Podstawy elektroenergetyki

Wojciech Bąchorek [e-mail]

Obliczenia przekrojów przewodów na dopuszczalny spadek napięcia 0

1

2

(k-1)

I(k-1)k

k

n

I0

i

i

i

i

i

1

2

(k-1)

k

n

Linia I rodzaju

Metoda stałego przekroju:

- polega na założeniu, że w całym torze będą stosowane przewody o takim samym przekroju k n

m

k n

m

s =

∑= cI l

s =

∑= ciL

( k − )

1 k ( k −

γ ∆

)

1 k

U

γ ∆

k

0 k

U

dop k =1

dop k =1

Metoda stałej gęstości prądu:

- polega na takim przyjmowaniu przekroju w poszczególnych odcinkach toru, aby w każdym z nich zachowany był warunek J = const. Stosowanie tej metody zapewnia najmniejsze straty mocy w sieci.

γ ∆ U

J =

dop

m ∑

k = n l

cosϕ

( k − )

1 k

( k − )

1 k

k =1

Po obliczeniu J oblicza się przekroje w poszczególnych odcinkach z zależności: I

s

( k − )

1 k

=

( k − )

1 k

J

Linia II rodzaju

Obliczenia ze wzorów jw. lecz U

∆

należy zastąpić spadkiem U

∆ ′ pomniejszonym o spadek dop

dop

napięcia na reaktancji spowodowany przepływem prądu biernego



k n



k n b



b



∆ U ′ = ∆ U

− − X

I

l

∆ U ′ = ∆ U

− − X

i L

dop

dop

0 ∑

=



dop

dop

0 ∑

=





( k − )

1 k ( k − ) 1 k

k

0 k

k =1





k =1



w powyższych wzorach:

c

I( k− - składowa czynna prądu odcinka (k-1) - k w [A],

)

1 k

b

I( k− - składowa bierna prądu odcinka (k-1) - k w [A],

)

1 k

I( k− - wartość skuteczna prądu odcinka (k-1) - k w [A],

)

1 k

c

i

- składowa czynna prądu odbieranego w punkcie „k” w [A], k

b

i

- składowa bierna prądu odbieranego w punkcie „k” w [A], k

X0

- reaktancja jednostkowa linii w [Ω/m], l( k− - długość odcinka linii (k-1) – k w [m],

)

1 k

L -

długość odcinka linii 0 – k w [m], 0 k

m

- współczynnik liczbowy zależny od rodzaju sieci (m = 1 dla sieci trójfazowej), s

- przekrój przewodów w [mm2], γ

- konduktywność przewodów w [m/(Ωmm2)].

!!! (- b

I

i Æ indukcyjny charakter prądu), ( k −

; - b

)

1 k

k

1

Podstawy elektroenergetyki

Wojciech Bąchorek [e-mail]

Sieć rozgałęziona (przykład, sieć 3-fazowa) 4

3

0

i

1

2

4

i3

5

i

i

6

1

2

i5

i6

1. Oblicza się przekrój pnia (0-1-2) k 6 c

∑= i L

k

0 k

k

s = =1

Æ dobieramy przekrój znormalizowany γ U

∆ dop

2. Dla dobranego przekroju oblicza się spadek napięcia na pniu U

∆

i spadki napięć

02

przypadające na pozostałe odcinki U

∆

= U

∆

− U

∆

2 X

dop

02

3. Przekroje w pozostałych odcinkach oblicza się jak dla toru prostego, przyjmując jako dopuszczalny spadek napięcia wartości U

∆

2 X

W linii II rodzaju U

∆

należy zastąpić spadkiem U

∆ ′ pomniejszonym o spadek napięcia na dop

dop

reaktancji spowodowany przepływem prądu biernego.

2