prawo celne


㎏ancelaria Sejmu s. 1/30
USTAWA
z dnia 19 marca 2004 r.
Prawo celne1)
Opracowano na pod-
stawie Dz.U. z 2004 r.
Nr 68 poz. 622
Rozdzia艂 1
Przepisy og贸lne
Art. 1.
Ustawa reguluje w zakresie uzupe艂niaj膮cym przepisy prawa wsp贸lnotowego:
1) zasady przywozu towar贸w na obszar celny Wsp贸lnoty Europejskiej, zwanej
dalej  Wsp贸lnot膮 , i wywozu towar贸w z tego obszaru,
2) zasady post臋powania z towarami obj臋tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮,
3) spos贸b przekazywania informacji do cel贸w ewidencji i statystyki dotycz膮cej
obrotu towarowego z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty
- oraz zwi膮zane z tym prawa i obowi膮zki os贸b, a tak偶e uprawnienia i obowi膮zki
organ贸w celnych.
Art. 2.
Wprowadzenie towaru na obszar celny Wsp贸lnoty lub jego wyprowadzenie z tego
obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowi膮zk贸w i uprawnie艅 przewidzia-
nych w przepisach prawa celnego, je偶eli przepisy prawa, w tym umowy mi臋dzynaro-
dowe, nie stanowi膮 inaczej.
Art. 3.
Ustawa ma zastosowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba 偶e umowa
mi臋dzynarodowa stanowi inaczej.
Art. 4.
U偶yte w ustawie okre艣lenia oznaczaj膮:
1) terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
1)
Dane dotycz膮ce og艂oszenia akt贸w prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolit膮 Polsk膮 cz艂onkostwa w Unii Europejskiej - dotycz膮 og艂osze-
nia tych akt贸w w Dzienniku Urz臋dowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 2/30
2) terytorium pa艅stwa trzeciego - terytorium pa艅stwa nienale偶膮cego do Wsp贸l-
noty;
3) Wsp贸lnotowy Kodeks Celny - rozporz膮dzenie Rady (EWG) nr 2913/92
z dnia 12 pazdziernika 1992 r. ustanawiaj膮ce Wsp贸lnotowy Kodeks Celny
(Dz. Urz. WE L 302, z 19.10.1992), ostatnio zmienione aktem dotycz膮cym
warunk贸w przyst膮pienia Republiki Czeskiej, Republiki Esto艅skiej, Repu-
bliki Cypryjskiej, Republiki Aotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki
W臋gierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki S艂owe-
nii i Republiki S艂owackiej oraz dostosowa艅 w traktatach stanowi膮cych pod-
staw臋 Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003);
4) Rozporz膮dzenie Wykonawcze - rozporz膮dzenie Komisji (EWG) nr 2454/93
z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiaj膮ce przepisy w celu wykonania rozporz膮-
dzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiaj膮cego Wsp贸lnotowy Kodeks
Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993), ostatnio zmienione rozporz膮dze-
niem Komisji (EWG) nr 1335/2003 z dnia 25 lipca 2003 r. zmieniaj膮cym
rozporz膮dzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiaj膮ce przepisy w celu
wykonania rozporz膮dzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiaj膮cego
Wsp贸lnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 187 z 26.7.2003);
5) Rozporz膮dzenie ustanawiaj膮ce wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych -
rozporz膮dzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. dotycz膮ce
ustanowienia wsp贸lnotowego systemu zwolnie艅 celnych (Dz. Urz. WE L
105 z 23.4.1983), ostatnio zmienione aktem dotycz膮cym warunk贸w przy-
st膮pienia Republiki Czeskiej, Republiki Esto艅skiej, Republiki Cypryjskiej,
Republiki Aotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki W臋gierskiej, Repu-
bliki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki S艂owenii i Republiki S艂o-
wackiej oraz dostosowa艅 w traktatach stanowi膮cych podstaw臋 Unii Euro-
pejskiej (Dz. Urz. WE L 236 z 23.9.2003).
Art. 5.
1. Przepis art. 37 ust. 1 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego stosuje si臋 odpowiednio
do przemieszczania towar贸w pomi臋dzy terytorium kraju a pozosta艂膮 cz臋艣ci膮 ob-
szaru celnego Wsp贸lnoty, kt贸rymi obr贸t podlega na mocy przepis贸w krajowych,
przepis贸w wsp贸lnotowych lub um贸w mi臋dzynarodowych zakazom lub ograni-
czeniom, a tak偶e do przemieszczania towar贸w, kt贸rych nabycie wewn膮trz-
wsp贸lnotowe lub dostawa wewn膮trzwsp贸lnotowa podlega opodatkowaniu po-
datkiem akcyzowym.
2. W przypadku uzasadnionego przypuszczenia lub stwierdzenia naruszenia przepi-
s贸w maj膮cych zastosowanie do towar贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, organ celny,
w sprawach nienale偶膮cych do jego w艂a艣ciwo艣ci, niezw艂ocznie zawiadamia w艂a-
艣ciwe organy nadzoru i kontroli, kt贸re podejmuj膮 stosowne dzia艂ania. Je偶eli jest
to uzasadnione, organ celny mo偶e r贸wnie偶 w takim przypadku zatrzyma膰 towar i
niezw艂ocznie przekaza膰 go tym organom.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 3/30
Art. 6.
Uprawnienia organ贸w celnych do wykonywania czynno艣ci w ramach dozoru celne-
go (kontrola celna) oraz zakres tych czynno艣ci okre艣la ustawa z dnia 24 lipca 1999 r.
o S艂u偶bie Celnej (Dz.U. Nr 72, poz. 802, z p贸zn. zm.2)).
Art. 7.
Do obliczania termin贸w okre艣lonych w przepisach wsp贸lnotowego prawa celnego
stosuje si臋 rozporz膮dzenie nr 1182/71/EWG/EURATOM z dnia 3 czerwca 1971 r.
okre艣laj膮ce zasady maj膮ce zastosowanie do okres贸w, dat i termin贸w (Dz. Urz. WE L
124 z 8.6.1971).
Art. 8.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozpo-
rz膮dzenia, wzory formularzy stosowanych w sprawach celnych, maj膮c na uwadze
jednolite wykonywanie przepis贸w prawa celnego oraz u艂atwienie w dokonywaniu
formalno艣ci przed organami celnymi. Rozporz膮dzenie mo偶e zawiera膰 instrukcje wy-
pe艂niania tych formularzy.
Art. 9.
Termin przechowywania dokument贸w, o kt贸rym mowa w art. 16 Wsp贸lnotowego
Kodeksu Celnego, wynosi 5 lat.
Art. 10.
艢wiadectwa pochodzenia towar贸w wywo偶onych z terytorium kraju s膮 wystawiane
przez organy celne na pisemny wniosek eksportera lub nadawcy towaru, chyba 偶e
umowy mi臋dzynarodowe stanowi膮 inaczej.
Art. 11.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych wyznaczy, w drodze rozporz膮-
dzenia, kurs wymiany, o kt贸rym mowa w rozdziale 6 tytu艂u 5 Rozporz膮dzenia Wy-
konawczego, stosowany w celu ustalenia warto艣ci celnej, maj膮c na uwadze postano-
wienia wsp贸lnotowego prawa celnego oraz zapewnienie powszechnej dost臋pno艣ci
informacji w tym zakresie.
Art. 12.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e og艂osi膰 w Dzienniku Urz臋-
dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski , w drodze obwieszczenia, wyja-
艣nienia do Taryfy celnej, obejmuj膮ce, w szczeg贸lno艣ci, noty wyja艣niaj膮ce do Zhar-
monizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towar贸w (HS), noty wyja艣niaj膮ce
2)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr
41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 120, poz. 1122, Nr 137, poz. 1302, Nr 199, poz. 1939
i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 4/30
do Nomenklatury Scalonej oraz opinie klasyfikacyjne przyj臋te przez Rad臋 Wsp贸艂-
pracy Celnej.
Art. 13.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia,
procedury przyjmowania i przekazywania wniosk贸w o zaliczenie towar贸w na poczet
kontyngentu taryfowego, tryb przekazywania informacji w zakresie rejestrowania i
sprawowania kontroli importu specyficznych towar贸w obj臋tych procedur膮 nadzoru
importu, maj膮c na uwadze sprawn膮 realizacj臋 przepis贸w prawa celnego oraz uprosz-
czenie w dokonywaniu formalno艣ci przed organami celnymi.
Rozdzia艂 2
Wprowadzanie towar贸w na obszar celny Wsp贸lnoty
i nadawanie im przeznaczenia celnego
Art. 14.
Towary mog膮 by膰 wprowadzane na obszar celny Wsp贸lnoty lub wyprowadzane z
tego obszaru przez otwarte dla danego ruchu przej艣cia graniczne.
Art. 15.
1. Wprowadzanie towar贸w na obszar celny Wsp贸lnoty i ich wyprowadzanie z tego
obszaru jest dozwolone wy艂膮cznie drog膮 celn膮 okre艣lon膮 przez organ celny i
zgodnie z jego instrukcjami, chyba 偶e przepis odr臋bny stanowi inaczej.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych w porozumieniu z ministrem
w艂a艣ciwym do spraw transportu mo偶e, w drodze rozporz膮dzenia, wyznaczy膰
drogi celne, okre艣li膰 spos贸b poruszania si臋 i przemieszczania towar贸w po tych
drogach, zabezpieczaj膮cy przed usuni臋ciem towar贸w spod dozoru celnego, oraz
ustali膰 przypadki i warunki, kt贸re powinny zosta膰 spe艂nione, aby przew贸z towa-
r贸w oraz ich wprowadzenie i wyprowadzenie mog艂o odbywa膰 si臋 poza drogami
celnymi, uwzgl臋dniaj膮c przepisy dotycz膮ce ruchu turystycznego, ruchu przygra-
nicznego, obrotu pocztowego lub ruchu o ma艂o istotnym znaczeniu ekonomicz-
nym.
Art. 16.
Warunki i tryb tworzenia oraz prowadzenia magazyn贸w czasowego sk艂adowania, o
kt贸rych mowa w art. 185 Rozporz膮dzenia Wykonawczego, okre艣li minister w艂a艣ciwy
do spraw finans贸w publicznych, w drodze rozporz膮dzenia, maj膮c na uwadze zapew-
nienie w艂a艣ciwego dozoru celnego i kontroli celnej towar贸w w nich sk艂adowanych.
Art. 17.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia,
urz臋dy celne, w kt贸rych s膮 dokonywane czynno艣ci przewidziane przepisami prawa
celnego w zale偶no艣ci od rodzaju towar贸w lub procedur celnych, kt贸rymi mog膮 by膰
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 5/30
obejmowane towary. Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰 mo偶liwo艣膰 sprawowania
dozoru celnego i kontroli celnej.
Art. 18.
1. W uzasadnionych przypadkach i na warunkach okre艣lonych przez organ celny
czynno艣ci przewidziane przepisami prawa celnego mog膮 by膰 dokonywane w
miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organ celny.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia:
1) wymogi, jakie ma spe艂nia膰 miejsce wyznaczone lub uznane przez organ cel-
ny;
2) warunki i tryb post臋powania przy wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znosze-
niu przez organ celny tych miejsc;
3) okres, na jaki mog膮 zosta膰 przez organ celny uznane lub wyznaczone te
miejsca;
4) przypadki, w kt贸rych czynno艣ci przewidziane przepisami prawa celnego
mog膮 by膰 dokonywane w tych miejscach;
5) rodzaj towar贸w, kt贸rym mo偶e zosta膰 nadane przeznaczenie celne w tych
miejscach.
Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰 w艂a艣ciwo艣膰 urz臋d贸w celnych do doko-
nywania czynno艣ci okre艣lonych przepisami prawa celnego w zale偶no艣ci od ro-
dzaju towar贸w lub procedur celnych, a w zakresie wymog贸w, jakie musi spe艂-
nia膰 miejsce wyznaczone lub uznane - konieczno艣膰 skutecznego sprawowania
dozoru celnego.
Art. 19.
1. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, szczeg贸艂owe wymogi, jakie powinno spe艂nia膰 zg艂oszenie celne, w tym
dokonywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, dokumenty, kt贸re
mog膮 by膰 wykorzystywane w charakterze zg艂oszenia celnego, oraz dokumenty
do艂膮czane do zg艂oszenia celnego. W rozporz膮dzeniu nale偶y w szczeg贸lno艣ci
okre艣li膰 rodzaje i wzory dokument贸w, kt贸re mog膮 by膰 wykorzystywane w cha-
rakterze zg艂oszenia celnego, spos贸b dokonywania zg艂osze艅 celnych dokonywa-
nych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego oraz wymogi dotycz膮ce
dokument贸w do艂膮czanych do zg艂oszenia celnego. Rozporz膮dzenie powinno
uwzgl臋dnia膰 r贸偶ne formy dokonywania zg艂oszenia celnego.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze roz-
porz膮dzenia, szczeg贸艂owy tryb i warunki przedstawiania towar贸w
i dokonywania zg艂osze艅 celnych w obrocie pocztowym. Rozporz膮dzenie powin-
no uwzgl臋dnia膰 specyfik臋 obrotu pocztowego oraz przepisy wsp贸lnotowego
prawa celnego w tym zakresie.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 6/30
Art. 20.
Zg艂oszenie celne dotycz膮ce towaru niemaj膮cego charakteru handlowego wprowa-
dzanego na obszar celny Wsp贸lnoty lub wyprowadzanego z tego obszaru, dokony-
wane przez podr贸偶nych, powinno by膰 z艂o偶one najp贸zniej w chwili przyst膮pienia
organu celnego do kontroli celnej.
Art. 21.
Organ celny odmawia przyj臋cia zg艂oszenia celnego, wskazuj膮c przyczyny odmowy
w formie pisemnej, je偶eli:
1) zg艂oszenie nie odpowiada wymogom formalnym, o kt贸rych mowa w art. 62
Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego;
2) nie s膮 spe艂nione warunki do obj臋cia towaru wnioskowan膮 procedur膮 celn膮
lub nadania przeznaczenia celnego;
3) obj臋cie towaru wnioskowan膮 procedur膮 celn膮 lub nadanie przeznaczenia
celnego nie mo偶e nast膮pi膰 z powodu obowi膮zuj膮cych zakaz贸w lub ograni-
cze艅.
Art. 22.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozpo-
rz膮dzenia, rodzaje towar贸w, kt贸rych obj臋cie procedur膮 celn膮 z zastosowaniem pro-
cedury uproszczonej zale偶y od spe艂nienia dodatkowych warunk贸w, oraz rodzaje to-
war贸w, kt贸re nie mog膮 by膰 obejmowane procedur膮 celn膮 z zastosowaniem procedury
uproszczonej. Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰 rodzaje procedur celnych, w
kt贸rych stosuje si臋 procedur臋 uproszczon膮, oraz ryzyko zwi膮zane z obrotem okre艣lo-
nymi kategoriami towar贸w.
Art. 23.
1. Zg艂aszaj膮cy oblicza i wykazuje w zg艂oszeniu celnym kwot臋 nale偶no艣ci przywo-
zowych lub nale偶no艣ci wywozowych.
2. Je偶eli organ celny stwierdzi, 偶e zg艂aszaj膮cy w zg艂oszeniu celnym zadeklarowa艂
nieprawid艂owe dane, mog膮ce mie膰 wp艂yw na wysoko艣膰 kwoty wynikaj膮cej z
d艂ugu celnego lub zastosowan膮 procedur臋 celn膮, wydaje decyzj臋, w kt贸rej okre-
艣la kwot臋 wynikaj膮c膮 z d艂ugu celnego lub rozstrzyga o nadaniu towarowi w艂a-
艣ciwego przeznaczenia celnego zgodnie z przepisami prawa celnego.
3. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 2, organ celny nie wydaje postanowienia o
wszcz臋ciu post臋powania. Za dat臋 wszcz臋cia post臋powania przyjmuje si臋 dat臋
przyj臋cia zg艂oszenia celnego.
4. Po zwolnieniu towaru organ celny mo偶e, z urz臋du lub na wniosek, wyda膰 posta-
nowienie, w kt贸rym zmienia nieprawid艂owe dane zawarte w zg艂oszeniu celnym,
inne ni偶 okre艣lone w ust. 2. Na postanowienie w sprawie zmiany s艂u偶y za偶ale-
nie.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 7/30
Art. 24.
1. Towary zwolnione przez organ celny powinny zosta膰 podj臋te w terminie 30 dni
od dnia ich zwolnienia.
2. W szczeg贸lnie uzasadnionych przypadkach termin ten mo偶e zosta膰 przed艂u偶ony
na wniosek osoby zainteresowanej. Na postanowienie w sprawie przed艂u偶enia
terminu s艂u偶y za偶alenie.
Art. 25.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozpo-
rz膮dzenia, przypadki, w kt贸rych organ celny pobiera zabezpieczenie:
1) w zwi膮zku z prowadzeniem sk艂adu celnego;
2) w zwi膮zku z korzystaniem z zawieszaj膮cej procedury celnej, w celu zapew-
nienia pokrycia kwoty wynikaj膮cej z d艂ugu celnego mog膮cego powsta膰 w
stosunku do towar贸w obj臋tych t膮 procedur膮;
3) w zwi膮zku z dopuszczeniem do obrotu towar贸w, kt贸re podlegaj膮 dozorowi
celnemu ze wzgl臋du na przeznaczenie;
4) w innych przypadkach, gdy przepisy prawa celnego przewiduj膮 mo偶liwo艣膰
pobrania zabezpieczenia.
Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰, w szczeg贸lno艣ci, r贸偶nice pomi臋dzy poszcze-
g贸lnymi typami sk艂ad贸w celnych, rodzaje towar贸w obejmowanych procedurami cel-
nymi, z uwzgl臋dnieniem towar贸w, kt贸rymi obr贸t zwi膮zany jest z podwy偶szonym
ryzykiem.
Art. 26.
1. Wolne obszary celne lub sk艂ady wolnoc艂owe mog膮 by膰 tworzone na wniosek
w celu:
1) u艂atwienia mi臋dzynarodowego ruchu tranzytowego towar贸w, w szczeg贸lno-
艣ci w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyleg艂ych do
przej艣膰 granicznych;
2) rozwoju eksportu i tworzenia nowych miejsc pracy.
2. Wolne obszary celne lub sk艂ady wolnoc艂owe mog膮 by膰 tworzone w miejscach
niezamieszkanych, kt贸rych po艂o偶enie umo偶liwi sprawowanie skutecznego dozo-
ru celnego towar贸w wprowadzanych i wyprowadzanych z wolnego obszaru cel-
nego lub sk艂adu wolnoc艂owego.
3. Zarz膮dzaj膮cym wolnym obszarem celnym lub sk艂adem wolnoc艂owym mo偶e by膰
jedynie osoba maj膮ca siedzib臋 we Wsp贸lnocie posiadaj膮ca, z wyj膮tkiem wol-
nych obszar贸w celnych o typie kontroli II w rozumieniu art. 799 lit. b Rozpo-
rz膮dzenia Wykonawczego, prawo w艂asno艣ci lub u偶ytkowania wieczystego nie-
ruchomo艣ci, na kt贸rej ma by膰 ustanowiony wolny obszar celny lub sk艂ad wolno-
c艂owy.
4. Wst臋p do wolnego obszaru celnego oraz przemieszczanie si臋 w nim odbywa si臋
wed艂ug zasad i na warunkach ustalonych z organem celnym.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 8/30
5. Wolny obszar celny lub sk艂ad wolnoc艂owy mo偶e by膰 zniesiony z urz臋du lub na
wniosek zarz膮dzaj膮cego.
6. Zniesienie wolnego obszaru celnego lub sk艂adu wolnoc艂owego mo偶e nast膮pi膰 z
urz臋du, w przypadku gdy:
1) wymagaj膮 tego zobowi膮zania mi臋dzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zarz膮dzaj膮cy ra偶膮co naruszy艂 przepisy podatkowe lub celne;
3) nie zosta艂a podj臋ta dzia艂alno艣膰 gospodarcza:
a) w wolnym obszarze celnym - w terminie 24 miesi臋cy od dnia jego usta-
nowienia,
b) w sk艂adzie wolnoc艂owym - w terminie 12 miesi臋cy od dnia jego usta-
nowienia.
Art. 27.
1. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, wz贸r wniosku o utworzenie lub zmian臋 powierzchni wolnego obszaru
celnego lub sk艂adu wolnoc艂owego, dokumenty, kt贸re nale偶y do niego do艂膮czy膰,
oraz tryb rozpatrzenia wniosku, uwzgl臋dniaj膮c zakres informacji niezb臋dnych
do rozstrzygni臋cia sprawy.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych w porozumieniu z ministrem
w艂a艣ciwym do spraw gospodarki, w drodze rozporz膮dzenia, ustanawia i znosi
wolne obszary celne i sk艂ady wolnoc艂owe, okre艣la ich obszar i wyznacza osob臋
zarz膮dzaj膮cego, maj膮c na uwadze spe艂nienie wymog贸w, o kt贸rych mowa w art.
26.
Art. 28.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia:
1) spos贸b powiadamiania organu celnego o rozpocz臋ciu lub zako艅czeniu dzia-
艂alno艣ci w wolnym obszarze celnym lub sk艂adzie wolnoc艂owym;
2) og贸lne warunki i wzory ewidencji prowadzonych w wolnym obszarze cel-
nym lub sk艂adzie wolnoc艂owym.
W rozporz膮dzeniu nale偶y okre艣li膰 w szczeg贸lno艣ci dokumenty, kt贸re powinien
przed艂o偶y膰 organowi celnemu przedsi臋biorca w przypadku rozpocz臋cia lub zako艅-
czenia dzia艂alno艣ci w wolnym obszarze celnym lub sk艂adzie wolnoc艂owym.
Art. 29.
1. Organ celny mo偶e wyrazi膰 zgod臋 na zrzeczenie si臋 towaru na rzecz Skarbu Pa艅-
stwa bez innych obci膮偶e艅 ni偶 nale偶no艣ci przywozowe. Organ celny mo偶e odst膮-
pi膰 od tego warunku, je偶eli z okoliczno艣ci sprawy wynika, 偶e przyj臋cie zrzeczo-
nego towaru nie narazi Skarbu Pa艅stwa na straty.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, szczeg贸艂owe warunki i tryb post臋powania przy zniszczeniu towaru
i zrzeczeniu si臋 towaru na rzecz Skarbu Pa艅stwa. Rozporz膮dzenie powinno
uwzgl臋dnia膰, w szczeg贸lno艣ci, mo偶liwo艣膰 sprawowania dozoru celnego i kon-
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 9/30
troli celnej oraz powierzenia zniszczenia towaru wyspecjalizowanym jednost-
kom powo艂anym do niszczenia okre艣lonego rodzaju towar贸w.
Art. 30.
1. Je偶eli zgodnie z przepisami Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego organ celny jest
obowi膮zany podj膮膰 dzia艂ania zmierzaj膮ce do uregulowania sytuacji towaru, mo-
偶e dokona膰 jego zaj臋cia.
2. Zaj臋cie towaru mo偶e by膰 dokonane bez wzgl臋du na prawa os贸b trzecich i z
pierwsze艅stwem przed wszystkimi obci膮偶eniami i przywilejami.
3. Zaj臋cie towaru nast臋puje w drodze postanowienia, kt贸re mo偶e by膰 w ka偶dym
czasie uchylone lub zmienione.
4. Na postanowienie w sprawie zaj臋cia towaru przys艂uguje za偶alenie.
Art. 31.
1. Je偶eli umowy mi臋dzynarodowe lub przepisy odr臋bne zakazuj膮 posiadania, roz-
powszechniania lub obrotu towarami albo uzale偶niaj膮 ich posiadanie, obr贸t lub
rozpowszechnianie od spe艂nienia okre艣lonych wymog贸w, a wymogi te nie zo-
sta艂y spe艂nione, organ celny, w celu uregulowania sytuacji towaru, mo偶e:
1) cofn膮膰 towar poza obszar celny Wsp贸lnoty lub na ten obszar,
2) sprzeda膰 towar osobie, kt贸ra zobowi膮偶e si臋 do dokonania jego powrotnego
wywozu albo kt贸ra zapewnia spe艂nienie tych wymog贸w w terminie wyzna-
czonym przez organ celny, je偶eli cofni臋cie towaru nie jest mo偶liwe,
3) dokona膰 zniszczenia towaru, je偶eli sprzeda偶 towaru nie jest mo偶liwa, jest
znacznie utrudniona lub nieuzasadniona,
4) wyst膮pi膰 o orzeczenie przepadku towaru na rzecz Skarbu Pa艅stwa, je偶eli
dokonanie zniszczenia towaru jest nieuzasadnione
- chyba 偶e umowy mi臋dzynarodowe lub przepisy odr臋bne przewiduj膮 inny spo-
s贸b post臋powania.
2. O przepadku towaru na rzecz Skarbu Pa艅stwa, na wniosek organu celnego, orze-
ka s膮d, stosuj膮c przepisy Kodeksu post臋powania cywilnego. Niemo偶no艣膰 ustale-
nia osoby, na kt贸rej ci膮偶膮 obowi膮zki wynikaj膮ce z przepis贸w prawa celnego, nie
stanowi przeszkody do wyst膮pienia z wnioskiem o orzeczenie przepadku towaru
i do orzeczenia tego przepadku.
3. Przepis ust. 2 stosuje si臋 r贸wnie偶, gdy umowy mi臋dzynarodowe lub przepisy od-
r臋bne przewiduj膮 przepadek towaru.
4. Koszty cofni臋cia towaru, sprzeda偶y, zniszczenia lub likwidacji w inny spos贸b
oraz koszty zwi膮zane z jego przechowywaniem ponosz膮 solidarnie osoba, na
kt贸rej ci膮偶膮 obowi膮zki wynikaj膮ce z przepis贸w prawa celnego, oraz ka偶da inna
osoba, w kt贸rej posiadaniu znajduje si臋 towar.
Art. 32.
1. W celu uregulowania sytuacji towar贸w innych ni偶 b臋d膮ce przedmiotem zakaz贸w
lub ogranicze艅, organ celny mo偶e:
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 10/30
1) sprzeda膰 towar;
2) dokona膰 zniszczenia towaru, je偶eli sprzeda偶 towaru nie jest mo偶liwa, jest
znacznie utrudniona lub nieuzasadniona;
3) wyst膮pi膰 o orzeczenie przepadku towaru na rzecz Skarbu Pa艅stwa, je偶eli
dokonanie zniszczenia towaru jest nieuzasadnione
- chyba 偶e przepisy prawa celnego stanowi膮 inaczej.
2. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 1, cena sprzeda偶y powinna uwzgl臋d-
nia膰 ustalon膮 przez organ celny kwot臋 nale偶no艣ci przywozowych ci膮偶膮cych na
towarze.
3. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje si臋 przepis art. 31 ust. 2.
4. Koszty sprzeda偶y towaru, zniszczenia lub likwidacji w inny spos贸b oraz koszty
zwi膮zane z jego przechowywaniem ponosz膮 solidarnie osoba, na kt贸rej ci膮偶膮
obowi膮zki wynikaj膮ce z przepis贸w prawa celnego, oraz ka偶da inna osoba,
w kt贸rej posiadaniu znajduje si臋 towar.
Art. 33.
1. Sprzeda偶 towaru nast臋puje w trybie i na zasadach okre艣lonych w przepisach o
post臋powaniu egzekucyjnym w administracji, z uwzgl臋dnieniem przepis贸w ni-
niejszej ustawy.
2. Przepisy dzia艂u II rozdzia艂u 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o post臋powaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z p贸zn. zm.3))
dotycz膮ce zobowi膮zanego stosuje si臋 do osoby, na kt贸rej ci膮偶膮 obowi膮zki wyni-
kaj膮ce z przepis贸w prawa celnego, lub ka偶dej innej osoby, w kt贸rej posiadaniu
znajduje si臋 towar.
3. W przypadku gdy zobowi膮zany jest nieznany, w dokumentach stosowanych przy
sprzeda偶y wskazuje si臋 ten fakt.
4. 艢rodki pieni臋偶ne uzyskane ze sprzeda偶y towaru przeznaczone s膮 na finansowa-
nie wydatk贸w i nale偶no艣ci, w nast臋puj膮cej kolejno艣ci:
1) koszty sprzeda偶y;
2) koszty przewozu, prze艂adunku i przechowywania - poniesione przez Skarb
Pa艅stwa;
3) kwot臋 nale偶no艣ci przywozowych lub wywozowych;
4) kwoty nale偶no艣ci obci膮偶aj膮ce towar na podstawie przepis贸w odr臋bnych.
5. Nadwy偶k臋 ze sprzeda偶y towaru niestanowi膮cego w艂asno艣ci Skarbu Pa艅stwa, po-
zosta艂膮 po pokryciu wydatk贸w i kwot nale偶no艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 4,
zwraca si臋 osobie uprawnionej, je偶eli jest znana. Nadwy偶ka przechodzi na rzecz
Skarbu Pa艅stwa, je偶eli osoba uprawniona nie zg艂osi si臋 po jej odbi贸r w terminie
12 miesi臋cy od dnia jej zawiadomienia lub od dnia, kiedy stwierdzono brak
mo偶liwo艣ci dor臋czenia zawiadomienia.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113,
poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz.
1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268,
Nr 137, poz. 1302, Nr 153, poz. 1271, Nr 193 poz. 1884, Nr 217, poz. 2124 i Nr 228, poz. 2255.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 11/30
6. Je偶eli sprzeda偶 towaru jest dokonywana pod warunkiem nadania okre艣lonego
przeznaczenia celnego, obowi膮zki wynikaj膮ce z przepis贸w prawa celnego zwi膮-
zane z tym przeznaczeniem powstaj膮 z chwil膮 wydania towar贸w nabywcy.
Art. 34.
Nieodp艂atne przekazanie towar贸w, o kt贸rym mowa w przepisach wskazanych w art.
33 ust. 1, jest mo偶liwe pod warunkiem, 偶e podmiot, na rzecz kt贸rego to przekazanie
jest realizowane, wyst膮pi o nadanie towarowi przeznaczenia celnego okre艣lonego
przez organ celny w terminie wyznaczonym przez ten organ. Przepis art. 33 ust. 6
stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 35.
1. W depozycie urz臋du celnego przechowuje si臋 czasowo:
1) towary niewsp贸lnotowe przed uzyskaniem przez nie przeznaczenia celnego
b膮dz towary wsp贸lnotowe niedopuszczone do wywozu, je偶eli cofni臋cie to-
war贸w odpowiednio poza obszar celny Wsp贸lnoty lub na ten obszar albo
ich z艂o偶enie w magazynie czasowego sk艂adowania jest niemo偶liwe lub
utrudnione;
2) towary zaj臋te w celu zabezpieczenia nale偶no艣ci przywozowych lub nale偶no-
艣ci wywozowych;
3) inne towary, w przypadkach przewidzianych w przepisach odr臋bnych.
2. Towary przyj臋te do przechowania w depozycie mog膮 by膰 przekazane przez or-
gan celny innej osobie do przechowania pod dozorem celnym.
3. Przechowaniu w depozycie nie podlegaj膮 towary niebezpieczne, szkodliwe dla
zdrowia lub 艣rodowiska naturalnego oraz 艂atwo psuj膮ce si臋.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia:
1) warunki przyjmowania towar贸w do depozytu i wydawania towar贸w z depo-
zytu,
2) przypadki, w kt贸rych organ celny odm贸wi przyj臋cia towar贸w do depozytu,
3) terminy przechowywania towar贸w w depozycie
- maj膮c na uwadze, w szczeg贸lno艣ci, rodzaj towar贸w oraz uproszczenie formal-
no艣ci w przyjmowaniu towar贸w do depozytu.
Rozdzia艂 3
Zwolnienia celne
Art. 36.
Zwolnienie od nale偶no艣ci przywozowych lub nale偶no艣ci wywozowych stosuje si臋 na
wniosek zg艂aszaj膮cego.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 12/30
Art. 37.
1. Zwolnione od nale偶no艣ci przywozowych s膮 paliwa, smary i inne materia艂y eks-
ploatacyjne niezb臋dne do funkcjonowania 艣rodk贸w transportu, innych ni偶 wy-
mienione w art. 112 ust. 1 lit. a Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy
system zwolnie艅 celnych, przewo偶one w tych 艣rodkach transportu, wykorzysty-
wane do ich nap臋du lub dzia艂ania instalacji, w kt贸re s膮 wyposa偶one.
2. Towary, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie mog膮 by膰 wykorzystywane w innych
艣rodkach transportu ni偶 ten, w kt贸rym zosta艂y przywiezione, ani nie mog膮 zosta膰
usuni臋te z tego 艣rodka transportu, chyba 偶e jest to konieczne ze wzgl臋du na jego
napraw臋, oraz nie mog膮 zosta膰 odp艂atnie lub nieodp艂atnie odst膮pione przez oso-
b臋 korzystaj膮c膮 ze zwolnienia.
3. W przypadku naruszenia warunku, o kt贸rym mowa w ust. 2, powstaje d艂ug celny.
Wysoko艣膰 d艂ugu celnego okre艣la si臋 wed艂ug stanu i warto艣ci celnej towaru w
dniu naruszenia warunku i wed艂ug stawek celnych obowi膮zuj膮cych w tym dniu.
Je偶eli nie mo偶na ustali膰 daty odst膮pienia towaru, art. 214 Wsp贸lnotowego Ko-
deksu Celnego stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 38.
1. Zwolnione od nale偶no艣ci przywozowych s膮 艣rodki spo偶ywcze oraz zapasy po-
k艂adowe przywo偶one w innych ni偶 wymienione w art. 112 ust. 1 lit. a Rozporz膮-
dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych 艣rodkach trans-
portu, u偶ytkowanych w celach zarobkowych, przeznaczone do konsumpcji lub
jednorazowego zu偶ycia przez za艂og臋 lub pasa偶er贸w w tych 艣rodkach transportu
w czasie rejsu lub podr贸偶y, je偶eli tego rodzaju us艂uga jest normaln膮 praktyk膮.
2. W przypadku sprzeda偶y podr贸偶nym towar贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, opako-
wania towar贸w musz膮 by膰 oznaczone w spos贸b umo偶liwiaj膮cy ich identyfikacj臋
poza 艣rodkiem transportu.
3. Zwolnie艅, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie stosuje si臋 do alkoholu i napoj贸w alko-
holowych z pozycji 2208 Taryfy celnej oraz tytoniu i wyrob贸w tytoniowych
przewo偶onych w wagonach restauracyjnych kolejowych 艣rodk贸w transportu.
Art. 39.
Zwolnione od nale偶no艣ci przywozowych s膮 paliwa, o kt贸rych mowa w art. 112 ust. 1
lit. a Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, w
ilo艣ci nie przekraczaj膮cej:
1) 600 litr贸w, w przypadku paliwa przewo偶onego w standardowym zbiorniku
handlowego pojazdu samochodowego s艂u偶膮cego do odp艂atnego lub nieod-
p艂atnego przewozu wi臋cej ni偶 dziewi臋ciu os贸b w艂膮cznie z kierowc膮,
2) 200 litr贸w, w przypadku paliwa przewo偶onego w standardowym zbiorniku
handlowego pojazdu samochodowego innego ni偶 wymieniony w pkt 1,
3) 200 litr贸w paliwa przewo偶onego w standardowym zbiorniku pojemnika spe-
cjalnego przeznaczenia
chyba 偶e umowy mi臋dzynarodowe stanowi膮 inaczej.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 13/30
Art. 40.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia,
ograniczenia warto艣ci lub ilo艣ci zwolnionych od nale偶no艣ci przywozowych towar贸w
przywo偶onych przez osoby, o kt贸rych mowa w art. 47 zdanie drugie i art. 49 ust. 1
Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, maj膮c na
uwadze, w szczeg贸lno艣ci, zapobie偶enie nadmiernemu przywozowi niekt贸rych towa-
r贸w obj臋tych podatkiem akcyzowym na obszar celny Wsp贸lnoty.
Art. 41.
Na zasadzie wzajemno艣ci i pod warunkiem nieodst臋powania towar贸w przez okres 3
lat od dnia dopuszczenia do obrotu osobom innym ni偶 wymienione w tym artykule
zwolnione od nale偶no艣ci przywozowych, zgodnie z postanowieniami Konwencji
wiede艅skiej o stosunkach dyplomatycznych, sporz膮dzonej w Wiedniu dnia 18 kwiet-
nia 1961 r. (Dz.U. z 1965 r. Nr 37, poz. 232), Konwencji wiede艅skiej o stosunkach
konsularnych, sporz膮dzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz.U. z 1982 r. Nr
13, poz. 98), oraz Konwencji o misjach specjalnych, otwartej do podpisu w Nowym
Jorku dnia 16 grudnia 1969 r. (Dz.U. z 1985 r. Nr 48, poz. 245), s膮 towary przezna-
czone do u偶ytku:
1) urz臋dowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urz臋d贸w konsu-
larnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej, a tak偶e organi-
zacji mi臋dzynarodowych maj膮cych siedzib臋 lub plac贸wk臋
w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) osobistego uwierzytelnionych w Rzeczypospolitej Polskiej szef贸w przed-
stawicielstw dyplomatycznych pa艅stw obcych, os贸b nale偶膮cych do perso-
nelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, os贸b na-
le偶膮cych do personelu organizacji mi臋dzynarodowych oraz innych os贸b ko-
rzystaj膮cych z przywilej贸w i immunitet贸w na podstawie ustaw, um贸w lub
powszechnie uznanych zwyczaj贸w mi臋dzynarodowych, jak r贸wnie偶 pozo-
staj膮cych z nimi we wsp贸lnocie domowej cz艂onk贸w ich rodzin;
3) osobistego urz臋dnik贸w konsularnych pa艅stw obcych oraz pozostaj膮cych z
nimi we wsp贸lnocie domowej cz艂onk贸w ich rodzin;
4) osobistego os贸b niekorzystaj膮cych z immunitet贸w, a nale偶膮cych do cudzo-
ziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urz臋d贸w kon-
sularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 42.
Zwolnione od nale偶no艣ci przywozowych s膮 towary przywo偶one w zakresie przewi-
dzianym w Umowie mi臋dzy Pa艅stwami-Stronami Traktatu P贸艂nocnoatlantyckiego
dotycz膮cej statusu ich si艂 zbrojnych, sporz膮dzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951
r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 21, poz. 257).
Art. 43.
Minister w艂a艣ciwy do spraw szkolnictwa wy偶szego w porozumieniu z ministrem
w艂a艣ciwym do spraw nauki, ministrem w艂a艣ciwym do spraw o艣wiaty i wychowania,
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 14/30
ministrem w艂a艣ciwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz mi-
nistrem w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dze-
nia, wykaz jednostek i organizacji uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od
nale偶no艣ci przywozowych, o kt贸rych mowa w art. 51 tiret drugie Rozporz膮dzenia
ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, maj膮c na uwadze rodzaj
dzia艂alno艣ci prowadzonej przez te jednostki i organizacje.
Art. 44.
Minister w艂a艣ciwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw
szkolnictwa wy偶szego, ministrem w艂a艣ciwym do spraw o艣wiaty i wychowania oraz
ministrem w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, wykaz prywatnych instytucji, kt贸rych podstawow膮 dzia艂alno艣ci膮 jest naucza-
nie lub prowadzenie bada艅 naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia
od nale偶no艣ci przywozowych, o kt贸rych mowa w art. 52 ust. 2 tiret drugie Rozpo-
rz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, maj膮c na uwadze
rodzaj dzia艂alno艣ci prowadzonej przez te instytucje.
Art. 45.
Minister w艂a艣ciwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw
rolnictwa, ministrem w艂a艣ciwym do spraw szkolnictwa wy偶szego oraz ministrem
w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wykaz
prywatnych instytucji, kt贸rych podstawow膮 dzia艂alno艣ci膮 jest nauczanie lub prowa-
dzenie bada艅 naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od nale偶no艣ci
przywozowych, o kt贸rych mowa w art. 60 ust. 2 tiret drugie Rozporz膮dzenia ustana-
wiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, maj膮c na uwadze rodzaj dzia艂al-
no艣ci prowadzonej przez te instytucje.
Art. 46.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do
spraw nauki, ministrem w艂a艣ciwym do spraw szkolnictwa wy偶szego oraz ministrem
w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wykaz
instytucji i laboratori贸w uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od nale偶no艣ci
przywozowych, o kt贸rych mowa w art. 62 lit. a Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego
wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych, maj膮c na uwadze rodzaj dzia艂alno艣ci prowa-
dzonej przez te instytucje i laboratoria.
Art. 47.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do
spraw nauki, ministrem w艂a艣ciwym do spraw szkolnictwa wy偶szego oraz ministrem
w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wykaz
szpitali i innych jednostek s艂u偶by zdrowia oraz medycznych instytut贸w badawczych
uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od nale偶no艣ci przywozowych, o kt贸rych
mowa w art. 63a ust. 1 Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwol-
nie艅 celnych. W wykazie mog膮 by膰 umieszczone tylko jednostki, kt贸re gwarantuj膮
wykorzystanie zwolnionych od nale偶no艣ci przywozowych towar贸w zgodnie z prze-
znaczeniem.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 15/30
Art. 48.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do
spraw gospodarki oraz ministrem w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre-
艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wykaz instytucji powo艂anych do kontroli jako艣ci su-
rowc贸w u偶ywanych do produkcji produkt贸w leczniczych, uprawnionych do korzy-
stania ze zwolnienia od nale偶no艣ci przywozowych, o kt贸rych mowa w art. 63c Roz-
porz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych. W wykazie
mog膮 by膰 umieszczone tylko instytucje, kt贸re wykorzystuj膮 substancje posiadaj膮ce
atest 艢wiatowej Organizacji Zdrowia w celu kontroli jako艣ci surowc贸w u偶ywanych
do produkcji produkt贸w leczniczych oraz gwarantuj膮 wykorzystanie zwolnionych od
nale偶no艣ci przywozowych towar贸w zgodnie z przeznaczeniem.
Art. 49.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego w porozumieniu
z ministrem w艂a艣ciwym do spraw zdrowia, ministrem w艂a艣ciwym do spraw gospo-
darki oraz ministrem w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze
rozporz膮dzenia, warunki, jakie musz膮 spe艂nia膰 instytucje i organizacje, o kt贸rych
mowa w art. 65 ust. 1 Rozporz膮dzenia ustanawiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwol-
nie艅 celnych.
Art. 50.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego w porozumieniu
z ministrem w艂a艣ciwym do spraw zdrowia, ministrem w艂a艣ciwym do spraw gospo-
darki oraz ministrem w艂a艣ciwym do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze
rozporz膮dzenia, warunki, jakie musz膮 spe艂nia膰 instytucje i organizacje, o kt贸rych
mowa w art. 71 tiret drugie oraz w art. 72 ust. 1 tiret drugie Rozporz膮dzenia ustana-
wiaj膮cego wsp贸lnotowy system zwolnie艅 celnych.
Rozdzia艂 4
D艂ug celny
Art. 51.
Organ celny, w drodze decyzji, okre艣la kwot臋 nale偶no艣ci wynikaj膮c膮 z d艂ugu celnego
powsta艂ego na podstawie art. 202-205, art. 210, art. 211 i art. 216 Wsp贸lnotowego
Kodeksu Celnego, a tak偶e niezaksi臋gowan膮 kwot臋 nale偶no艣ci wynikaj膮c膮 z d艂ugu
celnego, gdy istniej膮 podstawy do jej zaksi臋gowania retrospektywnego na podstawie
art. 220 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego.
Art. 52.
1. Gwarantem, o kt贸rym mowa w art. 195 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego,
uprawnionym do udzielania gwarancji sk艂adanych jako zabezpieczenie pokrycia
kwot wynikaj膮cych z d艂ug贸w celnych, mo偶e by膰 jedynie osoba maj膮ca siedzib臋
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 16/30
we Wsp贸lnocie i prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 bankow膮 lub ubezpieczeniow膮 na ob-
szarze stosowania niniejszej ustawy, uj臋ta w wykazie gwarant贸w.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, wykaz gwarant贸w, maj膮c na uwadze konieczno艣膰 zapewnienia realizacji
zobowi膮za艅 wynikaj膮cych z zabezpieczenia kwoty d艂ugu celnego.
Art. 53.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia:
1) spos贸b z艂o偶enia zabezpieczenia w formie depozytu w got贸wce,
2) dokumenty uwa偶ane za r贸wnowa偶ne z depozytem w got贸wce, maj膮ce war-
to艣膰 p艂atnicz膮, kt贸re mog膮 by膰 przyjmowane przez organy celne,
3) spos贸b potwierdzenia przez organ celny z艂o偶enia zabezpieczenia
- maj膮c na uwadze, w szczeg贸lno艣ci, jednolito艣膰 post臋powania w tym zakresie, a
tak偶e uwzgl臋dniaj膮c potrzeby gospodarcze przedsi臋biorc贸w.
Art. 54.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozpo-
rz膮dzenia, inne formy zabezpieczenia ni偶 te, o kt贸rych mowa w art. 193 Wsp贸lnoto-
wego Kodeksu Celnego, oraz przypadki i warunki korzystania z tych form zabezpie-
czenia, bior膮c pod uwag臋 formy zabezpieczenia okre艣lone w art. 857 Rozporz膮dze-
nia Wykonawczego oraz zapewnienie skuteczno艣ci realizacji obowi膮zk贸w wynikaj膮-
cych z przepis贸w prawa celnego.
Art. 55.
Organ celny nie ksi臋guje i nie pobiera kwoty nale偶no艣ci przywozowych:
1) je偶eli suma kwot tych nale偶no艣ci i nale偶no艣ci podatkowych z tytu艂u importu
towar贸w nie przekracza:
a) w ruchu podr贸偶nych - r贸wnowarto艣ci kwoty 1 euro,
b) w pozosta艂ych przypadkach - r贸wnowarto艣ci kwoty 3 euro;
2) je偶eli up艂yn膮艂 termin na powiadomienie d艂u偶nika o kwocie nale偶no艣ci.
Art. 56.
W przypadku, o kt贸rym mowa w art. 221 ust. 4 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego,
powiadomienie d艂u偶nika o kwocie nale偶no艣ci nie mo偶e nast膮pi膰 po up艂ywie 5 lat,
licz膮c od dnia powstania d艂ugu celnego. Art. 221 ust. 3 zdanie drugie Wsp贸lnotowe-
go Kodeksu Celnego stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 57.
Za termin dokonania zap艂aty kwoty nale偶no艣ci uwa偶a si臋:
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 17/30
1) przy zap艂acie got贸wk膮 - dzie艅 wp艂acenia kwoty nale偶no艣ci w kasie urz臋du
celnego lub na rachunek organu celnego w banku, w plac贸wce pocztowej, w
sp贸艂dzielczej kasie oszcz臋dno艣ciowo-kredytowej;
2) w obrocie bezgot贸wkowym - dzie艅 obci膮偶enia rachunku bankowego d艂u偶ni-
ka lub rachunku d艂u偶nika w sp贸艂dzielczej kasie oszcz臋dno艣ciowo-
kredytowej na podstawie polecenia przelewu.
Art. 58.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia,
wyra偶on膮 w euro r贸wnowarto艣膰 kwoty, powy偶ej kt贸rej nale偶no艣ci uiszcza si臋 w for-
mie bezgot贸wkowej. Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰 zachowanie bezpiecze艅-
stwa w obrocie pieni臋偶nym.
Art. 59.
1. Organ celny wydaje pozwolenie na odroczenie terminu p艂atno艣ci nale偶no艣ci oso-
bom, kt贸re spe艂niaj膮 nast臋puj膮ce warunki:
1) nie pope艂ni艂y powa偶nego lub powt贸rnego naruszenia przepis贸w prawa cel-
nego;
2) daj膮 gwarancje nale偶ytego wykonania obowi膮zk贸w wynikaj膮cych z przepi-
s贸w prawa celnego.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia:
1) szczeg贸艂owe warunki i tryb post臋powania przy udzielaniu pozwole艅 na od-
roczenie terminu p艂atno艣ci nale偶no艣ci,
2) szczeg贸艂owe warunki i tryb post臋powania przy stosowaniu odroczenia
- bior膮c pod uwag臋 zapewnienie jednolito艣ci post臋powania oraz u艂atwienie w
dokonywaniu formalno艣ci przed organami celnymi.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze roz-
porz膮dzenia, przypadki, w kt贸rych ze wzgl臋du na rodzaj towaru nie udziela si臋
pozwolenia na odroczenie terminu p艂atno艣ci nale偶no艣ci. Wskazuj膮c przypadki,
w kt贸rych nie udziela si臋 pozwolenia, nale偶y uwzgl臋dni膰 ryzyko zwi膮zane
z obrotem okre艣lonymi kategoriami towar贸w.
Art. 60.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozpo-
rz膮dzenia, rodzaje u艂atwie艅 p艂atniczych innych ni偶 odroczenie p艂atno艣ci kwoty na-
le偶no艣ci, warunki ich udzielania, wz贸r wniosku o udzielenie u艂atwienia oraz doku-
menty, kt贸re nale偶y do niego do艂膮czy膰, uwzgl臋dniaj膮c wysoko艣膰 odsetek, o kt贸rych
mowa w art. 229 lit. b Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego.
Art. 61.
1. Je偶eli nie zosta艂o z艂o偶one zabezpieczenie albo gdyby kwota z艂o偶onego zabezpie-
czenia nie pokry艂a kwoty wynikaj膮cej z d艂ugu celnego, kwota nale偶no艣ci mo偶e
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 18/30
by膰 zabezpieczona na maj膮tku d艂u偶nika przed terminem p艂atno艣ci, je偶eli zacho-
dzi uzasadniona obawa, 偶e nie zostanie ona uiszczona.
2. Zabezpieczenia mo偶na dokona膰 r贸wnie偶:
1) przed zaksi臋gowaniem kwoty nale偶no艣ci;
2) w toku post臋powania celnego lub kontroli celnej, przed wydaniem decyzji
okre艣laj膮cej kwot臋 nale偶no艣ci wynikaj膮c膮 z d艂ugu celnego.
3. Zabezpieczenie nast臋puje w drodze decyzji. W przypadku, o kt贸rym mowa w
ust. 2, organ celny okre艣la w decyzji o zabezpieczeniu przybli偶on膮 kwot臋 nale偶-
no艣ci w oparciu o dane dotycz膮ce podstawy ustalenia wysoko艣ci tej kwoty.
4. Na podstawie decyzji o zabezpieczeniu nast臋puje tymczasowe zaj臋cie maj膮tku
do czasu wydania zarz膮dzenia zabezpieczenia na podstawie przepis贸w ustawy o
post臋powaniu egzekucyjnym w administracji.
5. W post臋powaniu zabezpieczaj膮cym nie stosuje si臋 przepis贸w art. 165 偶 2 i art.
200 偶 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137,
poz. 926, z p贸zn. zm.4)).
Art. 62.
1. Zabezpieczenie, o kt贸rym mowa w art. 61, nast臋puje w trybie okre艣lonym w
przepisach o post臋powaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Tymczasowe zaj臋cie, o kt贸rym mowa w art. 61 ust. 4, jest skuteczne pod wa-
runkiem wydania zarz膮dzenia zabezpieczenia w terminie 3 dni od dnia wydania
decyzji o zabezpieczeniu.
Art. 63.
1. Decyzja o zabezpieczeniu, o kt贸rej mowa w art. 61, wygasa po up艂ywie 10 dni
od dnia powiadomienia d艂u偶nika o wysoko艣ci zaksi臋gowanej kwoty nale偶no艣ci.
2. Wyga艣ni臋cie decyzji o zabezpieczeniu nie narusza zarz膮dzenia zabezpieczenia
wydanego na podstawie przepis贸w o post臋powaniu egzekucyjnym
w administracji.
Art. 64.
1. Je偶eli nie zosta艂o z艂o偶one zabezpieczenie albo gdyby kwota z艂o偶onego zabezpie-
czenia nie pokry艂a d艂ugu celnego, towar, na kt贸rym ci膮偶膮 nale偶no艣ci, mo偶e by膰
przez organ celny zaj臋ty w celu zabezpieczenia kwoty nale偶no艣ci, do czasu ich
uiszczenia. W tym przypadku stosuje si臋 przepisy art. 30 ust. 2-4.
2. Je偶eli nie zostanie uiszczona kwota nale偶no艣ci za towar, o kt贸rym mowa w ust.
1, mo偶e on zosta膰 sprzedany przez organ celny w celu pokrycia ci膮偶膮cej na nim
kwoty nale偶no艣ci. Przepis art. 33 stosuje si臋 odpowiednio.
4)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r.
Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116,
poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr
42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804,
Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz.
1302, Nr 170, poz. 1660, Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 64, poz. 593.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 19/30
Art. 65.
1. Termin, o kt贸rym mowa w art. 222 ust. 1 lit. a Wsp贸lnotowego Kodeksu Celne-
go, wynosi 10 dni.
2. Je偶eli kwota nale偶no艣ci nie zosta艂a uiszczona w terminie, organ celny pokrywa
j膮 ze z艂o偶onego zabezpieczenia.
3. Od kwot nale偶no艣ci nieuiszczonych w terminie pobiera si臋 odsetki.
4. W przypadku powstania d艂ugu celnego na podstawie art. 202-205 oraz art. 210 i
art. 211 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego pobiera si臋 odsetki liczone od dnia
jego powstania.
5. Organ celny pobiera odsetki w przypadku, gdy kwota wynikaj膮ca z d艂ugu celne-
go zosta艂a zaksi臋gowana na podstawie nieprawid艂owych lub niekompletnych
danych podanych przez zg艂aszaj膮cego w zg艂oszeniu celnym, z wyj膮tkiem, gdy
d艂u偶nik udowodni, 偶e podanie nieprawid艂owych lub niekompletnych danych
spowodowane by艂o okoliczno艣ciami niewynikaj膮cymi z jego zaniedbania lub
艣wiadomego dzia艂ania. Odsetki pobierane s膮 od dnia powstania d艂ugu celnego
od kwoty stanowi膮cej r贸偶nic臋 pomi臋dzy kwot膮 nale偶n膮 a kwot膮 pobran膮.
6. Odsetki, o kt贸rych mowa w ust. 3-5, pobiera si臋 wed艂ug zasad i w wysoko艣ci
okre艣lonej w odr臋bnych przepisach, dotycz膮cych pobierania odsetek za zw艂ok臋
od nale偶no艣ci podatkowych.
7. Kwot nale偶no艣ci mo偶na dochodzi膰 w terminie 5 lat, licz膮c od dnia, w kt贸rym zo-
sta艂y zaksi臋gowane.
8. Bieg przedawnienia terminu, o kt贸rym mowa w ust. 7, zostaje przerwany wsku-
tek zastosowania 艣rodka egzekucyjnego, o kt贸rym d艂u偶nik zosta艂 zawiadomiony.
Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia nast臋-
puj膮cego po dniu, w kt贸rym zako艅czono post臋powanie egzekucyjne.
9. Kolejne wszcz臋cie post臋powania egzekucyjnego nie przerywa biegu terminu
przedawnienia.
10. Bieg przedawnienia terminu, o kt贸rym mowa w ust. 7, zostaje zawieszony z
dniem:
1) wszcz臋cia post臋powania karnego lub post臋powania w sprawie o przest臋p-
stwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;
2) wniesienia skargi do s膮du administracyjnego.
11. Termin przedawnienia biegnie dalej od dnia nast臋puj膮cego po dniu:
1) prawomocnego zako艅czenia post臋powania karnego lub post臋powania w
sprawie o przest臋pstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;
2) dor臋czenia organowi celnemu prawomocnego orzeczenia s膮du administra-
cyjnego.
Art. 66.
1. Do odpowiedzialno艣ci z tytu艂u d艂ugu celnego oraz odsetek, o kt贸rych mowa w
art. 65 ust. 3-5, stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 29 oraz rozdzia艂贸w 14 i 15
dzia艂u III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 20/30
2. W zakresie wykonania obowi膮zk贸w o charakterze pieni臋偶nym lub niepieni臋偶-
nym, wynikaj膮cych z przepis贸w prawa celnego, organy celne stosuj膮 przepisy o
post臋powaniu egzekucyjnym w administracji, chyba 偶e przepisy prawa celnego
stanowi膮 inaczej.
Art. 67.
1. Od zwracanych nale偶no艣ci organ celny p艂aci odsetki, gdy niew艂a艣ciwe ustalenie
kwoty nale偶no艣ci by艂o wynikiem b艂臋du organu celnego, a d艂u偶nik w 偶aden spo-
s贸b nie przyczyni艂 si臋 do powstania tego b艂臋du. W takim przypadku odsetki ob-
licza si臋 od dnia zap艂aty nale偶no艣ci podlegaj膮cych zwrotowi oraz wed艂ug zasad i
w wysoko艣ci okre艣lonej w odr臋bnych przepisach, dotycz膮cych pobierania odse-
tek za zw艂ok臋 od nale偶no艣ci podatkowych.
2. W przypadku gdy decyzja o zwrocie nale偶no艣ci nie zostanie wykonana w termi-
nie 3 miesi臋cy od dnia jej wydania, odsetki, kt贸re podlegaj膮 wyp艂acie, s膮 obli-
czane od dnia nast臋puj膮cego po dniu up艂ywu tego terminu oraz wed艂ug zasad i w
wysoko艣ci okre艣lonej w odr臋bnych przepisach, dotycz膮cych pobierania odsetek
za zw艂ok臋 od nale偶no艣ci podatkowych.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje si臋 w przypadku, gdy wyp艂ata odsetek nast臋puje na
podstawie ust. 1.
Art. 68.
Kwota nale偶no艣ci podlegaj膮cych zwrotowi mo偶e zosta膰 zaliczona na zaleg艂e lub bie-
偶膮ce zobowi膮zania d艂u偶nika wobec organu celnego.
Rozdzia艂 5
W艂a艣ciwo艣膰 organ贸w celnych
Art. 69.
1. W post臋powaniu celnym organami w艂a艣ciwymi s膮:
1) naczelnik urz臋du celnego - jako organ pierwszej instancji;
2) dyrektor izby celnej - jako:
a) organ odwo艂awczy od decyzji naczelnika urz臋du celnego,
b) organ pierwszej instancji w sprawach okre艣lonych w przepisach prawa
celnego oraz przepisach odr臋bnych,
c) organ odwo艂awczy od decyzji wydanych przez ten organ w pierwszej
instancji, chyba 偶e przepis szczeg贸lny stanowi inaczej;
3) minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych - jako:
a) organ pierwszej instancji w sprawach stwierdzenia z urz臋du niewa偶no-
艣ci decyzji ostatecznej dyrektora izby celnej,
b) organ odwo艂awczy od decyzji wydanych przez ten organ w pierwszej
instancji oraz decyzji, o kt贸rych mowa w art. 70 ust. 2 pkt 2.
2. Organami wy偶szego stopnia s膮 organy odwo艂awcze.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 21/30
Art. 70.
1. Dyrektor izby celnej jest w艂a艣ciwy w sprawach, o kt贸rych mowa w:
1) art. 76, art. 94 ust. 2 lit. b i ust. 4, art. 100, art. 167 ust. 3, art. 172 ust. 2 i 3,
art. 191, art. 224 i art. 229 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego;
2) art. 292 ust. 5, art. 313b, art. 324a, art. 324d, art. 324e, art. 372 ust. 1 lit. a,
e, f i h, art. 403 ust. 1, art. 500 i art. 804 Rozporz膮dzenia Wykonawczego;
3) art. 18, art. 31 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 34, art. 64 ust. 2 i
art. 65 ust. 2 ustawy.
2. Dyrektor lub dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra w艂a艣ciwego do
spraw finans贸w publicznych s膮 w艂a艣ciwi w sprawach dotycz膮cych:
1) pozwole艅 na korzystanie z procedury TIR;
2) wi膮偶膮cej informacji taryfowej i wi膮偶膮cej informacji o pochodzeniu towaru;
3) prowadzenia listy agent贸w celnych oraz wydawania decyzji w sprawach
wpisu osoby na list臋 agent贸w celnych, skre艣lenia osoby z listy agent贸w cel-
nych i zawieszenia w dzia艂alno艣ci agenta celnego;
4) wydawania decyzji w sprawach ochrony praw w艂asno艣ci intelektualnej.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych, w drodze rozporz膮dzenia,
wyznaczy dyrektora lub dyrektor贸w izb celnych w艂a艣ciwych do prowadzenia
spraw, o kt贸rych mowa w ust. 2. Rozporz膮dzenie powinno szczeg贸艂owo okre-
艣la膰 zakres spraw, kt贸re mo偶e prowadzi膰 wyznaczony dyrektor izby celnej,
uwzgl臋dniaj膮c potrzeb臋 sprawnego wykonywania zada艅 oraz jednolito艣ci post臋-
powania.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych, w drodze rozporz膮dzenia,
mo偶e wyznaczy膰 dyrektora lub dyrektor贸w izb celnych w艂a艣ciwych do prowa-
dzenia spraw innych ni偶 okre艣lone w ust. 2. Rozporz膮dzenie powinno szczeg贸-
艂owo okre艣la膰 zakres spraw, kt贸re mo偶e prowadzi膰 wyznaczony dyrektor izby
celnej, uwzgl臋dniaj膮c potrzeb臋 sprawnego wykonywania zada艅 oraz jednolito艣ci
post臋powania.
Art. 71.
Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia,
w艂a艣ciwo艣膰 miejscow膮 organ贸w celnych, maj膮c na uwadze, w szczeg贸lno艣ci, zakres
zada艅 wykonywanych przez te organy, a tak偶e rodzaje procedur celnych, kt贸rymi
mog膮 by膰 obejmowane towary. Rozporz膮dzenie powinno uwzgl臋dnia膰 mo偶liwo艣膰
sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej, a tak偶e gospodarcze potrzeby przed-
si臋biorc贸w.
Art. 72.
W przypadku sporu o w艂a艣ciwo艣膰 miejscow膮 i rzeczow膮, przepisy art. 19 i 20 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa stosuje si臋 odpowiednio.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 22/30
Rozdzia艂 6
Post臋powanie w sprawach celnych
Art. 73.
1. Do post臋powania w sprawach celnych stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 12
oraz dzia艂u IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa,
z uwzgl臋dnieniem zmian wynikaj膮cych z przepis贸w prawa celnego.
2. Do wydawania za艣wiadcze艅 stosuje si臋 odpowiednio przepisy dzia艂u VIIIa
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Art. 74.
W zakresie praw i obowi膮zk贸w nast臋pc贸w prawnych i podmiot贸w przekszta艂conych
stosuje si臋 odpowiednio przepisy rozdzia艂u 14 dzia艂u III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Art. 75.
Z zastrze偶eniem art. 78, przedstawicielem mo偶e by膰 ka偶da osoba, o kt贸rej mowa w
art. 4 pkt 1 Wsp贸lnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem mo偶e by膰, w
szczeg贸lno艣ci, agencja celna, spedytor, przewoznik.
Art. 76.
Czynno艣ci dokonane przez przedstawiciela w granicach upowa偶nienia poci膮gaj膮 za
sob膮 skutki bezpo艣rednio dla osoby, kt贸ra go ustanowi艂a.
Art. 77.
Przedstawiciel mo偶e udzieli膰 dalszego upowa偶nienia do wykonania okre艣lonych
czynno艣ci, za zgod膮 osoby udzielaj膮cej upowa偶nienia.
Art. 78.
1. Zg艂oszenia celnego jako przedstawiciel bezpo艣redni osoby zainteresowanej mo偶e
dokona膰 wy艂膮cznie osoba, o kt贸rej mowa w art. 4 pkt 1 Wsp贸lnotowego Kodek-
su Celnego, je偶eli jest agentem celnym lub je偶eli w jej imieniu czynno艣ci przed
organem celnym dokonuje upowa偶niony pracownik wpisany na list臋 agent贸w
celnych.
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, je偶eli zg艂oszenie celne:
1) dotyczy towar贸w niemaj膮cych charakteru handlowego;
2) jest dokonywane w imieniu osoby zainteresowanej przez jej pracownika;
3) jest dokonywane w ramach obrotu pocztowego.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 23/30
Art. 79.
Agentem celnym jest osoba wpisana na list臋 agent贸w celnych.
Art. 80.
1. Na list臋 agent贸w celnych wpisuje si臋 osob臋 fizyczn膮, je偶eli spe艂nia nast臋puj膮ce
warunki:
1) posiada miejsce zamieszkania we Wsp贸lnocie;
2) ma pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych;
3) korzysta z pe艂ni praw publicznych;
4) posiada co najmniej 艣rednie wykszta艂cenie;
5) nie zosta艂a skazana prawomocnym wyrokiem za przest臋pstwo przeciwko
wiarygodno艣ci dokument贸w, mieniu, obrotowi pieni臋dzmi i papierami
warto艣ciowymi, przest臋pstwo gospodarcze lub za przest臋pstwo skarbowe;
6) swoim post臋powaniem daje r臋kojmi臋 prawid艂owego wykonywania czynno-
艣ci agenta celnego;
7) z艂o偶y艂a z wynikiem pozytywnym egzamin na agenta celnego przed komisj膮
egzaminacyjn膮, powo艂ywan膮 przez ministra w艂a艣ciwego do spraw finans贸w
publicznych, lub otrzyma艂a decyzj臋 o uznaniu kwalifikacji do wykonywania
zawodu agenta celnego wydan膮 na podstawie przepis贸w odr臋bnych;
8) wyst膮pi艂a z wnioskiem o wpis na list臋 agent贸w celnych, nie p贸zniej ni偶 w
okresie 2 lat od dnia spe艂nienia warunku okre艣lonego w pkt 7.
2. Z listy agent贸w celnych skre艣la si臋 osob臋 w przypadku:
1) gdy zosta艂 naruszony jeden z warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1;
2) niewykonywania czynno艣ci agenta celnego przez okres co najmniej pi臋ciu
lat;
3) jej 艣mierci.
3. Dzia艂alno艣膰 agenta celnego mo偶e zosta膰 zawieszona na czas tocz膮cego si臋 prze-
ciwko osobie agenta post臋powania w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych og艂asza list臋 agent贸w celnych
w Dzienniku Urz臋dowym Ministra Finans贸w.
Art. 81.
1. Osoba przyst臋puj膮ca do egzaminu, o kt贸rym mowa w art. 80 ust. 1 pkt 7, wnosi
op艂at臋 egzaminacyjn膮.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia:
1) tryb przeprowadzania egzaminu kwalifikacyjnego os贸b ubiegaj膮cych si臋 o
uprawnienie do wykonywania czynno艣ci agenta celnego oraz spos贸b po-
wo艂ywania komisji egzaminacyjnej, kwalifikacje cz艂onk贸w komisji, zakres i
spos贸b przeprowadzania egzaminu, a tak偶e wysoko艣膰 op艂at egzaminacyj-
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 24/30
nych przeznaczonych na pokrycie dzia艂alno艣ci i wynagrodzenia jej cz艂on-
k贸w,
2) spos贸b prowadzenia i tryb dokonywania wpisu na list臋 agent贸w celnych
- maj膮c na uwadze, w szczeg贸lno艣ci, konieczno艣膰 zapewnienia prawid艂owego
przebiegu egzaminu, sprawdzenia wiedzy niezb臋dnej do wykonywania czynno-
艣ci agenta celnego oraz sprawnego i jednolitego post臋powania przy dokonywa-
niu wpisu.
Art. 82.
1. W przypadku niemo偶no艣ci ustalenia osoby, na kt贸rej ci膮偶膮 obowi膮zki wynikaj膮-
ce z przepis贸w prawa celnego, organ celny mo偶e podejmowa膰 wszelkie nie-
zb臋dne dzia艂ania w celu uregulowania sytuacji towaru, w tym tak偶e wszcz膮膰 i
prowadzi膰 post臋powanie oraz wydawa膰 decyzje w stosunku do osoby nieznanej.
2. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 1, decyzja jest wydawana bez oznaczania
strony.
Art. 83.
Pisma skierowane do os贸b nieznanych z miejsca pobytu lub adresu oraz decyzje, o
kt贸rych mowa w art. 82, wywiesza si臋 na okres 14 dni w siedzibie organu celnego
prowadz膮cego post臋powanie. Pisma oraz decyzje uwa偶a si臋 za dor臋czone po up艂ywie
tego terminu.
Art. 84.
1. Osoba, kt贸ra nie posiada miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium kraju,
jest obowi膮zana, na 偶膮danie organu celnego i w terminie przez niego wskaza-
nym, do ustanowienia w kraju pe艂nomocnika do spraw dor臋cze艅. Ustanowienie
pe艂nomocnika jest skuteczne tak偶e w post臋powaniu, o kt贸rym mowa w art. 31
ust. 2.
2. W przypadku niedope艂nienia obowi膮zku, o kt贸rym mowa w ust. 1, stosuje si臋
odpowiednio art. 83.
3. Organ celny poucza osob臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, o skutkach nieustanowienia
pe艂nomocnika do spraw dor臋cze艅, sporz膮dzaj膮c z tej czynno艣ci pisemny proto-
k贸艂.
Art. 85.
Organ celny mo偶e wszcz膮膰 post臋powanie z urz臋du w sprawach dotycz膮cych towaru
przywo偶onego z terytorium pa艅stwa trzeciego lub do niego wywo偶onego w obrocie
pocztowym.
Art. 86.
1. Organ celny mo偶e przyj膮膰 jako dow贸d w post臋powaniu dokumenty sporz膮dzone
przez organy celne pa艅stwa obcego lub inne uprawnione podmioty pa艅stwa ob-
cego.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 25/30
2. Organ celny mo偶e 偶膮da膰 od strony post臋powania:
1) urz臋dowego t艂umaczenia na j臋zyk polski dokument贸w sporz膮dzonych w j臋-
zyku obcym;
2) przed艂o偶enia dokument贸w zagranicznych zalegalizowanych przez w艂a艣ciwe
organy polskie dzia艂aj膮ce w kraju albo polskie przedstawicielstwa dyplo-
matyczne lub urz臋dy konsularne.
Art. 87.
1. Organ celny mo偶e zawiesi膰 post臋powanie w przypadku, gdy w jego toku wyst膮-
pi艂 z wnioskiem o pomoc prawn膮 do organu celnego pa艅stwa obcego lub innego
uprawnionego podmiotu pa艅stwa obcego.
2. Na postanowienie w sprawie zawieszenia post臋powania s艂u偶y za偶alenie.
Art. 88.
Prowadzenie post臋powania w sprawie o przest臋pstwo skarbowe, wykroczenie skar-
bowe lub post臋powania karnego nie stanowi przeszkody do prowadzenia post臋powa-
nia w sprawie celnej.
Art. 89.
1. Je偶eli przepis prawa nie wymaga urz臋dowego potwierdzenia okre艣lonych fakt贸w
lub stanu prawnego w drodze za艣wiadczenia, organ celny przyjmuje od strony,
na jej wniosek, o艣wiadczenie z艂o偶one pod rygorem odpowiedzialno艣ci karnej za
z艂o偶enie fa艂szywego o艣wiadczenia.
2. Przed przyj臋ciem o艣wiadczenia organ celny uprzedza stron臋 o odpowiedzialno艣ci
karnej za z艂o偶enie fa艂szywego o艣wiadczenia.
Art. 90.
Organ celny mo偶e, w drodze postanowienia, po艂膮czy膰 tocz膮ce si臋 przed nim oddziel-
ne sprawy, w celu ich 艂膮cznego rozpoznania lub tak偶e rozstrzygni臋cia, je偶eli dotycz膮
tej samej osoby i s膮 ze sob膮 w zwi膮zku.
Art. 91.
Badania lub analizy towaru mog膮 by膰 wykonywane przez laboratoria celne lub inne
laboratoria, akredytowane zgodnie z odr臋bnymi przepisami, a tak偶e przez instytuty
naukowe i badawcze dysponuj膮ce wyposa偶eniem niezb臋dnym dla danego rodzaju
bada艅.
Art. 92.
1. Organ celny pobiera op艂aty z tytu艂u przeprowadzonych bada艅 lub analiz towa-
r贸w, w przypadku gdy:
1) badanie lub analiza zostan膮 przeprowadzone na 偶膮danie osoby;
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 26/30
2) rozpatrzenie wniosku o wydanie wi膮偶膮cej informacji taryfowej lub wi膮偶膮cej
informacji o pochodzeniu towaru wymaga przeprowadzenia badania lub
analizy;
3) osoba b臋d膮ca do tego zobowi膮zan膮 nie poda艂a danych dotycz膮cych rodzaju,
warto艣ci, w艂a艣ciwo艣ci towaru lub innych informacji niezb臋dnych do wyda-
nia rozstrzygni臋cia i pomimo wezwania nie uzupe艂ni艂a tych danych w wy-
znaczonym przez organ celny terminie;
4) podane przez osob臋 dane dotycz膮ce towar贸w by艂y nieprawdziwe lub nie-
prawid艂owe.
2. Osoba, na wezwanie organu celnego, obowi膮zana jest do uiszczenia zaliczki w
okre艣lonej wysoko艣ci na pokrycie op艂at za badania lub analizy, o kt贸rych mowa
w ust. 1 pkt 1 i 2. W przypadku nieuiszczenia zaliczki w wyznaczonym terminie
organ celny wydaje postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.
3. Kwota op艂at i termin jej uiszczenia s膮 ustalane przez organ celny, w drodze po-
stanowienia, na kt贸re przys艂uguje za偶alenie. Kwota op艂at powinna odpowiada膰
rzeczywistym wydatkom poniesionym z tytu艂u przeprowadzonych bada艅 lub
analiz.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych mo偶e okre艣li膰, w drodze roz-
porz膮dzenia, rycza艂towe stawki op艂at za badania lub analizy przeprowadzane
przez laboratoria celne. Okre艣laj膮c stawki op艂at, nale偶y uwzgl臋dni膰 rodzaj prze-
prowadzanych bada艅 lub analiz, stopie艅 ich skomplikowania i pracoch艂onno艣膰.
Art. 93.
1. Organ celny pobiera op艂aty za:
1) przechowanie towar贸w w depozycie lub w magazynie czasowego sk艂ado-
wania prowadzonym przez organ celny;
2) wykonywanie na wniosek osoby zainteresowanej czynno艣ci przewidzianych
w przepisach prawa celnego w miejscu innym ni偶 urz膮d celny lub poza cza-
sem pracy urz臋du celnego.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, stawki op艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, uwzgl臋dniaj膮c charakter czynno-
艣ci, za kt贸re op艂aty te s膮 pobierane.
Art. 94.
1. 艢rodki finansowe z op艂at, o kt贸rych mowa w art. 93, stanowi膮 doch贸d bud偶etu
pa艅stwa, z tym 偶e 20% tych 艣rodk贸w przeznacza si臋 na usprawnienie funkcjo-
nowania organ贸w celnych oraz na premie dla funkcjonariuszy celnych i pracow-
nik贸w podleg艂ych ministrowi w艂a艣ciwemu do spraw finans贸w publicznych, kt贸-
rzy przyczynili si臋 bezpo艣rednio do wykrycia przest臋pstw lub wykrocze艅 cel-
nych i dewizowych.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li spos贸b rozdyspono-
wania 艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania premii.
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 27/30
Art. 95.
Pozwolenia wydawane na podstawie przepis贸w prawa celnego nie podlegaj膮 op艂acie
skarbowej oraz innym op艂atom o charakterze publicznoprawnym.
Rozdzia艂 7
Zasady post臋powania z towarami obj臋tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮
Art. 96.
1. W zakresie przewidzianym dla organ贸w celnych post臋powanie z towarami ob-
j臋tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮 obejmuje czynno艣ci zwi膮zane z przywozem to-
war贸w na obszar celny Wsp贸lnoty i wywozem towar贸w z tego obszaru oraz:
1) sprawdzanie i potwierdzanie pozwole艅 na przyw贸z lub wyw贸z oraz certyfi-
kat贸w przywozowych;
2) przyjmowanie, sprawdzanie i potwierdzanie wniosk贸w o refundacj臋;
3) pob贸r i badania laboratoryjne pr贸bek towar贸w;
4) zatwierdzanie magazyn贸w 偶ywno艣ciowych;
5) zatwierdzanie miejsc, w kt贸rych towary mog膮 by膰 przetwarzane lub sk艂a-
dowane w ramach prefinansowania;
6) kontrol臋 zak艂ad贸w produkcyjnych w zakresie dostosowania mo偶liwo艣ci
wytw贸rczych producenta do zg艂oszonej i zarejestrowanej receptury, spe艂-
nienia parametr贸w wytwarzanego towaru, wynikaj膮cych z receptury oraz
weryfikacja receptur;
7) inne czynno艣ci wynikaj膮ce z przepis贸w wsp贸lnotowych reguluj膮cych
Wsp贸ln膮 Polityk臋 Roln膮.
2. Przy wykonywaniu czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, przepisy dotycz膮ce
przywozu towar贸w na obszar celny Wsp贸lnoty i wywozu towar贸w z tego obsza-
ru oraz wykonywania czynno艣ci kontroli celnej stosuje si臋 odpowiednio.
3. Czynno艣ci w ramach post臋powania z towarami obj臋tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Rol-
n膮 w zakresie przewidzianym dla organ贸w celnych s膮 realizowane we wsp贸艂pra-
cy z w艂a艣ciw膮 agencj膮 p艂atnicz膮, ustanowion膮 zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30
lipca 2003 r. o uruchamianiu 艣rodk贸w pochodz膮cych z Sekcji Gwarancji Euro-
pejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz.U. Nr 166, poz. 1611
oraz z 2004 r. Nr 42, poz. 386).
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych w porozumieniu z ministrem
w艂a艣ciwym do spraw rynk贸w rolnych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozporz膮dzenia,
spos贸b wsp贸艂pracy organ贸w celnych z agencj膮 p艂atnicz膮 przy wykonywaniu za-
da艅 wynikaj膮cych z przepis贸w wsp贸lnotowych reguluj膮cych Wsp贸ln膮 Polityk臋
Roln膮, uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 zapewnienia prawid艂owej realizacji tych za-
da艅.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych w porozumieniu z ministrem
w艂a艣ciwym do spraw rynk贸w rolnych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozporz膮dzenia,
dokumenty stosowane w obrocie towarami obj臋tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 28/30
oraz zasady post臋powania z tymi towarami, w zakresie przewidzianym dla orga-
n贸w celnych. Rozporz膮dzenie powinno okre艣la膰, w szczeg贸lno艣ci, wzory
i zasady stosowania dokument贸w wykorzystywanych w obrocie towarami obj臋-
tymi Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮, warunki i tryb zatwierdzania magazyn贸w 偶ywno-
艣ciowych, miejsc przetwarzania lub sk艂adowania towar贸w w ramach prefinan-
sowania, kontroli zak艂ad贸w produkcyjnych w zakresie receptur oraz weryfikacji
receptur, maj膮c na uwadze konieczno艣膰 zapewnienia w艂a艣ciwego dozoru i kon-
troli celnej towar贸w obj臋tych Wsp贸ln膮 Polityk膮 Roln膮 oraz prawid艂owego wy-
konania zada艅 wynikaj膮cych z przepis贸w wsp贸lnotowych reguluj膮cych Wsp贸ln膮
Polityk臋 Roln膮.
Rozdzia艂 8
Ewidencja i statystyka dotycz膮ca obrotu towarowego
z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty
Art. 97.
U偶yte w niniejszym rozdziale okre艣lenia oznaczaj膮:
1) zg艂oszenie INTRASTAT - przekazanie organom celnym, w wymaganej
formie i w okre艣lony spos贸b, informacji dla cel贸w ewidencji i statystyki
dotycz膮cej obrotu towarowego z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty;
2) osoba zobowi膮zana - osob臋 fizyczn膮 lub osob臋 prawn膮, a tak偶e jednostk臋
organizacyjn膮 niemaj膮c膮 osobowo艣ci prawnej, uczestnicz膮c膮 w obrocie to-
warowym z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty i zobowi膮zan膮 do prze-
kazywania informacji dla cel贸w ewidencji i statystyki dotycz膮cej obrotu
towarowego z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty, zgodnie z przepisami
wsp贸lnotowymi reguluj膮cymi statystyk臋 dotycz膮c膮 obrotu towarowego po-
mi臋dzy pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty, przepisami o statystyce pu-
blicznej oraz przepisami niniejszej ustawy.
Art. 98.
1. Osoba zobowi膮zana dokonuje zg艂osze艅 INTRASTAT na zasadach i w terminach
okre艣lonych w przepisach wsp贸lnotowych reguluj膮cych statystyk臋 dotycz膮c膮
obrotu towarowego pomi臋dzy pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty, przepisach
o statystyce publicznej oraz przepisach niniejszej ustawy.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia:
1) szczeg贸艂owy tryb, spos贸b i terminy dokonywania zg艂osze艅 INTRASTAT
oraz korekt tych zg艂osze艅,
2) wzory i spos贸b wype艂niania formularzy stosowanych przy dokonywaniu
zg艂osze艅 INTRASTAT oraz korekt tych zg艂osze艅,
3) w艂a艣ciwo艣膰 miejscow膮 organ贸w celnych w sprawach dotycz膮cych zg艂osze艅
INTRASTAT
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 29/30
- uwzgl臋dniaj膮c wysoko艣膰 prog贸w statystycznych, zakres przekazywanych in-
formacji wymaganych od osoby zobowi膮zanej oraz mo偶liwo艣膰 wykorzystania
systemu teleinformatycznego.
3. Wysoko艣膰 prog贸w statystycznych, o kt贸rych mowa w ust. 2, b臋dzie ustalana co-
rocznie w programie bada艅 statystycznych statystyki publicznej, o kt贸rym mowa
w przepisach o statystyce publicznej.
Art. 99.
1. Osoba zobowi膮zana mo偶e upowa偶ni膰 osob臋 trzeci膮 do dokonywania w jej imie-
niu zg艂osze艅 INTRASTAT. Upowa偶nienie powinno zosta膰 sporz膮dzone w for-
mie pisemnej.
2. Osob膮 trzeci膮, o kt贸rej mowa w ust. 1, mo偶e by膰:
1) pracownik osoby zobowi膮zanej lub jej prokurent;
2) agent celny lub osoba, w imieniu kt贸rej czynno艣ci przed organem celnym
dokonuje upowa偶niony pracownik wpisany na list臋 agent贸w celnych;
3) adwokat;
4) radca prawny;
5) doradca podatkowy.
3. Czynno艣ci dokonane przez osob臋, o kt贸rej mowa w ust. 2, w granicach upowa偶-
nienia poci膮gaj膮 za sob膮 skutki bezpo艣rednio dla osoby, kt贸ra j膮 upowa偶ni艂a.
Art. 100.
1. W przypadku niewykonania lub nieprawid艂owego wykonania obowi膮zku, o kt贸-
rym mowa w art. 98 ust. 1, organ celny, nie wi臋cej ni偶 trzykrotnie, upomina pi-
semnie osob臋 zobowi膮zan膮 o konieczno艣ci z艂o偶enia zg艂oszenia INTRASTAT
lub dokonania korekty zg艂oszenia ju偶 dokonanego.
2. Organ celny, przed skierowaniem pisemnego upomnienia o konieczno艣ci doko-
nania korekty zg艂oszenia INTRASTAT, mo偶e wezwa膰, telefonicznie, telefaksem
lub za pomoc膮 innego 艣rodka 艂膮czno艣ci, osob臋 zobowi膮zan膮 do dokonania ko-
rekty zg艂oszenia lub z艂o偶enia wyja艣nie艅 w tym zakresie.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw finans贸w publicznych okre艣li, w drodze rozporz膮-
dzenia, szczeg贸艂owy tryb, spos贸b i terminy dokonywania upomnie艅 oraz we-
zwa艅, uwzgl臋dniaj膮c potrzeb臋 zapewnienia skutecznego egzekwowania wyko-
nania obowi膮zku przekazywania prawid艂owych informacji dla cel贸w ewidencji
i statystyki dotycz膮cej obrotu towarowego z pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸l-
noty.
Art. 101.
1. Na osob臋 zobowi膮zan膮, kt贸ra pomimo trzykrotnego pisemnego upomnienia, o
kt贸rym mowa w art. 100 ust. 1, za okres sprawozdawczy:
1) nie dokona艂a zg艂oszenia INTRASTAT lub
2) nie dokona艂a korekty z艂o偶onego uprzednio zg艂oszenia INTRASTAT
04-05-13
㎏ancelaria Sejmu s. 30/30
- organ celny mo偶e na艂o偶y膰 kar臋 pieni臋偶n膮 w wysoko艣ci 3 000 z艂.
2. Kar臋 pieni臋偶n膮, o kt贸rej mowa w ust. 1, organ celny nak艂ada w drodze decyzji.
3. Termin p艂atno艣ci kary pieni臋偶nej wynosi 10 dni od dnia dor臋czenia decyzji.
4. Kar臋 pieni臋偶n膮 uiszcza si臋 got贸wk膮 w kasie urz臋du celnego lub przekazuje na
rachunek bankowy w艂a艣ciwego organu celnego.
5. Kara pieni臋偶na stanowi doch贸d bud偶etu pa艅stwa.
6. Do dochodzenia kary pieni臋偶nej stosuje si臋 odpowiednio art. 65 ust. 7-11.
Art. 102.
Do post臋powania w sprawach ewidencji i statystyki dotycz膮cej obrotu towarowego z
pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty, w zakresie nieuregulowanym przepisami
wsp贸lnotowymi reguluj膮cymi statystyk臋 dotycz膮c膮 obrotu towarowego z pa艅stwami
cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty, przepisami o statystyce publicznej oraz przepisami ni-
niejszej ustawy, stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 12, rozdzia艂u 14 dzia艂u III oraz
dzia艂贸w IV i VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Rozdzia艂 9
Przepis ko艅cowy
Art. 103.
Ustawa wchodzi w 偶ycie w terminie i na zasadach okre艣lonych ustaw膮 z dnia 19
marca 2004 r. - Przepisy wprowadzaj膮ce ustaw臋 - Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz.
623).
04-05-13


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pdf40154285 3 prawo celne
Prawo celne
Ustawa Prawo Celne 2012
Ustawa z dnia 19 marca 2004 Prawo Celne
3 podstawy teorii stanu naprezenia, prawo hookea
Prawo autorskie a e biznes
2009 SP Kat prawo cywilne cz II
!!! Prawo Budowlane cz 10
Prawo do odgani臋cia
PRAWO EUROPEJSKIE

wi臋cej podobnych podstron