Homilia






Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP 8
grudnia
Niepokalana Maryja

Zwierciadłem Boga
 Wszyscy chcą widzieć
siebie
pięknymi.
           
Z Chorzowskiego Wesołego Miasteczka wychodzi duża grupa młodzieży. Są
bardzo rozbawieni, wiadomo ogrom atrakcji i zabaw, a na końcu pustka w kieszeni.
Podobno wszyscy się tutaj przeliczyli. Ale nie oto mi tutaj chodzi. Ostatnim
gabinetem, albo salonem uciechy były dla nich krzywe lustra. Wiele o tym już
słyszeli, ze są takie. Ale tam trzeba wejść i po prostu zobaczyć siebie w
różnych pozach. To wiele było śmiechu, ale prawie wszyscy postawili sobie
pytanie
to ja jakim jestem, a dziewczęta wręcz inaczej
  nie chce być taka! Nie dziwie się
kto
chce być nieforemny, wykrzywionym, cienkim 
jak nitka, lub pękającym balonem. Wolą być już takimi, jakimi są.
           
Nasze stare fotografie często są dowodami dawnej piękności, bo młodym
to...!Ale jest jedno oblicze, którego retuszować nie trzeba
To nasza najlepsza
Matka
Niepokalanie Poczęta.
 Kim jest Ta
Niewiasta.
           
Pismo św. mówi krótko - ,, Niepokalana... Obleczona w Słońce, Zorza
Poranna ...". Dodamy jeszcze Córą Boga Ojca, Matką Syna Bożego, Oblubienica
Ducha Świętego. Wyrażeń i wezwań jest wiele, ale i trudno w nie wniknąć do
głębi, ogarnąć nasza ludzką wyobraźnią. Stanęła więc na pograniczu samego
Bóstwa, ale nigdy się do tego nie wyceniała. Zawsze jak refren pieśni

powtarzamy słowa :,, Oto ja służebnica Pańska... Pełna Łaski"  Choć późno ogłoszono publicznie dogmat o
Jej Niepokalanym Poczęciu
po Objawieniach w Lourdes, gdzie Maryja sama tak się
określiła
chrześcijanie zawsze widzieli w Niej Najpiękniejszą z niewiast
wprost Niepokalaną. Zawsze piękna, jasna, bez zmazy grzechu, ani cienia własnych
przewinień. Tak chciał Bóg i taka przygotował na Matkę dla Swojego Syna.
           
Ks. Zdzisław Janiec w swoich refleksjach Maryjnych wspomina zakonnika,
któremu obrzydła praca. Udał się do zakony myśląc, że ubiorą go tylko w habit i
każą się modlić. A tu trzeba było także pracować fizycznie, przynosić węgiel,
wynosić popiół. Obrzydły mu kubły i taka praca. Postanowił opuścić klasztor.
Zanim powziął swoją decyzje
do tego klasztoru przybył obecny Papież jeszcze
jako biskup. W czasie spaceru po ogrodzie zagadnął owego jeszcze zakonnika . Ten
wypowiedział swój ból, a Papież 
polecił mu jeszcze jedna tajemnicę: włóż w tę służbę
miłość, tak, jak
Maryja. Przemyślał to na modlitwie i ... pomogło
kryzys ustąpił, a modlitwą i
pracą bogacił swoje życie duchowe (s.14).
 Co oznacza Jej
Niepokalane Poczęcie?
           
Bernadka w Lourdes
nie mogła tego pojąć, bo była jeszcze za młoda.
nawet samej nazwy nie bardzo potrafiła pytającym powtórzyć. Wielu powtarza
czysta, wolna od grzechu. Trudno jednak zrozumieć dany przez Boga przywilej
Niepokalanego Poczęcia. To za mało powiedzieć ,,uwolniona" od wszelkiej zmazy,
oczyszczona". Bulla Piusa IX z 1854 roku ujęła to w słowach:,, od pierwszej
chwili swego poczęcia, dzięki szczególnej łasce i przywilejowi Boga
wszechmogącego, ze względu na przyszłe zasługi Jezusa Chrystusa została
ustrzeżona od wszelkiej winy pierworodnej",
           
Ustrzeżona, zachowana, nie dotknięta żadnym cieniem grzechu, brudem
ludzkiej słabości. Ta wielka łaska Boża 
jakby rozlewała się w Jej duszy i dawana była ludzkości, aby ją
oczyszczać i uświęcać. Promieniująca od Niej czystość stawała się męstwem
męczenników, pomocą wyznawców, mądrością uczonych. W jednej z modlitw można
znaleźć słowa :,, Pani Aniołów, niebios ziemi Królowo wymów nad światem litości
słowo. Powodzią nieszczęść ziemia zalana
miej nas w opiece
Niepokalana.
Zwierciadło
Odbicie
Boga.
           
Patrząc na Maryje dostrzegamy ogrom piękności, czystości, świętości i
mądrości Boga. Nie tyle dostrojenie się do Pana Boga, bo to brzmi zbyt po
ludzku, ale jako odbicie, jak w najpiękniejszym krysztale. Maryja jest piękna
zewnętrznie i wewnętrznie, ciała i duszy
ale nie mylmy tego z dzisiaj pojęta
urodą. O nadzwyczajnym pięknie Jej wnętrza 
pisał św. Efrem ... nie ma plamy, ani jakiejkolwiek zmazy. Michael Quoist
napisał jakby w prośbie do nas :,, zatrzymaj się minut przed lustrem, pięć minut
przed własna dusza, piętnaście minut przed Bogiem".
           
Tę wspaniałość dopełniało rozmodlenie. W kronikach Wyścigu Pokoju z roku
1974 jest wzmianka o kolarzach hinduskich. Mimo, ze należeli do najsłabszej
załogi na mecie
to jednak zawsze uśmiechnięci, sympatyczni i pobożni. Na
jednym z etapów tez im się nie powiodło, po drodze były ulewy, byli zmęczeni.
Było już późno, zachodziło słońce, zeszli z rowerów, pochylili się do samej
ziemi
i tak, jak w ojczyźnie rodacy oddali cześć Bogu . To było wyrazem
wielkiej prawdy o modlitwie gdziekolwiek na ziemi się znajdą, naturalna potrzebą
serca, oddechem duszy. Tym niejednemu Polakowi stworzyli okazję do wstydu, bo
jakże inni jesteśmy!
           
Przezywamy Adwent, patrzymy na Maryje, jako nasza adwentowa
przewodniczkę, niebawem ujrzymy Ją adorującą Bożego Syna przy żłóbku, pełna
wiary, pokory i spokoju w domy św. Elżbiety. Potem na weselu w Kanie, aż po
Golgotę. Maryja przebywała z Panem Jezusem prawie 30 lat pod jednym dachem.
Trudno nam pojąć jakie skarby i siły Bóg złożyl w Jej sercu, w jej dłoniach i w
Jej modlitwie. Doświadczamy natomiast ogromu łask i pomocy od Boga przez Jej
wstawiennictwo, Dobrze, ze w Tym Zwierciadle Bożym możemy odnajdywać Oblicze
Boga i czuć się blisko najukochańszej Matki.
 Kim więc Niepokalana
jest dla nas?
           
Ona jest Tą, nad którą piękniejszej Bóg nie mógł uczynić. Mógł
stworzyć piękniejszy świat, piękniejsze niebo. Ona jest arcydziełem Boga.
Dostrzegamy, jak bardzo silą się artyści, malarze, aby wykonać godną podobiznę,
reżyserzy szukają latami aktorki od odtworzenia Jej roli
to wszystko niemal
daremne. Pocieszmy się jednak, ze Ona jest bardzo blisko nas, nas bardzo kocha,
wzięła za swoje dzieci. Jest tez objawieniem doskonałego człowieka, prawdziwego
człowieka. Dla nas jest otwarte Jej Niepokalane Serce. Jest Matką Ludu Kościoła,
wspaniała nasza Nieustająca Pomocą w działaniu. Każdemu, kto o to prosi

przynosi nadzieję na lepsze jutro, wyprasza potrzebne łaski. jako Królowa świata
chce nas pojednać z Bogiem, wyprosić pokój wśród narodów i rodzin, wstrzymuje
karząca rękę Syna nas upartymi grzesznikami, staje się ostatecznym ratunkiem
ginących.
           
Nad morskim wybrzeżem mieszkała rodzina rybacka. Został już w niej  syn i matka
tylko ich dwoje. Trzeba
było ciężka praca zarobić na chleb, na lekarstwa i na szkołę. Morze często było
wzburzone, ale trzeba było płynąc na łowiska. Syn jak zawsze wypłynął z pełna
nadzieją obiecując rychły powrót. Minęło trzy dni
zaczęła nie niepokoić. Nie
mogła usiedzieć w domu. Wyszła na brzeg morza ufając, ze może dostrzeże syna,
przybliży go do domu. Z przerażeniem spojrzała na niebo
przybliżała się burza.
Gwałtowny wicher podnosił groźne fale. Serce matki ogarniała rozpacz. Chodząc po
brzegu i płacząc odmawiała różaniec. Podnosiła się woda, zalewała piaszczysty
brzeg
a krople łez wpadały do wody. Były to gorzkie, matczyne łzy boleści i
zatroskania. Z wielką ufnością patrząc w morze dostrzegła maleńki punkcik
łódź
syna miotana falami. Weszła jeszcze dalej w morze tym goręcej się modląc wołała
:,, Matko, możesz mi go zwrócić, wiem, ze Ty to możesz zrobić
wysłuchaj
mnie...ł Po wielu jeszcze minutach syn 
znalazł się przy brzegu
chwyciła go w ramiona, a on zapytał : ,, mamo,
jak ty to zrobiłaś? Fale złamały mi ster, a ja mimo wszystko przybiłem
bezpiecznie do brzegu...".( Stanisław Maria Kołdoń
Oto Matka Twoja s.65). To
Maryja czyni dla nas, a my dla Niej. Najczęściej bardzo mało, albo wprost nic,
podobnie jak w rodzinie
mamo, jesteś od 
tego, to się staraj, haruj i pomagaj. Dopiero,  gdy się w uszy naleje, albo matki
braknie
z trumna matki wynosi się szczęście rodziny, pobożność dzieci.
Nie czas wspominać wszystkie
objawienie, błagania i łzy tej, która nam została dana za Matkę. Uczeń Jan wziął
Ją zgodnie z wolą Pana Jezusa do siebie
a my ?
 Maryja
dojrzałym
Owocem Bożym.
           
Istotą owocu i to wybornego, dojrzałego jest być dla ludzi. Owoc ma w
sobie nowe życie, zawiera w sobie siły witalne, wielkie tajemnice Boże do
przekazania.. Maryja i Jej świątynie jest miejscem , gdzie obecny jest Bóg.
Napełniona Jego łaską nadal trwa w służeniu swoim dzieciom.
           
Trwa Adwent. Przybliżają się nasze rekolekcje parafijalne
czas duchowej
odnowy. Niech Jej prośba dobrze znana każdemu z nas - ,, Zróbcie wszystko, co
Syn mój wam każe..." staną się mocne jak testament. Jej bliskość niech podnosi
na duchu załamanych, niezdecydowanych, uparcie błądzących
a swoim wiernym
czcicielem będzie zawsze szafarką łask. Ze światem , z ludźmi jest cos nie tak,
jak trzeba. Nawrócenie, o które tak często prosi Niepokalana Matka jest podobne,
jak modlitwa . Od niej trzeba zacząć, aby doznać owocu radości, wejścia na
szczyt. Dostrzegamy zło, nazywamy je po imieniu , po prostu złem , grzechem. Zło
grasuje wśród jak tylko chce. Dotąd jesteśmy zgodni. Ale dalej o krok nie chcemy
się ruszyć! czujemy się za nie nieodpowiedzialni . Umywamy ręce obciążając
odpowiedzialnością innych ludzi. To oni, nie my! 
           
Jesteśmy dziećmi Kościoła
a Matką 
Kościoła jest Maryja. Rozkład moralny rodziny, zło w sercach letnich i
nieletnich to boląca rana Matczynego Niepokalanego Serca. Zakończę słowami Maryi

mocnym wołaniem z Fatimy do nas :,, Módlcie się, módlcie się więcej, czyńcie
ofiary za grzeszników, bo wiele dusz idzie na zatracenie tylko dlatego, że nie
ma nikogo, kto by się niego modlił, ofiarował swoje cierpienia". Ona, jak
wspominał często Prymas Tysiąclecia
okaże się dla nas Matka, ale my bądźmy
wiernymi Jej dziećmi. Amen.