Szybki wzmacniacz operacyjny




Szybki wzmacniacz operacyjny
Wiele wzmacniaczy operacyjnych można używać tylko w układach o pewnym
określonym wzmocnieniu minimalnym, zostały bowiem zaprojektowane z niewielką
wewnętrzną kompensacją. Ich zaletą jest za to większa szybkość. Dobrze to
ilustruje porównanie dwóch popularnych wzmacniaczy operacyjnych, LM356 i LM357.
Pierwszy może być stosowany jako wzmacniacz o wzmocnieniu równym jedności, przy
iloczynie pasma i wzmocnienia równym 5MHz i szybkości narastania 12V/us. Drugi
wymaga wzmocnienia nie mniejszego niż 5, ale przy iloczynie pasma i wzmocnienia
równym 20MHz i szybkości narastania 50V/us. LM357 i podobnych wzmacniaczy można
używać przy mniejszych wzmocnieniach z zachowaniem większości pasma, stosując
kompensację zewnętrzną. Osiąga się to zwykle za pomocą kondensatora, nie jest to
jednak jedyna i z pewnością nie najlepsza metoda. Alternatywny sposób jest
pokazany na ilustracji. Można założyć, że L165 jest wzmacniaczem sumacyjnym,
którego jedno z wejść Jest zwarte z masą. Jasne jest, że drugie jego wejście
jest wejściem wzmacniacza o wzmocnieniu 1, którego wzmocnienie jest określone
przez R1 i R3 (R3/R1 = 1). Nie używane wejście odpowiadałoby wzmocnieniu 22
(R3/R2 = 22), czyli sporo więcej niż dopuszczalne dla L165 minimum. Wzmacniacz
"jest przekonany", że wzmocnienie jest wyższe od wymaganego i nie wykazuje
najmniejszej tendencji do oscylacji. Stosunek oporności R3/R2 zachowuje swoje
znaczenie tylko wtedy, gdy oporność R1 jest znacznie większa od oporności R2. W
przeciwnym wypadku wzmocnienie wynosiłoby R3/(R1||R2). Trzeba dodać, że L165
musi być wyposażony w spory radiator pomimo wewnętrznego zabezpieczenia przed
przegrzaniem (Iwyjmax = 3A)
Schemat
ideowy (11kB)
Ostatnie zmiany: 25
czerwca 2000 21:53:29


Opracowano na podstawie: Elektor
Elektronik 9/94