Strona 1 z 4
Supergromady w Wolarzu
W odległości 1 miliarda lat świetlnych znajdują się dwie supergromady. Najbli\
sza znajduje się odległości 830
milionów lat świetlnych stąd, a druga jest poło\
ona bezpośrednio za nią w odległoci 1miliarda lat świetlnych. Mapa
ta ukazuje galaktyki jaśniejsze ni\
17mag (z bazy danych LEDA) w tej części nieba. Poło\
enia najwa\
niejszych
gromad galaktyk zostały oznaczone. Po prawej stronie mapy znajduje się znacznie bli\
sza gromada w Warkoczu
Bereniki (A1656), a po lewej naniesione są niektóre gromady z supergromady w Koronie Północy, która
prawdopodobnie połączona jest ścianą galaktyk z dwiema supergromadami w Wolarzu.
Poni\
ej znajduje się lista wa\
niejszych galaktyk sposród dwóch supergromad w Wolarzu. Dokładna odległość do
jednej z gromad (A1861) jest obecnie niepewna i mo\
e ona być w rzeczywistości gromadą tła.
1 2 3 4 5 6 7
Numer Współrzędne Poczer Odległość Obfi Uwagi
w katalogu ekliptyczne wienie tość
Abell nie
RA Dec z Mld l.ś.
A1781 13 44.5 +29 51 .0606 820 0
A1795 13 49.0 +26 35 .0619 840 2
A1825 13 58.0 +20 39 .0583 790 0
A1827 13 58.2 +21 42 .0642 870 1
A1828 13 58.4 +18 23 .0611 840 1
A1831 13 59.2 +27 59 .0603 815 1
A1775 13 41.9 +26 22 .0705 950 2
A1800 13 49.7 +28 04 .0743 1000 0
A1861 14 07.5 +27 49 - - 1 odległość niepewna
A1873 14 11.7 +28 09 .0764 1025 0
A1898 14 20.6 +25 09 .0762 1025 1
Column 1: Nazwa/numer gromady.
Column 2: Rektascensja dla epoki 2000.
Strona 2 z 4
Column 3: Deklinacja dla epoki 2000.
Column 4: Przesuniecie ku czerwieni danej gromady.
Column 5: Odległość w milionach lat świetlnych przyjmując stałą Hubble'a H=70km/s/Mpc.
Column 6: The 'richness' class of the cluster.
Column 7: Dodatkowe nazwy i uwagi.
Odnośniki:
Abell G, Corwin H, Olowin R, (1989), A catalogue of Rich Clusters of Galaxies,
Astrophys J Supp, 70, 1.
Struble M, Rood H, (1999), A compilation of redshifts and velocity dispersions for
ACO clusters, Astrophys J, 125, 35.
Poni\
ej- jedna z gromad w supergromadzie w Wolarzu. Jest to gromada A1795 poło\
ona w odległości 840 mln lat
świetlnych. Masywna galaktyka eliptyczna w środku to PGC 49005.
Pustka w Wolarzu
Supergromady w Wolarzu sa sławne głównie dzieki temu, \
e le\
ą w niedalekiej odległości za Pustką w Wolarzu. Jest
to wa\
niejsza z pustek początkowo odkrytych (1981 rok) i z tego powodu jest jedną z najsłynniejszych. Centrum
pustki znajduje się w odległości 700 mln lat świetlnych od nas (poczerwienienie 0.052) i ma średnicę około 300 mln
lat świetlnych.
Na mapę poni\
ej zostały naniesione galaktyki jaśniejsze ni\
17mag w tej części nieba. Lokalizacja Pustki w Wolarzu
została oznaczona. Pustka zawiera niewiele galaktyk, jednak\
e na przednim planie znajduje się wiele galaktyk
poło\
onych pomiędzy nami a pustką. Na mapie ukazane jest jak kilka większych supergromad na zachodzie i
południu, włączając Supergromadę w Wolarzu na południowym zachodzie, odgranicza całą pustkę.
Strona 3 z 4
Na lewo- artykuł z 1983 roku ogłaszajacy odkrycie Pustki
w Wolarzu. Wtedy zostało oficjalnie potwierdzone \
e
istnieje.
Na prawo- wycinek wszechświata, który
ukazuje Pustke w Wolarzu. Na mapę zostało
naniesionych 3500 galaktyk (z bazy danych
LEDA) w kierunku Pustki w Wolarzu. Nasza
galaktyka jest w wierzchołku mapy, a podstawa
w odległości 1 mld lat świetlnych. Dane są
bardzo niekompletne dla odległości ponad 500
mln lat świetlnych, więc pustka nie jest bardzo
widoczna, ale jej poło\
enie jest zaznaczone.
Większość galaktyk le\
ących w obszarze
pustki są galaktykami, które le\
ą nad lub ponad
nią.
Strona 4 z 4
Badania naukowe nad Pustką w Wolarzu
Do tej pory nie było badań naukowych nad Supergromadami w Wolarzu, które są znacznie większe od
Supergromady w Pannie. Pomimo tego, wiele bli\
szych supergromad jest uwa\
anych za bardziej ciekawe.
Nad Pustką w Wolarzu było z kolei wiele badań naukowych. Pustka w Wolarzu została odkryta przez Roberta
Kirshnera, Augustusa Oemlera Jr, Paula Schechtera i Stephena Shectmana w 1981 roku. Dokonali oni przeglądu
trzech małych obszrów nieba w tym regionie i zauwa\
yli du\
ą przerwę, gdzie nie było galaktyk. Póz
niej, w 1983
roku dokonali przeglądu całego regionu, potwierdzając obecność pustki. W tej pracy badawczej opublikowali oni w
1987 roku mapę pustki.
Inni astronomowie tak\
e zaczęli pracę badawczą nad tą pustką i odkryli pewna ilość galaktyk w pustce. J Moody, R
Kirshner, G MacAlpine i S Gregory w pracy naukowej opublikowanej w 1987 roku podali listę ośmiu galaktyk,
które zosrały odkryte w pustce. Niedługo potem stało sie wręcz sportem wyszukiwanie galaktyk w Pustce w
Wolarzu. M Strauss i J Huchra ogłosili odkrycie dalszych trzech gaklaktyk w roku 1988, a G Aldering, G Bothun, R
Kirshner i R Marzke ogłosili odkrycie piętnastu glaktyk w 1989 roku.
Do 1993 roku znanych było 27 galaktyk w Pustce w Wolarzu. W tym artykule S Cruzen, D Weistrop i C Hoopes
podają listę tych galaktyk. Coraz większa ich ilość była odkrywana i do roku 1997 znanych było 60 galaktyk w
Pustce w Wolarzu. Jest to nadal niewielka liczba. Normalny region wszechświata o tych rozmiarach zawiera wiele
tysięcy jasnych galaktyk. Większość odkrytych najczęściej poło\
ona jest przy brzegu pustki.
Niektóre z bardzo osamotnionych galaktyk. Są to wszystkie galaktyki le\
ące wewnątrz Pustki w
Wolarzu. Po lewej- galaktyka spiralna PGC 84225, w centrum PGC 54010 (Markarian 845), a po prawej
znajduje się para zderzających się galaktyk MCG+09-25-43 i MCG+09-25-44.
Powrót do strony Sąsiednie Supergromady
kamery cyfrowe
samsung