Moje miasto
Tu gdzie się urodziłem mieszkam od lat
Jeżdżą czerwone tramwaje, niechcąco chlapiąc czas.
A ludzie ciągle się śpieszą,
Jakby przegonić chcieli wiatr
Z wielkimi torbami sprawunków
Z pełnymi ustami skarg.
A mnie się marzy kraina
Za piecem u Pana Boga
Ogromna jak połonina
Z siwymi czaplami przy drogach
Gitarę swą zestroję
z bezkresnym krajobrazem
I pola wnet zaludnię
Muzyką swoich marzeń.
Lecz kiedy mi znów zabraknie zegara na wieży ratusza
Wiosennym traktem powrócę tam,
Gdzie nie groz
na jest susza
Lasom pozostawię zdradzaną swą duszę
I jak pielgrzym błagał będę
Miasto moje o pokutę.A mnie się marzy...
Zaduma wiosenna
słowa: E. Adamska, muzyka: K. Adamski
Zegar ukryty w kącie pokoju
Szuka zgubionych chwil
A my za słoneczną firanką
Bo nic prócz okna nie mamy
Czekamy, czekamy, czekamy.
Zatapiasz łyżkę w zimnej herbacie
Papieros tli się od niechcenia
Zanim leniwy dzień zaśnie
Układasz w myśli złote marzenia.
Bo nigdzie wyjść już ci się nie chce
I płakać z deszczem nie chcesz w duecie
Lepiej poczekaj przy herbacie
Aż wiosna słońce ci przyniesie.
Znowu papieros, popiół strącony
na popielniczce łza
A my ukryci w milczeniu
Bo nic prócz milczenia nie mamy
Słuchamy, słuchamy, słuchamy.
Zatapiasz łyżkę...
I jeszcze jedna długa godzina
Zabraknie zaraz dnia
A my w słonecznych uśmiechach
Bo nic prócz uśmiechów nie mamy
Żegnamy, żegnamy, żegnamy.
Zatapiasz łyżkę...
List do pani S
słowa i muzyka: A. Wierzbicki
Pomyśl, ile to już dni
żegnaliśmy snem zmęczonym,
pomyśl, ile to już dni
witaliśmy siwą mgłą.
Pomyśl, ile to już lat
wciąż szukamy swego domu,
pomyśl, ile to już lat
tak wyciekło z naszych rąk.
Po polach rozmarzonych
echo płynie nutką smętną
mkną rydwany chudych koni
nieposłuszne naszym rękom,
ku wiatrakom,
na ich skrzydłach
rozwieszamy myśli ciemne
i wracamy
spokorniali i normalni
w swą codzienność.
Pomyśl, ile to już dni
żegnaliśmy snem zmęczonym,
pomyśl, ile to już dni
witaliśmy siwą mgłą.
Pomyśl, ile to już lat
wciąż szukamy swego domu,
pomyśl, ile to już lat
tak wyciekło z naszych rąk.
A co nam jeszcze...
słowa: P. Bakal, muzyka: M. Nowak
A co nam jeszcze przyjdzie utracić
Co mamy zyskać
Na co się skarżyć, w co się bogacić
I w naszych listach
O czym będziemy pisywać jeszcze
Oprócz pogody
Jakich będziemy doznawać dreszczy
Prócz tych od chłodu
I czy się spełni chociażby jedno
Nasze wołanie
Zanim zakuje nas w swoje drewno
Dąb na polanie
A co nam jeszcze przyjdzie zapomnieć
Co zapamiętać
Jakie figury przyjmować na codzień
Jakie od święta
I jakich gestów i jakich spojrzeń
Przyjdzie się uczyć
Ku jakim miejscom i jakim celom
Dążyć i kluczyć
I czy się spełni...
Mokro
słowa: B. Sobolewska, muzyka: L. Małecki
Napadał deszcz do szklanki
napadał w bród
W deszczówce moczą nogi
zmęczone cienie chudych psów
Z sufitu kapią krople
w dziurawy dzban
Zagapił się przez szybę
na mokrą panią mokry pan.
W przemoczonej trawie
Chrapie ślimak zły
Ślimaku pokaż rogi
dam ci sera na pierogi
Nie pokażę rogów
bo nakapie mi na lewy róg i prawy
Nie nie wyjdę z mojej trawy.
Kałuże tyją strasznie, pękają w szwach
Wyleją na ulicę i będzie powódz
, że aż strach
W kaloszu masz dwie dziury, w płaszczu też
I będziesz siedział u mnie, aż wyschną dachy,
aż wyschnie deszcz.W przemoczonej...
A ja sobie śpiewam
słowa i muzyka: A. Drąg
Latem przeogromny bukiet swoich snów
Widzisz jak na dłoni
Szukasz ciągle nowych, wielkich przygód stu
Życia nie przegonisz
A ja sobie śpiewam, a ja sobie gram
Biorę z sobą plecak, no i w Polskę gnam.
Jesień swym nastrojem chciałaby cię znów
Przywieść do kominka
Tak nie wiele trzeba, żeby z twoich snów
Mogła zostać chwilka
A ja sobie...
Zima zawsze swoje mroz
ne prawa ma
W butach marzną nogi
Z góry ci za kołnierz leci mokry śnieg
Gdzie skierujesz nogi
A ja sobie...
Wiosną jak niedz
wiedzia budzi mnie ze snu
Ciepły promyk słońca
Świat mi daje radość, no i wiem że znów
Życie jest bez końca
A ja sobie...
Pamiątka ze spływu
słowa i muzyka: J. Borowicz
Żegnamy gasnący dzień i mgły co nad wodą
I wiatr co w szuwarach zaplątał się tak,
Jak mucha we włosach rozczochranych
I cień lipcowej nocy, co błądzi gdzieś po dnie
Z parą pasiastych okoni.
Dobranoc niebo, dobranoc wodo, dobranoc już dobranoc.
Już pora rozbijać namioty i zbierać chrust na ognisko.
Chleb kroić powszedni
I z wiatrem po wodę iść do zagrody,
Lecz jeszcze popatrzymy - jezioro się złoci
I słońce czerwone tak nisko.
Dobranoc niebo, dobranoc wodo...
A u nas latem
Gdzie stare młyny dumnie stoją
nad rzeką, której nie zna mapa
I choć do domu stąd daleko
Przewędrujem kawał świata
A u nas latem jest najlepiej
Dywanem w złocie zboże tańczy
I nasze słońce jest najlepsze
Choć u nas nie ma pomarańczy
Tam dziadek - wiatrak zasłuchany
w żabie rechoty gdzieś za lasem
To znowu kamień na rozdrożu
Pomylił przeszłość z naszym czasem
A u nas latem...
Wędrować dobrze jest wśród jezior
Gdy słońce mówi nam dobranoc
I śmiać się nocą do księżyca
I kłaść się spać dopiero rano.
A u nas latem...
Aż przyjdą czasy, gdy ścierniska
śniegi zakryją aż do wiosny
W lesie igłami nam się skłonią
Polskie zielone zawsze sosny
A u nas latem...
Piosenka turystyczna w starym stylu
słowa i muzyka W. Jarosz
Poniedziałek - trąci nudą
poświąteczne leczy sprawy
Taki nieszczególny dzień.
Z wtorkiem włóczy się po mieście
Tygodniowy bagaż niesie,
słońca szuka? Śmieszny jest.
A w sobotę, a w sobotę
Wezmę plecak i gitarę
Znów przywitam góry, las
I rajdową starą wiarę.
A w sobotę, a w sobotę
Wezmę plecak i gitarę
Znów przywitam góry, las
znów przywitam góry, las.
Środa gwiżdże na to wszystko,
święci z nieba leją wodę,
Jeszcze tylko doby dwie.
Czwartek poczuł już przygodę,
Pod parasol bierze środę,
pójdą z nami, dobrze wiem.
A w sobotę...
Piątek stroi się od rana,
a dziewczyna czas rozstania
Opłakuje.
To nic, że w kieszeniach ciągle mało,
Że nas słońce znów nabrało,
gwizd pociągu wezwie mnie.
A w sobotę...
Bo w sobotę...
I piosenkę turystyczną,
Mam ich z sobą cały kram,
Tę, którą właśnie śpiewam wam.
Ballada o bajkowaniu
słowa i muzyka: T. Pałczyński
Czas nam wyznacza nowe dni
Inne maluje nam wspomnienia
Lecz my wrócimy w tamten świat
Świat, który się nie zmienia
Schwycimy słońce w nasze ręce
I w nowe lato powrócimy
Zaczarujemy całą ziemię
Liśćmi akacji powróżymy.
La, la, la...
Konwalie dzwonią na polanach
Tysiącem smyczków drzewa grają
Wiatr stroi struny na gałęziach
Ludkowie lasu nas witają
Schwycimy słońce...
Pod parasolem starych drzew
wieczór gwiazdami nas przykryje
A jutro rano tak jak dziś
Słońce na nowo nam odżyje.
Schwycimy słońce...
Piosenka wiosenna
słowa: W. Bellon, muzyka: W. Jarociński
Zagram dla ciebie na każdej gitarze świata
Na ulic splotach, na nitkach babiego lata
Wyśpiewam jak potrafię księżyce na rozstajach
I wrześnie, i stycznie, i maje
I zagubione dz
więki i barwy na płótnach Vlamincka
I słońce wędrujące promienia ścieżynką
Graj nam graj pieśni skrzydlata
Wichura taniec nasz niesie po łąkach
Zatańczymy się w sobie do lata
Zatańczymy się w sobie bez końca
A blask co oświetla me ręce gdy piszę
Nabrzmiał potrzebą rozerwania ciszy
Przez okno wyciekł, pełno go teraz,
chmara wronia
Dziobi się w dziobów końcach,
a w ogonach ogoni
A pieśń moja to niknie, to wraca
I nie wiem co bym zrobił,
gdybym ją utraciłGraj nam graj...
Ballada o maszyniście wąskotorowym
słowa i muzyka: W. Jarosz
Znał go każdy słup przydrożny, każdy trakt
W pas się kłaniał nawet sam konduktor wiatr
Świat porywał wsteczny bieg
Gdy odjazdu dawał znak
Klown w czerwonej czapce - zawiadowca
Jakich nie znał świat, nie znał świat
Maszynista starej ciuchci
Krętą ścieżką torów gna
Gwarny potok las i mgła
W drodze pozdrawiają go
Maszynista starej ciuchci
Przygód sto, przygód sto
Choć targały światem wichry dobre, złe
Przemijali ludzie w każdą z roku pór
Ogorzały prężąc kark,
Węglem, słońcem pół na pół
Grosz złamany, czapkę dobrych myśli
I przygodę wiózł, zawsze wiózł
Maszynista...
Przejdą lata, maszynista - życia druh
Z samym Bogiem pewnie zamknie się na klucz
Stara ciuchcia - wierny pies
Zardzewiałym zaśnie snem
Tylko góry nucić będą
Refren ten, refren ten
Maszynista...
Jesień
Jesień, już w polach mgła kosmata
Jesień, zabrała resztki lata
Zostawiła tylko na mych butach
Szary kurz i trawy dróg
Gdzie nikt nie wróci już.
Jesień, wiatr w połoninach śpiewa
Jesień, pożółkły z żalu drzewa
Nie odrzucę przecież wspomnień
Gdy nie wróci lato do mnie
To na które czekam znów
Na to lato, które z wiatrem w polu gna
Na to lato, co niebieskie oczy ma
Na to lato, gdzie na przemian deszcz i skwar
Na te noce, gdy ogniska gaśnie żar.
Jesień, na dworze wiatr i słota
Jesień, a w sercu żal, tęsknota
Już paz
dziernik minął, wrzesień
Już listopad licho niesie
A w plecaku pusto już
.Jesień, a po niej przyjdzie zima
Jesień, nic jej już nie zatrzyma
Ale wiosną wrócisz z nami
Na te szlaki, gdzie ścieżkami
Biegniesz, by przywitać znów
Tamto lato, które z wiatrem w polu gna
Tamto lato...
Ballada o Św. Jerzym
słowa i muzyka: A. Wierzbicki
Święty Jerzy z ikony
we śnie mruga do mnie,
pokażę ci doliny po błękitnej stronie
i góry podaruję, które zamkniesz w dłoni,
gdzie fiakruje bezpański wiatr,
bezpański wiatr.
Bramy słońca otwarte
na bezdroża ściernisk,
obłoków połoniny w coraz bledszym cieniu,
połyka twój stugłowy smok jesienny,
połyka twój stugłowy smok -
jesienny smok.
Beskidzka wieś o świcie
pachnie cierpką buczyną
Beskidzka wieś wieczorem
pachnie pszczół brzęczeniem.
Baby po kątach się rozsiadają,
gawędzi z przędzą kołowrotek,
wrzecienne kołki kołatają. (3x)
W starym zegarze wschodzi noc.
Skąd przybywasz mój Jerzy
w te strony, w te strony,
w samotności bezdusznej,
ZIELONY PA
OMIEC

W dąbrowy gęstym listowiu
Błyska zielona skra:
Trzepoce z wiatrem jak płomień
Mundur harcerski nasz.
Czapka troszeczkę na bakier,
Dusza rogata w niej,
Wiatr polny w uszach i ptaki a
W pachnących włosach drzew.
Tam gdzie się kończy horyzont,
Leży nieznany ląd,
Ziemia jest trochę garbata,
Więc go nie widać stąd.
Kreską przebiega błękitną,
Strzępioną pasmem gór,
Żeglują ku tej granicy
Białe okręty chmur.
Gdzie niskie niebo usypia
Na rosochatych pniach,
Gdziekolwiek namiot rozpinam,
Będzie kraina ta.
Zieleń o zmroku wilgotna
Z niebieską plamką dnia,
Cisza jak gwiazda ogromna
W grzywie złocistych traw.
W dąbrowy gęstym listowiu
Błyska zielona skra:
Trzepoce płomień zielony,
Mundur harcerski nasz.
Czapka troszeczkę na bakier,
Lecz nie poprawiaj jej,
Polny za uchem masz kwiatek,
Duszy rogatej lżej.
HARCERSKI KRZYŻ
Idziemy w życie bez trwogi,
Samotni wśród ludu mas.
I z raz obranej już drogi
Moc żadna nie zepchnie nas.
Marsz naprzód nasza drużyno,
W dół nigdy, lecz zawsze wzwyż.
Po latach które przeminą
Harcerski zostanie krzyż.
W warsztacie, w szkole czy w biurze
Na jeden zeszliśmy szlak.
W harcerskim szarym mundurze,
Ten jeden łączy nas znak.
IDZIEMY W JASN

Idziemy w jasną, z błękitu utkaną dal,
Drogą wśród łąk, pól bezkresnych,
Wśród morza szumiących fal.
Cicho, szeroko, jak okiem spojrzenia śle,
Jakieś się snują marzenia
W wieczornej spowite mgle.
Idziemy naprzód i ciągle pniemy się wzwyż,
By dobyć szczyt ideałów:
świetlany harcerski krzyż
KOMENDANT
Na polanie dogasa ognisko,
Cicho w locie srebrzyste mkną skry,
Gwiazdy zgasły, poranek już blisko
A ty śnisz tęczowe sny.
Wśród zygzaków złocistych płomieni
Co tak jasno dziś złocą twą twarz
Jawią ci się twe twórcze marzenia
Komendancie - wodzu nasz.
Nikt ci nie dał złocistych odznaczeń,
Taki szary harcerski masz strój,
Lecz bez oznak, bez szlif i odznaczeń
Tyś nam wodzem na życia bój.
Będą kiedyś te gwiazdy zaklęte
Co tak jasno dziś złocą twą twarz
Opowiadać o tobie legendę
Komendancie - wodzu nasz.
SZARE SZEREGI
Gdzie wichry wojny niesie wiatr ad
Tam zza rogów stu
Stoi harcerzy szara brać
Opaska biało-czerwona.
Szare Szeregu, Szare Szeregi
W szarych mundurkach harcerska brać.
Chwycił butelkę pełną benzyny,
Wybiegł na drogę z nią,
Krzyknął do swoich "Czuwaj chłopaki"
I zginął za biało-czerwoną.
Nie straszny nam już wojny czas,
Ni strzał zza rogów stu.
Stoi pod krzyżem szara brać
I flaga biało-czerwona.
PIOSENKA INSTRUKTORSKA
Tam w lesie nad jeziorem,
wśród wysokich smukłych drzew
Wesoły ogień płonie i echo niesie śpiew
Najmilej nam się gwarzy w tę letnią , jasną noc.
Młodzi , starzy z ognia czerpią swoją moc.
Płyną pieśni w letnią noc,
tam młodzi starzy z ognia czerpią moc.
Idziemy prostą drogą , by o nowy walczyć ład ,
O nowe , lepsze życie , o nowy lepszy świat.
Idziemy ramię w ramię w ten letni jasny dzień ,
A nad nami instruktorska płynie pieśń.
Ramię w ramię!
Jasny dzień niech nam harcerska niesie nasza pieśń !
Podajmy sobie dłonie i mocny zwiążmy krąg ,
Niech iskra twórczej pracy przeniknie z rąk do rąk !
Romantyzm naszych marzeń w powszedni wplećmy dzień ,
Chodz
my dalej , chodz
my wyżej ponad cień !
Instruktorski zwiążmy krąg ,
niech przyjaz
ń krzepi siłę naszych rąk!
STARY NAMIOT
Będziemy dumni niesłychanie
Gdy zastęp nowy namiot dostanie
Szyk niedościgły , prosto spod igły
Ogólny podziw i uznanie.
Nowe namioty są jak marzenie ,
Nowe namioty robią wrażenie ,
Lecz stary namiot zachował twarz ,
Bo który namiot ma taki staż.
Od wojska mamy go w prezencie
Czas wyrył na nim swoje pieczęcie
Jakie gawędy, jakie legendy
Drzemią ukryte w tym brezencie.
Bo w tej podszytej wiatrem budzie ,
Pod połatanym dachem płóciennym
Zżyli się ludzie w żołnierskim trudzie
A może nawet i wojennym.
NASZE W
DRÓWKI
Ideałów twych małą kolekcję
Codzienności patyna już kryje
I ambicja zwolna usypia
Mrucząc: ale tyję!
I choć głowę odwracasz od burzy
W miękkich kapciach młodość swą chowasz
Wiatr wesołą melodię ci niesie
A z melodią słowa:
Dopóki tylko nogi będą nosić mnie
Dopóki z mej gitary będzie płyną śpiew
Dopóki tylko góry i jeziora będą witać nas
To zawsze na wędrówkę, zawsze będzie czas
Spakuj więc odkurzone marzenia
Starych marzeń porcję nie mała
Potem nogą pchaj w plecak to wszystko
Choćby wejść nie chciało
I poszukaj nas na starych szlakach
My będziemy jak zawsze ci sami
Stare miejsca odszukaj przy ogniu
I zaśpiewaj z nami:
PIEŚC
ODCHODZ
CYCH
Wśród tylu naszych szalonych marzeń,
Wśród myśli nie poukładanych
Wchodzimy w życie, niepewnie jak dzieci,
Jak małe, wątłe bańki mydlane
Kolejne lata odciśnięte na stopach,
O przeszłych dniach nie dają zapomnieć
Jak zawsze rano dzień się budzi,
Rośniemy tak dla innych ludzi
Pod naszym niebem, na naszej ziemi
W tym domu, który zbudujemy
Nigdy nie braknie nam siebie,
Nigdy nie braknie nam siebie
Choć czasem niebo chowa swe gwiazdy,
Choć droga wciąż się wije bez celu.
Gdy czasem sił nam zabraknie by szukać,
Gdy ziemia pachnie zmęczoną ziemią
Wtedy ta jedna zostaje nadzieja,
Że kiedyś jeszcze lepiej nam będzie
I z czterolistną koniczyną
Zdążymy złapać nasze szczęście.
JARZ
BINA CZERWONA
Zapadł cichy wieczór , już ucichł wiatru wiew
Gdzieś w oddali słychać , harmonii tęskny śpiew
Biegnę wąską dróżką , co pośród gór się pnie
Bo pod jarzębiną dwóch chłopców czeka mnie
Ref :
Jarzębino czerwona , któremu serce dać
Jarzębino czerwona , biednemu sercu radz

Jeden dzielny tokarz , a drugi , kowal zuch
Cóż mam biedna robić , podoba mi się dwóch
Obaj tacy mili , a każdy dzielny druh
Droga jarzębino , którego wybrać mów
Ref :
Jarzębino czerwona
tylko jarzębina , poradzić może mi
Ja nie mogę wybrać , choć myślę tyle dni
Przeszła wiosna lato , już jesień złotem lśni
Już się ze mnie śmieją , dziewczęta z mojej wsi
Ref :
Jarzębino czerwona
Gdzie ta keja
Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział:
- stary, czy masz czas?
Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz
Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy
Rejs na całość, rok - dwa lata, to powiedział bym
Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht?
Gdzie ta koja wymarzona w snach?
Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat?
Gdzie ta brama na szeroki świat?
Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht?
Gdzie ta koja wymarzona w snach?
W każdej chwili płynę w taki rejs!
Tylko gdzie to jest?
Gdzie to jest?
Gdzieś na dnie starej szafy leży ostry nóż
Stare dżinsy wystrzępione impregnuje kurz
W kompasie igła zardzewiała, lecz kierunek znam
Biorę wór na plecy i przed siebie gnam.
Przeszły lata zapyziałe, rzęsą zarósł staw
A na przystani czółno stało - kolorowy paw
Zaokrągliły się marzenia, wyjałowiał step
Lecz dalej marzy o załodze ten samotny łeb