Rejestry





 
 

No to skoro przeszliśmy przez dość trudny początek i bardzo
spodobał się nam (jak na razie) asembler to wgłębmy się w niego jeszcze
bardziej. Będzie znowu trochę zakręconej teorii, ale dosyć
ciekawej. Wspominałem już, ile procesor się musi naliczyć, ażeby
zadowolić programistę i wyświetlić coś na ekranie. Pobawmy się trochę w
filozofów i postawmy pytanie: ile procesor musi się naliczyć, aby dodać dwie
liczby? Człowiek zrobiłby to albo używając kalkulatora, albo pisemnie albo w
pamięci. Tak się składa, że procesor komputera ani nie ma pod ręką kalkulatora,
ani niczego do pisania, więc pozostaje mu tylko pamięć. Ktoś powie: tyle
obliczeń i wszystko w pamięci!? Jak on to robi? Otóż, żeby w tym wszystkim się
nie zgubić, jego pamięć (nie mylić z RAM'em) jest podzielona na tzw.
rejestry. Oczywiście żeby było ciekawiej jest ich kilka rodzajów. Na
początku zajmiemy się rejestrami ogólnego przeznaczenia. Są to:
AX - Accumulator | akumulator
BX - Base Register | rejestr bazowy
CX - Count Register | licznik
DX - Data Register | rejestr danych
SP - Stack Pointer | wskaźnik stosu
BP - Base Pointer | wskaźnik bazy
SI - Source Index | indeks źródła
DI - Destination Index | indeks przeznaczenia
Operując na nich jesteśmy w stanie dodać dwie liczby, choć jeszcze
nie tak od razu. Większość operacji nie możemy wykonać po prostu na liczbach, bo
od tego właśnie są rejestry (to takie kolejne ułatwienie). Najpierw więc
przeniesiemy nasze liczby do rejestrów za pomocą instrukcji, której składnia
wygląda tak: mov gdzie, co. Pierwszy argument określa gdzie będzie
przechowywana wartość drugiego (dlaczego właśnie taka kolejność?).
Przykładzik:
asm
mov ax,2
mov bx,3
end;
Teraz wystarczy zsumować za pomocą instrukcji add x, y , a
wynik zostanie umieszczony w x:
asm
mov ax,2
mov bx,3
add ax,bx
end;
Po tej operacji rejestr AX będzie miał wartość 5 (wbrew pozorom:).
Chyba łatwe. Każdy rejestr ogólnego przeznaczenia jest 16-bitowy czyli można
powiedzieć, że jest typu word. Na szczególną uwagę zasługują te, które w nazwie
mają literkę X. Możemy je podzielić na dwie połówki: wyższą (AH-igher)
oraz niższą (AL-ower).Każda z tych połówek zawiera 8 bitów (jeden bajt).
Rozpatrzmy to na przykładzie akumulatora AX:





AX

AH
AL

0 0 0 0 0 0 0 0
0 0 0 0 0 0 0
0
Jeśli np. odwołamy się bezpośrednio do AH:
...
mov ah, 255
...
...to rejestr AX będzie wyglądał tak:






AX=65280

AH=255
AL=0

1 1 1 1 1 1 1 1
0 0 0 0 0 0 0
0
Stąd można łatwo wyciągnąć wniosek, że AX można rozpisać
wzorem:AX = AH * 256 + AL.Oczywiście to samo dotyczy innych rejestrów 'z
iksem'. Pozostałe są prostsze i mają postać, przykładowo:






BP

0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
0
Co oznacza mniejsze pole manewru niż w poprzednim przypadku.
Istnieje specjalny rejestr, o którym chciałbym Ci jeszcze
powiedzieć, tzw. rejestr flagi (znaczników). Są one zupełnie inne niż te poznane
do tej pory. Można je przyrównać do przełączników, które mogą być albo włączone
albo wyłączone, lub dokładniej: do bitów, które albo mają wartość 0 albo 1. Flag
nie możemy bezpośrednio modyfikować. Są one ustawiane automatycznie przez pewne
procesy lub operacje i są zależne od ich wyników. W zależności od procesora flag
może być od 9 do 11. Zawartości sześciu z nich są istotne dla sterowania
operacjami logicznymi i arytmetycznymi, ponieważ informują o pewnych cechach
wyniku. Pozostałe przełączają procesor w odpowiedni sposób pracy. Omówię tu
tylko dwa znaczniki. (Reszta na razie Cię nie musi interesować. Jeżeli zajdzie
potrzeba to omówię je później.) Są to:
PF - Parity Flag | znacznik parzystości: informuje o wystąpieniu w
mniej znaczącym bajcie wyniku parzystej liczby bitów
o wartości 1
ZF - Zero Flag | znacznik zera: informuje o zerowym wyniku
Aby móc zobrazować to przykładem potrzebne nam będą dwie nowe
instrukcje: dec x, która powoduje zmniejszenie wartości x o jeden oraz
jz @etykieta, która powoduje skok do etykiety jeśli ustawiona jest (ma
wartość 1) ZF. I tak:
asm
mov ax,2
dec ax {po tej operacji AX ma wartość 1}
jz @etykieta {czyli ten skok nie zostanie wykonany}
dec ax {ax=0 czyli ZF przyjmuje wartosc 1}
jz @etykieta {hop}
mov ax,100
@etykieta:
end;
Co dziwne, jeżeli wykonamy: mov ax,0 to mimo iż wynik tej operacji
jest zerowy ZF nie będzie ustawiona. Nie mam pojęcia dlaczego. Skoro już
jesteśmy przy tym warto wspomnieć jeszcze o instrukcji cmp x,y. Porównuje
ona wartości x oraz y i w przypadku gdy są sobie równe ustawia ZF. Nie mam
pojęcia dlaczego:). 











Copyright © 2000 Bartosz 'SILV'
JaworskiAll rights reserved