Tygodnik wedkarski - Nr 6-7, 9-16 maja 1999 NR 6-7           9-16 maja 1999 W NUMERZE: Aktualności Aktywność dobowa ryb - wykres na nadchodzący tydzień Słońce i księżyc - wschody i zachody Techniki wędkarskie - DS na kanale Drapieżniki - Odległy boleń Kropkowańce - Poniżej Piekła Wędkarski survival - Strzałka na północ Nasze brudy - Rząd nad Wisłę Top secret - Szczupak spod sufitu Konkretna ryba - Słodkie srebrniaki Przegląd sprzętu wędkarskiego - Wędki są garbate Tam łowią ludzie z RYBIEGO OKA - W górę od Lublina Po sąsiedzku - Małe majowe porno Notes Marka Kaczówki - Rybki i kwiatki Muchowy koszyk - Jazie na muchę Morskie opowieści - Szczury morskie Reportaż - Ostatnie SWI Jak to wygląda naprawdę - Zawodowcy Recenzje - Zanim wyruszysz...   Portal Aktualności Aktywność dobowa ryb Słońce i księżyc Techniki wędkarskie Drapieżniki Kropkowańce Wędkarski survival Nasze brudy Top secret Konkretna ryba Przegląd sprzętu Tam łowimy Po sąsiedzku Notes Marka Kaczówki Muchowy koszyk Morskie opowieści Reportaż Jak to wygląda naprawdę Recenzje ARCHIWUM Istnieje bardzo wiele teorii starających się wyznaczyć najlepszy dzień, porę i miejsce wędkowania. W tworzeniu takich teorii przodują Amerykanie, przy czym pierwsze próby układania kalendarzy brań podjęto na potrzeby wędkarstwa morskiego. Nic dziwnego więc, że zdecydowana większość prognoz bazuje na fazach Księżyca, którego wpływ na masy wody w morzach i oceanach daje się zauważyć w postaci pływów. Pływy rzeczywiście w istotny sposób oddziałują na zachowanie morskich stworzeń, zmieniając zarówno pory, jak i miejsca ich żerowania. Ale, choć pływy występują nawet w szklance wody pozostawionej na stole, nie bardzo można im przypisać bezpośredni wpływ na żerowanie ryb słodkowodnych. Najprawdopodobniej, choć to tylko teoria, reakcje ryb słodkowodnych na zmiany faz księżyca wynikają z tego, iż wywodzą się one ze wspólnego z rybami morskimi pnia ewolucyjnego, czyli stanowią pewnego rodzaju atawizm. Na pewno większe niż pływy znaczenie dla ryb słodkowodnych ma księzycowe światło lub jego brak. Nie tłumaczy to jednak na przykład zachowania ryb (zarówno ciemno jak i swiatłolubnych) w okresach nowiu, gdy niekiedy masowo podpływają pod powierzchnię wody, spławiają się i ... nie biorą. Teoria przedstawiona w Tygodniku Wędkarskim bazuje również na ruchach naszego satelity, ale nie ma nic wspólnego z fazami Księżyca. Opiera się na tak zwanym kącie godzinowym, czyli pozycji Księzyca na niebie w stosunku do obserwatora. Zamiast odpowiadać na pytanie, którego dnia ryby będą brały najlepiej, stara się podpowiedzieć, o której godzinie konkretnego dnia można spodziewać się najlepszych brań - im wyżej wznosi się linia wykresu, tym ryby powinny lepiej brać. Oczywiście najlepsze brania w pierwszym dniu pełni nie są tożsame z najlepszymi braniami w środku trzeciej kwadry. Teoria ta powstała na użytek osób, które coraz rzadziej wybrać się mogą na ryby, ot na dwie, trzy godzinki, i tylko w dniu gdy obowiązki i rodzina zezwolą :) I choć ze względu na zbyt małą liczbę osób teorię tą testujących nie można jeszcze stwierdzić, czy znajduje ona potwierdzenie w praktyce wędkarskiej, warto potraktować ją w kategoriach zabawy i w czasie wypraw wędkarskich sprawdzać trafność prognozy. Wdzięczni będziemy za Wasze spostrzeżenia! Acha, żadne ryby nie ucierpiały podczas prac nad Teorią Dobowej Aktywności :) Wojtek Górny