BADANIA PENETRACYJNE

1) Przygotowanie elementów do badań penetracyjnych. – odtłuszczamy, oczyszczamy

rozpuszczalnikiem, a czasem trawimy

•

należy przygotować powierzchnię materiału lub elementu poprzez jego

wcześniejsze oczyszczenie, odtłuszczenie i wysuszenie

•

oczyszczenie należy przeprowadzić w sposób sumienny tak, aby powierzchnie i

dowolne ich nieciągłości były czyste i wolne od zanieczyszczeń

•

do tego celu są preferowane metody chemiczne, które powinny być stosowane,

jeżeli to tylko możliwe

•

metody fizyczne usuwają zanieczyszczenia tylko z powierzchni badanego elementu i

na ogół nie nadają się do usuwania zanieczyszczeń znajdujących się między

powierzchniami nieciągłości

•

tam gdzie jest to dopuszczalne zaleca się wytrawianie po zastosowaniu

jakiejkolwiek fizycznej metody usuwania zanieczyszczeń

•

zastosowanie środka oczyszczania wstępnego może np. zwiększyć czułość badania

•

aby uniknąć szkodliwego oddziaływania na własności penetrantu istotne jest, aby

pozostałości środków wytrawiających zostały chemicznie zneutralizowane, a

następnie usunięte

•

po oczyszczeniu badana powierzchnia powinna być odtłuszczona rozpuszczalnikami

nieoddziaływującymi na penetrant

•

badaną powierzchnię należy dokładnie wysuszyć tak, aby w nieciągłości i ponad nią

nie pozostała woda lub rozpuszczalnik, ponieważ może to ograniczyć wnikanie

penetrantu

2) Istotne elem. procedury badań penetracyjnych – czas wnikania i czas wywoływania

•

przygotowanie i czyszczenie wstępne

•

nanoszenie penetranta

•

usuwanie nadmiaru penetranta

•

nanoszenie wywoływacza

•

kontrola

•

rejestracja

•

czyszczenie końcowe. (które istotne?)

3) Omówić rodzaje nieciągłości wykrywanych w trakcie badań i ich klasyfikację - Wykrywamy

nieciągłości i określamy je jako wskazania liniowe (długość 3 razy większa od szerokości) i

nieliniowe

•

pozwalają

wykrywać

otwarte

nieciągłości

powierzchniowe

–

najbardziej

niebezpieczne nieciągłości: powierzchniowe nieciągłości płaskie, wąskoszczelinowe:

pęknięć oraz innych nieciągłości powierzchniowych różnorodnych obiektów, a także

nieciągłości przelotowych (nieszczelności) złączy spawanych, zbiorników, rur i

innych urządzeń

•

klasyfikacja – „Niezgodności spawalnicze wykrywane metodą penetracyjną dzielą

się na liniowe, dla których długość wskazania jest co najmniej trzy razy większa niż

jego szerokość i nieliniowe gdy jest ona równa lub mniejsza.”

4) Czynniki wpływające na wykrywalność w kontroli penetracyjnej. – przygotowanie

powierzchni,

temperatura,

środowisko,

kwestia

„kompatybilności”

penetranta

i

wywoływacza, zdolność do wnikania (efekt kompilarny) penetranta, i warunki w których

przeprowadza się badania, stosowane środki (penetranty, wywoływacze)

•

możliwe jest wykrycie wyłącznie wad otwartych

•

wpływ rodzaju obróbki na skuteczność kontroli

•

wpływ temperatury obiektu na właściwości preparatów

•

stan powierzchni

•

•

Tłumaczył to jakoś tak: im dłuższy czas wnikania penetranta - tym więcej go

wniknie... i jeśli czas wywoływania będzie za krótki to może nie wyciągnąć

penetranta z niektórych szczelin, albo wyciągnąć go mało <tu dokładnie nie

pamiętam.> Drugim argumentem była powtarzalność badań danego elementu...

jeśli nie zarejestruje się czasu to wskazania mogą się różnić, w zależności od różnic czasów wnikania i wywoływania penetranta w tych dwóch badaniach. Co do

temperatury... mogę się mylić... ale wydaje mi się, że zmiana temperatury

prowadzi do zmian lepkości penetranta, jego gęstości i przez to może wpływać na

jego własności kapilarne...

5) Rejestracja wyników badań.

a) dane dotyczące badanego elementu:

‒

oznaczenie

‒

wymiary

‒

materiał

‒

stan powierzchni

‒

faza wytwarzania

b) zakres badania

c) oznaczenie zastosowanego systemu preparatów penetracyjnych z podaniem nazwy

wytwórcy i oznaczenia wyrobu, jak również numeru partii

d) numer procedury badawczej

e) odstępstwa od pisemnej procedury badania

f) wyniki badania (opis wykrytych nieciągłości)

g) miejsce badania, data badania i nazwisko osoby przeprowadzającej badanie

h) nazwisko, certyfikat i podpis osoby nadzorującej spawanie

•

albo chodzi tylko o kontrole wizualną

•

zdjęciami, a nawet można filmować, bo wychwyci się moment w którym wypływa

penetrant, bo później jest już tylko plama (Rejestracja wyników badań. Zależy od

techniki. W b. penetracyjnych kiedyś trzeba było zrobić zdjęcie (dużo

problemu). Przy ważnych elementach można zastosować film. Tylko w pierwszym

momencie wypływania penetranta można zorientować się jaka jest wada i jaki ma

kształt.)

BADANIA MAGNETYCZNE

1) Narysować i omówić typowy układ pomiarowy przy kontroli magnetyczno-proszkowej

2) Wymienić i omówić stosowane metody magnesowania

•

metoda magnetyczno-proszkowa – defektoskop magnetyczny to urządzenie do

wzbudzania pola magnetycznego w obiektach, badania polegają na:

wzbudzaniu pola magnetycznego w obiektach, w wykorzystaniem

defektoskopów magnetycznych

detekcji (wykrywanie) strumienia magnetycznego rozproszenia, z użyciem

proszków magnetycznych

→ w wyniku wykonania badań obiektów, z wykorzystaniem metody

magnetyczno-proszkowej, otrzymywane są wskazania nieciągłości, tzw.

defektogramy proszkowe

→ defektogramy proszkowe to skupiska proszku magnetycznego,

odwzorowujące nieciągłości obiektów bezpośrednio na powierzchni

obiektów i są szersze niż nieciągłości

→ w badaniach określa się przybliżoną długość nieciągłości, natomiast nie

określa się liczbowo głębokości nieciągłości (miarą nieciągłości jest w

pewien sposób ilość proszku, tworzącego jej wskazanie)

•

metoda, w której stosuje się przetworniki pola magnetycznego – w zależności od

sposobu magnesowania obiektów rozróżnia się defektoskopy magnetyczne:

strumieniowe, w tym magnesy stałe

prądowe

uniwersalne – strumieniowo-prądowe

3) Omówić wykrywanie pola magnetycznego rozproszonego na nieciągłościach

4) Wymienić rodzaje wskazań uzyskiwanych metodami magnetycznymi i omówić ich

klasyfikację

•

wykrywa się wady powierzchniowe i przypowierzchniowe w materiałach

ferromagnetycznych

•

wskazania można podzielić na liniowe i nieliniowe albo według ich położenia:

pojedyncze okrągłe, podłużne, łańcuch wskazań, gniazdo wskazań

5) Omówić przygotowanie elementów do badań magnetycznych

•

czyszczenie powierzchni z zanieczyszczeń typu żużel, itd. (takich, które

utrudniałyby ruch proszku) / jeśli cienka farba, to nie trzeba

•

rozmagnesowanie wstępne w celu pozbycia się magnetyzmu szczątkowego