Puszka
Puszka pojawiła się jako konsekwencja konkursu ogłoszonego w roku 1795 przez cesarza
Napoleona. Konkurs dotyczył sposobu przechowywania żywności i wygrał go (oraz 12
tysięcy franków), Nicolas Appert.
W roku 1810 Anglik Peter Durant opatentował cynową puszkę do przechowywania
żywności na dłużej.
Po puszce przyszła kolej na otwieracz - niewygodne było otwieranie puszek przy pomocy
noża. W 1858 roku Ezra Warner wymyślił taki otwieracz, ale był on wielki i toporny i
używano go jedynie w sklepach. Udoskonalenie nastąpiło w 1870 roku - William Lyman z
San Francisco opracował otwieracz którego nożyk tnący blachę wieczka był osadzony na
metalowym kołowrotku - wystarczyło tylko kręcić. Wraz z rozwojem elektryczności w
1931 roku opatentowano otwieracz elektryczny.
Już od 1885 roku pakowanie żywności w aluminiowe puszki stało się bardzo popularne -
na początku było to 60 sztuk, dzisiaj jest to milion puszek dziennie z żywnością i
napojami. Do tych ostatnich w 1963 roku Ernie Fraze z zakładów Dayton Reliable Tool
Company, wymyślił "zawleczkę", która na początku była zrywana; stan jaki znamy dziś
(otwieramy puszkę poprzez wciśnięcie części wieczka do środka) istnieje od połowy lat
dziewięćdziesiątych XX wieku.
Jakby przy okazji udoskonalania puszek wymyślono aerozol. Nastąpiło to w roku 1927, a
wymyślił aerozol Norweg Erik Rotheim. Przez pierwsze dwadzieścia lat używano go tylko
do perfum aż do 1949 roku kiedy to Amerykanin Edward Seymour po raz pierwszy użył
aerozolu do rozpylania farb. Stało się to za inspiracją jego żony Bonnie która miała
powiedzieć: "Eddie, a o ile prościej byłoby psikać z tego farbę".