Amerykańskie sondy potwierdziły istnienie prymitywnej cywilizacji
na planecie Mars. Butni Amerykanie wysłali od razu rakietę załogowa
wypełniona, paciorkami, gumami do żucia, czekolada i "nowoczesna"
odremontowana bronia palna z demobilu. Gdy rakieta wyladowała posród
tłumu nieufnie spogladajacych, zielonych tubylców, z megafonu popłynęły
słowa prezydenta USA skierowane do bratniej ludnosci Czerwonej Planety
obiecujace, przyjazń, współpracę, profity i sojusz wojskowy. Po
skończonym przemówieniu i odpaleniu wielkiego pojemnika wypełnionego
balonikami w kolorach białym, czerwonym, niebieskim i zielonym, załoga
stanęła przed drzwiami, gotowa otworzyć je i wpasć w ramiona Marsjan.
Jakie było ich zdziwienie, gdy okazało się, że w tym samym czasie
delegacja "zielonych" zespawała im właz z reszta korpusu rakiety,
skutecznie uniemożliwiajac im wyjscie na zewnatrz. Kiedy Marsjanie
skończyli dywersję, cały tłum rozpierzchł się
pozostawiajac samotna zaspawana amerykańska rakietę.

Bezsilni Amerykanie popadli w taka apatię, iż zapomnieli skontaktować
się z baza, a przez 2 kolejne dni siedzieli i nie odzywali się do
siebie. Na 3 dzień zastukał w korpus przechodzacy opodal Marsjanin-dziadek.
- Jest tam kto? Żyjecie?
- Taaaaak! - zakrzyknęli gromko kosmonauci do których serc i
umysłów powróciła nadzieja.
- Czemu tam siedzicie i nie wychodzicie?
- Przecież nas zaspawaliscie a my mamy dla was prezenty, każdy z
was cos dostanie, wypusć nas - błagał dziadka kapitan wyprawy.
- Heh, te spawanie to taki nasz zwyczaj. Ale jak byli tu Polacy,
to poradzili sobie z włazem w 15 minut.
- Co? Polacy już tu byli?
- Tak, i tak jak wy mieli dla nas prezenty.
- Co takiego mogli oni wam dać?!?!?
- Nie wiem dokładnie co to było, bo akurat mnie nie było, ale to
cos nazywało się "wpierdol" i dostał to każdy, kto tu wtedy był.