Przyjaciel Adolfa Hitlera
Jako jeden z nielicznych mówił do Hitlera na  ty . Takiego zaszczytu nie dostąpili ani
Joseph Goebbels, ani Heinrich Himmler, ani Reinhard Heydrich. Oni mimo że zajmowali
najwyższe stanowiska zawsze zwracali się do niego: Mój wodzu. Emil Maurice był
przyjacielem Hitlera. Miłość do tej samej kobiety omal nie zakończyła tragicznie tej
przyjaz
ni. Führer ochroniÅ‚ go nawet wtedy, kiedy okazaÅ‚o siÄ™, że jego przodkowie byli
Żydami.
Poznali się na początku lat 20. w Monachium. Rozżalony wynikiem wojny Hitler wstąpił do
nacjonalistycznej Niemieckiej Partii Pracy. Jego poglądy były jednoznaczne: winnymi klęski Niemiec
byli Żydzi, komuniści, socjaldemokraci i liberałowie. Piął się niezwykle szybko po szczeblach kariery
partyjnej. W 1921 roku został przywódcą partii, która w międzyczasie zmieniła nazwę na
Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników (NSDAP).
Emil Maurice z Orderem Krwi
Emil Maurice, rocznik 1897, był osiem lat młodszy od Hitlera, ale w pełni podzielał jego poglądy,
więc i on znalazł się w partii. I jak Hitler był rozgoryczony wojenną klęską.
W czasie I wojny Maurice służył w artylerii, potem wstąpił do prawicowych oddziałów Freikorpsu,
złożonych z zdemobilizowanych żołnierzy. W ich szeregach walczył na Śląsku przeciwko polskim
powstańcom.
Przydało się jego wojskowe doświadczenie, kiedy partia zaczęła tworzyć swoje bojówki, czyli
paramilitarne Odziały Szturmowe (SA). Początkowo przeznaczone były do ochrony partii, szybko
jednak przeistoczyły się w narzędzie terroru wobec przeciwników politycznych.
Hitler i jego zwolennicy byli głośni i agresywni. Kiedy dochodziło do awantur, Maurice okazywał się
niezwykle przydatny. Miał pewny cios, umiał walczyć i robił to skutecznie. Po jednej z bójek w
monachijskiej piwiarni Hitler zaproponował Emilowi przejście na  ty .
Razem na podryw i do więzienia
Byli niemalże nierozłączni. Maurice stał się ochroniarzem i kierowcą wodza. Ale nie tylko. Razem
wybierali się czasem rozerwać. Hitler musiał przyznać, że jego kolega cieszył się większym
zainteresowanie kobiet niż on. Szelmowskie spojrzenie, zawadiacki charakter i galanteria, z jaką
traktował kobiety, działały. Maurice potrafił uwodzić.
Emil Maurice co krok udowadniał swoje oddanie partii i jej przywódcy. Dzielnie walczył na ulicach
Koburga w 1922 roku. Organizatorzy zaprosili na obchody tzw. Dnia Niemieckiego Hitlera i jego
najbliższych współpracowników. On jednak postanowił wykorzystać okazję, aby pokazać siłę partii.
Do Koburga przyjechało 800 umundurowanych członków SA i orkiestra. Pomimo zakazu policji
postanowili zwartą kolumną przemaszerować przez miasto. Kiedy liczący kilkaset osób tłum
przeciwników jego partii rzucał w kierunku kolumny wyzwiska w rodzaju  bandyci ,  kryminaliści ,
doszło do regularnej bitwy. Faszyści pokazali siłę. Wobec przeciwników byli bezwzględni. Ulicami
polały się litry krwi.
Dziesięć lat póz
niej Hitler zaprojektował specjalną odznakę na pamiątkę tamtych wydarzeń i
wręczył uczestnikom bitwy o Koburg. Była uznawana za jedno z najbardziej prestiżowych
odznaczeń. Maurice mógł ją dumnie przypiąć do munduru.
Pucz monachijski
Plan był prosty. Przejąć władzę w Bawarii, opanować miejscowe garnizony w Monachium i na czele
zbuntowanych wojsk ruszyć na Berlin. Hitler liczył, że poprą go i politycy bawarscy, i ludność. Kiedy
9 listopada 1923 roku ruszył na czele uzbrojonego tłumu, by zająć najważniejsze urzędy drogę
zagrodziła mu policja. W strzelaninie zginęło 15 bojówkarzy i trzech policjantów. Za bunt Hitler
trafił do twierdzy Landsberg, a razem z nim wierny Emil Maurice i jeszcze kilku najbliższych
współpracowników.
W więzieniu Landsberg, po puczu monachijskim: Pierwszy od lewej - Adolf Hitler, drugi -
Emil Maurice, czwarty - Rudolf Hess.
Hitler zaczął pisać Mein Kampf. Pomagali mu przy tym Rudolf Hess i Emil Maurice. Temu
ostatniemu Hitler poświęcił fragment nazywając go nawet  najwierniejszym członkiem oddziałów
szturmowych .
Po kilku miesiącach, mimo że skazano go na pięć lat więzienia, Hitler był wolny. Rzucił się znów w
wir polityki. Zaczął organizować nowe oddziały do ochrony partyjnych wieców i spotkań
politycznych, czyli SS. Legitymacja numer 1 przypadła Hitlerowi, ta z numerem 2 przeznaczona
była dla Emila Maurice. Jego kompan i wciąż kierowca wcześniej należał do elitarnego oddziału
Stoßtrupp Adolf Hitler, który bezpoÅ›rednio zajmowaÅ‚ siÄ™ ochronÄ… wodza. CzÅ‚onkowie Stoßtrupp
stanowić mieli kadrę dla SS.
Wydawało się, że nic nie jest w stanie zakłócić przyjaz
ni Adolfa Hitlera i Emila Maurice.
Kochali jÄ… obaj
Angelika Raubal była córką przyrodniej siostry Hitlera. Miała 19 lat, kiedy w 1927 roku została wraz
z matką zaproszona na zjazd NSDAP do Norymbergii. Hitler pomagał siostrze finansowo od chwili,
gdy po śmierci męża została z trójką dzieci. Angelika, którą nazywano Geli, nie chciała wracać do
rodzinnego Linzu. Pozostała na kilka tygodni u stryja Adolfa w Monachium. Jesienią poprosiła go,
aby jej pomógł, bo chce studiować medycynę w stolicy Bawarii. Na wykładach nie pojawiała się
zbyt często. Chciała być w Monachium, bo zakochała się w kierowcy stryja. Ze wzajemnością.
Zakochana para postanowiła w tajemnicy się zaręczyć.
Hitler i Geli Raubal. Fot: BE&W.
Adolf Hitler rozpieszczał siostrzenicę. Zabierał ją na przyjęcia, do teatru, na wycieczki i pikniki.
Wódz uwielbiał, kiedy przy jego boku była siostrzenica.
Pod koniec 1927 roku, po weselnym przyjęciu Rudolfa Hessa, Hitler niespodziewanie zapytał
swojego przyjaciela, kiedy on ma zamiar się ożenić, przecież ma już 30 lat i czas, aby przestał być
kawalerem. Maurice odważył się i wyznał Hitlerowi, że kocha Geli i że są zaręczeni i oficjalnie
poprosił o rękę siostrzenicy.
Emil spodziewał się akceptacji, zamiast tego przeżył wybuch wściekłości Hitlera. Wódz krzyczał, że
go zawiódł, że Geli jest zbyt młoda i ma czas na zamęście. Następnego dnia w mieszkaniu Hitlera
znów doszło do awantury. Geli i Emil wysłuchali histerycznej tyrady zarzutów. Hitler w pewnym
momencie groził nawet pistoletem przyjacielowi. W końcu postawił warunki, że skoro zakochani nie
chcą się rozstać, to narzeczeństwo potrwa dwa lata, a w tym czasie mogą się spotykać tylko w
miejscach publicznych.
Adolf Hitler z Emilem Mauric'em odbiera salut uczestników puczu monachijskiego. Fot.:
BE&W.
Kilka tygodni póz
niej Emila spotkała kolejna niemiła niespodzianka. Z dnia na dzień Hitler zwolnił
go z funkcji kierowcy. Tym razem Maurice nie przyjął pokornie decyzji wodza. Pozwał go do sądu o
odszkodowanie w wysokości 800 marek za pozbawienie pracy i sprawę wygrał.
Maurice został usunięty z SS. Hitler obawiając się, że były przyjaciel może zdradzić tajemnice
partyjne przeprowadził śledztwo. Dowiedział się, że pradziadek Maurice a był Żydem.
Prawdopodobnie tą wiedzą chciał zapewnić sobie jego milczenie.
Geli przeprowadziła się do mieszkania Hitlera. Stryj zafundował jej złotą klatkę. Miała wszystko.
Prawdopodobnie uczucie, jaką darzył ją Hitler, miało charakter platoniczny  tak twierdzi znawczyni
tematu, austriacka publicystka Anna Maria Sigmund. Wódz w tym czasie romansował już z młodszą
o dwa lata od Geli EwÄ… Braun.
Maurice poddał się, nie walczył o ukochaną. A ona pewnego dnia, kiedy Hitler zakazał jej wyjazdu
do Wiednia, pod nieobecność stryja popełniła samobójstwo. Miała wtedy 23 lata.
I znów przyjaciele
Maurice i Hitler nie widzieli się przez pięć lat. W styczniu 1933 roku były kierowca pojawił się w
kancelarii kanclerza Rzeszy, prosząc o audiencję. Czuł, że zagraża mu śmiertelne
niebezpieczeństwo. Od momentu, kiedy Adolf Hitler przejął pełnię władzy w Niemczech, rozpoczęła
się czystka. Kierowali nią Himmler i Heydrich, a Maurice uznawany był przez nich za wroga, za to
że wytoczył Hitlerowi proces.
Wódz zareagował serdecznie. Pamiętał o starym druhu. Wspaniałomyślnie wybaczył mu to, że
zakochał się w jego siostrzenicy. Załatwił przywrócenie członkostwa w SS i awans. Wdzięczny
Maurice odpłacił Hitlerowi rok póz
niej, tak jak najlepiej umiał. Wziął udział w  nocy długich
noży .
OddziaÅ‚y SA, którymi dowodziÅ‚ Ernst Röhm, liczyÅ‚y ponad 3 mln czÅ‚onków i stanowiÅ‚y realnÄ… siÅ‚Ä™.
Röhma bali siÄ™ przedsiÄ™biorcy, bo nie kryÅ‚ siÄ™ ze swoimi socjalistycznymi poglÄ…dami. Obawiali siÄ™
jego dowódcy armii, która na mocy postanowień wersalskich mogła liczyć tylko 100 tys. żołnierzy.
Hitler widział w SA siłę, która jest w stanie dokonać zamachu stanu i pozbawić go władzy.
W nocy z 29 na 30 czerwca rozpoczęła się rzez
. Oficjalnie podano, że zabito 77 członków SA, którzy
przygotowywali zamach stanu. Ofiar było o wiele więcej, szacunki mówią, że nawet i 400. Emil
Maurice brał aktywny udział w mordach.
W 1935 roku Maurice postanowił się ożenić. Wybranką jego serca była Hedwig Ploetz. Zgodnie z
przepisami dotyczącymi członków SS miał obowiązek przedstawić dokumenty świadczące o
czystości rasowej swojej i żony. Heinrich Himmler, kiedy dowiedział się, że przodkowie Emila
Maurice byli Å»ydami, chciaÅ‚ pozbyć siÄ™ go z SS. W obronie stanÄ…Å‚ jednak Adolf Hitler. Führer
osobiście poświadczył aryjskość przyjaciela i Himmler musiał ustąpić.
Maurice nie zrobił kariery w SS. Na to nie pozwolił mu Himmler. Zajmował mniej ważne stanowiska
w SS. Służył m.in. w Luftwaffe i był posłem do Reichstagu. Po wojnie skazany został na cztery lata
pracy przymusowej przez sąd denazyfikacyjny. Zmarł w 1972 roku w Monachium.