PRZEKAZ 35
SYNOWIE BOŻY WSZECHŚWIATA LOKALNEGO
Przedstawieni wam uprzednio Synowie Boży pochodzili z Raju. Byli potomstwem
Boskich Władców domen wszechświatowych. W Nebadonie jest tylko jeden Syn
Stwórcy z pierwszej, rajskiej klasy synostwa  Michał, ojciec wszechświata i jego władca.
Z drugiej klasy rajskiego synostwa, Avonali lub Synów-Arbitrów, Nebadon posiada
pełny ich kontyngent, 1.062 Synów. Ci  mniejsi Chrystusowie , gdy obdarzają sobą
planety, są tak samo efektywni i wszechmocni, jak był na Urantii Stwórca i Syn-Mistrz.
Trzecia klasa pochodząca od Trójcy nie jest rejestrowana we wszechświecie lokalnym,
szacuje się jednak, że w Nebadonie jest od piętnastu do dwudziestu tysięcy Nauczycieli-
Synów Trójcy, oprócz 9.642 zarejestrowanych ich asystentów, istot utrójcowionych
przez stworzonych. Ci Rajscy Daynale nie są ani sędziami ani administratorami; są to
supernauczyciele.
Te klasy Synów, które teraz będą omawiane, pochodzą z wszechświata lokalnego; jest
to potomstwo Rajskiego Syna Stwórcy, powstałe w różnorodnym związku z
uzupełniającą go Matką Duchem Wszechświata. W tych narracjach omawiane będą
następujące klasy synostwa wszechświata lokalnego:
1. Synowie Melchizedecy.
2. Synowie Vorondadecy.
3. Synowie Lanonandecy.
4. Synowie Nosiciele Życia.
Trzy klasy synostwa stwarzane są przez Trójjedne, Rajskie Bóstwo: Michałowie,
Avonale i Daynale. We wszechświecie lokalnym, Podwójne Bóstwo, Syn i Duch,
funkcjonuje przy stwarzaniu trzech wysokich klas Synów: Melchizedeków,
Vorondadeków i Lanonandeków; a osiągnąwszy tę trojaką ekspresję, stwarza
wszechstronną klasę Nosicieli Życia, przy współpracy następnego stopnia Boga
Siedmiorakiego. Nosiciele Życia zaliczani są do zstępujących Synów Boga, ale są to
unikalne i oryginalne formy życia wszechświatowego. Cały następny przekaz jest im
poświęcony.
1. OJCIEC MELCHIZEDEK
Po powołaniu do bytu istot przeznaczonych do osobistej pomocy, takich jak
Gwiazda Jasna i Poranna oraz innych osobowości administracyjnych, zgodnie z
boskimi zamierzeniami i stwórczymi planami dla danego wszechświata, pojawia się
nowa forma wspólnoty stwórczej pomiędzy Synem Stwórcy a Stwórczym Duchem,
Córką Nieskończonego Ducha we wszechświecie lokalnym. Osobowe potomstwo,
powstałe w wyniku tego stwórczego partnerstwa, jest pierwszym Melchizedekiem 
Ojcem Melchizedekiem  tą unikalną istotą, która następnie współpracuje z Synem
Stwórcy i Stwórczym Duchem i powołując do bytu całą grupę istot, noszącą tę nazwę.
We wszechświecie Nebadon, Ojciec Melchizedek pełni funkcję pierwszego asystenta
administracyjnego Gwiazdy Jasnej i Porannej. Gabriel zajmuje się raczej zasadami
postępowania we wszechświecie, Melchizedek działaniem praktycznym. Gabriel
przewodniczy regularnym trybunałom i radom Nebadonu, Melchizedek komisjom
specjalnym, nadzwyczajnym i od nagłych wypadków, jak również ciałom doradczym.
Gabriel i Ojciec Melchizedek nigdy nie oddalają się z Salvingtonu równocześnie,
ponieważ pod nieobecność Gabriela Ojciec Melchizedek działa jako główny
administrator Nebadonu.
W naszym wszechświecie wszyscy Melchizedecy stworzeni byli podczas jednego,
milenijnego okresu standardowego czasu, przez Syna Stwórcy i Stwórczego Ducha, w
połączeniu z Ojcem Melchizedekiem. Będąc taką klasą synostwa, w której jeden z ich
własnych członków działa jako partnerski stwórca, Melchizedecy częściowo sami siebie
stworzyli, są zatem kandydatami do prowadzenia niebiańskiego typu samorządu.
Okresowo wybierają swego własnego szefa administracyjnego, na siedem lat czasu
standardowego, a poza tym funkcjonują jako klasa, która sama ustanawia sobie normy,
aczkolwiek pierwszy Melchizedek posiada pewne nieodłączne mu, współrodzicielskie
prerogatywy. Od czasu do czasu Ojciec Melchizedek wyznacza pewne jednostki ze
swojej klasy, aby działały jako specjalni Nosiciele Życia dla światów midsonicznych, dla
klasy zamieszkałych planet dotychczas nie objawionych na Urantii.
Melchizedecy nie działają zbyt wiele poza wszechświatem lokalnym, chyba, że są
powoływani na świadków w sprawach rozstrzyganych przed trybunałami
superwszechświata, albo czasami mianowani są ambasadorami specjalnymi, do
reprezentowania jednego wszechświata wobec drugiego w tym samym
superwszechświecie. Pierwszy albo pierworodny Melchizedek, z każdego wszechświata,
zawsze może podróżować do sąsiednich wszechświatów, albo do Raju, pełniąc misję
związaną ze sprawami i obowiązkami jego klasy.
2. SYNOWIE MELCHIZEDECY
Melchizedecy są pierwszą klasą boskich Synów, mogącą tak bardzo zbliżać się do
niższych istot żywych, że bezpośrednio pomagają w rozwoju śmiertelników i służą
rasom ewolucyjnym, bez potrzeby wcielania się. Synowie ci, z racji swej natury, są w
środkowym punkcie wielkiego zstępowania osobowości, mniej więcej w połowie drogi
między najwyższą Boskością a najniższymi istotami żywymi, wyposażonymi w wolę.
W ten sposób zostają w sposób naturalny pośrednikami, pomiędzy najwyższymi i
boskimi poziomami żywej egzystencji a niższymi, nawet materialnymi, formami życia
na światach ewolucyjnych. Klasy seraficzne, aniołowie, lubią pracować z
Melchizedekami; faktycznie wszystkie formy inteligentnego życia mają w tych Synach
wyrozumiałych przyjaciół, sympatycznych nauczycieli i mądrych doradców.
Melchizedecy są klasą samorządną. U tej unikalnej grupy zauważamy pierwszą
próbę samostanowienia istot z wszechświata lokalnego i dostrzegamy w niej najwyższy
typ prawdziwego samorządu. Synowie ci organizują własny aparat administracyjny dla
swej grupy, dla rodzimej planety oraz sześciu sfer jej towarzyszących, jak również dla
światów od nich zależnych. I należy odnotować, że nigdy nie nadużyli swych
prerogatyw; ani razu, w całym wszechświecie Orvonton, Synowie Melchizedecy nie
zawiedli pokładanego w nich zaufania. Są oni nadzieją dla każdej, pragnącej samorządu
grupy istot we wszechświecie; są wzorem samorządu i nauczycielami samorządu dla
wszystkich sfer Nebadonu. Wszystkie klasy istot inteligentnych, zwierzchników z góry i
podwładnych z dołu, szczerze chwalą rząd Melchizedeków.
Klasa synostwa Melchizedeków zajmuje pozycję najstarszego syna w wielkiej
rodzinie i pełni jego obowiązki. Większość ich pracy jest systematyczna i w pewnym
sensie rutynowa, ale dużo tej pracy wykonywane jest dobrowolne i generalnie z własnej
inicjatywy. Większość zgromadzeń specjalnych, jakie od czasu do czasu zbierają się na
Salvingtonie, zwoływanych jest na wniosek Melchizedeków. Synowie ci z własnej
inicjatywy dokonują rekonesansu w ich rodzimym wszechświecie. Utrzymują
autonomiczną organizację, zajmującą się gromadzeniem informacji wszechświatowej i
robią okresowe raporty dla Syna Stwórcy, niezależne od całej informacji przychodzącej
do zarządu wszechświata od stałych czynników, zajmujących się rutynową
administracją różnych domen. Melchizedecy są z natury bezstronnymi obserwatorami;
wszystkie klasy istot inteligentnych darzą ich pełnym zaufaniem.
Melchizedecy działają w charakterze objazdowych sądów rewizyjnych różnych
domen; ci Synowie wszechświata udają się do różnych światów w małych grupach, aby
służyć jako komisje doradcze, zbierać zeznania, słuchać sugestii i działać jako
rzeczoznawcy, pomagając tym samym opanowywać większe trudności i likwidować
poważne różnice, narastające od czasu do czasu podczas kierowania sprawami domen
ewolucyjnych.
Ci najstarsi Synowie wszechświata są głównymi doradcami Gwiazdy Jasnej i
Porannej, gdy wykonuje on zalecenia Syna Stwórcy. Kiedy Melchizedek udaje się do
odległego świata w imieniu Gabriela, może na okoliczność tej właśnie misji być
namiestnikiem wysyłającego i w takim wypadku pojawia się na docelowej planecie jako
pełnomocnik Gwiazdy Jasnej i Porannej. Odnosi się to zwłaszcza do tych sfer, gdzie
wyższy Syn nie pojawił się jak dotąd w formie istoty danej domeny.
Kiedy Syn Stwórcy zaczyna misję obdarzającą na świecie ewolucyjnym, udaje się tam
sam; ale kiedy obdarzenie zaczyna jeden z jego rajskich braci, Syn Avonalny,
towarzyszą mu pomocnicy, dwunastu Melchizedeków, którzy bardzo skutecznie
przyczyniają się do sukcesu misji obdarzającej. Melchizedecy pomagają także Rajskim
Avonalom na ich misjach arbitrażowych, prowadzonych dla zamieszkałych światów i w
czasie pełnienia tych zadań są oni widzialni dla oczu śmiertelnych, jeśli Syn Avonalny
objawia się w ten sam sposób.
Nie ma takiego stadium planetarnych potrzeb duchowych, w którym nie służyliby
Melchizedecy. Są oni tymi nauczycielami, którzy tak często pozyskują całe światy
zaawansowanego życia do ostatecznego i pełnego zaaprobowania Syna Stwórcy i jego
Rajskiego Ojca.
Melchizedecy są nieomal doskonali w swej mądrości, ale nie są nieomylni w osądzie.
Gdy są oddzieleni i samotni na misji planetarnej, czasem błądzą w drobnych sprawach,
znaczy to decydują się robić pewne rzeczy, których potem nie aprobują ich przełożeni.
Taki błąd w osądzie tymczasowo dyskwalifikuje Melchizedeka, do czasu aż uda się on
do Salvingtonu i podczas audiencji u Syna Stwórcy otrzyma tę instrukcję, która
skutecznie oczyści go z dysharmonii powodującej nieporozumienie z jego
współbraćmi; a potem, na trzeci dzień po korekcyjnym odpoczynku, wraca do służby.
Jednak takie drobne dysharmonie w działalności Melchizedeków zdarzały się dość
rzadko w Nebadonie.
Liczebność tych synów się nie zwiększa, ich ilość jest stała, choć zróżnicowana w
każdym wszechświecie lokalnym. Liczba Melchizedeków, zarejestrowanych na ich
stołecznej planecie w Nebadonie, wynosi ponad dziesięć milionów.
3. ŚWIATY MELCHIZEDEKÓW
Melchizedecy zajmują swój własny świat w pobliżu Salvingtonu, stolicy
wszechświata. Sfera ta, o nazwie Melchizedek, jest światem pilotującym na orbicie
Salvingtonu, na której krąży siedemdziesiąt podstawowych sfer a każda z nich okrążana
jest przez sześć podległych jej sfer, poświęconych specyficznym funkcjom. Te wspaniałe
sfery  siedemdziesiąt podstawowych i 420 je okrążających  nazywane są często
Uniwersytetem Melchizedeków. Wznoszący się śmiertelnicy, ze wszystkich konstelacji
Nebadonu, gdy zdobywają swój status mieszkańca Salvingtonu, nauczani są na
wszystkich tych 490 światach. Edukacja wznoszących się istot jest tylko jednym
stadium rozlicznych przedsięwzięć, prowadzonych w grupie zaprojektowanych sfer
Salvingtonu.
490 sfer na orbicie Salvingtonu podzielonych jest na dziesięć grup, z których każda
zawiera siedem podstawowych i czterdzieści dwie podległe jej sfery. Każda z tych grup
znajduje się pod generalnym nadzorem jednej z głównych klas życia wszechświatowego.
Grupa pierwsza, obejmująca świat pilotujący i sześć kolejnych sfer podstawowych w
krążącym, planetarnym korowodzie, znajduje się pod nadzorem Melchizedeków.
Światy Melchizedeków są następujące:
1. Świat pilotujący  świat ojczysty Synów Melchizedeków.
2. Świat, na którym się mieszczą szkoły życia materialnego i laboratoria energii
żywych.
3. Świat życia morontialnego.
4. Sfera wstępnego życia duchowego.
5. Świat życia umysłowo-duchowego.
6. Sfera zaawansowanego życia duchowego.
7. Domena skoordynowanej i najwyższej samorealizacji.
Sześć światów, okrążających każdą sferę Melchizedeków, zajmuje się funkcjami
nawiązującymi do prac ich sfery podstawowej.
Świat pilotujący, sfera Melchizedek, jest popularnym miejscem spotkań wszystkich
istot zajmujących się nauczaniem i uduchowianiem wznoszących się śmiertelników
czasu i przestrzeni. Dla wznoszącej się istoty, świat ten prawdopodobnie jest
najbardziej interesującym miejscem w całym Nebadonie. Wszyscy śmiertelnicy
ewolucyjni, którzy ukończyli naukę w konstelacji, muszą wylądować na Melchizedeku,
gdzie są wprowadzani w porządek kształcenia i postępu duchowego w edukacyjnym
systemie Salvingtonu. Nigdy nie zapomnicie waszych wrażeń z pierwszego dnia życia
na tym unikalnym świecie, nawet póz
niej, gdy osiągniecie rajski cel.
Wznoszący się śmiertelnicy mieszkają na Melchizedeku, ale swoje nauki pobierają na
sześciu okrążających go planetach edukacji specjalistycznej. I taką samą metodę stosuje
się przez cały okres ich pobytu na siedemdziesięciu światach kulturowych  na
podstawowych sferach orbity Salvingtonu.
Istoty, zamieszkujące sześć światów okrążających sferę Melchizedek, spędzają swój
czas na wielu różnorodnych zajęciach, ale co się tyczy wznoszących się śmiertelników,
satelity te poświęcone są następującym, specjalnym etapom studiów:
1. Pierwsza sfera zajmuje się przeglądem wstępnego życia planetarnego
wznoszących się śmiertelników. Praca tutaj jest prowadzona w klasach, w których
uczestniczą ci, co przybywają z odpowiedniego świata swych ludzkich początków. Ci,
co pochodzą z Urantii, wspólnie odbywają taki empiryczny przegląd.
2. Specyficzna działalność sfery drugiej polega na podobnym przeglądzie
doświadczeń, nabytych w trakcie przechodzenia przez światy-mieszkania, okrążające
głównego satelitę zarządu systemu lokalnego.
3. Przeglądy na tej sferze nawiązują do pobytu w stolicy systemu lokalnego i
obejmują również to, co się robiło na pozostałych światach zaprojektowanych, w grupie
zarządu systemu.
4. Czwarta sfera zajmuje się przeglądem doświadczeń, zgromadzonych na
siedemdziesięciu światach podległych konstelacji i na sferach im towarzyszących.
5. Na piątej sferze dokonuje się przeglądu pobytu wznoszącej się istoty na świecie
zarządu konstelacji.
6. Czas na szóstej sferze poświęcony jest korelacji tych pięciu epok, tym samym na
skoordynowaniu doświadczenia przygotowującego do rozpoczęcia nauki w szkołach
podstawowych Melchizedeków, w systemie nauczania wszechświatowego.
Szkoły administracji wszechświatowej i mądrości duchowej znajdują się na świecie
rodzimym Melchizedeków, gdzie są również szkoły poświęcone specyficznym
kierunkom badań, takim jak energia, materia, organizacja, komunikacja, zapisy, etyka i
typologia istot stworzonych.
W Melchizedekowym Kolegium Wyposażenia Duchowego wszystkie klasy Synów
Bożych  nawet klasy rajskie  współpracują z Melchizedekami i nauczycielami
seraficznymi w nauczaniu tych zastępów, które stamtąd wychodzą, jako ewangeliści
przeznaczenia, głosząc wolność duchową i Boskie synostwo nawet odległym światom
tego wszechświata. Ta właśnie szkoła Uniwersytetu Melchizedeków jest instytucją
działającą wyłącznie dla wszechświata; odwiedzający badacze z innych domen nie są
tutaj przyjmowani.
Najwyższy kurs, nauczający administracji wszechświatowej, prowadzony jest przez
Melchizedeków na ich świecie rodzimym. Temu Kolegium Wyższej Etyki
przewodniczy pierwszy Ojciec Melchizedek. Do tych właśnie szkół różne wszechświaty
posyłają studentów uczestniczących w wymianie. Chociaż młody wszechświat Nebadon
znajduje się nisko na skali wszechświatowej, gdy idzie o osiągnięcia duchowe i wyższy
rozwój duchowy, tym niemniej nasze kłopoty administracyjne tak bardzo przekształciły
cały ten wszechświat w rozległą klinikę dla innych, pobliskich kreacji, że kolegia
Melchizedeków przepełnione są odwiedzającymi badaczami i obserwatorami z innych
domen. Oprócz rozległej grupy praktykantów lokalnych, w szkołach Melchizedeków
znajduje się zawsze ponad sto tysięcy obcych badaczy, uczęszczających do tych szkół,
jako że klasa Melchizedeków z Nebadonu ma swą renomę w całym Splandonie.
4. DZIAA
ALNOŚĆ SPECJALNA MELCHIZEDEKÓW
Wysoce specjalistyczna sekcja działalności Melchizedeków zajmuje się nadzorem
rozwojowej drogi życia śmiertelników wznoszących się w morontii. W tej sekcji
większość nauczania prowadzona jest przez cierpliwych i mądrych opiekunów
seraficznych, którym pomagają ci śmiertelnicy, którzy się wznieśli do relatywnie
wysokich poziomów wszechświatowych osiągnięć, jednak cała ta praca szkoleniowa
znajduje się pod generalnym nadzorem Melchizedeków, działających w powiązaniu z
Nauczycielami-Synami Trójcy.
Podczas gdy klasa Melchizedeków zajmuje się zasadniczo rozległym systemem
edukacyjnym i organizacją szkolenia empirycznego we wszechświecie lokalnym,
wykonują oni także zadania specjalne i działają w sytuacjach nadzwyczajnych. W
rozwijającym się wszechświecie, mającym zawierać docelowo dziesięć milionów
zamieszkałych światów, wydarzyć się musi wiele rzeczy odbiegających od normy i
właśnie w takich, nagłych wypadkach, działają Melchizedecy. Na Edentii, w zarządzie
waszej konstelacji, znani są oni pod nazwą Synów od sytuacji krytycznych. Są oni
zawsze gotowi służyć we wszystkich sytuacjach krytycznych  materialnych,
intelektualnych albo duchowych  czy to na planecie, czy w systemie, czy w konstelacji,
czy we wszechświecie. Kiedykolwiek i gdziekolwiek potrzeba pomocy specjalnej, tam
znajdziecie jednego lub więcej Synów Melchizedeków.
Gdy się wydaje, że jakiś element planu Syna Stwórcy może nie zostać zrealizowany,
natychmiast udaje się tam Melchizedek z pomocą. Jednak niezbyt często ci Synowie są
wzywani do działania w obliczu grzesznego buntu, takiego, jaki miał miejsce w Satanii.
Melchizedecy pierwsi są gotowi do działania we wszystkich sytuacjach krytycznych
dowolnej natury, na wszystkich światach, gdzie mieszkają istoty obdarzone wolą.
Czasami działają jako tymczasowi opiekunowie nieobliczalnych planet, służąc jako
zarządcy komisaryczni, którzy przejmują rolę błądzącego rządu planetarnego. W czasie
kryzysu planetarnego, Synowie Melchizedecy pełnią wiele unikalnych funkcji. Syn taki
łatwo może stać się widzialny dla istot śmiertelnych a czasem jeden z tej klasy wciela się
nawet w formę ciała śmiertelnego. Siedem razy w Nebadonie, Melchizedek służył na
świecie ewolucyjnym w formie ciała śmiertelnego, a w wielu wypadkach ci synowie
pojawiali się w formach innych klas istot wszechświatowych. Są oni naprawdę
wszechstronni i dobrowolnie służą w nagłych wypadkach wszystkim klasom
wszechświatowych istot inteligentnych, dla wszystkich światów i systemów światów.
Melchizedek, który żył na Urantii za czasów Abrahama, znany był lokalnie jako
Książę Salemu, ponieważ przewodził małej kolonii poszukiwaczy prawdy,
zlokalizowanej w miejscowości o nazwie Salem. Zaofiarował się wcielić w formę ciała
materialnego i zrobił to za aprobatą Melchizedeków, zarządzających planetą, którzy się
obawiali, że światłość życia może wygasnąć w tamtych czasach, coraz większej
duchowej ciemności. Udało mu się ożywić prawdę, odpowiednią dla jego czasu i
bezpiecznie przekazać ją Abrahamowi i jego towarzyszom.
5. SYNOWIE VORONDADECY
Po stworzeniu osobistych pomocników i pierwszej grupy wszechstronnych
Melchizedeków, Syn Stwórcy i Stwórczy Duch wszechświata lokalnego planują a
następnie powołują do bytu drugą, wielką i urozmaiconą klasę synostwa
wszechświatowego, Vorondadeków. Vorondadecy generalnie są znani jako Ojcowie
Konstelacji, gdyż Syn tej klasy nieodmiennie zajmuje pozycję szefa rządu każdej
konstelacji, w każdym wszechświecie lokalnym.
W każdym wszechświecie lokalnym liczba Vorondadeków jest zróżnicowana, w
Nebadonie zarejestrowane jest dokładnie milion tych istot. Synowie ci, podobnie jak
ich partnerzy, Melchizedecy, nie mogą się rozmnażać. Nie istnieje znana metoda, dzięki
której mogliby zwiększyć swą liczebność.
Pod wieloma względami Synowie ci stanowią ciało samorządne; jako jednostki i
jako grupy, nawet jako całość przeważnie sami stanowią o sobie, podobnie jak
Melchizedecy, jednak Vorondadecy nie pełnią tak szerokiej gamy różnorodnych
funkcji. Nie dorównują swym braciom Melchizedekom w ich zdumiewającej
wszechstronności, ale są znacznie bardziej niezawodni i efektywni jako władcy i
dalekowzroczni administratorzy. Nie są również podobni do swych podwładnych w
administracji, Władców Systemu, Lanonandeków, ale przewyższają wszystkie klasy
synostwa wszechświata nieugiętością w dążeniu do celu i boskością osądu.
Chociaż decyzje i orzeczenia Synów tej klasy zawsze są zgodne z duchem Boskiego
synostwa oraz w harmonii z zarządzeniami Syna Stwórcy, gdy popełnią pomyłkę, są
wzywani przez Syna Stwórcy a czasami ich decyzje są unieważniane, w szczegółach i w
procedurze, na skutek apelacji złożonych do najwyższych trybunałów wszechświata.
Jednak Synowie ci rzadko popełniają błędy i nigdy się nie zbuntowali; nigdy, w całej
historii Nebadonu, Vorondadek nie był uznany winnym lekceważenia rządu
wszechświatowego.
Służba Vorondadeków we wszechświatach lokalnych jest szeroka i różnorodna.
Służą jako ambasadorzy dla innych wszechświatów i jako konsulowie, reprezentujący
konstelacje w obrębie ich rodzimego wszechświata. To im, spośród wszystkich klas
synostwa wszechświata lokalnego, najczęściej powierza się pełną i nieograniczoną
władzę, z której korzystają we wszechświatowych sytuacjach krytycznych.
Na odosobnionych światach, pogrążonych w duchowych ciemnościach, na sferach,
które są izolowane na skutek buntu i odstępstwa, przebywa zazwyczaj Vorondadek-
obserwator do czasu przywrócenia takiej sfery do normalnego statusu. W pewnych,
nadzwyczajnych sytuacjach, Najwyższy Ojciec obserwator może sprawować absolutną i
arbitralną władzę nad każdą niebiańską istotą, przydzieloną do takiej planety. Są zapisy
na Salvingtonie, że Vorondadecy czasami sprawują taką władzą jako Najwyżsi Ojcowie,
regenci takich planet. Odnosi się to nawet do tych światów zamieszkałych, gdzie nie
było buntu.
Częstokroć korpus dwunastu lub więcej Synów Vorondadeków zasiada w pełnym
składzie, jako najwyższy sąd odwoławczy i apelacyjny do spraw specjalnych,
odnoszących się do planety albo systemu. Jednak praca Vorondadeków związana jest
głównie z funkcjami prawodawczymi, dotyczącymi rządów konstelacji. W rezultacie
pełnienia tych wszystkich służb, Synowie Vorondadecy stają się historykami
wszechświatów lokalnych; są osobiście zaznajomieni ze wszystkimi zmaganiami
politycznymi i przewrotami społecznymi na światach zamieszkałych.
6. OJCOWIE KONSTELACJI
Co najmniej trzech Vorondadeków jest przydzielonych do rządzenia każdą ze stu
konstelacji wszechświata lokalnego. Synowie ci wybierani są przez Syna Stwórcy i
zatwierdzani przez Gabriela, jako Najwyżsi Ojcowie konstelacji, na czas służby
wynoszący dekamillennium  10.000 standardowych lat, około 50.000 lat czasu Urantii.
Rządzący, Najwyższy Ojciec Konstelacji, ma dwóch towarzyszy, starszego i młodszego.
Przy każdej zmianie administracji, starszy towarzysz zostaje szefem rządu, młodszy
przejmuje obowiązki starszego, podczas gdy Vorondadecy bez przydziału,
przebywający na światach Salvingtonu, mianują jednego ze swoich szeregów jako
kandydata do wyboru, żeby przejął obowiązki młodszego towarzysza. Tym samym,
zgodnie z obecnymi zasadami, każdy z rządzących Najwyższych Ojców służy w
zarządzie konstelacji trzy dekamillennia, około 150.000 lat czasu Urantii.
Stu Ojców Konstelacji, aktualnych szefów kierujących rządami konstelacji, stanowi
najwyższy gabinet doradczy Syna Stwórcy. Rada ta często obraduje w zarządzie
wszechświata i nie ma ograniczeń, co do tematu i zakresu jej obrad, choć głównym
przedmiotem jej troski jest dobro wszystkich konstelacji i zjednoczenie administracji
całego wszechświata lokalnego.
Gdy Ojciec Konstelacji pełni swe obowiązki w zarządzie wszechświata, co się często
zdarza, starszy jego towarzysz pełni obowiązki szefa konstelacji. Funkcją starszego
towarzysza jest zazwyczaj nadzór nad sprawami duchowymi, podczas gdy młodszy
towarzysz zajmuje się osobiście sprawami materialnymi konstelacji. Żadne jednak
ważniejsze normy postępowania nie są wprowadzane w konstelacji, dopóki wszyscy
trzej Najwyżsi Ojcowie nie zgodzą się w sprawie wszystkich szczegółów ich realizacji.
Cały mechanizm informacji duchowej i wszystkie kanały komunikacyjne są do
dyspozycji Najwyższych Ojców konstelacji. Najwyżsi Ojcowie zawsze są w nieustannym
kontakcie ze swymi przełożonymi z Salvingtonu, jak również ze swymi bezpośrednimi
podwładnymi, władcami systemów lokalnych. Zwołują oni często tych Władców
Systemów na narady, aby omówić stan konstelacji.
Najwyżsi Ojcowie otaczają się korpusem doradców, których liczba i skład
personalny jest okresowo zróżnicowany, w zależności od obecności różnych grup istot
w zarządzie konstelacji i odpowiednio do lokalnych potrzeb. W okresie natężenia
obowiązków mogą oni prosić o dodatkowych Synów klasy Vorondadeków, do pomocy
w pracach administracyjnych i szybko ich dostają. Wasza konstelacja, Norlatiadek, jest
obecnie zarządzana przez dwunastu Synów Vorondadeków.
7. ŚWIATY VORONDADEKÓW
Druga grupa siedmiu światów, znajdujących się na orbicie siedemdziesięciu sfer
podstawowych, krążących wokół Salvingtonu, stanowi planety Vorondadeków. Każda z
tych sfer, wraz z sześcioma okrążającymi je satelitami, poświęcona jest jednemu
stadium działalności Vorondadeków. Na tych czterdziestu dziewięciu światach,
wznoszący się śmiertelnicy osiągają punkt kulminacyjny swej edukacji w dziedzinie
prawodawstwa wszechświatowego.
Wznoszący się śmiertelnicy obserwowali już zgromadzenia prawodawcze, jak
działają na światach zarządów konstelacji, ale tutaj, na światach Vorondadeków, biorą
teraz udział we wprowadzaniu w życie aktualnego, powszechnego prawodawstwa
wszechświata lokalnego, pod kuratelą starszych Vorondadeków. Taka działalność ma
na celu koordynację różnych orzeczeń, powstałych w autonomicznych zgromadzeniach
prawodawczych stu konstelacji. Nauka, jaką się przyswaja w szkołach Vorondadeków,
jest niedościgniona nawet na Uversie. Nauka ta jest progresywna i zaczyna się na
pierwszej sferze, wraz z działalnością uzupełniającą na sześciu jej satelitach i dalej,
poprzez pozostałe sześć podstawowych sfer oraz związanych z nimi grup satelitów.
Na tych światach studiów i zadań praktycznych, wznoszący się pielgrzymi będą
wprowadzani w liczne, nowe zakresy działalności. Nie zabroniono nam objawiania
tych nowych zajęć, trudnych do wyobrażenia, ale wątpimy, czy potrafimy zobrazować
takie przedsięwzięcia materialnemu umysłowi istot śmiertelnych. Brakuje nam słów,
aby przekazać sens tych niebiańskich funkcji a nie istnieją analogiczne, ludzkie
działania, których można by użyć jako ilustracji takich nowych rodzajów zajęć
wznoszących się śmiertelników, kiedy przechodzą szkolenie na tych czterdziestu
dziewięciu światach. I dużo jeszcze innych zajęć, nie będących częścią porządku
wznoszenia się, skoncentrowanych jest na światach Vorondadeków, na orbicie
Salvingtonu.
8. SYNOWIE LANONANDECY
Po stworzeniu Vorondadeków, Syn Stwórcy i Matka Duch Wszechświata jednoczą
się, aby powołać do bytu trzecią klasę synostwa wszechświatowego, Lanonandeków.
Chociaż Lanonandecy zajmują się różnymi zadaniami, związanymi z administracją
systemu, najlepiej są znani jako Władcy Systemu, szefowie systemów lokalnych oraz
jako Książęta Planetarni, władający zamieszkałymi planetami.
Jako ostatnia i niższa  pod względem poziomu boskości  klasa stworzonego
synostwa, istoty te muszą przechodzić pewne kursy szkoleniowe na światach
Melchizedeków, przygotowujące ich do dalszej służby. Lanonandecy byli pierwszymi
studentami Uniwersytetu Melchizedeków, zostali zaklasyfikowani i dostali świadectwa
od swych nauczycieli i egzaminatorów, Melchizedeków, zgodnie ze swymi
zdolnościami, osobowością i osiągnięciami.
Wszechświat Nebadon rozpoczął swą egzystencję dokładnie z dwunastoma
milionami Lanonandeków, a kiedy przeszli oni przez sferę Melchizedeków, podczas
końcowego egzaminu zostali podzieleni na trzy klasy:
1. Lanonandecy klasy pierwszej. Tych, zaliczanych do najwyższej rangi, było 709.841.
Synowie ci są typowani na Władców Systemu i asystentów najwyższych rad konstelacji
oraz na doradców, działających w wyższej pracy administracyjnej wszechświata.
2. Lanonandecy klasy drugiej. W tej klasie, gdy wychodziła od Melchizedeków, było
ich 10.234.601. Są oni typowani na Książąt Planetarnych i na rezerwy tej klasy.
3. Lanonandecy klasy trzeciej. Grupa ta zamyka się liczbą 1.055.558 istot. Synowie
ci działają jako niżsi asystenci, posłańcy, kuratorzy, delegaci, obserwatorzy, jak
również pełnią rozmaite obowiązki w systemie i na jego światach składowych.
Synowie ci nie mogą awansować z jednej grupy do drugiej, jak to się dzieje z istotami
ewolucyjnymi. Poddani szkoleniu Melchizedeków, raz sprawdzeni i zaklasyfikowani,
zawsze służą w tej kategorii, do której zostali przydzieleni. Synowie ci także nie
rozmnażają się, ich liczba we wszechświecie jest stała.
W liczbach zaokrąglonych, klasa Synów Lanonandeków zaklasyfikowana jest na
Salvingtonie następująco:
Koordynatorzy wszechświatowi i radcy konstelacji 100.000
Władcy Systemu oraz ich asystenci ................. 600.000
Książęta Planetarni oraz rezerwy ............... 10.000.000
Korpus posłańców ............................................. 400.000
Kuratorzy i rejestratorzy.................................... 100.000
Korpus rezerwowy ............................................. 800.000
Skoro Lanonandecy są w pewnym sensie niższą klasą synostwa niż Melchizedecy czy
Vorondadecy, pełnią oni jeszcze wspanialszą służbę w podległych im jednostkach
wszechświata, gdyż mogą bardziej się zbliżyć do niskich istot z ras inteligentnych.
Zagraża im także wielkie niebezpieczeństwo pobłądzenia, odejścia od dopuszczalnych
metod rządzenia wszechświatem. Ale Lanonandecy, zwłaszcza ich klasa pierwsza, są
najbardziej operatywni i wszechstronni ze wszystkich administratorów wszechświata
lokalnego. W zdolnościach administracyjnych przewyższa ich tylko Gabriel i jego nie
objawieni towarzysze.
9. WA
ADCY LANONANDECY
Lanonandecy są stałymi władcami planet i rotacyjnymi władcami systemów. Syn
Lanonandek rządzi teraz na Jerusem, w stolicy waszego lokalnego systemu światów
zamieszkałych.
Władcy Systemów rządzą jako komisje, w składzie dwóch czy trzech Synów, w
stolicy każdego systemu światów zamieszkałych. Na każde dekamillennium Ojcowie
Konstelacji mianują jednego z tych Lanonandeków szefem systemu. Czasami nie
zmienia się szefa takiego tria, sprawa ta leży wyłącznie w kompetencji władców
konstelacji. Nie zmienia się nagle osobowego składu rządu systemu, chyba, że rozegra
się jakaś tragedia.
Kiedy Władcy Systemu albo ich asystenci zostają odwołani, ich miejsce zapełniane
jest istotami wybranymi przez najwyższą radę, przebywającą w zarządzie konstelacji, z
rezerw tej klasy, z grupy istot, która na Edentii jest większa niż to wynikałoby ze
średniej.
Najwyższe rady Lanonandeków znajdują się w zarządach różnych konstelacji. Ciału
takiemu przewodniczy starszy, Najwyższy Ojciec, asystent Ojca Konstelacji, podczas
gdy młodszy asystent kieruje rezerwami klasy drugiej.
Nazwa Władcy Systemów dobrze określa ich funkcję; są oni prawie niezależni w
prowadzeniu lokalnych spraw światów zamieszkałych. Nieomal po ojcowsku kierują
Książętami Planetarnymi, Synami Materialnymi i duchami posługującymi. Osobista
władza suwerena jest prawie absolutna. Władcy ci nie są nadzorowani przez
obserwatorów Trójcy z wszechświata centralnego. Stanowią grupę wykonawczą
wszechświata lokalnego, a będąc odpowiedzialni za egzekwowanie zaleceń
prawodawczych oraz będąc egzekutorami wyroków sądowych, reprezentują jedyne
stanowisko w całej administracji wszechświata, gdzie osobista nielojalność wobec woli
Syna Michała może najłatwiej i bez trudu się utwierdzić i szukać dla siebie uznania.
Nasz wszechświat lokalny nie miał szczęścia, gdyż ponad siedmiuset Synów klasy
Lanonandeków zbuntowało się przeciw rządowi wszechświata, wywołując tym samym
chaos w kilku systemach i na wielu planetach. Z tej ogólnej liczby tylko trzech było
Władcami Systemów; praktycznie wszyscy ci synowie należeli do klasy drugiej i
trzeciej; byli to Książęta Planetarni i Lanonandecy klasy trzeciej.
To, że znaczna liczba tych Synów utraciła integralność, nie oznacza żadnej wady w
akcie ich stworzenia. Mogli być stworzeni bosko doskonali, ale zostali stworzeni w ten
sposób, żeby mogli lepiej zrozumieć istoty ewolucyjne, zamieszkujące światy czasu i
przestrzeni i żeby się bardziej do nich zbliżyli.
Spośród wszystkich wszechświatów lokalnych Orvontonu, za wyjątkiem Henselonu,
nasz wszechświat utracił największą liczbę Synów tej klasy. Na Uversie uważają, że w
Nebadonie mamy tak wiele problemów administracyjnych, dlatego, że nasi Synowie
klasy Lanonandeków zostali stworzeni z wielką dozą wolności osobistej, gdy idzie o
możliwości wyboru i planowania. Nie czynię tego spostrzeżenia jako krytyki. Stwórca
naszego wszechświata ma pełną władzę i moc tak postąpić. Nasi wysocy władcy
argumentują, że chociaż obdarzeni wolnością wyboru Synowie sprawiają spore kłopoty
we wczesnych epokach wszechświata, kiedy sprawy są w pełni uporządkowane i
ostatecznie ustabilizowane, zysk płynący z wyższej lojalności i pełniejszej, dobrowolnej
służby tych dokładnie sprawdzonych Synów, będzie bardziej niż wynagradzał
dezorientacje i udręki wcześniejszych okresów.
W wypadku buntu w zarządzie systemu, nowy władca jest zazwyczaj wprowadzany
na stanowisko w stosunkowo krótkim czasie, ale nie odnosi się to do poszczególnych
planet. Są one jednostkami składowymi kreacji materialnej i wolna wola istot jest
czynnikiem znaczącym w ostatecznym orzekaniu takich problemów. Odosobnionym
światom, tym planetom, których prawowici książęta pobłądzili, wyznacza się
następców Książąt Planetarnych, jednak nie przejmują oni czynnego rządzenia takimi
światami, zanim skutki buntu nie zostaną częściowo przezwyciężone i usunięte
środkami zaradczymi, stosowanymi przez Melchizedeków i inne osobowości
opiekuńcze. Bunt Księcia Planetarnego natychmiast izoluje jego planetę; lokalne
obwody duchowe zostają niezwłocznie przerwane. Tylko obdarzający planetę Syn może
znowu przywrócić międzyplanetarne linie komunikacji na takim, duchowo
odosobnionym świecie.
Istnieje plan ratowania takich samowolnych i niemądrych Synów; i wielu już
skorzystało z tej klauzuli miłosierdzia, ale nigdy ponownie nie mogą oni zajmować tych
pozycji, na których dokonali odstępstwa. Po rehabilitacji, są oni przydzielani do pracy
jako kuratorzy i pełnią funkcje w administracji materialnej.
10. ŚWIATY LANONANDEKÓW
Trzecia grupa siedmiu światów, krążących na orbicie siedemdziesięciu planet
Salvingtonu, wraz z ich czterdziestu dwu satelitami, stanowi grupę sfer
administracyjnych Lanonandeków. Na tych właśnie sferach doświadczeni
Lanonandecy, należący do korpusu byłych Władców Systemu, nauczają administracji
wznoszących się pielgrzymów i zastępy seraficzne. Śmiertelnicy ewolucyjni obserwują
administratorów systemu, pracujących w stolicach systemu, tutaj jednak biorą udział
w rzeczywistej koordynacji orzeczeń administracyjnych dla dziesięciu tysięcy
systemów lokalnych.
Szkoły administracyjne wszechświata lokalnego nadzorowane są przez korpus
Synów Lanonandeków, którzy mają długie doświadczenie w pracy jako Władcy
Systemu i radcy konstelacji. Tylko szkoły administracyjne Ensy są lepsze od tych
kolegiów zarządzania.
Światy Lanonandeków, podczas gdy służą jako sfery nauczania wznoszących się
śmiertelników, są także centrami szeroko zakrojonych przedsięwzięć, mających do
czynienia z normalnymi i rutynowymi funkcjami administracyjnymi wszechświata. Na
całej swej drodze do Raju, wznoszący się pielgrzymi studiują w praktycznych szkołach
wiedzy stosowanej, robiąc dokładnie te rzeczy, których są nauczani. System edukacyjny
wszechświata, sponsorowany przez Melchizedeków, jest praktyczny, progresywny,
treściwy i empiryczny. Obejmuje on naukę o sprawach materialnych, intelektualnych,
morontialnych i duchowych.
Większość odzyskanych Synów tej klasy, związanych ze sferami zarządzania
Lanonandeków, służy tutaj w charakterze kuratorów i kierowników spraw
planetarnych. I ci Książęta Planetarni-odstępcy, oraz ich towarzysze, buntownicy,
którzy zechcieli przyjąć proponowaną im rehabilitację, wciąż będą służyć na takich
stałych stanowiskach, przynajmniej do tego czasu, aż wszechświat Nebadon zostanie
ustanowiony w światłości i życiu.
W starszych systemach, wielu Synów Lanonandeków zapisało się wspaniale w
rejestrach służby, administracji i osiągnięć duchowych. Jest to szlachetna, wierna i
lojalna grupa istot, niezależnie od ich tendencji do popełniania błędów, w wyniku
ułudy wolności osobistej i fikcji samookreślenia.
[Nadzorowane przez Szefa Archaniołów, działającego z upoważnienia Gabriela z
Salvingtonu].
powrót do spisu treści