homilie pogrzebowe11

Homilie pogrzebowe : Kazania, Homilie, Liturgia - Biblioteka Kaznodziejska

Strona główna

Redakcja

Historia Pisma

Prenumerata

Kontakt

Bieżące wydanie

Archiwum
Polecamy książki
Sympozjum homiletyczne

W numerze

marzec/kwiecień 2011

spis treści
zamów prenumeratę

Ankieta

Czy wraz z drukowaną wersją chciałbyś otrzymać wersję elektroniczną naszego czasopisma?

TAK

NIE

wyniki | poprzednie

Głosów: 2669

lipiec/sierpień 2006 � SYTUACJE DUSZPASTERSKIE � Homilie pogrzebowe Drukuj

Zmienia się, ale się nie kończy ks. Piotr Winkler 2 Kor 5,1.6-10 “Życie Twych wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy”. Te słowa, wyjęte z prefacji mszy św. za zmarłych, napawają nadzieją. Jakież dają pokrzepienie nam ludziom wiary, którzy ufamy, że linia naszego życia, w chwili śmierci, być może nieco zmienia kierunek, ale przecież biegnie dalej – w inne wspanialsze życie. “Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie” – zapewnia św. Paweł (2 Kor 5,1).Genua – stare włoskie miasto – jest znana m.in. ze starego, przepięknego cmentarza Campo Santo. W centrum wznosi się trzypiętrowa budowla. Mieszczą się w niej długie korytarze, wysoko sklepione pokoje, a przy ścianach, w długich rzędach, stoją marmurowe pomniki. Na jednym ze stopni schodów można zauważyć postać kobiecą wpatrującą się w lekko uchylone drzwi, za którymi zniknął ktoś drogi jej sercu. Inna trzyma ręce nad oczami, jakby chciała wypatrzyć kogoś, kto jest już daleko. Te rzeźby wyrażają głęboki sens ludzkiego istnienia. Aby znaleźć się po drugiej stronie życia, wystarczy tylko szerzej otworzyć drzwi i przekroczyć próg. To tak niewiele.“Życie Twych wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy”. Wszystko, co nas otacza podlega nieustannym zmianom, przemienia się. Nie ma żywej komórki, która by nie obumierała, aby dać miejsce nowemu życiu. Taki jest nasz świat. Taki jest również człowiek. Jego życie zmienia się, ale trwa wiecznie. Na szczęście każdy z nas ma pewien wpływ na to, jakie będzie to przyszłe życie. Wielu z nas, w swym ziemskim życiu wierzy Chrystusowi. Żyje w Nim i z Nim. Człowiek wierny Jezusowi żyje pełnią życia również po swej śmierci. Poza jej progiem, nie przestaje być takim, jakim był tu na ziemi. Jeśli jesteśmy blisko Chrystusa, świadczymy o Nim, pomagamy Mu zaistnieć w innych, wówczas możemy liczyć na Jego wzajemność w miłości, również po śmierci. Jeżeli swoje zdolności wykorzystujemy, by inni mogli być bliżej Chrystusa, On sam okaże nam swą wdzięczność. Myślę, że niejeden zmarły, gdyby mógł do nas przemówić, powiedziałby, że warto żyć z Chrystusem, Jemu służyć, kochać Go całym sercem. Bowiem nagroda za wierność jest nieoceniona. “Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre” – to znowu św. Paweł (2 Kor 5,10). Dla nas żywych takie słowa są mądrością, przestrogą. On – Chrystus będzie przecież kiedyś również naszym sędzią. Jeśli staramy się być blisko Niego – Jego sąd będzie łagodny, jeśli dziś jesteśmy daleko – kiedyś On sam będzie dla nas sędzią sprawiedliwym. “Przeminie ten świat, by jeszcze piękniejszy został wzbudzony” – pisał św. Cyryl. “Przestanie istnieć to niebo i ta ziemia skoro zacznie istnieć nowe niebo i nowa ziemia” – dodaje św. Augustyn. To słowa nadziei, ale również słowa ostrzeżenia rodzące odpowiedzialność za swoje życie. Żyjmy tak, czyńmy wszystko, by Chrystus stał się kiedyś naszą nagrodą. Połowa smutku ks. Andrzej Ziółkowski CM Mdr 4,7-15; Mt 25,1-13 Jakie to jest ważne mieć przy sobie przyjaciela. Powiadają, że “przyjaciel to ten, kto wie o tobie wszystko i nadal cię kocha”. Przyjacielem najlepszym jest matka, ojciec, rodzeństwo. Czasami dzieje się i tak, że wciąż szukamy w życiu kogoś, z kim będziemy mogli współodczuwać to wszystko, co niesie życie. Przyjaciel jest skarbem, którego nie wolno utracić. A ponieważ nasze życie ziemskie podlega prawu zniszczenia, dlatego wpatrujemy się ku niebu, dokąd wznosi się nasza myśl o życiu wiecznym.Mądrość życiowa powiada: “Gdy dzielisz się radością, to ją pomnażasz; gdy dzielisz się smutkiem, to go pomniejszasz”. Trzeba też dodać, że najchętniej dzielimy się wszelkimi wiadomościami z tymi, którzy nas kochają. W czasie tej liturgii dzielimy się smutkiem, bólem, cierpieniem z powodu odejścia kogoś bliskiego. Gdy odchodzi od nas bliska osoba, wtedy trudno jest znaleźć miejsce dla siebie. Czujemy, że świat zmienił się, jest już inny, bo tej jednej osoby brakuje, nie ma jej wśród nas. Gdy odchodzi ktoś młody, przed którym było życie – wtedy chwieje się nasze dotychczasowe rozumowanie, wartościowanie. Zatrzymujemy się – choć na chwilę. Za chwilę pójdziemy dalej, do swoich spraw, zajęć, myśli, pragnień. Dlatego zatrzymajmy się, choć na chwilę refleksji, aby nie uciekło nam coś bardzo ważnego. Jest nim życie, choć krótkie, świętej pamięci naszego zmarłego brata (zmarłej siostry).Czy życie tych, którzy przed nami odeszli i oczekują na spotkanie z Chrystusem, jest dla nas wskazówką na nasze dalsze pielgrzymowanie? Niezmiernie trudne pytanie. Między innymi dlatego, że życie po śmierci zakryte jest przed nami. Zasłona tego, co dzieje się z człowiekiem po śmierci, zakrywać będzie nasze umysły do tego momentu, aż Chrystus przyjdzie po raz wtóry. Jednakże dzisiejsza Ewangelia pozwala nam w pewnym sensie odkryć sens czyjegoś życia, trudu, cierpienia, radości. Obraz panien roztropnych i nierozsądnych jest zbyt wymowny, aby go nie rozumieć. Nie nam sądzić jednak o roztropności lub jej braku. Jest to tajemnica Stwórcy, gdy powołuje stworzenie do siebie.Dzisiaj zatapiamy się w modlitwie, skupieniu, refleksji. Dzielimy się smutkiem, który zmniejsza się. Otulamy się wszyscy płaszczem Bożego miłosierdzia. Bóg wziął do siebie naszego zmarłego brata (siostrę). Jego lampa świeci w ciemnościach, gdyż Oblubieniec nadszedł.“Mam dwoje wspaniałych przyjaciół. Są nimi moi rodzice. Wydaje mi się, że nikt mnie taki nie rozumie, jak oni. Wprawdzie ostatnio coraz częściej są między nami jakieś sprzeczki, kłótnie, ale wiem, że minie mi ten dziwny wiek dojrzewania. Tato śmieje się i mówi, że czeka, aż wyrosnę z tego “cielęcego” wieku. Koleżanki, koledzy… to coś innego, to inny rodzaj przyjaźni. Jakie to szczęście, że mama i tato są moimi przyjaciółmi. Bez nich nie wiem, jakby potoczyło się moje życie” (z rozmowy z uczennicą pierwszej klasy szkoły średniej).Dbajmy o naszych przyjaciół, tak, aby ich i nasze lampy nie zgasły, gdy Pan przyjdzie. Chrześcijanin jest człowiekiem Ewangelii. Wypełniajmy zadania, jakie dał nam Pan tak, aby zastał nas czuwających i pełnych dobrych uczynków. Modlitwa w intencji zmarłego jest nie tylko ukojeniem w smutku, uciszeniem serca, ale przede wszystkim jest pomocą dla duszy naszego zmarłego Przyjaciela.

« poprzedni następny � wróć

Redakcja | Historia Pisma | Prenumerata | Kontakt

.ecreo h1 { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo strong { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo a { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px !important; margin:0px !important;}

strony internetowe
Agencja Reklamowa Poznań

var art = "art-1";
if(art!="art0")
highSubItem( 'art-1' );
else
highSubItem( 'cat-1' );

_uacct = "UA-4028585-2";
urchinTracker();

var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www.");
document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E"));

var pageTracker = _gat._getTracker("UA-4028585-2");
pageTracker._initData();
pageTracker._trackPageview();

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
homilia pogrzebowa
dobry lotr homilia pogrzebowa
homilia pogrzebowa1
pozbierac okruchy homilia pogrzebowa
Zgon Na Pogrzebie napisy
S Michalkiewicz Cały pogrzeb na nic
Pogrzeb na kredyt
homilia slubna111

więcej podobnych podstron