Streszczenie









POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY



Integrilina (eptifibatide) w ostrych zespołach wieńcowych - wyniki wczesne i odległe oraz bezpieczenstwo stosowania w materiale wlasnym

Wojciech Zajdel1, Krzysztof Żmudka1, Jarosław Zalewski1, Tadeusz Przewłocki2, Piotr Pieniążek2, Piotr Czunko1, Bogusław Kapelak2, Cezary Olszewski1
1 Instytut Kardiologii, ZhiA, Kraków; 2 Instytut Kardiologii,Klinika Chorób Serca i Naczyń, Kraków


Z licznych wieloośrodkowych badań wynika, że blokada receptorów glikoproteinowych IIb/IIIa w trakcie przezskórnych interwencji wieńcowych w ostrych zespołach wieńcowych (ACS), powoduje zmniejszenie częstości występowania ostrych zdarzeń niedokrwiennych oraz poprawia rokowanie odległe przy nieco zwiększonym ale akceptowalnym ryzyku powikłań krwotocznych.
Celem pracy było określenie przydatności klinicznej i bezpieczeństwa zastosowania Integriliny w interwencyjnym leczeniu ACS. Badanie przeprowadzono w grupie 21 pacjentów przyjętych z ostrym zespołem wieńcowym: 17 z zawałem serca (MI) i 4 z niestabilną dusznicą bolesną (UA-CCS IV). Integrilinę stosowano w dożylnej dawce 2 x 180ug/kg co 10 min. (bolus) oraz wlewie ciągłym 2,0ug/kg/min. Wszyscy chorzy otrzymywali ASA oraz UFH w dawce początkowej 100j/kg (korygowanej ACT>250 sek.), a w przypadku implantacji stentu początkowo clopidogrel zastępowany tiklopidyną przez okres 30 dni. W grupie zawałów serca osiągnięto dobry skutek we wszystkich przypadkach- TIMI 3- 88,1% i TIMI 2- 11,9%. Konieczność implantacji stentu zaistniała u 11 chorych w grupie zawału (64%) oraz 2 chorych z grupy UA-CCS IV (50%). W okresie okołozabiegowym nie obserwowano istotnych krwawień i krwiaków w miejscach wkłucia, małopłytkowości oraz krwawień wewnętrznych poza jednym przypadkiem krwiomoczu samoograniczającego się po odstawieniu preparatu. W 5. dobie po interwencji u 1 chorego doszło do podostrej zakrzepicy w stencie związanej z omyłkowym odstawieniem stosowania tiklopidyny. U 1 chorego doszło do zawału serca w 30. dobie obserwacji. W obserwacji 6-cio miesięcznej nie stwierdzono klinicznych objawów restenozy i potrzeby ponownej rewaskularyzacji w badanej grupie pacjentów.
WN. Zastosowanie Integriliny jako leczenia wspomagającego w interwencyjnym leczeniu ACS jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym oraz może stanowić alternatywę dla innych inhibitorów receptora glikoproteinowego IIb/IIIa.







POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2001