapewniają dostatecznie szybki przebieg tego procesu.
W praktyce rozróżnia siÄ™ dwa typy stali stale wykazujÄ…ce skÅ‚onność do rozrostu ziarn austenitu, który zaczyna siÄ™ po niewielkim przekroczeniu temperatury Ac1 stale te nazywamy gruboziarnistymi; stale nie majÄ…ce skÅ‚onnoÅ›ci do rozrostu ziarn austenitu bezpoÅ›rednio po przekroczeniu temperatury Ac1 W stalach tych ziarno zaczyna siÄ™ rozrastać dopiero po nagrzaniu ich do temperatury ok. 1000°C. Zbyt wysokie i dÅ‚ugotrwaÅ‚e wygrzewanie stali podczas austenityzowania powoduje wiÄ™c rozrost ziarn austenitu. Z kolei wielkość ziarna perlitu zależy od wyjÅ›ciowej wielkoÅ›ci ziarna austenitu, z którego powstaÅ‚ perlit. Im wiÄ™ksze sÄ… ziarna austenitu, tym wiÄ™ksze tworzÄ… siÄ™ na ogół ziarna perlitu. Powstanie struktury gruboziarnistej jest niepożądane, gdyż stal taka
charakteryzuje się niższą wytrzymałością i udarnością. Dlatego w czasie austenityzowania stali skłonnych do rozrostu ziarna należy ściśle przestrzegać określonych temperatury i czasu grzania.