--------------------------------------------------------------------------------

Postrzeganie pozazmysłowe a projekcja astralna


--------------------------------------------------------------------------------

Postrzeganie pozazmysłowe, obok psychokiznezy, jest jednym z głównych tzw. zjawisk paranormalnych, należącym do parapsychologii. Na dzisiejszym etapie (def. z leksykonu psychiatrycznego Państwowego Zakłady Wydawnictw Lekarskich) parapsychologia określana jest jako szczególny rodzaj zainteresowań licznego grona osób, ostatnio również niektórych pracowników nauki. Nie jest więc zaliczana do odrębnej dziedziny nauk, mimo to, w ostatnich latach w różnych krajach podjęto programowane badania, które mogą rzucić nowe światło na zjawiska parapsychiczne i przyczynić się do ich wyjaśnienia.

Stosunkowo nowym kierunkiem zainteresowań parapsychologów stało się zjawisko eksterioryzacji, znane też jako istnienie/podróżówanie poza ciałem, projekcja astralna, OBE (Out of Body Experience). Część przypadków projekcji astralnej naukowcy potrafią interpretować, posługując się współczesnym stanem wiedzy z zakresu neurofizjologii i psychopatologii.

Według niektórych parapsychologów projekcja astralna może zawierać się w pojęciu postrzegania pozazmysłowego.
Ogólnie mówiąc, postrzeganie jest procesem polegającym na pobudzeniu odpowiedniego organu zmysłu, skąd informacja o tym pobudzeniu jest przekazywana do mózgu. Tam jest ona przetwarzana i przeżywana świadomie (np. zdajemy sobie sprawę z faktu, że ktoś nas dotknął). Czasem sam bodziec nie dociera do naszej świadomości, lub zanim dotrze, zostanie wywołana automatyczna reakcja motoryczna (odruchowe cofnięcie ręki od ognia). Może się również zdarzyć, że bodziec przeżywany jest świadomie w formie zniekształconej (np. złudzenia optyczne, przesłyszenia, itp.). W jeszcze innym przypadku, bodziec działa tylko podprogowo, może wytworzyć przy postrzeganiu zmysłowym nieokreślone uczucie znajomości lub być impulsem do pewnych zachowań. Każde postrzeganie zmysłowe następuje w dwóch podstawowych fazach:

Pewne sygnały zewnętrzne pobudzają organ zmysłu i bodziec ten jest (za pomocą nerwów) kierowany do mózgu (np. promienie świetlne oddziaływają na siatkówkę oka).
Informacja jest przetwarzana w mózgu i przeżywana świadomie lub podświadomie (odruchowa reakcja).
W przypadku postrzegania pozazmysłowego możemy wyróżnić podobne etapy. Jednak tutaj nie znamy organu zmysłu - wydaje się, że bodziec trafia bezpośrednio do mózgu. Nie jest znany także nośnik owych bodźców. Dla normalnych zmysłów są to np. promienie świetlne w przypadku wzroku albo fale dźwiękowe dla słuchu. Sygnały dla tych zmysłów poruszają się w przestrzeni, natomiast dla postrzegania pozazmysłowego mogą poruszać się w przestrzeni i czasie. Gdy poruszają się w czasie (i przestrzeni) mówimy o prekognicji (przewidywaniu przyszłości) lub retrokognicji (odczytywanie przeszłości). Gdy natomiast poruszają się w przestrzeni i są odbierane bez udziału zmysłów ani innych przyrządów - mówimy o telepatii.

Parapsychologowie opierając się na założeniu, że dzięki ESP (Extra Sensory Perception - postrzeganie pozazmysłowe oznaczane też PP) mogą być postrzegane myśli oraz obiektywne, materialne wydarzenia, doszli do wniosku, że energia przenosząca owe bodźce musi być w jakiś sposób związana z "materialnymi" wydarzeniami oraz z właściwościami umysłu. Od 1905 roku wiadomo, za sprawą teorii względności Einsteina, że masa (materia) jest nierozerwalnie związana z energią (fizykalną). W tym przypadku mamy jednak związek z myślami - czyli chodzi zapewne o inną, nieznaną jeszcze formę energii, którą nazwano energią psi.

Faza II ESP odpowiada drugiej fazie postrzegania zmysłowego. Jest to stadium, w którym otrzymana informacja jest przetwarza w mózgu i zależy całkowicie od stanu psychicznego osoby ją odbierającej.
Może być przeżywana zarówno świadomie jak i nieświadomie na wiele sposobów: począwszy od niejasnych i nieokreślonych przeczuć aż do żywych, wyrazistych halucynacji: widzenia obrazów albo słyszenia wyraźnych głosów. Może być też zniekształcona i przedstawiona za pomocą symbolu (tak się dzieje głównie w snach) lub przeżyta nieświadomie - wywołuje wtedy zwykle jakąś reakcję u człowieka postrzegającego (np. wyjście bez znanego powodu z domu, w którym nagle wybucha pożar).

Podróże poza ciałem także mogą być formą przeżycia postrzegania pozazmysłowego. Nie koniecznie muszą wiązać się z rzeczywistym oddzieleniem duszy (lub ciała astralnego) od materialnego ciała. Mogą być jedynie świadomym przejawem odbioru informacji przekazywanych drogą pozazmysłową, formą przetworzenia bodźca odebranego tą drogą.
Człowiek widzący jakiś przedmiot może poznać jego kształt bez zbliżania się do niego i bez wykorzystania zmysłu dotyku. Tak samo zdobycie jakichś informacji drogą pozazmysłową może odbywać się bez zmysłu wzroku, słuchu, zapachu czy dotyku należącego do domniemanego ciała astralnego.

Dlatego zjawisko te jest nazywane też podróżującym jasnowidzeniem, oczywiście wyłącznie w przypadkach, gdy owe przeżycia pokrywają się z rzeczywistością. Może one wystąpić spontanicznie, chociażby w czasie snu. Można je także osiągnąć świadomie, za pomocą medytacji lub w stanie hipnozy przez hipnotyzera. W tym drugim przypadku wystarczy zasugerować zahipnotyzowanej osobie, że podróżuje ona do oddalonego miejsca. Jeżeli zaakceptuje ona tę sugestię, to każe się jej rozejrzeć wokół siebie i opisać, co się tam dzieje. W ten sposób można ją poprowadzić nie tylko do bardzo odległych miejsc, lecz także w przyszłość lub w przeszłość.

Dodatkowo przeżycie poza ciałem nie musi być koniecznie fenomenem parapsychicznym. Może to być produkt fantazji osoby poddawanej doświadczeniu podczas którego nie występuje postrzeganie pozazmysłowe i uzyskane w ten sposób informacje nie pokrywają się z rzeczywistością.


--------------------------------------------------------------------------------

Strona główna - Spis treści - Pytania (FAQ) - Kontakt - Księga gości - [e-mail]

--------------------------------------------------------------------------------


R E K L A M A

Darmowe konta pocztowe i www: SilesiaNet