PRZEZNACZYNIOWE ZAMYKANIE ASD II ZA POMOCĄ AMPLATZER SEPTAL OCCLUDER








POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY


PRZEZNACZYNIOWE ZAMYKANIE ASD II ZA POMOCĄ AMPLATZER SEPTAL OCCLUDER
M. Szkutnik, J. Białkowski, P. Banaszak, W. Kreis, M. Frycz, M. Zembala
Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze

Dotychczasowe próby przezcewnikowego zamykania ASD II za pomocą różnych urządzeń (Angel Wings, ASDOS, CardioSeal i in.) związane były ze skomplikowaną techniką zabiegu i/lub istotnym odsetkiem resztkowych przecieków. Ostatnio do praktyki klinicznej wprowadzono dwudyskowy, samocentralizujący się nitinolowy implant - Amplatzer Septal Occluder (ASO), W okresie od X97 do III 98 przy użyciu ASO przeprowadziliśmy 12 zabiegów odżylnego zamknięcia ASD II. DO zabiegu kwalifikowano chorych z ubytkiem mniejszym niż 26 mm (ale istotnym hemodynamicznie) i otaczającym rąbkiem przegrody powyżej 5mm. Wiek pacjentów wynosił 4 do 42 lat (średnio 17.3) a masa ciała od 17 do 60 (śr. 47,6) kg. Średnia wielkość ASD oceniana badaniem echokardiograficznym transtorakalnym wynosiła 12.6 (od 8 do 20) mm, przezprzełykowym - 12,5 (od 10 do 16)mm, balonem kalibrującym (stretch diameter) - 18 (od 13 do 24) mm. Zastosowano implanty o rozmiarach od 13 do 24 mm (średnio 18,25 mm). U 11 pacjentów ubytek był pojedynczy, a u jednego w bliskim sąsiedztwie stwierdzono drugi mniejszy. W 10 przypadkach implantacja ASO był skuteczna przy pierwszej próbie, podczas gdy w 2 konieczna była prosta technicznie dwukrotna repozycja dysków. Czas skopii wahał się od 9.3 do 39.2 (średnio 25,4) min. Całkowite zamknięcie ASD w badaniu Color Doppler bezpośrednio po implantacji stwierdzono u 9 z 12 pacjentów. U 3obserwowano niewielki resztkowy przeciek, który u dwojga z nich samoistnie ustąpił po 24 godz. U jednego z pacjentów z powodu anemizacji przetoczono masę erytrocytarną.
WNIOSKI: Zastosowanie nowego implantu - Amplatzer Septal Occluder pozwala na bezpieczne i skuteczne przezcewnikowe zamykanie ASD II o średnicy poniżej 26mm.


POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY



© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 1998-2000