Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym z 1 VIII 1997 r


㎏ancelaria Sejmu s. 1/25
Opracowano na pod-
USTAWA
stawie: Dz. U. z 1997
z dnia 1 sierpnia 1997 r.
r. Nr 102, poz. 643, z
2000 r. Nr 48, poz.
552, Nr 53, poz. 638,
o Trybunale Konstytucyjnym
z 2001 r. Nr 98, poz.
1070, z 2005 r. Nr
169, poz. 1417, z 2009
r. Nr 56, poz. 459, Nr
Rozdzia艂 1
178, poz. 1375, z 2010
W艂a艣ciwo艣膰 i ustr贸j Trybuna艂u Konstytucyjnego
r. Nr 182, poz. 1228,
Nr 197, poz. 1307, z
2011 r. Nr 112, poz.
Art. 1.
654.
1. Trybuna艂 Konstytucyjny, zwany dalej  Trybuna艂em , jest organem w艂adzy s膮-
downiczej, powo艂anym do badania zgodno艣ci z Konstytucj膮 akt贸w normatyw-
nych i um贸w mi臋dzynarodowych oraz wykonywania innych zada艅 okre艣lonych
w Konstytucji.
2. Siedzib膮 Trybuna艂u jest Warszawa.
Art. 2.
1. Trybuna艂 orzeka w sprawach:
1) zgodno艣ci ustaw i um贸w mi臋dzynarodowych z Konstytucj膮,
2) zgodno艣ci ustaw z ratyfikowanymi umowami mi臋dzynarodowymi, kt贸rych ra-
tyfikacja wymaga艂a uprzedniej zgody wyra偶onej w ustawie,
3) zgodno艣ci przepis贸w prawa, wydawanych przez centralne organy pa艅stwowe,
z Konstytucj膮, ratyfikowanymi umowami mi臋dzynarodowymi i ustawami,
4) skargi konstytucyjnej,
5) spor贸w kompetencyjnych pomi臋dzy centralnymi konstytucyjnymi organami
pa艅stwa,
6) zgodno艣ci z Konstytucj膮 cel贸w lub dzia艂alno艣ci partii politycznych.
2. Trybuna艂 na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej stwierdza zgodno艣膰 z Konsty-
tucj膮 ustawy przed jej podpisaniem oraz umowy mi臋dzynarodowej przed jej ra-
tyfikacj膮.
3. Trybuna艂 na wniosek Marsza艂ka Sejmu rozstrzyga w sprawie stwierdzenia prze-
szkody w sprawowaniu urz臋du przez Prezydenta Rzeczypospolitej, gdy Prezy-
dent nie jest w stanie zawiadomi膰 Marsza艂ka Sejmu o niemo偶no艣ci sprawowania
urz臋du. W razie uznania przej艣ciowej niemo偶no艣ci sprawowania urz臋du przez
Prezydenta Trybuna艂 powierza Marsza艂kowi Sejmu tymczasowe wykonywanie
obowi膮zk贸w Prezydenta Rzeczypospolitej.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 2/25
Art. 3.
Ka偶dy s膮d mo偶e przedstawi膰 Trybuna艂owi pytanie prawne co do zgodno艣ci aktu
normatywnego z Konstytucj膮, ratyfikowanymi umowami mi臋dzynarodowymi lub
ustaw膮, je偶eli od odpowiedzi na pytanie prawne zale偶y rozstrzygni臋cie sprawy to-
cz膮cej si臋 przed s膮dem.
Art. 4.
1. Trybuna艂 informuje Sejm i Senat o istotnych problemach, wynikaj膮cych z dzia-
艂alno艣ci i orzecznictwa Trybuna艂u. Nad informacj膮 t膮 nie przeprowadza si臋 g艂o-
sowania.
2. Trybuna艂 przedstawia w艂a艣ciwym organom stanowi膮cym prawo uwagi o stwier-
dzonych uchybieniach i lukach w prawie, kt贸rych usuni臋cie jest niezb臋dne dla
zapewnienia sp贸jno艣ci systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 5.
1. W sk艂ad Trybuna艂u wchodzi pi臋tnastu s臋dzi贸w Trybuna艂u.
2. S臋dziego Trybuna艂u wybiera Sejm na 9 lat.
3. S臋dzi膮 Trybuna艂u mo偶e by膰 osoba, kt贸ra posiada kwalifikacje wymagane do
zajmowania stanowiska s臋dziego S膮du Najwy偶szego lub Naczelnego S膮du Ad-
ministracyjnego.
4. Kandydat贸w na stanowisko s臋dziego Trybuna艂u przedstawia co najmniej 50 po-
s艂贸w lub Prezydium Sejmu. Uchwa艂a Sejmu w sprawie wyboru s臋dziego Trybu-
na艂u zapada bezwzgl臋dn膮 wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w w obecno艣ci co najmniej po艂owy
og贸lnej liczby pos艂贸w.
5. Osoba wybrana na stanowisko s臋dziego Trybuna艂u sk艂ada wobec Prezydenta
Rzeczypospolitej 艣lubowanie nast臋puj膮cej tre艣ci:
 艢lubuj臋 uroczy艣cie przy wykonywaniu powierzonych mi obowi膮zk贸w s臋-
dziego Trybuna艂u Konstytucyjnego s艂u偶y膰 wiernie Narodowi, sta膰 na stra偶y
Konstytucji, a powierzone mi obowi膮zki wype艂nia膰 bezstronnie i z najwy偶sz膮
staranno艣ci膮.
艢lubowanie mo偶e by膰 z艂o偶one z dodaniem zdania  Tak mi dopom贸偶 B贸g .
6. Odmowa z艂o偶enia 艣lubowania jest r贸wnoznaczna ze zrzeczeniem si臋 stanowiska
s臋dziego Trybuna艂u.
Art. 6.
1. S臋dziowie Trybuna艂u w sprawowaniu swojego urz臋du s膮 niezawi艣li i podlegaj膮
tylko Konstytucji.
2. Wynagrodzenie zasadnicze s臋dziego Trybuna艂u stanowi wielokrotno艣膰 podstawy
ustalenia tego wynagrodzenia, z zastosowaniem mno偶nika 5,0.
3. Podstaw臋 ustalenia wynagrodzenia zasadniczego s臋dziego Trybuna艂u w danym
roku stanowi przeci臋tne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego,
og艂aszane w Dzienniku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski
przez Prezesa G艂贸wnego Urz臋du Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 usta-
wy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpiecze艅
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 3/25
Spo艂ecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z p贸zn. zm.1)), z zastrze偶eniem
ust. 4.
4. Je偶eli przeci臋tne wynagrodzenie, o kt贸rym mowa w ust. 3, jest ni偶sze od prze-
ci臋tnego wynagrodzenia og艂oszonego za drugi kwarta艂 roku poprzedzaj膮cego 
przyjmuje si臋 podstaw臋 ustalenia wynagrodzenia zasadniczego s臋dziego Trybu-
na艂u w dotychczasowej wysoko艣ci.
5. Wynagrodzenie prezesa oraz wiceprezesa Trybuna艂u odpowiada wynagrodzeniu
zasadniczemu s臋dziego Trybuna艂u powi臋kszonemu o dodatek funkcyjny ustalany
wed艂ug podstawy, o kt贸rej mowa w ust. 3, z zastosowaniem mno偶nika, odpo-
wiednio: 1,2 oraz 0,8.
6. S臋dzia Trybuna艂u po zako艅czeniu swojej kadencji przechodzi w stan spoczynku.
7. S臋dzia Trybuna艂u po zako艅czeniu swojej kadencji ma prawo powr贸ci膰 na po-
przednio zajmowane stanowisko lub otrzyma膰 stanowisko r贸wnorz臋dne poprzed-
nio zajmowanemu. Do s臋dziego, kt贸ry skorzysta z tego prawa, nie ma zastoso-
wania przepis ust. 6.
8. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do praw i obowi膮zk贸w oraz odpowie-
dzialno艣ci dyscyplinarnej s臋dzi贸w Trybuna艂u stosuje si臋 odpowiednio przepisy
dotycz膮ce praw i obowi膮zk贸w oraz odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej s臋dzi贸w
S膮du Najwy偶szego.
Art. 7.
1. Zgod臋 na poci膮gni臋cie do odpowiedzialno艣ci karnej lub pozbawienie wolno艣ci
s臋dziego wyra偶a Zgromadzenie Og贸lne S臋dzi贸w Trybuna艂u, zwane dalej
 Zgromadzeniem Og贸lnym , z wy艂膮czeniem s臋dziego Trybuna艂u, kt贸rego wnio-
sek dotyczy.
2. Prezes Trybuna艂u niezw艂ocznie informuje Zgromadzenie Og贸lne o zatrzymaniu
s臋dziego Trybuna艂u i zaj臋tym przez siebie w tej sprawie stanowisku.
3. Przed podj臋ciem uchwa艂y w sprawie, o kt贸rej mowa w ust. 1, Trybuna艂 wys艂u-
chuje wyja艣nie艅 zainteresowanego s臋dziego, chyba 偶e nie jest to mo偶liwe.
Uchwa艂a zapada wi臋kszo艣ci膮 2/3 g艂os贸w s臋dzi贸w Trybuna艂u uczestnicz膮cych w
Zgromadzeniu Og贸lnym.
4. Do czasu podj臋cia przez Trybuna艂 uchwa艂y wyra偶aj膮cej zgod臋 na poci膮gni臋cie
s臋dziego Trybuna艂u do odpowiedzialno艣ci karnej lub pozbawienie wolno艣ci,
wolno w stosunku do niego podejmowa膰 tylko czynno艣ci nie cierpi膮ce zw艂oki.
Art. 8.
S臋dzia Trybuna艂u odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie przepis贸w prawa, uchy-
bienie godno艣ci swego urz臋du lub inne nieetyczne zachowanie, mog膮ce podwa偶y膰
zaufanie do jego osoby.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz.
593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz.
1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 41, poz. 401, Nr 167, poz. 1397 i Nr 169,
poz. 1412 i 1421, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534, z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr
82, poz. 558, Nr 191, poz. 1368 i 1369 i Nr 200, poz. 1445, z 2008 r. Nr 67, poz. 411, Nr 192, poz.
1180, Nr 228, poz. 1507 i Nr 237, poz. 1656 oraz z 2009 r. Nr 8, poz. 38 i Nr 42, poz. 338.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 4/25
Art. 9.
1. W post臋powaniu dyscyplinarnym orzeka Trybuna艂:
1) w pierwszej instancji - w sk艂adzie pi臋ciu s臋dzi贸w Trybuna艂u,
2) w drugiej instancji - w pe艂nym sk艂adzie s臋dzi贸w Trybuna艂u.
2. S臋dzi贸w do sk艂ad贸w orzekaj膮cych i rzecznika dyscyplinarnego ustala w drodze
losowania Zgromadzenie Og贸lne.
3. Od orzecze艅 dyscyplinarnych nie przys艂uguje kasacja.
Art. 10.
Karami dyscyplinarnymi s膮:
1) upomnienie,
2) nagana,
3) usuni臋cie ze stanowiska s臋dziego Trybuna艂u.
Art. 11.
1. Wyga艣ni臋cie mandatu s臋dziego Trybuna艂u stwierdza Zgromadzenie Og贸lne na
skutek:
1) zrzeczenia si臋 stanowiska s臋dziego Trybuna艂u,
2) stwierdzenia orzeczeniem komisji lekarskiej trwa艂ej niezdolno艣ci do pe艂nienia
obowi膮zk贸w s臋dziego Trybuna艂u z powodu choroby, u艂omno艣ci lub upadku
si艂,
3) skazania prawomocnym wyrokiem s膮du,
4) prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o skazaniu na kar臋 usuni臋cia ze
stanowiska s臋dziego Trybuna艂u.
2. Wyga艣ni臋cie mandatu s臋dziego Trybuna艂u na skutek 艣mierci stwierdza prezes
Trybuna艂u.
3. Zgromadzenie Og贸lne podejmuje uchwa艂臋 po przeprowadzeniu stosownego po-
st臋powania wyja艣niaj膮cego, a w szczeg贸lno艣ci po zaznajomieniu si臋 z aktami
post臋powania karnego lub dyscyplinarnego i wys艂uchaniu zainteresowanego,
chyba 偶e nie jest to mo偶liwe. W przypadku trwa艂ej niezdolno艣ci do pe艂nienia
obowi膮zk贸w ze wzgl臋du na stan zdrowia, Trybuna艂 mo偶e zwr贸ci膰 si臋 do odpo-
wiedniego podmiotu wykonuj膮cego dzia艂alno艣膰 lecznicz膮 o wyra偶enie opinii o
stanie zdrowia s臋dziego Trybuna艂u.
4. Akt stwierdzaj膮cy wyga艣ni臋cie mandatu prezes Trybuna艂u przekazuje Marsza艂-
kowi Sejmu.
Art. 12.
1. Organami Trybuna艂u s膮: Zgromadzenie Og贸lne oraz prezes Trybuna艂u.
2. Zgromadzenie Og贸lne tworz膮 s臋dziowie Trybuna艂u.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 5/25
Art. 13.
1. Prezes Trybuna艂u zwo艂uje co najmniej raz w roku Zgromadzenie Og贸lne, na kt贸-
rym omawia si臋 dzia艂alno艣膰 Trybuna艂u oraz problemy wynikaj膮ce z jego orzecz-
nictwa.
2. W Zgromadzeniu Og贸lnym maj膮 prawo wzi膮膰 udzia艂 przewodnicz膮cy zaintere-
sowanych komisji sejmowych, komisji senackich, Prezes Najwy偶szej Izby Kon-
troli, Minister Sprawiedliwo艣ci, Prokurator Generalny, Pierwszy Prezes S膮du
Najwy偶szego, Prezes Naczelnego S膮du Administracyjnego, Rzecznik Praw
Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka.
3. O zwo艂aniu Zgromadzenia Og贸lnego prezes Trybuna艂u zawiadamia Prezydenta
Rzeczypospolitej, Marsza艂ka Sejmu, Marsza艂ka Senatu i Prezesa Rady Mini-
str贸w, kt贸rzy mog膮 wzi膮膰 udzia艂 w Zgromadzeniu Og贸lnym b膮dz delegowa膰
swojego przedstawiciela.
Art. 14.
1. Do kompetencji Zgromadzenia Og贸lnego nale偶y:
1) uchwalanie regulaminu Trybuna艂u,
2) wyb贸r kandydat贸w na prezesa i wiceprezesa Trybuna艂u,
3) uchwalanie statutu Biura Trybuna艂u,
4) uchwalenie projektu dochod贸w i wydatk贸w Trybuna艂u,
5) zatwierdzanie informacji, o kt贸rej mowa w art. 4 ust. 1,
6) wykonywanie innych czynno艣ci, przewidzianych dla Zgromadzenia Og贸lnego
w ustawie lub w regulaminie.
2. Zgromadzenie Og贸lne podejmuje uchwa艂y, je偶eli bierze w nim udzia艂 co naj-
mniej 2/3 og贸lnej liczby s臋dzi贸w Trybuna艂u, w tym prezes lub wiceprezes Try-
buna艂u.
3. O porz膮dku obrad Zgromadzenia Og贸lnego i jego terminie prezes Trybuna艂u
powiadamia wszystkich s臋dzi贸w Trybuna艂u co najmniej siedem dni przed jego
terminem.
4. W szczeg贸lnych przypadkach Zgromadzenie Og贸lne mo偶e si臋 uzna膰 za zdolne
do podejmowania uchwa艂, mimo niezachowania terminu, okre艣lonego w ust. 3.
5. Zgromadzeniu Og贸lnemu przewodniczy prezes lub wiceprezes Trybuna艂u.
6. Uchwa艂y Zgromadzenia Og贸lnego zapadaj膮 zwyk艂膮 wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w, chyba
偶e ustawa stanowi inaczej. G艂osowanie jest jawne, o ile 偶aden z s臋dzi贸w Trybu-
na艂u nie za偶膮da g艂osowania tajnego.
7. Regulamin Trybuna艂u podlega og艂oszeniu w Dzienniku Urz臋dowym Rzeczypo-
spolitej Polskiej  Monitor Polski .
Art. 15.
1. Prezesa i wiceprezesa Trybuna艂u powo艂uje Prezydent Rzeczypospolitej spo艣r贸d
dw贸ch kandydat贸w przedstawionych na ka偶de stanowisko przez Zgromadzenie
Og贸lne.
2. Kandydat贸w na stanowisko prezesa lub wiceprezesa Trybuna艂u wybiera Zgro-
madzenie Og贸lne spo艣r贸d s臋dzi贸w Trybuna艂u, kt贸rzy w g艂osowaniu tajnym uzy-
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 6/25
skali kolejno najwi臋ksz膮 liczb臋 g艂os贸w. Wyb贸r powinien by膰 dokonany nie p贸z-
niej ni偶 trzy miesi膮ce przed up艂ywem kadencji urz臋duj膮cego prezesa lub wice-
prezesa. W przypadku opr贸偶nienia stanowiska prezesa lub wiceprezesa Trybuna-
艂u wyboru kandydat贸w dokonuje si臋 w terminie jednego miesi膮ca.
3. Obradom Zgromadzenia Og贸lnego w cz臋艣ci dotycz膮cej wyboru kandydat贸w na
stanowisko prezesa i wiceprezesa Trybuna艂u przewodniczy najstarszy wiekiem
s臋dzia Trybuna艂u uczestnicz膮cy w Zgromadzeniu Og贸lnym.
Art. 16.
1. Prezes Trybuna艂u reprezentuje Trybuna艂 na zewn膮trz oraz wykonuje czynno艣ci
okre艣lone w ustawie i regulaminie.
2. Wiceprezes Trybuna艂u zast臋puje prezesa w czasie jego nieobecno艣ci oraz wyko-
nuje inne obowi膮zki wynikaj膮ce z ustalonego przez prezesa Trybuna艂u podzia艂u
czynno艣ci.
3. W razie przeszk贸d w sprawowaniu obowi膮zk贸w przez prezesa i wiceprezesa
Trybuna艂u, zast臋puje ich s臋dzia Trybuna艂u wyznaczony przez prezesa Trybuna-
艂u; w przypadku niemo偶no艣ci wyznaczenia s臋dziego przez prezesa Trybuna艂u
zast臋puje prezesa i wiceprezesa Trybuna艂u najstarszy wiekiem s臋dzia Trybuna艂u.
Art. 17.
1. Organizacyjne i administracyjne warunki pracy Trybuna艂u zapewnia prezes Try-
buna艂u oraz podleg艂e mu Biuro Trybuna艂u.
2. Biurem Trybuna艂u kieruje szef, kt贸rego powo艂uje i odwo艂uje Zgromadzenie
Og贸lne na wniosek prezesa Trybuna艂u.
3. Wynagrodzenie szefa Biura Trybuna艂u jest ustalane na podstawie przepis贸w o
wynagrodzeniu os贸b zajmuj膮cych kierownicze stanowiska pa艅stwowe w zakresie
dotycz膮cym sekretarza stanu.
4. Szczeg贸艂owy zakres zada艅 i struktur臋 Biura Trybuna艂u okre艣la statut.
5. Do pracownik贸w Biura Trybuna艂u stosuje si臋 przepisy o pracownikach urz臋d贸w
pa艅stwowych.
Art. 18.
1. Projekt dochod贸w i wydatk贸w Trybuna艂u w brzmieniu uchwalonym przez
Zgromadzenie Og贸lne Minister Finans贸w w艂膮cza do projektu bud偶etu pa艅stwa.
2. Prezesowi Trybuna艂u w zakresie wykonywania bud偶etu Trybuna艂u przys艂uguj膮
uprawnienia Ministra Finans贸w.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 7/25
Rozdzia艂 2
Post臋powanie przed Trybuna艂em
Przepisy og贸lne
Art. 19.
1. Trybuna艂 w toku post臋powania powinien zbada膰 wszystkie istotne okoliczno艣ci
w celu wszechstronnego wyja艣nienia sprawy.
2. Trybuna艂 nie jest zwi膮zany wnioskami dowodowymi uczestnik贸w post臋powania
i mo偶e z urz臋du dopu艣ci膰 dowody, jakie uzna za celowe dla wyja艣nienia sprawy.
Art. 20.
W sprawach nie uregulowanych w ustawie do post臋powania przed Trybuna艂em sto-
suje si臋 odpowiednio przepisy Kodeksu post臋powania cywilnego.
Art. 21.
1. S膮dy i inne organy w艂adzy publicznej s膮 obowi膮zane udzieli膰 Trybuna艂owi po-
mocy i na jego 偶膮danie przedstawi膰 akta post臋powania, wi膮偶膮ce si臋 z post臋po-
waniem przed Trybuna艂em.
2. Trybuna艂 powinien bez zb臋dnej zw艂oki po dokonaniu u偶ytku dowodowego z akt
post臋powania zwr贸ci膰 je w艂a艣ciwemu organowi.
Art. 22.
Trybuna艂 mo偶e zwraca膰 si臋 do S膮du Najwy偶szego oraz Naczelnego S膮du Admini-
stracyjnego o informacje co do wyk艂adni okre艣lonego przepisu prawa w orzecznic-
twie s膮dowym.
Art. 23.
1. Rozprawy Trybuna艂u s膮 jawne, je偶eli przepis szczeg贸lny nie stanowi inaczej.
Przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego mo偶e wy艂膮czy膰 jawno艣膰 ze wzgl臋du na
bezpiecze艅stwo pa艅stwa lub ochron臋 informacji niejawnych o klauzuli tajno艣ci
 tajne lub  艣ci艣le tajne .
2. S臋dziowie Trybuna艂u s膮 upowa偶nieni do dost臋pu do informacji niejawnych
zwi膮zanych z rozpoznawan膮 przez Trybuna艂 spraw膮.
3. 艢wiadek lub bieg艂y mo偶e by膰 przes艂uchany co do okoliczno艣ci stanowi膮cych in-
formacj臋 niejawn膮 o klauzuli tajno艣ci  tajne lub  艣ci艣le tajne po zwolnieniu
przez uprawniony organ od obowi膮zku zachowania tajemnicy. Odmowa zgody
mo偶e by膰 uzasadniona jedynie wa偶nym interesem pa艅stwa.
4. 艢wiadek lub bieg艂y nie korzysta z prawa odmowy z艂o偶enia zezna艅, o kt贸rym
mowa w ust. 3, je偶eli Trybuna艂 uzna tak膮 odmow臋 za nieuzasadnion膮.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 8/25
Art. 24.
1. Koszty post臋powania przed Trybuna艂em, z zastrze偶eniem ust. 2, ponosi Skarb
Pa艅stwa.
2. Wraz z wyrokiem uwzgl臋dniaj膮cym skarg臋 konstytucyjn膮, Trybuna艂 orzeka w
drodze postanowienia na rzecz wnosz膮cego skarg臋 konstytucyjn膮 zwrot koszt贸w
post臋powania przed Trybuna艂em od organu, kt贸ry wyda艂 akt normatywny b臋d膮-
cy przedmiotem skargi konstytucyjnej. W uzasadnionych przypadkach Trybuna艂
mo偶e orzec zwrot koszt贸w post臋powania przed Trybuna艂em r贸wnie偶 w贸wczas,
gdy nie uwzgl臋dni艂 skargi konstytucyjnej.
3. Trybuna艂 mo偶e okre艣li膰 wysoko艣膰 koszt贸w reprezentowania wnosz膮cego skarg臋
konstytucyjn膮 przez adwokata lub radc臋 prawnego w zale偶no艣ci od charakteru
sprawy i wk艂adu pe艂nomocnika w przyczynienie si臋 do jej wyja艣nienia i roz-
strzygni臋cia.
Art. 25.
1. Trybuna艂 orzeka:
1) w pe艂nym sk艂adzie w sprawach:
a) spor贸w kompetencyjnych pomi臋dzy centralnymi konstytucyjnymi orga-
nami pa艅stwa,
b) o stwierdzenie przeszkody w sprawowaniu urz臋du przez Prezydenta
Rzeczypospolitej oraz powierzeniu Marsza艂kowi Sejmu tymczasowego
wykonywania obowi膮zk贸w Prezydenta Rzeczypospolitej,
c) zgodno艣ci z Konstytucj膮 cel贸w lub dzia艂alno艣ci partii politycznych,
d) z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej o stwierdzenie zgodno艣ci usta-
wy z Konstytucj膮 przed jej podpisaniem lub umowy mi臋dzynarodowej
z Konstytucj膮 przed jej ratyfikacj膮,
e) o szczeg贸lnej zawi艂o艣ci, z inicjatywy prezesa Trybuna艂u lub gdy z
wnioskiem o rozpoznanie zwr贸ci si臋 sk艂ad orzekaj膮cy wyznaczony do
rozpoznania danej sprawy albo w sprawach, w kt贸rych szczeg贸lna za-
wi艂o艣膰 wi膮偶e si臋 z nak艂adami finansowymi nie przewidzianymi w usta-
wie bud偶etowej, a w szczeg贸lno艣ci gdy sk艂ad orzekaj膮cy zamierza od-
st膮pi膰 od pogl膮du prawnego wyra偶onego w orzeczeniu wydanym w
pe艂nym sk艂adzie,
2) w sk艂adzie pi臋ciu s臋dzi贸w Trybuna艂u w sprawach:
a) zgodno艣ci ustaw albo ratyfikowanych um贸w mi臋dzynarodowych z
Konstytucj膮,
b) zgodno艣ci ustaw z umowami mi臋dzynarodowymi, kt贸rych ratyfikacja
wymaga艂a uprzedniej zgody wyra偶onej w ustawie,
3) w sk艂adzie trzech s臋dzi贸w Trybuna艂u w sprawach:
a) zgodno艣ci innych akt贸w normatywnych z Konstytucj膮, ratyfikowanymi
umowami mi臋dzynarodowymi i ustawami,
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 9/25
b) za偶ale艅 na odmow臋 nadania biegu wnioskom o stwierdzenie zgodno艣ci
aktu normatywnego z Konstytucj膮, ratyfikowanymi umowami mi臋dzy-
narodowymi lub ustawami oraz skargom konstytucyjnym,
c) wy艂膮czenia s臋dziego.
2. Rozpoznanie sprawy w pe艂nym sk艂adzie wymaga udzia艂u co najmniej dziewi臋ciu
s臋dzi贸w Trybuna艂u. Rozprawie przewodniczy prezes lub wiceprezes Trybuna艂u,
a w razie przeszk贸d w przewodniczeniu przez te osoby - najstarszy wiekiem s臋-
dzia Trybuna艂u.
3. S臋dzi贸w do sk艂adu orzekaj膮cego Trybuna艂u, w tym przewodnicz膮cego sk艂adu i
s臋dziego sprawozdawc臋 z uwzgl臋dnieniem kolejno艣ci wp艂ywu spraw, wyznacza
prezes Trybuna艂u.
Art. 26.
1. S臋dzia Trybuna艂u podlega wy艂膮czeniu od udzia艂u w rozstrzyganiu w sprawach, w
kt贸rych:
1) wyda艂 lub uczestniczy艂 w wydaniu zakwestionowanego aktu normatywnego,
wyroku, decyzji administracyjnej albo innego rozstrzygni臋cia,
2) by艂 przedstawicielem, pe艂nomocnikiem, radc膮 prawnym lub doradc膮 jednego
z uczestnik贸w post臋powania,
3) zachodz膮 inne przyczyny uzasadniaj膮ce wy艂膮czenie s臋dziego, okre艣lone w art.
48 Kodeksu post臋powania cywilnego.
2. S臋dziego Trybuna艂u wy艂膮cza si臋 od udzia艂u w post臋powaniu na jego 偶膮danie lub
na 偶膮danie uczestnika post臋powania albo z urz臋du, je偶eli zostanie uprawdopo-
dobnione istnienie okoliczno艣ci, nie wymienionych w ust. 1, mog膮cych wywo艂a膰
w膮tpliwo艣膰 co do jego bezstronno艣ci.
3. O wy艂膮czeniu s臋dziego z przyczyn wymienionych w ust. 1 postanawia prezes
Trybuna艂u, a z przyczyn wymienionych w ust. 2 - Trybuna艂.
4. Do czasu rozstrzygni臋cia sprawy o wy艂膮czenie s臋dzia Trybuna艂u mo偶e wykony-
wa膰 tylko czynno艣ci nie cierpi膮ce zw艂oki.
Art. 27.
Uczestnikami post臋powania przed Trybuna艂em s膮:
1) podmiot, kt贸ry z艂o偶y艂 wniosek lub skarg臋 konstytucyjn膮,
2) organ, kt贸ry wyda艂 akt obj臋ty wnioskiem lub skarg膮 konstytucyjn膮, albo
Prokuratoria Generalna Skarbu Pa艅stwa, je偶eli Rada Ministr贸w wyznaczy艂a
Prokuratori臋 Generaln膮 Skarbu Pa艅stwa do reprezentowania Rady Mini-
str贸w lub ministr贸w w post臋powaniu przed Trybuna艂em Konstytucyjnym,
2a) s膮d, kt贸ry przedstawi艂 Trybuna艂owi Konstytucyjnemu pytanie prawne, o ile
zg艂osi艂 udzia艂 w post臋powaniu wszcz臋tym na skutek tego pytania prawnego i
wyznaczy艂 spo艣r贸d s臋dzi贸w tego s膮du umocowanego przedstawiciela,
3) organ statutowy partii - w sprawach o stwierdzenie zgodno艣ci cel贸w lub dzia-
艂alno艣ci partii politycznych z Konstytucj膮,
4) centralny konstytucyjny organ pa艅stwa, kt贸rego dotyczy sp贸r kompetencyjny,
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 10/25
5) Prokurator Generalny,
6) przedstawiciele Sejmu, Prezydenta Rzeczypospolitej i Ministra Spraw Zagra-
nicznych - w sprawach o stwierdzenie zgodno艣ci z Konstytucj膮 um贸w mi臋-
dzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji,
7) przedstawiciele Prezydenta Rzeczypospolitej i Ministra Spraw Zagranicznych
- w sprawach o stwierdzenie zgodno艣ci z Konstytucj膮 innych ratyfikowanych
um贸w mi臋dzynarodowych,
8) Rzecznik Praw Obywatelskich, je偶eli zg艂osi艂 udzia艂 w post臋powaniu dotycz膮-
cym skargi konstytucyjnej,
9) Rzecznik Praw Dziecka, je偶eli zg艂osi艂 udzia艂 w post臋powaniu wszcz臋tym na
wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich lub w post臋powaniu w sprawie
skargi konstytucyjnej, dotycz膮cych praw dziecka.
Art. 28.
Na rozprawie w sprawie uznania przej艣ciowej niemo偶no艣ci sprawowania urz臋du
przez Prezydenta Rzeczypospolitej uczestnicz膮 osobi艣cie Marsza艂ek Sejmu, Marsza-
艂ek Senatu, Pierwszy Prezes S膮du Najwy偶szego oraz Prokurator Generalny.
Art. 29.
1. Uczestnik post臋powania dzia艂a przed Trybuna艂em osobi艣cie lub przez umocowa-
nego przedstawiciela.
2. W post臋powaniu przed Trybuna艂em Marsza艂ek Sejmu, Sejm lub grupa pos艂贸w,
b臋d膮ca wnioskodawc膮, dzia艂aj膮 przez wyznaczonego przez siebie pos艂a jako
przedstawiciela.
3. Przepis ust. 2 stosuje si臋 odpowiednio do Senatu.
4. Wnioskodawcy, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 3, mog膮, obok przedstawicieli, usta-
nowi膰 tak偶e pe艂nomocnik贸w spo艣r贸d os贸b nie b臋d膮cych pos艂ami lub senatorami,
w liczbie najwy偶ej trzech.
5. W sprawach rozpoznawanych przez Trybuna艂 w pe艂nym sk艂adzie uczestniczy
Prokurator Generalny lub jego zast臋pca. W sprawach rozpoznawanych w innych
sk艂adach uczestniczy prokurator Prokuratury Generalnej.
Art. 30.
1. Pismami procesowymi s膮 wnioski i o艣wiadczenia uczestnik贸w post臋powania,
wnoszone do Trybuna艂u w toku post臋powania poza rozpraw膮.
2. Pisma i za艂膮czniki wnoszone do Trybuna艂u powinny by膰 sporz膮dzone w liczbie
pozwalaj膮cej na dor臋czenie ich wszystkim uczestnikom post臋powania oraz za-
chowanie dw贸ch egzemplarzy w aktach sprawy.
Art. 31.
1. Wszcz臋cie post臋powania przed Trybuna艂em nast臋puje na podstawie wniosku, py-
tania prawnego albo skargi konstytucyjnej uprawnionego podmiotu.
2. Wnioskodawca mo偶e do rozpocz臋cia rozprawy wycofa膰 wniosek, pytanie praw-
ne albo skarg臋.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 11/25
Art. 32.
1. Wniosek albo pytanie prawne powinny odpowiada膰 wymaganiom dotycz膮cym
pism procesowych, a ponadto zawiera膰:
1) wskazanie organu, kt贸ry wyda艂 kwestionowany akt normatywny,
2) okre艣lenie kwestionowanego aktu normatywnego lub jego cz臋艣ci,
3) sformu艂owanie zarzutu niezgodno艣ci z Konstytucj膮, ratyfikowan膮 umow膮
mi臋dzynarodow膮 lub ustaw膮 kwestionowanego aktu normatywnego,
4) uzasadnienie postawionego zarzutu, z powo艂aniem dowod贸w na jego popar-
cie.
2. Wniosek pochodz膮cy od organu lub organizacji, o kt贸rych mowa w art. 191 ust.
1 pkt 3-5 Konstytucji, powinien zawiera膰 tak偶e powo艂anie przepisu prawa lub
statutu, wskazuj膮cego, 偶e kwestionowana ustawa lub inny akt normatywny doty-
czy spraw obj臋tych ich zakresem dzia艂ania.
3. Pytanie prawne powino tak偶e wskazywa膰, w jakim zakresie odpowiedz na pyta-
nie mo偶e mie膰 wp艂yw na rozstrzygni臋cie sprawy, w zwi膮zku z kt贸r膮 pytanie zo-
sta艂o postawione, a ponadto wymieni膰 organ, przed kt贸rym toczy si臋 post臋powa-
nie w sprawie, oraz oznaczenie sprawy.
Art. 33.
O wp艂yni臋ciu wniosku albo pytania prawnego prezes Trybuna艂u informuje pozosta-
艂ych uczestnik贸w post臋powania, przekazuje im odpisy wniosku albo pytania praw-
nego oraz poucza o prawie z艂o偶enia pisemnych wyja艣nie艅.
Art. 34.
1. Uczestnicy post臋powania s膮 obowi膮zani do sk艂adania Trybuna艂owi wszelkich
wyja艣nie艅 dotycz膮cych sprawy oraz do zg艂aszania dowod贸w, potrzebnych do jej
wyczerpuj膮cego wyja艣nienia.
2. Uczestnicy post臋powania maj膮 prawo przegl膮da膰 akta sprawy oraz sporz膮dza膰 i
otrzymywa膰 odpisy lub wyci膮gi z tych akt.
Art. 35.
Prezes Trybuna艂u albo przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego mog膮 zezwoli膰 innym
osobom na przegl膮danie akt, je偶eli jest to uzasadnione wa偶nym interesem prawnym
tej osoby lub interesem publicznym. Nie dotyczy to spraw rozpoznawanych z wy艂膮-
czeniem jawno艣ci.
Art. 36.
1. Wniosek, o kt贸rym mowa w art. 32 ust. 2, prezes Trybuna艂u kieruje do wyzna-
czonego przez siebie s臋dziego Trybuna艂u w celu wst臋pnego rozpoznania na po-
siedzeniu niejawnym.
2. Je偶eli wniosek nie odpowiada warunkom formalnym, s臋dzia Trybuna艂u wzywa
do usuni臋cia brak贸w w terminie 7 dni od daty zawiadomienia.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 12/25
3. Gdy wniosek jest oczywi艣cie bezzasadny lub braki nie zosta艂y usuni臋te w okre-
艣lonym terminie, s臋dzia Trybuna艂u wydaje postanowienie o odmowie nadania
wnioskowi dalszego biegu.
4. Na postanowienie w sprawie nie nadania wnioskowi dalszego biegu wniosko-
dawcy przys艂uguje za偶alenie do Trybuna艂u w terminie 7 dni od daty dor臋czenia
postanowienia.
5. Trybuna艂, na posiedzeniu niejawnym, postanowieniem pozostawia bez rozpo-
znania za偶alenie wniesione po up艂ywie terminu okre艣lonego w ust. 4.
6. Po stwierdzeniu, 偶e za偶alenie zosta艂o wniesione w terminie, prezes Trybuna艂u
kieruje je do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym przez Trybuna艂 i wyznacza
termin rozpoznania.
7. Trybuna艂, uwzgl臋dniaj膮c za偶alenie, kieruje spraw臋 do rozpoznania na rozprawie.
Na postanowienie o nieuwzgl臋dnieniu za偶alenia nie przys艂uguje 艣rodek odwo-
艂awczy.
Art. 37.
Wnioski i pytania prawne, co do kt贸rych nie zachodz膮 przeszkody formalne, prezes
Trybuna艂u kieruje do rozpoznania na rozprawie przez w艂a艣ciwy sk艂ad orzekaj膮cy
oraz wyznacza termin rozprawy.
Art. 38.
Przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego wydaje zarz膮dzenia, maj膮ce na celu w艂a艣ciwe
przygotowanie rozprawy. Przewodnicz膮cy mo偶e w szczeg贸lno艣ci:
1) zarz膮dzi膰 dor臋czenie uczestnikom post臋powania odpowiednich pism, wnie-
sionych w toku post臋powania,
2) wezwa膰 uczestnik贸w post臋powania do przedstawienia, w formie pisemnej, w
ustalonym terminie, stanowiska w sprawie,
3) zarz膮dzi膰 przedstawienie przez uczestnik贸w post臋powania dokument贸w i in-
nych materia艂贸w, potrzebnych do wyja艣nienia sprawy,
4) wezwa膰 do udzia艂u w post臋powaniu inne organy lub organizacje, kt贸rych
udzia艂 uzna za celowy dla nale偶ytego wyja艣nienia sprawy.
Art. 39.
1. Trybuna艂 umarza na posiedzeniu niejawnym post臋powanie:
1) je偶eli wydanie orzeczenia jest zb臋dne lub niedopuszczalne,
2) na skutek cofni臋cia wniosku, pytania prawnego albo skargi konstytucyjnej,
3) je偶eli akt normatywny w zakwestionowanym zakresie utraci艂 moc obowi膮zu-
j膮c膮 przed wydaniem orzeczenia przez Trybuna艂.
2. Je偶eli okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, ujawni膮 si臋 na rozprawie, Trybuna艂
wydaje postanowienie o umorzeniu post臋powania.
3. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje si臋, je偶eli wydanie orzeczenia o akcie normatyw-
nym, kt贸ry utraci艂 moc obowi膮zuj膮c膮 przed wydaniem orzeczenia, jest konieczne
dla ochrony konstytucyjnych wolno艣ci i praw.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 13/25
Art. 40.
Wewn臋trzny tok post臋powania z wnioskami, skargami konstytucyjnymi i pytaniami
prawnymi okre艣la regulamin Trybuna艂u.
Post臋powanie o stwierdzenie zgodno艣ci ratyfikowanych um贸w
mi臋dzynarodowych i akt贸w normatywnych z Konstytucj膮
oraz w sprawie pyta艅 prawnych
Art. 41.
1. Udzia艂 w rozprawie organu, kt贸ry wyda艂 akt normatywny obj臋ty wnioskiem, lub
jego przedstawiciela jest obowi膮zkowy.
2. W rozprawie o stwierdzenie zgodno艣ci ratyfikowanych um贸w mi臋dzynarodo-
wych z Konstytucj膮 obowi膮zkowy jest udzia艂 przedstawicieli Prezydenta Rze-
czypospolitej, Ministra Spraw Zagranicznych i Prokuratora Generalnego, a w
przypadku um贸w mi臋dzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1
Konstytucji - r贸wnie偶 przedstawiciela Sejmu.
Art. 42.
Orzekaj膮c o zgodno艣ci aktu normatywnego lub ratyfikowanej umowy mi臋dzynaro-
dowej z Konstytucj膮, Trybuna艂 bada zar贸wno tre艣膰 takiego aktu lub umowy, jak te偶
kompetencj臋 oraz dochowanie trybu wymaganego przepisami prawa do wydania
aktu lub do zawarcia i ratyfikacji umowy.
Art. 43.
W przypadku zwr贸cenia si臋 przez Prezydenta Rzeczypospolitej do Trybuna艂u o
stwierdzenie zgodno艣ci z Konstytucj膮 ustawy bud偶etowej albo ustawy o prowizo-
rium bud偶etowym przed jej podpisaniem - Trybuna艂 orzeka w sprawie nie p贸zniej
ni偶 w terminie dw贸ch miesi臋cy od dnia z艂o偶enia wniosku w Trybunale.
Art. 44.
1. W sprawach o stwierdzenie zgodno艣ci aktu normatywnego z Konstytucj膮, w kt贸-
rych orzeczenie Trybuna艂u mo偶e wywo艂ywa膰 skutki wi膮偶膮ce si臋 z nak艂adami fi-
nansowymi nie przewidzianymi w ustawach, o kt贸rych mowa w art. 43, prezes
Trybuna艂u zwraca si臋 do Rady Ministr贸w o wydanie opinii w terminie dw贸ch
miesi臋cy.
2. Brak opinii Rady Ministr贸w po up艂ywie terminu okre艣lonego w ust. 1 nie
wstrzymuje rozpoznawania sprawy.
Art. 45.
Art. 41-44 stosuje si臋 odpowiednio do rozpoznawania pytania prawnego.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 14/25
Orzekanie w sprawach skarg konstytucyjnych
Art. 46.
1. Skarga konstytucyjna, zwana dalej  skarg膮 , mo偶e by膰 wniesiona po wyczerpa-
niu drogi prawnej, o ile droga ta jest przewidziana, w ci膮gu 3 miesi臋cy od dor臋-
czenia skar偶膮cemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego osta-
tecznego rozstrzygni臋cia.
2. Skarg臋 Trybuna艂 rozpoznaje na zasadach i w trybie przewidzianym dla rozpo-
znawania wniosk贸w o stwierdzenie zgodno艣ci ustaw z Konstytucj膮 oraz innych
akt贸w normatywnych z Konstytucj膮 lub ustawami.
3. (skre艣lony).
4. (skre艣lony).
Art. 47.
1. Skarga poza wymaganiami dotycz膮cymi pisma procesowego powinna zawiera膰:
1) dok艂adne okre艣lenie ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie
kt贸rego s膮d lub organ administracji publicznej orzek艂 ostatecznie o wolno-
艣ciach lub prawach albo obowi膮zkach okre艣lonych w Konstytucji i w stosun-
ku do kt贸rego skar偶膮cy domaga si臋 stwierdzenia niezgodno艣ci z Konstytucj膮,
2) wskazanie, jakie konstytucyjne wolno艣ci lub prawa i w jaki spos贸b - zdaniem
skar偶膮cego - zosta艂y naruszone,
3) uzasadnienie skargi, z podaniem dok艂adnego opisu stanu faktycznego.
2. Do skargi nale偶y za艂膮czy膰 wyrok, decyzj臋 lub inne rozstrzygni臋cie, z podaniem
daty jej dor臋czenia, wydane na podstawie zakwestionowanego aktu normatyw-
nego.
Art. 48.
1. Skarg臋 i za偶alenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu
sporz膮dzaj膮 adwokat lub radca prawny, chyba 偶e skar偶膮cym jest s臋dzia, prokura-
tor, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych.
2. W razie niemo偶no艣ci poniesienia koszt贸w pomocy prawnej, skar偶膮cy mo偶e
zwr贸ci膰 si臋 do s膮du rejonowego jego miejsca zamieszkania o ustanowienie dla
niego adwokata lub radcy prawnego z urz臋du na podstawie Kodeksu post臋powa-
nia cywilnego. Do czasu rozstrzygni臋cia przez s膮d wniosku nie biegnie termin
przewidziany w art. 46 ust. 1.
Art. 49.
Skarga podlega wst臋pnemu rozpoznaniu; art. 36 stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 50.
1. Trybuna艂 mo偶e wyda膰 postanowienie tymczasowe o zawieszeniu lub wstrzyma-
niu wykonania orzeczenia w sprawie, kt贸rej skarga dotyczy, je偶eli wykonanie
wyroku, decyzji lub innego rozstrzygni臋cia mog艂oby spowodowa膰 skutki nieod-
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 15/25
wracalne, wi膮偶膮ce si臋 z du偶ym uszczerbkiem dla skar偶膮cego lub gdy przemawia
za tym wa偶ny interes publiczny lub inny wa偶ny interes skar偶膮cego.
2. Postanowienie tymczasowe dor臋cza si臋 bezzw艂ocznie skar偶膮cemu oraz w艂a艣ci-
wemu organowi s膮dowemu lub organowi egzekucyjnemu.
3. Trybuna艂 uchyla postanowienie tymczasowe, je偶eli ustan膮 przyczyny, dla kt贸-
rych zosta艂o ono wydane.
Art. 51.
1. O wszcz臋ciu post臋powania Trybuna艂 informuje Rzecznika Praw Obywatelskich i
Rzecznika Praw Dziecka; art. 33 stosuje si臋 odpowiednio.
2. Rzecznik Praw Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka mog膮, w terminie 60 dni
od otrzymania informacji, zg艂osi膰 udzia艂 w post臋powaniu.
Art. 52.
1. Uczestnikami post臋powania przed Trybuna艂em s膮: skar偶膮cy, organ, kt贸ry wyda艂
zakwestionowany akt normatywny, albo Prokuratoria Generalna Skarbu Pa艅-
stwa, je偶eli Rada Ministr贸w wyznaczy艂a Prokuratori臋 Generaln膮 Skarbu Pa艅stwa
do reprezentowania Rady Ministr贸w lub ministr贸w w post臋powaniu przed Try-
buna艂em Konstytucyjnym, i Prokurator Generalny; uczestnikiem jest r贸wnie偶
Rzecznik Praw Obywatelskich, je偶eli zg艂osi艂 sw贸j udzia艂 w post臋powaniu, oraz
Rzecznik Praw Dziecka, je偶eli zg艂osi艂 udzia艂 w post臋powaniu wszcz臋tym na
wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich lub w post臋powaniu w sprawie skargi
konstytucyjnej, dotycz膮cych praw dziecka.
2. Rozprawa odbywa si臋 bez wzgl臋du na stawiennictwo uczestnik贸w post臋powania.
Rozstrzyganie spor贸w kompetencyjnych
Art. 53.
1. Trybuna艂 rozstrzyga spory kompetencyjne, gdy dwa lub wi臋cej centralne konsty-
tucyjne organy pa艅stwa uzna艂y si臋 za w艂a艣ciwe do rozstrzygni臋cia tej samej
sprawy lub wyda艂y w niej rozstrzygni臋cie (sp贸r kompetencyjny pozytywny) albo
gdy organy te uzna艂y si臋 za niew艂a艣ciwe do rozstrzygni臋cia okre艣lonej sprawy
(sp贸r kompetencyjny negatywny).
2. Wniosek powinien wskazywa膰 kwestionowane dzia艂anie lub zaniechanie oraz
przepis Konstytucji lub przepis ustawy, kt贸ry zosta艂 naruszony.
Art. 54.
1. Wszcz臋cie post臋powania przed Trybuna艂em powoduje zawieszenie post臋powania
przed organami, kt贸re prowadz膮 sp贸r kompetencyjny.
2. Trybuna艂, po zaznajomieniu si臋 ze stanowiskiem uczestnik贸w post臋powania,
mo偶e podj膮膰 postanowienie o tymczasowym uregulowaniu kwestii spornych, a
w szczeg贸lno艣ci o zawieszeniu czynno艣ci egzekucyjnych, je偶eli jest to koniecz-
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 16/25
ne dla zapobie偶enia powa偶nym szkodom lub podyktowane szczeg贸lnie wa偶nym
interesem spo艂ecznym.
Badanie zgodno艣ci cel贸w lub dzia艂alno艣ci partii politycznych z Konstytucj膮
Art. 55.
1. Osoby powo艂ane do reprezentowania partii politycznej Trybuna艂 stwierdza na
podstawie ustawy i statutu partii.
2. W przypadku, gdy nie mo偶na stwierdzi膰 kto jest osob膮 upowa偶nion膮 do repre-
zentowania partii lub gdy nie mo偶na z ni膮 nawi膮za膰 kontaktu albo gdy nast膮pi艂a
zmiana osoby upowa偶nionej po wp艂yni臋ciu wniosku do Trybuna艂u, Trybuna艂
uznaje za osob臋 upowa偶nion膮 osob臋 faktycznie kieruj膮c膮 parti膮 w czasie podj臋-
cia przez ni膮 zakwestionowanej we wniosku dzia艂alno艣ci niezgodnej z Konstytu-
cj膮.
Art. 56.
Wnioski w sprawie zgodno艣ci z Konstytucj膮 cel贸w partii politycznych, okre艣lonych
w statucie lub w programie, Trybuna艂 rozpoznaje na zasadach i w trybie przewidzia-
nym dla rozpoznania wniosk贸w w sprawie zgodno艣ci akt贸w normatywnych z Kon-
stytucj膮.
Art. 57.
1. Wnioski w sprawie zgodno艣ci z Konstytucj膮 dzia艂alno艣ci partii politycznych
Trybuna艂 rozpoznaje stosuj膮c odpowiednio przepisy Kodeksu post臋powania kar-
nego.
2. Ci臋偶ar udowodnienia niezgodno艣ci z Konstytucj膮 spoczywa na wnioskodawcy,
kt贸ry w tym celu powinien przedstawi膰 lub zg艂osi膰 dowody wskazuj膮ce na t臋
niezgodno艣膰.
Art. 58.
Trybuna艂 mo偶e zleci膰 Prokuratorowi Generalnemu, w celu zebrania i utrwalenia do-
wod贸w, przeprowadzenie dochodzenia w okre艣lonym zakresie w sprawie zgodno艣ci
dzia艂alno艣ci partii politycznej z Konstytucj膮. Do dochodzenia tego stosuje si臋 odpo-
wiednio przepisy Kodeksu post臋powania karnego. Wskazany w postanowieniu Try-
buna艂u zakres post臋powania jest wi膮偶膮cy.
Rozdzia艂 3
Zasady i tryb orzekania oraz wykonywania orzecze艅
Rozprawy i posiedzenia
Art. 59.
1. Trybuna艂 rozpoznaje na rozprawie wnioski w sprawach wymienionych w art. 2.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 17/25
2. Trybuna艂 mo偶e rozpozna膰 na posiedzeniu niejawnym skarg臋 konstytucyjn膮, je偶e-
li z przedstawionych na pi艣mie stanowisk uczestnik贸w post臋powania bezspornie
wynika, 偶e akt normatywny, na podstawie kt贸rego s膮d lub organ administracji
publicznej orzek艂 ostatecznie o konstytucyjnych wolno艣ciach lub prawach albo
obowi膮zkach skar偶膮cego, jest niezgodny z Konstytucj膮. Wydane w tym trybie
orzeczenie podlega og艂oszeniu.
Art. 60.
1. Rozprawa nie mo偶e odby膰 si臋 wcze艣niej ni偶 po up艂ywie 14 dni od dor臋czenia
zawiadomienia o jej terminie, z zastrze偶eniem sprawy okre艣lonej w art. 2 ust. 3,
do rozstrzygni臋cia kt贸rej Trybuna艂 winien przyst膮pi膰 niezw艂ocznie.
2. Obecno艣膰 na rozprawie wnioskodawcy jest obowi膮zkowa. W razie nie stawienia
si臋 wnioskodawcy lub jego przedstawiciela, Trybuna艂 umarza post臋powanie albo
odracza rozpraw臋.
3. W razie niestawiennictwa uczestnik贸w post臋powania, kt贸rych obecno艣膰 na roz-
prawie jest obowi膮zkowa, lub ich przedstawicieli, Trybuna艂 mo偶e odroczy膰 roz-
praw臋 i wyznaczy膰 r贸wnocze艣nie nowy termin rozprawy. Warunek, o kt贸rym
mowa w ust. 1, nie ma zastosowania.
4. Nieobecno艣膰 prawid艂owo zawiadomionego Prokuratora Generalnego lub jego
przedstawiciela na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, chyba 偶e z
przepis贸w ustawy wynika obowi膮zek uczestnictwa w rozprawie.
5. Niestawiennictwo innych uczestnik贸w post臋powania nie wstrzymuje rozpozna-
nia sprawy; w takim przypadku s臋dzia sprawozdawca przedstawia na rozprawie
stanowisko nieobecnego uczestnika post臋powania.
6. Trybuna艂 odracza rozpraw臋 w przypadku braku dowodu dor臋czenia lub niepra-
wid艂owo艣ci w dor臋czeniu zawiadomienia o rozprawie uczestnikom post臋powa-
nia, mo偶e tak偶e odroczy膰 rozpraw臋 z innych wa偶nych powod贸w.
Art. 61.
Rozprawa rozpoczyna si臋 od wywo艂ania sprawy, po czym wnioskodawca, a nast臋p-
nie pozostali uczestnicy post臋powania przedstawiaj膮 swe stanowiska i dowody na ich
poparcie. W tym celu przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego udziela g艂osu ka偶demu
uczestnikowi post臋powania.
Art. 62.
1. Przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego kieruje rozpraw膮 oraz wydaje zarz膮dzenia
niezb臋dne do utrzymania porz膮dku na rozprawie, a w razie potrzeby stosuje
艣rodki przewidziane w prawie o ustroju s膮d贸w powszechnych dla utrzymania
powagi s膮du.
2. Od zarz膮dze艅 przewodnicz膮cego wydanych w toku rozprawy uczestnikom po-
st臋powania przys艂uguje odwo艂anie do sk艂adu orzekaj膮cego.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 18/25
Art. 63.
1. Z przebiegu rozprawy protokolant pod kierunkiem przewodnicz膮cego sk艂adu
orzekaj膮cego sporz膮dza protok贸艂.
2. Protok贸艂 powinien zawiera膰:
1) dat臋 i miejsce rozprawy, imiona i nazwiska cz艂onk贸w sk艂adu orzekaj膮cego,
protokolanta oraz uczestnik贸w post臋powania, ich przedstawicieli i pe艂nomoc-
nik贸w, a tak偶e oznaczenie sprawy ze wzmiank膮 co do jej jawno艣ci,
2) przebieg rozprawy, w szczeg贸lno艣ci wnioski i o艣wiadczenia uczestnik贸w po-
st臋powania, wyniki post臋powania dowodowego, wymienienie zarz膮dze艅 i
orzecze艅 wydanych na rozprawie oraz stwierdzenie, czy zosta艂y og艂oszone.
3. Uczestnicy post臋powania mog膮 zg艂asza膰 wnioski o sprostowanie lub uzupe艂nie-
nie protoko艂u - do czasu og艂oszenia orzeczenia, a protoko艂u z rozprawy, na kt贸-
rej orzeczenie zosta艂o og艂oszone - w ci膮gu 14 dni od dnia rozprawy.
4. Protok贸艂 podpisuj膮 przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego i protokolant. Wzmian-
k臋 o sprostowaniu protoko艂u podpisuje przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego.
5. Wnioski, o kt贸rych mowa w ust. 3, rozstrzyga zarz膮dzeniem przewodnicz膮cy
sk艂adu orzekaj膮cego po wys艂uchaniu protokolanta. Od zarz膮dzenia nie przys艂u-
guje odwo艂anie.
6. Z przebiegu rozprawy mo偶e by膰 sporz膮dzony stenogram lub zapis za pomoc膮
aparatury utrwalaj膮cej dzwi臋k, niezale偶nie od sporz膮dzenia protoko艂u. Steno-
gram prze艂o偶ony na pismo zwyk艂e lub zapis do艂膮cza si臋 do protoko艂u.
Art. 64.
Przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego zamyka rozpraw臋, gdy Trybuna艂 uzna spraw臋
za dostatecznie wyja艣nion膮.
Art. 65.
W sprawach, w kt贸rych ustawa nie wymaga rozpoznania na rozprawie, Trybuna艂
rozstrzyga na posiedzeniu.
Orzeczenia Trybuna艂u
Art. 66.
Trybuna艂 orzekaj膮c jest zwi膮zany granicami wniosku, pytania prawnego lub skargi.
Art. 67.
1. Trybuna艂 wydaje orzeczenie po niejawnej naradzie s臋dzi贸w sk艂adu orzekaj膮cego.
2. Narada obejmuje dyskusj臋 i g艂osowanie nad maj膮cym zapa艣膰 orzeczeniem i za-
sadniczymi motywami rozstrzygni臋cia oraz sporz膮dzenie orzeczenia.
3. Narad膮 kieruje przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego.
4. W sprawie o szczeg贸lnej zawi艂o艣ci albo z innych wa偶nych powod贸w mo偶na od-
roczy膰 wydanie orzeczenia na okres nie przekraczaj膮cy 14 dni.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 19/25
Art. 68.
1. Orzeczenie zapada wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w.
2. Przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego zbiera g艂osy s臋dzi贸w wed艂ug ich wieku po-
czynaj膮c od najm艂odszego, sam za艣 g艂osuje ostatni.
3. Cz艂onek sk艂adu orzekaj膮cego, kt贸ry nie zgadza si臋 z wi臋kszo艣ci膮 g艂osuj膮cych,
mo偶e przed og艂oszeniem orzeczenia zg艂osi膰 zdanie odr臋bne, uzasadniaj膮c je w
formie pisemnej; zdanie odr臋bne zaznacza si臋 w orzeczeniu. Zdanie odr臋bne
mo偶e dotyczy膰 tak偶e samego uzasadnienia.
4. Orzeczenie podpisuje ca艂y sk艂ad orzekaj膮cy, nie wy艂膮czaj膮c s臋dziego przeg艂oso-
wanego.
Art. 69.
Orzeczenie Trybuna艂u mo偶e odnosi膰 si臋 do ca艂ego aktu normatywnego albo do po-
szczeg贸lnych jego przepis贸w.
Art. 70.
1. Trybuna艂 wydaje wyroki w sprawach dotycz膮cych:
1) zgodno艣ci ustaw i um贸w mi臋dzynarodowych z Konstytucj膮,
2) zgodno艣ci ustaw z ratyfikowanymi umowami mi臋dzynarodowymi, kt贸rych ra-
tyfikacja wymaga艂a uprzedniej zgody wyra偶onej w ustawie,
3) zgodno艣ci przepis贸w prawa, wydawanych przez centralne organy pa艅stwowe,
z Konstytucj膮, ratyfikowanymi umowami mi臋dzynarodowymi i ustawami,
4) skarg konstytucyjnych,
5) zgodno艣ci z Konstytucj膮 cel贸w lub dzia艂alno艣ci partii politycznych.
2. Trybuna艂 wydaje postanowienia w sprawach:
1) rozstrzygania spor贸w kompetencyjnych pomi臋dzy centralnymi konstytucyj-
nymi organami pa艅stwa,
2) rozstrzygania o stwierdzeniu przeszkody w sprawowaniu urz臋du przez Prezy-
denta Rzeczypospolitej,
3) powierzenia Marsza艂kowi Sejmu tymczasowego wykonywania obowi膮zk贸w
Prezydenta Rzeczypospolitej,
4) innych, nie wymagaj膮cych wydania wyroku.
Art. 71.
1. Orzeczenie Trybuna艂u powinno zawiera膰:
1) wymienienie sk艂adu orzekaj膮cego i protokolanta,
2) dat臋 i miejsce wydania,
3) wymienienie wnioskodawcy i innych uczestnik贸w post臋powania,
4) dok艂adne okre艣lenie aktu normatywnego, kt贸rego dotyczy orzeczenie,
5) przedstawienie zarzut贸w wnioskodawcy lub sk艂adaj膮cego skarg臋 konstytucyj-
n膮,
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 20/25
6) rozstrzygni臋cie Trybuna艂u.
2. Je偶eli Trybuna艂 postanowi, 偶e utrata mocy obowi膮zuj膮cej aktu normatywnego
nast膮pi膰 ma po dniu og艂oszenia orzeczenia stwierdzaj膮cego niezgodno艣膰 z Kon-
stytucj膮, ratyfikowan膮 umow膮 mi臋dzynarodow膮 lub ustaw膮, w orzeczeniu okre-
艣la si臋 termin utraty mocy obowi膮zuj膮cej tego aktu.
3. Trybuna艂 jest obowi膮zany, nie p贸zniej ni偶 w ci膮gu jednego miesi膮ca od og艂osze-
nia orzeczenia, sporz膮dzi膰 jego uzasadnienie w formie pisemnej; uzasadnienie
podpisuj膮 s臋dziowie Trybuna艂u, kt贸rzy g艂osowali nad orzeczeniem.
4. Je偶eli kt贸rykolwiek z s臋dzi贸w, o kt贸rych mowa w ust. 3, nie mo偶e podpisa膰 uza-
sadnienia, przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego zaznacza na orzeczeniu przy-
czyn臋 braku podpisu; je偶eli uzasadnienia nie mo偶e podpisa膰 przewodnicz膮cy
sk艂adu orzekaj膮cego, przyczyn臋 braku podpisu zaznacza na orzeczeniu najstar-
szy wiekiem z g艂osuj膮cych s臋dzi贸w Trybuna艂u.
Art. 72.
Art. 71 ust. 1 oraz ust. 3 i 4 stosuje si臋 odpowiednio do orzecze艅 o niezgodno艣ci raty-
fikowanych um贸w mi臋dzynarodowych z Konstytucj膮, ich uzasadnienia i zg艂oszenia
zdania odr臋bnego.
Art. 73.
1. Sk艂ad orzekaj膮cy Trybuna艂u mo偶e w ka偶dym czasie, na posiedzeniu niejawnym,
wyda膰 postanowienie o sprostowaniu w orzeczeniu lub w jego uzasadnieniu nie-
dok艂adno艣ci, b艂臋d贸w pisarskich lub rachunkowych albo innych oczywistych
omy艂ek.
2. O sprostowaniu umieszcza si臋 wzmiank臋 na oryginale orzeczenia, podpisan膮
przez przewodnicz膮cego sk艂adu orzekaj膮cego, a na 偶膮danie uczestnik贸w post臋-
powania - tak偶e na przes艂anych im odpisach.
Art. 74.
1. Na wniosek uczestnika post臋powania sk艂ad orzekaj膮cy Trybuna艂u, kt贸ry wyda艂
orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem w膮tpliwo艣ci
co do jego tre艣ci.
2. Je偶eli wniosku o wyja艣nienie w膮tpliwo艣ci nie mo偶e rozpozna膰 sk艂ad orzekaj膮cy
wskazany w ust. 1, wniosek powinien by膰 rozpoznany przez taki sam sk艂ad.
Art. 75.
1. Postanowienia ko艅cz膮ce post臋powanie podejmowane s膮 na posiedzeniu niejaw-
nym. Wymagaj膮 one uzasadnienia.
2. Postanowienia nie ko艅cz膮ce post臋powania w sprawie mog膮 by膰 uchylane lub
zmieniane wskutek zmiany okoliczno艣ci.
Art. 76.
W sprawach zwi膮zanych z przygotowaniem rozprawy lub posiedzenia oraz w spra-
wach porz膮dkowych wydawane s膮 zarz膮dzenia.
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 21/25
Art. 77.
1. Orzeczenie sporz膮dzone w formie pisemnej og艂asza si臋 uczestnikom post臋powa-
nia. W czasie og艂aszania wyroku wszyscy obecni na sali rozpraw, z wyj膮tkiem
sk艂adu orzekaj膮cego, stoj膮.
2. W ustnym uzasadnieniu orzeczenia przewodnicz膮cy sk艂adu orzekaj膮cego lub s臋-
dzia sprawozdawca podaje zasadnicze motywy orzeczenia oraz informuje o z艂o-
偶eniu zda艅 odr臋bnych. S臋dzia, kt贸ry zg艂osi艂 zdanie odr臋bne, przedstawia jego
zasadnicze motywy.
Art. 78.
Orzeczenia Trybuna艂u, og艂oszone w spos贸b okre艣lony w art. 77, dor臋cza si臋 uczest-
nikom post臋powania niezw艂ocznie po sporz膮dzeniu uzasadnienia.
Art. 79.
1. Wyroki Trybuna艂u podlegaj膮, z zastrze偶eniem ust. 2, og艂oszeniu w Dzienniku
Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wyroki Trybuna艂u orzekaj膮ce niezgodno艣膰 aktu normatywnego z Konstytucj膮,
ratyfikowan膮 umow膮 mi臋dzynarodow膮 lub ustaw膮 podlegaj膮 niezw艂ocznemu
og艂oszeniu w organie publikacyjnym, w kt贸rym akt by艂 og艂oszony, a gdy orze-
czenie dotyczy aktu nie og艂oszonego w organie publikacyjnym - w Dzienniku
Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski .
3. Og艂oszenie wyrok贸w w organie publikacyjnym zarz膮dza prezes Trybuna艂u.
Art. 80.
Postanowienia, o kt贸rych mowa w art. 70 ust. 2 pkt 1-3, podlegaj膮 og艂oszeniu w
Dzienniku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski .
Art. 81.
Trybuna艂 wydaje zbi贸r swoich orzecze艅.
Rozdzia艂 4
Zmiany w przepisach obowi膮zuj膮cych oraz przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe
Art. 82.
W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks post臋powania administracyj-
nego (Dz.U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45,
poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz.
228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990
r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122,
poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106,
poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471) wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) po art. 145 dodaje si臋 art. 145a w brzmieniu:
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 22/25
 Art. 145a. 偶1. Mo偶na 偶膮da膰 wznowienia post臋powania r贸wnie偶 w przy-
padku, gdy Trybuna艂 Konstytucyjny orzek艂 o niezgodno艣ci
aktu normatywnego z Konstytucj膮, umow膮 mi臋dzynarodow膮
lub z ustaw膮, na podstawie kt贸rego zosta艂a wydana decyzja.
偶2. W sytuacji okre艣lonej w 偶 1 skarg臋 o wznowienie wnosi si臋
w terminie jednego miesi膮ca od dnia wej艣cia w 偶ycie orze-
czenia Trybuna艂u Konstytucyjnego. ;
2) w art. 146 w 偶 1 po wyrazach  w art. 145 偶 1 pkt 3-8 dodaje si臋 wyrazy  oraz w
art. 145a ;
3) w art. 147 po wyrazach  w art. 145 偶 1 pkt 4 dodaje si臋 wyrazy  oraz w art.
145a ;
4) w art. 151 w 偶 1 w pkt 1 i 2 po wyrazach  na podstawie art. 145 偶 1 dodaje si臋
wyrazy  lub art. 145a .
Art. 83.
W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks post臋powania cywilnego (Dz.U Nr
43, poz. 296, z 1965 r. Nr. 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157, Nr 39, poz. 231, z
1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5,
poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21,
poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990
r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464,
z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z
1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43,
poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54,
poz. 348 i Nr 75, poz. 471) dodaje si臋 art. 4011 w brzmieniu:
 Art. 4011 偶1. Mo偶na 偶膮da膰 wznowienia post臋powania r贸wnie偶 w wypad-
ku, gdy Trybuna艂 Konstytucyjny orzek艂 o niezgodno艣ci aktu
normatywnego z Konstytucj膮, umow膮 mi臋dzynarodow膮 lub z
ustaw膮, na podstawie kt贸rego zosta艂 wydany wyrok.
偶2. W sytuacji okre艣lonej w 偶 1 skarg臋 o wznowienie wnosi si臋
w terminie jednego miesi膮ca od dnia wej艣cia w 偶ycie orze-
czenia Trybuna艂u Konstytucyjnego. .
Art. 84.
W ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks post臋powania karnego (Dz.U. Nr 13,
poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985
r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz.
135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43,
poz 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz 371 i Nr 100, poz
442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r.
Nr 89, poz. 443 i 444, Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 756
oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 71, poz. 449, Nr 75, poz. 471 i Nr 79, poz. 485)
wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) w art. 474 w 偶 1 w pkt 2 kropk臋 zast臋puje si臋 przecinkiem i dodaje si臋 pkt 3 w
brzmieniu:
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 23/25
 3) prawomocny wyrok skazuj膮cy zosta艂 wydany na podstawie ustawy, kt贸-
r膮 Trybuna艂 Konstytucyjny uzna艂 za niezgodn膮 z Konstytucj膮. ;
2) w art. 476:
a) w 偶 1 wyrazy  w art. 474 偶 2 zast臋puje si臋 wyrazami  w art. 474 偶 1 pkt 3
oraz 偶 2 ,
b) dodaje si臋 偶 3 w brzmieniu:
 偶3. Wznowienie post臋powania w zwi膮zku z orzeczeniem Trybuna艂u
Konstytucyjnego mo偶e nast膮pi膰 tylko na korzy艣膰 skazanego;
przepis 偶 2 stosuje si臋 odpowiednio. .
Art. 85.
W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks post臋powania w sprawach o wykroczenia
(Dz.U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45,
poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44,
poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz.
135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72,
poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z
1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w
art. 112 skre艣la si臋 kropk臋 i dodaje wyrazy  albo zosta艂y wydane na podstawie aktu
normatywnego, kt贸ry Trybuna艂 Konstytucyjny uzna艂 za niezgodny z Konstytucj膮,
umow膮 mi臋dzynarodow膮 lub z ustaw膮. .
Art. 86.
W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 pazdziernika 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22,
poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991
r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z
1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz.
641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r.
Nr 71, poz. 449 i Nr 79, poz. 485) w art. 227 w pkt 2 kropk臋 zast臋puje si臋 przecin-
kiem i dodaje si臋 pkt 3 w brzmieniu:
 3) je偶eli prawomocne rozstrzygni臋cie organu finansowego zosta艂o wydane
na podstawie aktu normatywnego, kt贸ry Trybuna艂 Konstytucyjny uzna艂
za niezgodny z Konstytucj膮, umow膮 mi臋dzynarodow膮 lub z ustaw膮.
Przepisu art. 228 偶 1 nie stosuje si臋. .
Art. 87.
W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 54, poz. 312) w
art. 5:
1) w ust. 1 wyrazy  na skutek przedstawienia S膮du Wojew贸dzkiego w Warszawie
lub na wniosek Ministra Sprawiedliwo艣ci zast臋puje si臋 wyrazami  na wniosek
Prokuratora Generalnego ;
2) w ust. 2 wyrazy  Minister Sprawiedliwo艣ci zast臋puje si臋 wyrazami  Prokurator
Generalny .
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 24/25
Art. 88.
1. Cz艂onkowie Trybuna艂u wchodz膮cy w jego sk艂ad w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy
staj膮 si臋 s臋dziami Trybuna艂u w rozumieniu ustawy.
2. Kadencja s臋dzi贸w Trybuna艂u wybranych na podstawie art. 15 ust. 2 i 4 oraz art.
16 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym trwa
osiem lat od chwili wyboru.
3. Sejm dokona wyboru s臋dzi贸w Trybuna艂u w liczbie niezb臋dnej do dostosowania
Trybuna艂u do wymog贸w okre艣lonych w art. 5.
Art. 89.
1. W okresie dw贸ch lat od dnia wej艣cia w 偶ycie Konstytucji Rzeczypospolitej Pol-
skiej uchwalonej dnia 2 kwietnia 1997 r. orzeczenia Trybuna艂u o niezgodno艣ci z
Konstytucj膮 ustaw uchwalonych przed dniem jej wej艣cia w 偶ycie nie s膮 osta-
teczne i podlegaj膮 rozpatrzeniu przez Sejm, kt贸ry mo偶e odrzuci膰 orzeczenie
Trybuna艂u wi臋kszo艣ci膮 2/3 g艂os贸w w obecno艣ci co najmniej po艂owy ustawowej
liczby pos艂贸w. Nie dotyczy to orzecze艅 wydanych w nast臋pstwie pyta艅 praw-
nych do Trybuna艂u.
2. Orzeczenie, o kt贸rym mowa w ust. 1, Sejm rozpatruje nie p贸zniej ni偶 w okresie
sze艣ciu miesi臋cy od dnia przed艂o偶enia orzeczenia przez prezesa Trybuna艂u.
3. W przypadku uznania orzeczenia za zasadne Sejm dokonuje odpowiednich
zmian w ustawie obj臋tej orzeczeniem b膮dz uchyla j膮 w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci, w
terminie okre艣lonym w ust. 2.
4. Orzeczenie Trybuna艂u o niezgodno艣ci ustawy z Konstytucj膮, kt贸re nie zosta艂o
rozpatrzone przez Sejm w terminie sze艣ciu miesi臋cy od dnia przed艂o偶enia Sej-
mowi orzeczenia przez prezesa Trybuna艂u lub rozpatrzone zosta艂o, ale Sejm nie
zmieni艂 b膮dz nie uchyli艂 przepis贸w z Konstytucj膮 niezgodnych, jest ostateczne i
powoduje uchylenie ustawy lub tych przepis贸w z dniem og艂oszenia w Dzienniku
Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej obwieszczenia prezesa Trybuna艂u o utracie
mocy obowi膮zuj膮cej.
Art. 90.
Post臋powanie przed Trybuna艂em w sprawach wszcz臋tych przed wej艣ciem w 偶ycie
Konstytucji toczy si臋 wed艂ug przepis贸w obowi膮zuj膮cych w dniu ich wszcz臋cia.
Art. 91.
Ilekro膰 w przepisach ustawy jest mowa o  ustawie , rozumie si臋 przez to ustawy
oraz inne akty ustawodawcze wydane na podstawie przepis贸w obowi膮zuj膮cych przed
dniem wej艣cia w 偶ycie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej uchwalonej dnia 2
kwietnia 1997 r.
Art. 92.
Traci moc ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z
1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z
1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604).
2011-07-15
㎏ancelaria Sejmu s. 25/25
Art. 93.
Ustawa wchodzi w 偶ycie z dniem 17 pazdziernika 1997 r., z wyj膮tkiem przepis贸w
art. 5 ust. 1 oraz art. 88 ust. 2 i 3, kt贸re wchodz膮 w 偶ycie po up艂ywie 7 dni od dnia
og艂oszenia.
2011-07-15


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
178 Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja9
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r o ochronie danych osobowych
Ustawa o Trybunale Stanu
O ochronie danych osobowych (USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r )
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja6
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja2
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja8
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja7
ustawa o NBP z 29 sierpnia 1997 r
Trybuna艂 konstytucyjny a PZ艁
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja1
Ogonowski A Konstytucyjna wolno艣膰 dzia艂alno艣ci gospodarczej w orzecznictwie Trybuna艂u Konstytucyjn
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja5
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja3
Konstytucja RP z 1997 Konstytucja12

wi臋cej podobnych podstron