w2a ropr d


130410_0027 dr hab. Wojciech Bijak  matematyczne modele ryzyka i ich zastosowania -
konspekt
Skokowe rozkłady prawdopodobieństwa
1. Rozkład zero - jedynkowy
Rozkład zero-jedynkowy opisuje możliwość wystąpienia wypadku
ubezpieczeniowego, powstania roszczenia lub wypłaty odszkodowania.
Określmy zmienną losową K przyjmując, że K=0, gdy interesujące nas
zdarzenie nie nastąpi oraz K=1, gdy interesujące nas zdarzenie nastąpi. Niech
ponadto
p- oznacza prawdopodobieństwo tego, że nie nastąpi wypadek
ubezpieczeniowy (nie powstanie roszczenie lub nie nastąpi wypłata
odszkodowania) w ciągu ustalonego okresu czasu np. roku.
q=1-p - oznacza prawdopodobieństwo tego, że nastąpi wypadek
ubezpieczeniowy (powstanie roszczenie lub nastąpi wypłata odszkodowania) w
ciągu ustalonego okresu czasu np. roku.
q gdy K = 1

( )
Pr K = k = dla q 0,1 .
p gdy K = 0

( )
j t = 1+ q(eit - 1), MK (t)=1+ q(et -1)
( ) ( )
E K = q, Var K = q(1 - q).
2. Rozkład dwumianowy
Rozpatrzmy n homogenicznych pod względem narażenia na określone
ryzyko straty obiektów. Załóżmy, że możliwość wystąpienia straty opisana jest
przy pomocy rozkładu zero- jedynkowego. Przyjmijmy ponadto, że możliwość
wystąpienia straty w jednym obiekcie nie zależy od możliwości wystąpienia
straty w innym obiekcie. Wówczas liczbę wypadków (strat) dla całego portfela
obiektów określa zmienna losowa K równa sumie n zmiennych losowych zero-
jedynkowych. Funkcja rozkładu prawdopodobieństwa zmiennej losowej K jest
postaci.
n
ć
n-k
k
( )
qk = Pr K = k = q (1- q) , dla k = 0,1,..., n , q 0,1 .

k
Ł ł
n
n
j(t) = 1 + q eit - 1 , MK (t)=[1+ q(et -1)]
( )
[ ]
( )
E K = nq, Var(K) = nq 1 - q ,
( )
nq 1 - q
( )
1 - q
VK = = , ,.
nq nq
Estymator uzyskany metodą momentów
$
q = X .
19
130410_0027 dr hab. Wojciech Bijak  matematyczne modele ryzyka i ich zastosowania -
konspekt
n2
Zwiększenie liczby obiektów z n1 do n2 , (gdzie n1 > n2) czyli razy
n1
prowadzi do spadku ryzyka mierzonego przy pomocy współczynnika
n1
zmienności losowej razy.
n2
Jeżeli
X = X1 + X2 +...+ Xn, Xi ~ D q, ni , X niezależne zmienne losowe, to
( )
i
n
ć
X ~ D q, .

n
i
Ł ł
i=1
3. Rozkład Poissona
Jeżeli liczba obiektów n jest duża, a prawdopodobieństwo q tego, że
nastąpi wypadek ubezpieczeniowy (powstanie roszczenie lub nastąpi wypłata
odszkodowania) w ciągu ustalonego okresu czasu jest małe, to liczbę wypadków
(zdarzeń) w rozkładzie dwumianowym można opisać przy pomocy rozkładu
granicznego.
Gdy n Ą i q 0 tak, że nq = l > 0, to
lk
qk Pr(K = k) = e-l dla k = 0,1,... .
k !
Zmienna losowa K ma rozkład Poissona jeżeli funkcja rozkładu
prawdopodobieństwa tej zmiennej losowej jest postaci:
lk
Pr(K = k) = e-l dla k = 0,1,... oraz l > 0 .
k !
it
(ett
j(t) = el(e -1) , MK (t)= el -1)
( ) ( )
E K = l, Var K = l ,
l 1
VK = = , , .
l l
Estymator uzyskany metodą momentów
$
l = X .
Jeżeli
n
ć
X = X1 + X2 +...+ Xn, Xi ~ P li , X niezależne zmienne losowe, to X ~ P
( )
l
i i
Ł ł
i=1
4. Rozkład ujemny dwumianowy
Zmienna losowa K ma rozkład ujemny dwumianowy jeżeli funkcja
rozkładu prawdopodobieństwa tej zmiennej losowej jest postaci:
a + k -1
ć
a
Pr(K = k) = qk(1- q) , dla k = 0,1,... , q 0,1 .

k
Ł ł
20
130410_0027 dr hab. Wojciech Bijak  matematyczne modele ryzyka i ich zastosowania -
konspekt
a a
ć ć
1- q 1- q
j(t) = ,
M (t)=
K
1- qeit 1- qet
Ł ł Ł ł
aq aq
E(K) = , Var(K) = ,
2
1- q
(1- q)
1
VK == , , .
aq
Estymator uzyskany metodą momentów
X
2
X
X
S2 = X
Ć Ć
q = 1- , a = .
S2
X S2 - X
1-
S2
Jeżeli
X = X1 + X2 +...+ Xn, Xi ~ UD(q,ai), X niezależne zmienne losowe, to
i
n
ć
X ~ UDq,
a
i
Ł i=1 ł
Dla a = 1, K ma rozkład geometryczny
dla k = 0,1,....
Pr(K = k) = qk(1- q)
4. Rozkład logarytmiczny
Zmienna losowa K ma rozkład logarytmiczny jeżeli funkcja rozkładu
prawdopodobieństwa tej zmiennej losowej jest postaci:
k
1 q
Pr K = k = , dla k = 1,2,....
( )
- ln 1 - q k
( )
, ,
Związek między rozkładami Poissona, logarytmicznym i ujemnym
dwumianowym
Niech , gdzie , , wówczas
.
Przy założeniu, że X są niezależne i mają identyczne rozkłady dostajemy
.
21
130410_0027 dr hab. Wojciech Bijak  matematyczne modele ryzyka i ich zastosowania -
konspekt
Można pokazać, że , co oznacza, że
5. Klasa rozkładów (a,b,0)
Zmienna losowa K ma rozkład należący do klasy (a,b,0) jeżeli istnieją takie stałe a, b, że
zachodzi
dla k=1,2,& .
Przykłady
&
6. Klasa rozkładów (a,b,1)
Zmienna losowa K ma rozkład należący do klasy (a,b,1) jeżeli istnieją takie stałe a, b, że
zachodzi
dla k=2,3,& .
Zmienne losowe K o rozkładach należących do klasy (a,b,1) przyjmują wartości k=1,2,3& .
Mogą one być traktowane jako przekształcone lub ucięte zmienne należące do klasy
(a,b,0). Przekształcenie może np. polegać na przyjęciu, że , gdzie jest
ustaloną liczbą z przedziału . Ucięcie rozkładów w punkcie 0 sprowadza się do
przyjęcia, że . W obu przypadkach mamy, że dla
k=1,2,3,& . , co oznacza, że oba przekształcenia nie wpływają na parametry a, b
występujących w powyższych wzorach rekurencyjnych.
Przykłady
&
22


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
w2b ropr c
w2a obliczanie ram i belek
w2a Toksykokinetyka wchlanianie dystrybucja wydalanie 11 druk

więcej podobnych podstron