Streszczenie









POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY



Opóźnienie trombolizy w szpitalu warszawskim a przebieg kliniczny świeżego zawału serca.

Aleksander Górecki, Bronisław Bednarz, Tomasz Chamiec, Rafał Łukaszewicz, Paweł Maciejewski, Leszek Ceremużyński
Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, Warszawa


Wiadomo, że skrócenie czasu niedokrwienia mięśnia sercowego poprawia rokowanie chorych ze świeżym zawałem serca (ZS). Celem pracy była ocena, czy zachodzi relacja pomiędzy opóźnieniem trombolizy, a przebiegiem klinicznym ZS oraz wystąpieniem nieinwazyjnych wskaźników reperfuzji wieńcowej.Grupę badaną stanowiło 98 chorych ze świeżym ZS (44 - przedni/przednio-boczny) leczonych trombolitycznie w czasie do 12 godzin od początku objawów. W ocenie przebiegu klinicznego uwzględniano: zgon, dorzut zawału, nawrót bólów oraz niewydolność serca w okresie hospitalizacji (zawał powikłany). W ocenie reperfuzji wieńcowej uwzględniano redukcję uniesienia odcinka ST o co najmniej 50% w stosunku do wartości wyjściowej w ciągu 2 godzin od trombolizy, wystąpienie arytmii poreperfuzyjnych oraz szybkie ustąpienie bólu zawałowego w trakcie leczenia trombolitycznego.Wyniki: Średni czas od początku objawów do włączenia trombolizy wynosił 3.0 ± 2.5 godziny. Powikłania wystąpiły u 39 chorych. Opóźnienie trombolizy było istotnie wyższe w grupie z powikłanym przebiegiem zawału:




Zawał powikłany
Zawał bez powikłań



Opóźnienie (godziny)
3.9 ± 3.1
2.4 ± 1.7
P = 0.007




Pośrednie cechy reperfuzji wieńcowej wystąpiły u 61 chorych. Opóźnienie trombolizy w tej grupie było wysoce znamiennie mniejsze w porównaniu z chorymi bez wskaźników reperfuzji:





Cechy reperfuzji
Bez cech reperfuzji



Opóźnienie (godziny)
2.0 ± 1.2
4.9 ± 3.3
P = 0.000001





Wnioski: Opóźnienie trombolizy w szpitalu warszawskim wynosi 3 ± 2.5 godziny. Skrócenie tego czasu poprawia procent reperfuzji i korzystny przebieg kliniczny.






POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2001