POLITECHNIKA GDACSKA
Wydział Mechaniczny
SEMINARIUM Z CHAODNICTWA
Temat: Mo\liwości i ograniczenia stosowania węglowodorów
w sprę\arkowych urządzeniach chłodniczych.
Alan Kaszyński
Sebastian Kasicz
wydz. Mechaniczny
sem. 8, SMiUE
1
Mo\liwości i ograniczenia stosowania węglowodorów w sprę\arkowych
urządzeniach chłodniczych
Węglowodory są to organiczne związki chemiczne zawierające w swojej strukturze
tylko atomy węgla i wodoru. Wszystkie one składają się z podstawowego szkieletu
węglowego (powiązanych ze sobą atomów węgla) i przyłączonych do tego szkieletu atomów
wodoru.
Związki te zostały podzielone na nasycone i nienasycone.
Węglowodory, które są wykorzystywane jako czynniki chłodnicze to Propan R 290 (C3H8),
Izobutan R 600a, nale\ą one do grupy węglowodorów nasyconych zwanych inaczej alkanami.
Czynnikiem chłodniczym(ziębniczym) nazywamy substancje, która pracując przy
niskich temperaturach i niskich ciśnieniach, pobiera ciepło od najbli\szego otoczenia i w ten
sposób powoduje obni\enie jego temperatury, a oddaje przez skraplanie przy odpowiednio
wy\szej temperaturze i wy\szym ciśnieniu na zewnątrz urządzenia chłodniczego.
Teoretycznie ka\da ciecz mogłaby być wykorzystywana jako czynnik chłodniczy. W praktyce
jednak występuje cały szereg warunków, jakie musza być spełnione, aby dany płyn mógł
znalezć zastosowanie w parowym urządzeniu chłodniczym, w którym poddawany jest kolejno
następującym po sobie przemianom termodynamicznym tworzącym obieg lewobie\ny.
Na początek porównaliśmy niektóre własności czynników węglowodorowych
z czynnikami, które zostaną przez nie, zastąpione, co chocia\ częściowo da nam obraz
mo\liwości i ograniczenia ich stosowania, jako czynników chłodniczych.
Izobutan R 600a
Izobutan to substancja, która jako jedna z pierwszych została wykorzystana jako
czynnik chłodniczy, głównie w urządzeniach pracujących w zakładach produkujących lub
przetwarzających węglowodory, a tak\e w obiektach gdzie płyn ten był zu\ywany jako
paliwo. Jednak ze względu na właściwości palne został on wyparty przez czynniki
chlorowcopochodne.
Obecnie R 600a staje się dominującym czynnikiem chłodniczym w chłodziarkach
i chłodziarko-zamra\arkach domowych w jednostopniowych układach sprę\arkowych.
Izobutan jest nasyconym węglowodorem organicznym pochodzenia mineralnego.
Jest izomerem butanu (C4H10) o wzorze (CH3)3-CH. Jest bezbarwny i bezwonny.
2
Cechy tego czynnika są następujące:
1. Temperatura punktu krytycznego wynosi (135°C) i jest najwy\sza spoÅ›ród znanych
czynników chłodniczych.
2. Niski współczynnik lepkości dynamicznej oraz du\e ciepło parowania, gwarantujące
dobrą wymianę ciepła w parownikach i skraplaczach, a tak\e niskie opory
hydrauliczne.
3. Niskie wartości ciśnień, które pozwalają na stosowanie lekkich konstrukcji pewnych
elementów instalacji. Dzięki temu do budowy urządzeń pracujących z R 600a
potrzeba zu\yć mniej materiałów, a to z kolei obni\a cenę wytwarzania całej instalacji
chłodniczej. Niska wartość ciśnienia skraplania powoduje tak\e, i\ wyciek czynnika
po stronie tłocznej jest około 2-krotnie mniejszy ni\ w przypadku urządzeń
pracujących z czynnikami R 12 i R 134a, przy tej samej wartości nieszczelności
sprę\arkowego urządzenia chłodniczego dla wy\ej wymienionych czynników
ziębniczych.
4. Wartość teoretycznego współczynnika wydajności chłodniczej R 600a jest
nieznacznie mniejsza od COP (Coefficient of Performance) R 12, jednak\e mniejsza
masa cząsteczkowa i lepkość izobutanu będące przyczynami intensywniejszej
wymiany ciepła w wymiennikach i mniejszych oporów przepływu przez przewody,
skutkują zmniejszeniem zu\ycia energii elektrycznej przez chłodziarkę domową
(nawet o ok. 20%) w porównaniu z urządzeniem na R 12.
5. Współczynnik wydajności chłodniczej izobutanu jest wy\szy ni\ dla czynnika R 134a.
Jednak\e ze względu na zoptymalizowaną konstrukcję i wysoką jakość współczesnych
chłodziarek domowych, następuje zanik ró\nic w zu\yciu energii napędowej i
wartości wskaznika TEWI dla urządzeń pracujących z R 600a i R 134a.
6. Jednostkowa wydajność chłodnicza izobutanu jest mniejsza ni\ dla R 12 i R 134a, co
powoduje, \e urządzenia pracujące z R 600a muszą być wyposa\one w sprę\arki
skonstruowane specjalnie dla tego czynnika. Do tego koniecznością jest monta\
dłu\szej rurki kapilarnej ni\ w przypadku wy\ej wspomnianych płynów
syntetycznych. Zmiany, których trzeba dokonać w konstrukcji chłodziarek domowych
wią\ą się oczywiście z pewnymi kosztami przestawienia się z wytwarzania urządzeń
pracujących z R 12, na produkcje lodówek, w których jako czynnik chłodniczy będzie
wykorzystywany R 600a, które to koszty są wy\sze ni\ przestawienie się na produkcje
urządzeń napełnionych czynnikiem R 134a.
3
7. Dla czynnika R 600a występują niskie w stosunku do innych czynników temperatury
końca sprę\ania, prawie niezale\ne od temperatury parowania. Daje to mo\liwość
głębszego dochłodzenia czynnika w rurce kapilarnej połączonej z przewodem
ssawnym.
8. Gęstość R 600a jest znacznie mniejsza od gęstości R12. Stanowi zaledwie 1/3 gęstości
R 12, czego skutkiem jest małe wagowe napełnienie instalacji czynnikiem (=40%
napełnienia R 12), a tak\e zmniejszone natę\enie przepływu czynnika w instalacji, co
w efekcie daje wy\szą efektywność energetyczną obiegu chłodniczego, a zatem ni\sze
koszty eksploatacyjne;
9. R 600a, tak jak R12 dobrze współpracuje z mineralnymi olejami smarnymi, tworząc
z nimi roztwory;
Propan R 290 (C3H8)
Propan jako czynnik chłodniczy ma dłu\szą historię ni\ chłodnicze czynniki
syntetyczne.
Od początku XX wieku jest on wykorzystywany w du\ych instalacjach chłodniczych
w przemyśle chemicznym, petrochemicznym oraz w zakładach skraplania i rozdzielania
gazów gdzie jako czynnik palny podlega rygorystycznemu re\imowi technologicznemu
i przeciwpo\arowemu.
Propan i amoniak mo\na uznać za najlepsze substytuty czynników R 22 i R 502 w du\ych i
średnich niskotemperaturowych urządzeniach chłodniczych oraz w pompach ciepła.
Propan nale\y do rodziny organicznych węglowodorów nasyconych, jest bezbarwny i
bezwonny. Związek ten występuje w zło\ach ropy naftowej i gazu ziemnego. Charakteryzują
go korzystne własności termodynamiczne zbli\one do amoniaku i R 22 w obszarze
zastosowań w chłodnictwie.
Własności termodynamiczne propanu:
Pewien wgląd w mo\liwości wykorzystania propanu jako czynnika roboczego w parowych
obiegach chłodniczych daje zestawienie go z czynnikiem o zbli\onych właściwościach
termodynamiczno eksploatacyjnych, czyli z czynnikiem R 22 i porównanie wyników tego
zestawienia.
Porównania dokonano opierając się na takich wielkościach charakteryzujących obieg
teoretyczny jak:
a. sprÄ™\ pk/p0;
4
b. temperatura końca sprę\ania ttł;
c. jednostkowa wydajność chłodnicza objętościowa qv;
d. współczynnik wydajnoÅ›ci chÅ‚odniczej µ0;
Ad a. sprÄ™\ osiÄ…gany dla R 290 jest mniejszy ni\ dla czynnika R 22 co jest
niewątpliwą zaletą tego pierwszego, gdy\ pozwala uzyskać ni\sze temperatury
parowania przy nie zwiększonym nakładzie energetycznym.
Ni\sza wartość sprę\u przekłada się na większą trwałość urządzenia chłodniczego,
dłu\szy okres jego bezawaryjnej eksploatacji oraz mo\liwość uzyskiwania
ni\szych temperatur parowania (do -40ÚC) w jednym stopniu sprÄ™\ania. To z kolei
jest przyczyną poprawy warunków smarowania i czyni propan odpornym na
rozkład termochemiczny;
Ad b. temperatura końca sprę\ania ma znacznie ni\szą wartość dla propanu ni\ dla
R 22, co jest niewÄ…tpliwÄ… zaletÄ… propanu z eksploatacyjnego punktu widzenia gdy\
po pierwsze wysokie temperatury powodują zmniejszenie gęstości oleju
zmniejszenie jego lepkości, a co za tym idzie gorsze smarowanie no oraz szybsze
zu\ycie elementów sprę\arki, a po drugie \adne urządzenie nie powinno pracować
w skrajnie wysokich lub skrajnie niskich temperaturach, gdy\ to tak\e prowadzi do
większego zu\ycia części. Niska temperatura końca sprę\ania umo\liwia tak\e
większe dochłodzenie czynnika;
Ad c. wartości objętościowej wydajności chłodniczej oraz współczynnika wydajności
chłodniczej dla czynnika R 290 są niewiele gorsze od wartości charakteryzujących
czynnik R 22 i to nam mówi, \e propan jest czynnikiem, który umo\liwia
uzyskanie zwartej oraz efektywnej energetycznie instalacji chłodniczej.
Współczynnik wydajności chłodniczej dla R 290 jest o 2 do 3% ni\szy ni\ dla R
22, a co się z tym wią\e, \eby osiągnąć ten sam efekt chłodniczy trzeba się liczyć z
większym nakładem energetycznym dla R 290. Wysoka bo a\ od 1.5 do 2.5 razy
wy\sza wartość jednostkowej wydajności chłodniczej propanu w porównaniu do
pozostałych czynników badanych, powoduje to, \e napełnienie tym czynnikiem
urządzenia jest odpowiednio ni\sze ni\ dla takich czynników jak R 22 czy R 502.
W przypadku projektowania urządzenia dla czynnika R 290, zwłaszcza przy
właściwym doborze objętości wymienników ciepła, zbiornika, aparatów
pomocniczych i przewodów, mo\na wybrać takie rozwiązanie, które spowoduje,
\e masowe napełnienie instalacji zostanie zredukowane do 30% wartości
5
przewidzianej dla R 22. W przypadku wymiany w urzÄ…dzeniu R22 na R 290, jego
rzeczywista efektywność przedstawia się nieco korzystniej ni\ relacje teoretyczne
wynikajÄ…ce z danych zamieszczonych w tabeli 23.1.
R 290 charakteryzuje się tak\e takimi własnościami jak:
1. prawie identyczna temperatura krytyczna dla R 290 i R 22 ale za to prawie
dwukrotnie większe ciepło parowania i znacznie mniejsza lepkość
dynamiczna propanu, powodujące lepszą wymianę ciepła w parownikach
i skraplaczach, a tak\e ni\sze opory przepływu czynnika przez układ i
dzięki temu mniejsze spadki ciśnienia w układzie w porównaniu z
czynnikiem R 22;
2. R 290 tworzy z mineralnymi olejami smarnymi roztwory, ułatwiając obieg
i powrót oleju z instalacji do sprę\arki;
3. R 290 to czynnik jednorodny, co jest niewątpliwie jego zaletą. Dzięki temu
stanowi on bardzo interesującą alternatywę dla takich czynników jak R 22
oraz R 502;
Nie istnieje jednak na świecie, \adna rzecz, która posiadałaby same zalety i \adnych
wad i tak samo jest i z czynnikiem chłodniczym R 290, dlatego te\ przy wymianie czynnika
R 22 na R 290 nale\y zwrócić szczególną uwagę na wzrost mocy potrzebnej do napędu
urządzenia (tabela 23.2), co zwykle wią\e się ze zmianą jednostki napędowej urządzenia (np.
silnika elektrycznego) a to z kolei pociąga za sobą zwiększenie kosztów takiej zamiany. Do
tego trzeba dodać, \e dwukrotny wzrost objętości właściwej zasysanej pary czynnika R 290
(tabela 23.2), mo\e spowodować du\e zakłócenia w poprawnej pracy urządzenia.
Mieszaniny R 290/R 600a
Oprócz R 290 i R 600a stosowanych samodzielnie mo\na tak\e jako czynniki
chłodnicze wykorzystać mieszaniny wy\ej wymienionych węglowodorów. Mieszaniny
propanu i izobutanu mogą stanowić ciekawą alternatywę jako zamienniki takich czynników,
jak R 12 (równie\ drop-in ), R 134a i w pewnym zakresie R 22 (rys. 26.1).
Czynniki chłodnicze zło\one z propanu i izobutanu to mieszaniny zeotropowe (rys. 26.2),
posiadające następujące właściwości:
6
Ró\nica zakresu temperatur, w jakich pracują te czynniki, zale\na od udziału
składników i ciśnienia, która sięga nawet kilkunastu Kelwinów.
Obszar stę\eń w którym osiąga się najwy\sze współczynniki wydajności chłodniczej
dla takich czynników mieści się w przedziale od 40/60 do 60/40. Najbardziej
optymalny skład mieszaniny propanu i izobutanu to 45/55.
Wydajność i energochłonność urządzenia chłodniczego pracującego z mieszaniną
R 290 i R 600a w du\ym stopniu zale\ą, jak ju\ wy\ej napisałem od składu czynnika
oraz od jego ilości krą\ącej w obiegu. Porównując urządzenie pracujące z czynnikiem
R 290/R 600a i z urządzeniem napełnionym R 12, otrzymujemy w optymalnych
warunkach o ponad 10% ni\sze zu\ycie energii dla tego pierwszego, przy czym
współczynnik wydajności chłodniczej ma tendencję rosnącą wraz z powiększaniem
udziału propanu w mieszaninie.
Mieszanki R 290-R 600a, nie nadajÄ… siÄ™ do stosowania w dwu temperaturowych
chłodziarko-zamra\arkach domowych, które są obsługiwane przez wspólny agregat
chłodniczy. To, \e czynnik ten składa się z dwóch innych substancji, jest przyczyną
występowania zaburzeń w pracy urządzenia i utrudnia uzyskiwanie \ądanych
temperatur. Dzieje się tak na skutek ró\nych zachowań obu czynników składowych
mieszaniny, przy ustalonych ale ró\nych wartościach ciśnień i temperatur.
Tego typu czynniki, charakteryzują się porównywalnym do płynów syntetycznych
strumieniem transportowanego ciepła, a tak\e szerszym zakresem niezakłóconej
pracy, uzyskiwanym na skutek większej wartości krytycznego strumienia ciepła
i nieizotermiczności procesów parowania i skraplania.
Największą popularność spośród mieszanin propanu i izobutanu, zdobyły te o stosunku
masowym 1:1+-10%.
Zalety tego czynnika są następujące:
mo\liwość pełnego dostosowania tego czynnika do wymogów sprę\arek z R 12;
normalna temperatura wrzenia tej mieszaniny wynosi -30°C i jest zbli\ona do
temperatury wrzenia czynnika R 12;
du\e ciepło utajone, du\e ciepło parowania i mała gęstość stanowiąca około 40%
gęstości R 12, jest niewątpliwą zaletą tego czynnika, gdy\ pozwala zminimalizować
zawartość tego płynu w instalacji do 40% zawartości R 12;
mieszanka ta dobrze współpracuje z olejami mineralnymi;
7
przy przezbrajaniu z czynnika R 12 na mieszaninę węglowodorów termostat,
przełączniki prądowe, przełączniki prądowe oświetlenia, w tym przyciski drzwiowe,
wymagają obudowy gazoszczelnej lub zmiany ich lokalizacji na zewnętrzną, je\eli
któryś z tych warunków jest spełniony wtedy przeróbka urządzenia sprowadza się
tylko do wymiany rurki kapilarnej (mniejsza lepkość R 290-R 600a ni\ R 12
powoduje zmniejszenie oporów przepływu, a co za tym, \eby uzyskać w
odpowiednich miejscach odpowiednie wartości ciśnień, mając ni\sze opory przepływu
trzeba zastosować dłu\szą rurkę kapilarną);
mieszanka ta charakteryzuje się własnościami termodynamicznymi, które są średnimi
własnościami termodynamicznymi dla obu składników tworzących ten czynnik.
Mieszanka taka okazała się szczególnie przydatna w zamra\arkach typu domowego i
handlowego.
Mieszaniny propanu i izobutanu o ró\nych składach, uwzględnia się tak\e jako napełnienie
rurek ciepła.
Wa\ną kwestią dotyczącą czynników chłodniczych jest bezpieczeństwo ich
stosowania zarówno w aspekcie ekologicznym jak i ochrony zdrowia ludzkiego.
Aspekty bezpieczeństwa stosowania czynników węglowodorowych.
Palność czynników HC i środki zapobiegawcze
Własności palne czynników HC wymagają podejmowania odpowiednich środków
zabezpieczających podczas transportu, przechowywania, serwisu i eksploatacji urządzeń.
Zapłon ka\dego czynnika palnego następuje wtedy, gdy w powietrzu mieszanina osiągnie
stę\enie w przedziale palności, w obecności zródła zapłonu o odpowiedniej wysokiej
temperaturze. Tak, więc pierwszym i najwa\niejszym wymogiem jest zapobieganie przed
wyciekiem czynnika oraz eliminowanie z wnętrza chłodziarek wszelkich mo\liwych
elektrycznych zródeł zapłonu - poprzez ich hermetyzację lub wyprowadzenie na zewnątrz
urządzenia. Zapłon ka\dego czynnika HC wymaga zbie\ności w czasie i przestrzeni kilku
niekorzystnych okoliczności, takich jak:
wycieku czynnika, co nie zdarza się zbyt często lub nie ma miejsca w ogóle
w okresie ich eksploatacji
powstanie mieszaniny czynnika z powietrzem w granicach palności. Dla R
600a zawiera siÄ™ ona w przedziale od 1,85 do 8,5%, a dla R 290 od 2,2 do
9,5%. Poni\ej i powy\ej tych granic czynnik jest niepalny z powodu niedoboru
tlenu
jednocześnie musi zaistnieć zródło zapłonu o temperaturze powy\ej 450oC
8
Prawdopodobieństwo jednoczesnego zaistnienia wszystkich powy\szych okoliczności
jest małe - tym bardziej, \e są one podstawą przepisów bezpieczeństwa i rygorystycznych
odbiorów. Hermetyczność konstrukcji instalacji mechanicznej i elektrycznej wraz
z minimalizacją zawartości czynnika w instalacji stanowią wymogi podstawowe, w praktyce
łatwo wykonalne. Zgodnie z Europejską Normą EN 378 - przy zawartości czynnika
w instalacji do 150 g nie ma ograniczeń w instalowaniu urządzeń hermetycznych
z czynnikami HC w dowolnych pomieszczeniach zamkniętych bez wentylacji. W grupie tej
mieszczą się chłodziarki domowe, małej mocy chłodziarki handlowe, klimatyzatory i pompy
ciepła. W celu pogłębienia przekonania Czytelnika, co do bezpieczeństwa stosowania
chłodziarek z R 600a w kuchniach domowych, posłu\my się następującym przykładem
liczbowym. Bezpieczną przestrzeń powietrzną (netto) pomieszczenia, w którym ma być
ustawiona chłodziarka z czynnikiem HC opisuje zale\ność
Pb = Zc " Wb/Sdgz
gdzie:
Pb - bezpieczna przestrzeń powietrzna pomieszczenia (netto) [m3]
Zc - całkowita zawartość czynnika w instalacji [kg]
Wb - wskaznik bezpieczeństwa określający ile razy stę\enie rzeczywiste czynnika HC
w powietrzu pomieszczenia bez wentylacji jest ni\sze od dolnej granicy zapłonu, przy
wycieku całej zawartości czynnika z instalacji do pomieszczenia. Jego wartość przyjmuje się
w granicach 2-4 (średnio 3)
Sdgz - stę\enie dolnej granicy zapłonu dla danego czynnika [kg/m3].
Je\eli np. dla R 600a przyjmiemy:
ZC = 50 g = 0,05 kg (wartość maksymalna nawet w największych chłodziarkach
domowych)
Wb = 3
Sdgz = 0,035 kg/m3 (Dana z tabeli)
wówczas ze wzoru otrzymujemy:
Pb = 0,05 . 3/0,035 = 4,28 m3 =
1,65 m2 (powierzchnia kuchni) " 2,6 m (wysokość kuchni) Kuchnię o takich
wymiarach jest wprost sobie trudno wyobrazić. Jednak nawet w takim pomieszczeniu zapłon
R 600a byłby niemo\liwy. Przyjęliśmy wskaznik bezpieczeństwa Wb = 3 oraz najwy\szą
zawartość czynnika Zc = 50 g, co stanowi wielokrotny zapas bezpieczeństwa. Nale\y równie\
wiedzieć, \e prawie połowa masy czynnika rozpuszczona jest w oleju smarnym i nie wycieka.
9
W celu praktycznego sprawdzenia skutków ewentualnego wariantu wycieku i zapłonu
R 600a wewnątrz chłodziarki, w Niemczech i Szwecji przeprowadzono badania symulacyjne.
Próby te wykazały, \e nawet w przypadku nieszczelnej instalacji elektrycznej i zaistnienia
wycieku, nie dochodzi do skutków w postaci zniszczeń, jakie normalnie wią\ą się
z wybuchem gazu palnego. Ju\ przy minimalnym wzroście ciśnienia w szafce uchylają się
drzwi chłodziarki i nie dochodzi do wzrostu niszczącego ciśnienia podmuchowego. Płomień
ju\ w płaszczyznie drzwi chłodziarki gaśnie. A zatem czynniki HC są równie bezpieczne jak
R 12 i R 134a i mają przewagę nad nimi, są bowiem przyjazne dla środowiska, a tak\e
energooszczędne.
Podsumowując mo\na stwierdzić, \e technika oparta na czynnikach HC jest prosta i
wysoce przydatna w budowie chłodziarek i zamra\arek domowych. Nie wymaga ona
specjalnych zabiegów i zmian w technologii produkcji sprę\arek, parowników,
skraplaczy itp. Jedynym wymaganiem przy przezbrajaniu jest adaptacja rurki kapilarnej o
optymalnej długości i jej przetestowanie ruchowe. Hermetyczna instalacja chłodnicza i
elektryczna czyni układ bezpieczny mimo palności czynnika HC. Wszystkie problemy
związane z bezpieczeństwem u\ytkowania chłodziarek i zamra\arek domowych dają się w
pełni rozwiązywać zgodnie z rygorystycznymi przepisami bezpieczeństwa.
Ponadto remont sprę\arek instalacji, a zwłaszcza wymiana sprę\arek hermetycznych
warunkach pozafabrycznych, nie wymaga stosowania technik szczególnych, poza
przeszkoleniem załogi w zakresie obsługi urządzeń z palnymi czynnikami. Urządzenia z
czynnikami HC odznaczają się większą trwałością i efektywnością energetyczną, a więc
są bezpośrednio i pośrednio bardziej ekologiczne i spełniają wszelkie współczesne
wymagania. Czynniki HC ju\ zostały ostatecznie i niepodwa\alnie zaakceptowane
w świecie jako docelowe czynniki zastępcze dla CFC, HCFC oraz HFC. Aktualna światowa
produkcja zamra\arek domowych z czynnikami HC zbli\a się szybko do poziomu pełnego
światowego zapotrzebowania rynkowego na tego rodzaju urządzenia. Chłodziarki i
zamra\arki domowe z R 134a stały się niekonkurencyjne. Po wielu kłopotliwych latach z
czynnikami, rysuje się klarowna i ustabilizowana sytuacja w dziedzinie czynników
chłodniczych, wśród których dominować będą węglowodory w chłodnictwie
domowym i amoniak z niewielkimi wyjątkami w pozostałych ogniwach łańcucha
chłodniczego. A więc mo\na, w nawiązywaniu do pozycji literaturowych, jeszcze raz
stwierdzić, \e naturalne czynniki chłodnicze są przyszłością chłodnictwa, klimatyzacji i
pomp ciepła.
10
Literatura:
Zenon Bonca, Dariusz Butrymowicz, Waldemar Targański, Tomasz Hajduk Poradnik:
Nowe Czynniki Chłodnicze i Nośniki Ciepła: własności cieplne, chemiczne i u\ytkowe.
Aleksander Paliwoda, CHAODNICTWO & klimatyzacja nr. 3/2003: Technika i technologia
chłodnicza cykl szkoleniowy dla mechaników-praktyków. część III
Aleksander Paliwoda, CHAODNICTWO & klimatyzacja nr. 6/2003: Technika i technologia
chłodnicza cykl szkoleniowy dla mechaników-praktyków. część IV
Aleksander Paliwoda, CHAODNICTWO & klimatyzacja nr. 10/2003: Przezbrajanie
chłodziarek i zamra\arek domowych z R 12 i R 134a na czynniki węglowodorowe (cz. II)
11
12
13
14
15
16
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Airlift system napelniania chlodnicaudi A4 6 stala praca wentylatora chlodnicyChlodnie przeponowepeugeot@6 hdi kontrolka wentylator chlodnicy temperaturainstrukcja bhp przy obsludze amoniakalnych instalacji chlodniczych w zakladach przetworstwa rolno spInstrukcja bhp w chłodniach oraz magazynach mięsa i przetworów mięsnychInstrukcja BHP przy obsłudze szaf i witryn chłodniczychChlodnictwo Wykladydane techniczne czynnikow chlodniczychMycie i dezynfekcja chłodni V1 agiwInstrukcja obslugi i eksploatacji urzadzeń chlodniczychstatystyka chłodnictwo na świecieChłodnik z buraczkówChlodnie wentylatoroweBuraczany chłodnik z maślankąChlodnie otwarte213 Imelda Chłodna, Początki formowania się amerykańskiego szkolnictwa wyższegowięcej podobnych podstron