Streszczenie









POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY


Wyniki angioplastyki wieńcowej bifurkacji.

Leszek Bryniarski, Tadeusz Królikowski, Jacek Dragan, Piotr Jankowski, Danuta Czarnecka, Marek Styczkiewicz*, Michał Zabojszcz*, Dariusz Dudek**, Krzysztof Żmudka***, Kalina Kawecka-Jaszcz
I Klinika Kardiologii IK; * Studenckie Koło Naukowe przy I Klinice Kardiologii IK; ** II Klinika Kardiologii IK; *** Zakład Hemodynamiki i Angiokardiografii; Collegium Medicum UJ, Kraków


Zabiegi angioplastyki wieńcowej (PTCA) w miejscach bifurkacji są nadal problemem kardiologii interwencyjnej - wiążą się z gorszym wynikiem bezpośrednim, zwiększonym ryzykiem powikłań w okresie okołozabiegowym i nawrotów zwężenia w obserwacji odległej. Wprowadzenie różnych technik stentowania bifurkacji poprawiło efekt bezpośredni i odległy PTCA.

Celem pracy była ocena bezpośrednich i odległych wyników PTCA w miejscach bifurkacji.

Materiał i metody: Analizą objęto 47 chorych (40 mężczyzn i 7 kobiet) w wieku 54,2 + 10,6 (37-81) lat u których w okresie od stycznia 1999 do stycznia 2001 wykonano zabiegi PTCA w zakresie bifurkacji: 32 LAD/Dg, 10 Cx/Mg, 5 RCA/RPD. Wykonując zabieg dążono do uzyskania optymalnego angiograficznego wyniku (rezydualne zwężenie poniżej 30% w obu naczyniach z napływem obwodowym TIMI 3). W przypadku suboptymalnego wyniku stosowano implantację stentu, unikając stentowania bocznicy.

Wyniki: U 24 chorych (51,1%) skuteczna była angioplastyka balonowa. U 23 chorych (48,9%) implantowano stenty: u 20 do głównego naczynia, u 3 do obu naczyń. W okresie okołozabiegowym stwierdzono 3 zawały non-Q (6,4%), nie stwierdzono zawału z załamkiem Q, zgonu, ani konieczności zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego. Okres 6 miesięcznej obserwacji ukończyło 30 chorych. Restenozę stwierdzono u 5 chorych (16,7%).

Wnioski: angioplastyka balonowa w miejscach bifurkacji, przy wykorzystaniu stentów w razie suboptymalnego wyniku jest zabiegiem bezpiecznym i pozwala na uzyskanie dobrego wyniku odległego.








POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2001