List Pawła świętego do Kolosenów.
Kapituła 1.
1. Paweł Apostoł Jezu Krysta przez wolę Bożą i Tymoteusz brat.
2. Tym, którzy są w Kolosiech świętym i wiernym bratom w Krystusie. Łaska niech wam będzie i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezu Krysta.
3. Dziękujemy Bogu i Ojcu Pana naszego Jezu Krysta zawsze za was się modląc.
4. Usłyszawszy wiarę waszę w Krystusie Jezusie i miłość przeciwko wszem świętym.
5. Dla nadzieję wam odłożonej w niebie, którąście przed tym słyszeli, przez prawdziwe słowo Ewanjelijej.
6. Która przyszła do was jako i na wszytek świat i owoc przynosi jako też u was od tego dnia jakoście prawdziwie uznali łaskę Bożą.
7. Jakoście się też nauczyli od Epafry miłego, który z nami służy i jest wiernym sługą Krystusowym za was.
8. Który też nam oznajmił miłość waszę, którą macie według ducha.
9. Dlatego i my od tego dnia jakochmy to usłyszeli, nie przestawamy za was się modlić i żądać, abyście byli napełnieni wszelakim uznaniem wolej jego, z wszelaką mądrością i rozumieniem duchownym.
10. Abyście chodzili jako Panu należy, iżbyście się mu podobali we wszytkim, wszelakim uczynkiem dobrym, owoc przynoszący rostąc w uznaniu Bożym.
11. Będąc umocnieni wszelaką mocą według chwalebnej możności jego, ku wszelakiej cierpliwości i cichości z weselem.
12. Dziękując Ojcu, który nas godnymi uczynił, abychmy byli uczestniki dziedzictwa świętych w światłości.
13. Który wybawił nas z mocy ciemności i przeniósł w królestwo Syna swego miłego.
14. W którym mamy odkupienie przez krew jego, to jest odpuszczenie grzechów.
15. Który jest wyobrażeniem Boga niewidomego. Pierworodnym przed wszytkim stworzeniem.
16. Abowiem przezeń są wszytki rzeczy stworzone na niebie i na ziemi, widome i niewidome. Choć majestaty, choć państwa, choć przełożeństwa, choć zwierzchności, wszytki rzeczy przezeń i względem jego są stworzone.
17. A on jest przed wszytkimi rzeczami, a wszytki rzeczy przezeń stoją.
18. I on jest głową ciału kościoła. Początkiem i pierworodnym z umarłych, aby on był we wszytkich przodek trzymając.
19. Abowiem upodobało się Ojcu, aby wszytka doskonałość mieszkała w nim.
20. I przezeń aby sobie pojednał wszytki rzeczy, uspokoiwszy przez krew krzyża jego ty rzeczy, które były na ziemi i na niebie.
21. A tak was, którzyście niekiedy byli oddaleni i nieprzyjaciele, umysłem który się bawił złemi uczynkami, teraz zaiste pojednał.
22. W ciele swoim własnym przez śmierć, aby stawił nas święte i nienaganione i niewinne przed oblicznością swoją.
23. Jeśli trwacie w wierze ugruntowani i mocni, ani bywacie poruszeni od nadzieje Ewanjelijej, którąście słyszeli przepowiedaną wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem, której ja Paweł stałem się sługą.
24. Teraz raduję się z tych rzeczy, które cierpię dla was i ostatki ucisków Krystusowych wypełniam w ciele moim, za ciało jego, które jest kościół.
25. Którego kościoła stałem się sługą wedle szafowania Bożego, które mi jest dane u was, abych wypełnił słowo Boże.
26. To jest tajemnicę, która była skryta od wieków i od rodzajów, a teraz objawiona jest świętym jego.
27. Którym chciał Bóg oznajmić co są za bogactwa tej chwalebnej tajemnice między pogany, to jest Krystusa między wami, który jest nadzieją chwały.
28. Którego my przepowiedamy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka wszelakiej mądrości, abychmy stawili każdego człowieka doskonałym w Krystusie Jezusie.
29. Na co też pracuję bojując wedle możności jego, która się mocnie we mnie okazuje.
Kapituła 2.
1. Przytym chcę abyście wiedzieli jako wielkie bojowanie mam dla was i dla tych, którzy są w Laodycei i dla tych, którzykolwiek nie widzieli oblicza mego wedle ciała.
2. Aby pocieszenie miały serca ich, gdy będą społecznie złączeni miłością, a to na wszelkie bogactwo pewnego wyrozumienia, to jest ku uznaniu tajemnice Boga i Ojca i Krystusa.
3. W którym skryte są wszytki skarby mądrości i umiejętności.
4. A toć powiedam, iżby nikt was nie oszukawał łagodnymi słowy.
5. Bo aczkolwiek nie jestem obecny wedle ciała, a wszakże umysłem jestem z wami, weseląc się i widząc porządek wasz i stateczność wiary waszej w Krystusie.
6. Jakoście tedy przyjęli Krystusa Jezusa Pana, tak w nim postępujcie.
7. Będąc ukorzenieni i zbudowani na nim i utwierdzeni wiarą jakoście się nauczyli, obfitując w niej z dziękowaniem.
8. Baczcie tedy iżby żaden nie był któryby was złupić miał przez mądrość ludzką i próżną zdradę. Ucząc wedle ustaw ludzkich, podług nauk świeckich, a nie według Krystusa.
9. Dlatego iż w nim mieszka wszytka pełność Bóstwa istotnie.
10. I jesteście w nim napełnieni, który jest głową wszelkiego państwa i przełożeństwa.
11. Przez którego też obrzezani jesteście obrzezaniem nie rękoma uczynionym, gdyście ciało wasze grzechowi poddane zwlekli przez obrzezanie Krystusowe.
12. Pogrzebani z nim przez krzest, przez który też wyście z nim powstali przez wiarę możnej sprawy Bożej, który go wzbudził z martwych.
13. I was też, gdyście byli umarli w grzechach i w nieobrzezce ciała waszego, ożywił z nim pospołu, odpuściwszy wam wszytki grzechy.
14. I wymazawszy cyrograf ustaw, który był przeciwko nam i był nam przeciwny, a on ji precz odjął z pośrzodku, przybiwszy ku krzyżowi.
15. I zewlokszy państwa i przełożeństwa, jawnie je wywiódł na podziw, zacnie je zwyciężywszy przezeń.
16. Niechaj tedy was nikt nie osądza dla pokarmu abo picia, abo względem świata, abo nastania miesiąca abo sabatów.
17. Które rzeczy są cieniem rzeczy przyszłych, ale ciało jest Krystusowe.
18. Żaden się niech nie waży stanowić czego około was, z poddaństwa i chwały Aniołów, w ty się rzeczy wtrącając, których nie widział, a próżno się nadymając z umysłu ciała swego.
19. Nie trzymając się głowy, z której wszytko ciało przez spojenia i złączenia związane i ściągnione roście, z pomnożenia Bożego.
20. Przeto jeśli będąc umarłymi z Krystusem, wolni jesteście od ustaw świeckich, przeczże jakoby żywiąc na świecie, ustawami obciążeni bywacie?
21. Nie dotykaj się, nie kosztuj, nie macaj.
22. Które rzeczy wszytki samym używaniem giną, będąc ustawione z roskazania i nauk ludzkich.
23. A mają niejakie podobieństwo mądrości, w dobrowolnej chwale i w pokorze i w tym, iż ciału nie folgują, ale ni zacz nie stoją, gdyż się ku tym rzeczam ściągają, którymi ciało bywa nasycone.
Kapituła 3.
1. A tak jeśliście wstali z Krystusem, rzeczy tych które wzgórę są szukajcie, gdzie Krystus na prawicy Bożej siedzi.
2. Starajcie się o rzeczach, które są wzgórę, nie które są na ziemi.
3. Abowiem jesteście umarli, a żywot wasz skryty jest z Krystusem w Bogu.
4. Gdy Krystus on żywot nasz się okaże, tedy i wy z nim okażecie się chwalebnymi.
5. Umartwiejcież tedy członki wasze ziemskie, grzech nieczysty, plugastwo, sprośną roskosz, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem.
6. Dla których rzeczy przychodzi gniew Boży na syny nieposłuszne.
7. W którycheście wy niekiedy chodzili, gdyście żyli w nich.
8. Ale teraz odłóżcie i wy ty wszytki rzeczy: gniew, popędliwość, złość, złorzeczeństwo, plugawe słowa z ust waszych.
9. Nie kłamajcie jeden przeciw drugiemu, gdyście zwlekli onego starego człowieka z uczynkami jego.
10. I oblekli nowego, który się odnawia ku uznaniu, podług wyobrażenia tego, który go stworzył.
11. Gdzie nie masz Greka i Żyda, obrzezania i nieobrzezki, człowieka prostego, Tatarzyna, niewolnika, wolnego, ale wszytko i we wszech Krystus.
12. Przyobleczcież się tedy (jako wybrani Boży, święci i umiłowani) w wnętrzności miłosierdzia, w dobrotliwość, w pokorę, w cichość, w cierpliwość.
13. Folgując jeden drugiemu i odpuszczając sobie, jeśliby kto miał skargę przeciwko drugiemu. Jako też Krystus odpuścił wam, tak też i wy.
14. A nad to wszytko zachowajcie miłość, która jest związką doskonałości.
15. A pokój Boży niech roskazuje w sercach waszych, ku któremu też wezwani jesteście w jedno ciało, a bądźcie wdzięczni.
16. Słowo Krystusowe niechaj mieszka w was obficie, z wszelaką mądrością ucząc i społecznie sami siebie napominając przez psalmy, pieśni i śpiewania duchowne, z łaską śpiewając w sercu waszym Panu.
17. A cokolwiek uczynicie mową abo skutkiem, czyńcie w imię Jezusowe, dziękując Bogu i Ojcu przezeń.
18. Żony, bądźcie poddane swoim mężom, jako przystoi w Panu.
19. Mężowie miłujcie żony, ani się srożcie przeciwko nim.
20. Synowie słuchajcie rodziców we wszytkim, abowiem to Panu miło.
21. Ojcowie nie drażnicie dziatek waszych, iżby w rospacz nie przyszły.
22. Słudzy słuchajcie we wszem tych, którzy są pany wedle ciała, nie służąc na oko, jako ci, którzy się chcą ludziam podobać, ale z szczerością serca Boga się bojąc.
23. A cokolwiek uczynicie, z serca czyńcie, jako Panu a nie ludziam.
24. Wiedząc iż od Pana weźmiecie zapłatę dziedzictwa, abowiem Panu Krystusowi służycie.
25. A któryby krzywdy czynił, odniesie krzywdę którą uczynił, a nie maszci brakowania osób.
Kapituła 4.
1. Wy panowie zachowajcie się sprawiedliwie i miernie przeciw sługam, wiedząc iż i wy macie Pana w niebie.
2. W modlitwach trwajcie, czując w nich z dziękowaniem.
3. Społecznie się i za nas modląc, aby Bóg nam otworzył drzwi ku mowie, żebyśmy mówili tajemnicę Krystusowę, dla której też jestem w więzieniu.
4. Abych ją tak objawił, jako mnie się godzi mówić.
5. Mądrze się obchodźcie z obcymi, czas odkupując.
6. Mowa wasza niechaj będzie zawsze z łaską ozdobiona solą, abyście wiedzieli jako macie każdemu odpowiedzieć.
7. Wszytki sprawy może wam oznajmi Tychykus, miły brat i wierny sługa, który ze mną służy w Panie.
8. Któregom posłał do was umyślnie, na to, aby się wywiedział o sprawach waszych i pocieszył serca wasze.
9. Z Onesymem wiernym a miłym bratem, który jest z was, wszytko tedy wam oznajmia co się tu dzieje.
10. Pozdrawia was Arystarchus, który jest ze mną w więzieniu i Marek, stryjeczny brat Barnabaszów, o którym macie roskazanie, jeśliby przyszedł abyście go przyjęli.
11. I Jezus przezwiskiem Sprawiedliwy, którzy są z obrzezania. Ci tylko pomocniki w królestwie Bożym byli mnie ku pociesze.
12. Pozdrawia was Epafras, który was jest sługa Krystusów, zawsze bojując za was w modlitwach, abyście się stali doskonałymi i zupełnymi w wszelakiej wolej Bożej.
13. Abowiemci mu świadczę, iż uprzejmą chuć ma przeciwko wam i tym, którzy są w Laodycejej i w Hierapolim.
14. Pozdrawia was Łukasz, lekarz miły i Demas.
15. Pozdrawiajcie bracię, która jest w Laodycjej i Nymfasa i kościół, który jest w domu jego.
16. A gdy u was przeczytan będzie ten list, starajcie się, aby ji też przeczytano w kościele Laodyceńskim, a iżbyście wy też przeczytali ten, który jest napisan z Laodycjej.
17. A powiedzcie Archippowi: Patrzaj abyś wypełnił urząd, któryś przyjął w Panie.
18. Pozdrowienie ręką moją Pawłową. Pamiętajcie związanie moje. Łaska niech będzie z wami. Amen.
Napisan jest do Kolosensów z Rzyma przez Tychika i Onesyma