Nowe standardy swiadczenia uslug


Edyta Orgasińska
Nowe standardy świadczenia usług
pośrednictwa pracy
na rynku krajowym i europejskim
Skrypt opracowany w ramach działalności
Instytutu Europejskiego
i
Studium Prawa Europejskiego
w Warszawie
ul. Prosta 2/14 lok. 204, 00-850 Warszawa
tel./fax. 22/833-38-90; 833-39-90
www.uniaeuropejska.net.pl
e-mail: info@spe.edu.pl
Wydawca:
Instytut Europejski
ul. Prosta 2/14, 00-850 Warszawa
Tel./fax. 22/833-38-90; 833-39-90
e-mail: fundacja-pe@fundacja-pe.org.pl
Copyright by
Fundacja Prawo Europejskie
2
Spis treści:
I. Publiczne służby zatrudnienia & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & 4
II. Pojecie pośrednictwa pracy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ...6
III. Zasady prowadzenia pośrednictwa pracy& & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..9
IV. Formy pośrednictwa pracy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & .10
V. Instrumenty wspierające podstawowe usługi rynku pracy & & & & & & & & & .& & & .11
VI. Nowe wymagania ustawowe pośrednictwa pracy & & & & & & & & & & & & & & & .13
VII. Standardy pośrednictwa pracy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..14
1. Przyjmowanie informacji o wolnym miejscu zatrudnienia & & & & & & & & & & & 15
2. Przyjmowanie oferty pracy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ........16
3. Upowszechnianie i realizacja oferty pracy zawierającej dane umożliwiające
identyfikację pracodawcy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & .18
4. Upowszechnianie i realizacja oferty pracy niezawierającej danych umożliwiających
identyfikację pracodawcy & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..19
5. Podejmowanie kontaktu z nowym pracodawcą & & & & & & & & & & & & .............21
6. Utrzymywaniu kontaktu z pracodawcą & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..22
7. Podejmowanie kontaktu z bezrobotnym& & & & & & & & & & & & & & & & & & .23
8. Przedstawianie bezrobotnemu lub poszukującemu pracy propozycji odpowiedniego
zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej & & & & & & & & & & & & & & & & & & ...24
9. Przedstawianie bezrobotnemu lub poszukującemu pracy możliwości pomocy wobec
braku propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej & & & & & .25
10. Utrzymywanie kontaktu z bezrobotnym lub poszukującym pracy & & & & & & ......26
11. Istota wprowadzenia standardów pośrednictwa pracy & & & & & & & & & & .........27
VIII. Usługi pośrednictwa pracy na rynku europejskim  usługi EURES & & & & & & & ...28
1. Pojęcie EURES & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..& & & 28
2. Standard usług EURES & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ...& ...31
IX. Podsumowanie & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ...32
Test& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & 34
3
I. Publiczne służby zatrudnienia
Pośrednictwo pracy jest podstawową funkcją publicznych służb zatrudnia.
W Polsce publiczne służby zatrudnienia istnieją od 1918 roku. Od tego czasu ich
struktura organizacyjna i zadania ulegały wielu zmianom, zależnie od sytuacji
gospodarczej i politycznej w kraju. Nowoczesny ustrój służb zatrudnienia został
wprowadzony Ustawą z dnia 28 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu
bezrobociu. Następnie w Ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy publiczne służby zatrudnienia wymienione zostały na
pierwszym miejscu wśród instytucji realizujących zadania określone w ustawie.
Tworzą je organy zatrudnienia wraz z powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy,
urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw pracy oraz urzędami wojewódzkimi,
realizującymi zadania określone ustawą. W skład publicznych służb zatrudnienia wchodzi
16 wojewódzkich urzędów pracy oraz 338 urzędów powiatowych oraz ich filie. Aącznie
strukturę publicznych służb zatrudnienia tworzą 354 urzędy, które obsługują 379
powiatów i 16 województw.
System organów zatrudnienia ma charakter rządowo-samorządowy,
a jego istotną cechą jest niezależność każdej jednostki organizacyjnej.
Formalna i organizacyjna odrębność między organami samorządowymi a organami
rządowymi powoduje, że mamy do czynienia z modelem zdecentralizowanym.
Ogólna polityka rynku pracy ustalana jest na szczeblu krajowym, ale urzędy pracy zarówno
powiatowe, jak i wojewódzkie mają ogromne możliwości uzupełniania jej, tak by zaspokajać
lokalne potrzeby.
Decentralizacja nie wyklucza również istnienia pewnych zależności pomiędzy
organami zatrudnienia. Dotyczą one m. in.: sprawowania przez wojewodę nadzoru i kontroli
w zakresie polityki rynku pracy nad działalnością samorządu powiatu i województwa;
instancyjnego toku postępowania (tj. odwołania od decyzji organu zatrudnienia, stopnia
powiatowego, rozpatrywane są przez organ rządowy czyli wojewodę); trybu przekazywania
środków na obsługę rynku pracy oraz łagodzenie skutków bezrobocia.
Publiczne służby zatrudnienia odgrywają ważną rolę w zwiększaniu szans na
zatrudnienie osób bezrobotnych i poszukujących pracy. Świadczą usługi z zakresu
poradnictwa zawodowego, szkoleń, a także realizują programy subsydiowania
4
zatrudnienia. Ogólnie rzecz biorąc, do zadań publicznych służb zatrudnienia należy
realizacja większości działań koniecznych do reintegracji pracowników na rynku pracy.
Ustawa o promocji zatrudnienia na nowo definiuje i określa zasady działań realizowanych
przez publiczne służby zatrudnienia. Wśród wielu funkcji, jakie na publiczne służby
zatrudnienia nakładają przepisy jest pośrednictwo pracy. Poza pośrednictwem pracy do
podstawowych usług rynku pracy zostały zaliczone: usługi EURES, poradnictwo
zawodowe i informacja zawodowa, pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy,
organizacja szkoleń.
Enumeratywnie wymienienie usług rynku pracy w ustawie ma na celu ich precyzyjne
zdefiniowanie i wskazanie specyfiki każdej z nich. Należy podkreślić, że powinny one być
traktowane jako elementy jednego systemu wsparcia osoby bezrobotnej w jej drodze na rynek
pracy.
Każdorazowo zastosowanie konkretnej usługi powinno zostać poprzedzone analizą
możliwości i potrzeb bezrobotnego i poszukującego pracy. Niewątpliwie najpowszechniejszy
charakter ma usługa pośrednictwa pracy, od początku istnienia publicznych służb
zatrudnienia będąca podstawową ich funkcją
Zastosowanie usługi poradnictwa zawodowego lub pomocy w aktywnym
poszukiwaniu pracy, czy też organizacja szkoleń stają się celowe jedynie w sytuacji, gdy nie
jest możliwe udzielenie bezrobotnemu pomocy jedynie w drodze pośrednictwa pracy (np.
kiedy bezrobotny ma problemy z określeniem swoich możliwości lub oczekiwań; nie zna
reguł poruszania się po rynku pracy; nie ma umiejętności niezbędnych na lokalnym rynku
pracy). Usługa EURES jest natomiast usługą pośrednictwa pracy w odniesieniu do osób
zainteresowanych podjęciem pracy za granicą.
Pośrednictwo pracy umożliwia skojarzenie poszukujących pracy z pracodawcami oraz
uzyskanie informacji o wolnych miejscach pracy oraz o kandydatach. Bez takiej usługi,
zapełnienie wolnych miejsc pracy zajmuje więcej czasu, przez co ludzie pozostają bezrobotni
dłużej niż to konieczne. Publiczne służby zatrudnienia pomagają wypełnić tę lukę
informacyjną i skontaktować pracodawców z osobami poszukującymi pracy.
Należy podkreślić, że publiczne służby zatrudnienia nie są jedynym sposobem
znajdowania kandydatów na wolne miejsca pracy. Innymi sposobami są kontakty
osobiste, ogłoszenia prasowe, tablice ogłoszeń oraz prywatne agencje zatrudnienia.
5
Według ankiety przeprowadzonej w siedmiu państwach członkowskich UE, najczęstszymi
sposobami rekrutacji są ogłoszenia prasowe, sieci kontaktów zawodowych oraz kontakty
osobiste. Podobne są wyniki badań krajowych, które także potwierdzają, że większość
wolnych miejsc pracy wcale nie jest zapełniana przy pomocy publicznych służb
zatrudnienia lecz głównie przy pomocy ogłoszeń prasowych i kontaktów nieformalnych.
Wątpliwe jest natomiast czy te inne metody znajdywania kandydatów do pracy uwzględniają
interesy osób w najgorszej sytuacji na rynku pracy. Dlatego wiele państw nakłada na
publiczne służby zatrudnienia szczególne zadanie wspomagania osób poszukujących pracy,
które znajdują się w gorszej sytuacji na rynku pracy.
II. Pojęcie pośrednictwa pracy
Pośrednictwo pracy polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym i innym osobom
poszukującym pracy w znalezieniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom
w znalezieniu odpowiednich pracowników.
Można więc pośrednictwo określić jako proces doboru odpowiedniego
kandydata do konkretnej oferty pracy. Usługa ta zdefiniowana została pośrednio
poprzez wskazanie przykładowego katalogu czynności, które mieszczą się w pojęciu
pośrednictwa pracy.
Pośrednictwo pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub pośrednictwo do
pracy za granicą prowadzą powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy, agencje
pośrednictwa pracy i Ochotnicze Hufce Pracy.
Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
pośrednictwo pracy polega w szczególności na:
1. udzielaniu pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego
zatrudnienia oraz pracodawcom w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych
kwalifikacjach zawodowych;
2. pozyskiwaniu ofert pracy;
3. upowszechnianiu ofert pracy, w tym przez przekazywanie ofert pracy do
internetowej bazy ofert pracy udostępnianej przez ministra właściwego do spraw
pracy;
6
4. udzielaniu pracodawcom informacji o kandydatach do pracy, w związku ze
zgłoszoną ofertą pracy;
5. informowaniu bezrobotnych i poszukujących pracy oraz pracodawców o aktualnej
sytuacji i przewidywanych zmianach na lokalnym rynku pracy;
6. inicjowaniu i organizowaniu kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy
z pracodawcami;
7. współdziałaniu powiatowych urzędów pracy w zakresie wymiany informacji
o możliwościach uzyskania zatrudnienia i szkolenia na terenie ich działania;
8. informowaniu bezrobotnych o przysługujących im prawach i obowiązkach.
Definicja pośrednictwa pracy została w zapisach obecnie obowiązującej ustawy znacznie
poszerzona w stosunku do zapisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
Podstawowym elementem tej definicji pozostało udzielanie pomocy bezrobotnym
i poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia. Równie ważny element
to udzielanie pracodawcom pomocy w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych
kwalifikacjach zawodowych. W tym zapisie warto zwrócić uwagę na zmianę w stosunku do
zapisów dotychczasowych z odpowiednich pracowników (jak miało miejsce w poprzednio
obowiązujących przepisach) na pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach zawodowych.
W ten sposób zwrócono uwagę by dla służb zatrudnienia kluczowe były cechy pracownika
związane z jego kwalifikacjami niezbędnymi z punktu widzenia potrzeb firmy, a nie inne
cechy, tak jak np. płeć lub wiek.
Pozyskiwanie ofert pracy, utrzymywanie szerokich i wielokierunkowych kontaktów
z pracodawcami nie było pod rządami uprzednio obowiązującej ustawy regulowane.
Ustawodawca dodając punkt o pozyskiwaniu ofert chciał zaktywizować działania tych
urzędów pracy, które w swej dotychczasowej praktyce stosowały bierne podejście do
realizacji pośrednictwa pracy, nie podejmując aktywnych kontaktów z pracodawcami.
Zwrócił więc uwagę na potrzebę nawiązywania kontaktów w celu uzyskania ofert pracy, by
ich liczba w dyspozycji urzędów była jak największa.
W wyniku ostatnich zmian wprowadzonych ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r.
o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie
niektórych innych ustaw nastąpiło uszczegółowienie katalogu działań w zakresie
pośrednictwa pracy przez wprowadzenie przepisu dotyczącego upowszechniania ofert pracy
z wykorzystaniem różnych form przekazu informacji w tym internetowej bazy ofert
pracy prowadzonej i udostępnianej przez ministra właściwego do spraw pracy. Celem
zmiany było doprecyzowanie pojęcia pośrednictwa pracy poprzez wprowadzenie do katalogu
7
działań stanowiących pośrednictwo pracy odrębnych regulacji dotyczących upowszechniania
ofert pracy z wykorzystaniem internetowej bazy ofert pracy. Dotychczasowe regulacje w tym
zakresie dotyczące pomocy bezrobotnym, poszukującym pracy oraz pracodawcom
sformułowane były w sposób ogólny. Wprowadzenie odrębnego zapisu wypełnia
dotychczasową lukę w zakresie postępowania z ofertami pracy.
Nowy przepis umożliwia upowszechnianie ofert pracy nie tylko w sposób tradycyjny przez
udostępnianie ich w siedzibach urzędów pracy, ale także z wykorzystaniem internetowej
bazy ofert pracy udostępnianej wszystkim urzędom pracy.
Ułatwi to powszechny dostęp wszystkich zainteresowanych podjęciem pracy do
informacji o aktualnych ofertach pracy posiadanych przez dany urząd pracy i w konsekwencji
skuteczniejsze zaspokajanie potrzeb pracodawców na wykwalifikowanych kandydatów do
pracy.
Obowiązek udzielania informacji pracodawcom o kandydatach do pracy
w związku ze zgłoszoną ofertą pracy to konieczność dokonania wyboru z bazy
zarejestrowanych osób tych, które najpełniej spełniają kryteria określone przez pracodawcę
i przedstawienie ich pracodawcy w celu ułatwienia wyboru najlepszego z nich. Nie oznacza to
konieczności zrezygnowania z wypracowanej metody pośrednictwa otwartego (gdy pełna
oferta, wraz z danymi adresowymi pracodawcy, trafia do wiadomości publicznej i kandydaci
sami zgłaszają się do pracodawcy), ale dotyczy to jedynie tych sytuacji, gdy pracodawca sam
zdecyduje o wyborze takiej metody działania.
Informowanie bezrobotnych i poszukujących pracy oraz pracodawców
o aktualnej sytuacji i przewidywanych zmianach na lokalnym rynku pracy ma na celu
uświadamianie odbiorcom usług urzędu uwarunkowań lokalnych w celu właściwego
kształtowania ich zachowań. W przypadku bezrobotnych może to oznaczać na przykład
konieczność podjęcia przekwalifikowania, w przypadku pracodawców konieczność
komunikowania urzędowi zamiaru zatrudnienia osób o określonych kwalifikacjach
z wyprzedzeniem tak, aby pozostawić czas na skierowanie bezrobotnych na określone kursy.
Ustawodawca nie określił sposobu realizacji tej funkcji, pozostawiając to do decyzji urzędu
w zależności od potrzeb i możliwości odbiorców.
8
Inicjowanie i organizowanie kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy
z pracodawcami może przybierać różne formy takie jak wydanie skierowania na zgłoszone
miejsce pracy, czy też organizację targów i giełd pracy.
Kolejny element omawianej definicji pośrednictwa pracy zwraca uwagę na
konieczność współdziałania poszczególnych jednostek publicznych służb zatrudnienia
przy realizacji usługi pośrednictwa pracy, a tym samym na potrzebę działania
wykraczającego poza administracyjne granice działania powiatowego urzędu pracy. Ma to
stwarzać możliwość wspierania przestrzennej mobilności bezrobotnych.
Informowanie bezrobotnych o przysługujących im prawach i obowiązkach to część
usługi pośrednictwa pracy, ale nie należy traktować tego zapisu jako wskazującego na
wyłączny obowiązek osób odpowiedzialnych za pośrednictwo pracy.
Należy przyjąć, że intencją ustawodawcy było zwrócenie uwagi na konieczność stałego
uświadamiania bezrobotnych i poszukujących pracy o ich prawach i obowiązkach.
Ustawodawca wskazuje także na negatywne elementy definicji pośrednictwa pracy
poprzez wskazanie na zachowania, które nie stanowią pośrednictwa, są to:
1. kierowanie za granicę do pracodawców zagranicznych własnych pracowników, jeżeli
wynika to z umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
2. kierowanie za granicę do zatrudnienia polegającego na czasowym przyjęciu do
rodziny w zamian za określone świadczenia w celu doskonalenia umiejętności
językowych lub zawodowych na okres do 2 lat; jest to kierowanie do pracy w tzw.
systemie au pair.
III. Zasady prowadzenia pośrednictwa pracy
Pośrednictwo realizowane przez publiczne służby zatrudnienia prowadzone jest
nieodpłatnie i kieruje się zasadami:
" dostępności usług pośrednictwa pracy dla poszukujących pracy oraz dla
pracodawców;
" dobrowolności - oznaczającej wolne od przymusu korzystanie z usług pośrednictwa
pracy przez poszukujących pracy;
9
" równości - oznaczającej obowiązek udzielania wszystkim poszukującym pracy
pomocy w znalezieniu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bez względu na płeć,
wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację
seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub przynależność związkową;
" jawności - oznaczającej, że każde wolne miejsce pracy zgłoszone do urzędu pracy jest
podawane do wiadomości bezrobotnym i poszukującym pracy.
Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze zasada
dobrowolności nie pozostaje w sprzeczności z możliwością zastosowania sankcji
w przypadku niezastosowania się bezrobotnych do przepisów ustawy. Dobrowolność oznacza
bowiem prawo do decyzji o skorzystaniu z usługi pośrednictwa, sankcje natomiast dotyczą
korzystania z innych działań urzędu związanych z zabezpieczeniem społecznym. Osoba
decydująca się na korzystanie z zasiłku przyjmuje warunki jego otrzymywania, wśród których
znajduje się obowiązek przyjmowania odpowiednich ofert zatrudnienia. Z kolei zasada
jawności nie pozostaje w sprzeczności z możliwością stosowania tzw. zamkniętego
pośrednictwa pracy, w którym do publicznej wiadomości przedstawiana jest informacja
o wolnym miejscu pracy bez podania danych adresowych pracodawcy.
IV. Formy pośrednictwa pracy
Szczegółowe warunki prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług
pośrednictwa pracy określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia
2 marca 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia przez publiczne
służby zatrudnienia usług rynku pracy. Zgodnie z tym rozporządzeniem pośrednictwo
pracy polega w szczególności na pozyskiwaniu i upowszechnianiu ofert pracy. Może ono
być prowadzone w formie:
" indywidualnych kontaktów pośrednika pracy z bezrobotnym lub poszukującym pracy;
" targów pracy, które są zbiorową prezentacją ofert pracy zawierających dane
umożliwiające identyfikację pracodawcy;
" giełd pracy, które umożliwiają bezpośredni kontakt pracodawcy z kandydatami do
pracy dobranymi przez pośrednika pracy.
Indywidualne kontakty pośrednika pracy z bezrobotnym lub poszukującym pracy
zostały szczegółowo określone w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej
w sprawie standardów usług rynku pracy, o czym szerzej poniżej ( Zobacz podrozdziały 7.7. do
7.10).
10
Targi pracy są formą grupowej realizacji otwartych ofert pracy w jednym miejscu,
jednocześnie przez i na rzecz wielu pracodawców, trwające 1-2 dni. Przez ofertę otwartą
rozumie się upublicznienie informacji o pracodawcy poszukującym danej kategorii
pracowników. Ideą targów jest umożliwienie bezpośredniego spotkania wszystkim
chętnym pracodawcom i wszystkim osobom chętnym do podjęcia czy też zmiany pracy.
Realizacja tego przedsięwzięcia może być dokonana tak przez jeden podmiot (urząd pracy lub
agencję zatrudnienia) lub przez kilka z nich (bez względu na to, czy będą to publiczne służby
zatrudnienia, czy agencje zatrudnienia).
Dostęp do targów pracy nie powinien być w żaden sposób ograniczony.
Organizacja targów pracy jest szczególnie uzasadniona, gdy pośrednicy dysponują znaczną
liczbą ofert pracy w różnych zawodach i specjalnościach oraz gdy widzą potrzebę nawiązania jak
największej liczby nowych kontaktów z instytucjami rynku pracy.
Realizacja ofert pracy podczas targów może się odbywać tak przy czynnym udziale pośredników,
jak i przy ich udziale biernym ograniczającym się do odnotowywania ofert zrealizowanych
samoistnie lub wpływu nowych ofert pracy.
Giełdy pracy są szczególnymi formami prowadzenia pośrednictwa pracy.
Organizowanie giełd pracy jest szczególnie zasadne w przypadkach, gdy urząd pracy
dysponuje pewną liczbą zgłoszeń wolnych miejsc pracy dla osób o tych samych zawodach
lub dla konkretnego pracodawcy. Polegają na organizowaniu spotkań z pracodawcą
zgłaszającym ofertę pracy z wyselekcjonowaną przez pośrednika grupą bezrobotnych
lub poszukujących pracy. Spotkania te mogą odbywać się w siedzibie urzędu lub
pracodawcy. Istotne jest by w giełdzie pracy brali udział przedstawiciele pracodawców.
Powinni to być pracownicy kadrowi, kierownicy wydziałów, na których pracować mają
kandydaci do pracy, czy też inni pracownicy danego przedsiębiorstwa odpowiedzialni
bezpośrednio za organizację pracy. Ich zadaniem jest udzielenie pełnej i fachowej informacji
o warunkach pracy, o wymaganiach i wynagrodzeniu, a także sprawdzenie praktycznych
umiejętności i kwalifikacji kandydatów i wreszcie wybranie osób najlepiej spełniających
warunki stawiane przez danego pracodawcę.
V. Instrumenty wspierające podstawowe usługi rynku pracy
11
Ustawodawca oprócz podstawowych usług rynku pracy wskazał na instrumenty
wspierające ich realizację, które mają charakter uzupełniający. Instrumentami rynku pracy
wspierającymi podstawowe usługi rynku pracy, w tym pośrednictwo oraz usługi EURES
są:
" finansowanie kosztów przejazdu do pracodawcy zgłaszającego ofertę pracy lub do
miejsca pracy, odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy,
szkolenia lub odbywania zajęć w zakresie poradnictwa zawodowego poza miejscem
stałego zamieszkania w związku ze skierowaniem przez powiatowy urząd pracy;
" finansowanie kosztów zakwaterowania w miejscu pracy osobie, która podjęła
zatrudnienie lub inną pracę zarobkową, staż, przygotowanie zawodowe w miejscu
pracy lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania, w przypadku skierowania
przez powiatowy urząd pracy;
" dofinansowanie wyposażenia miejsca pracy, podjęcia działalności gospodarczej,
kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa;
" refundowanie kosztów poniesionych z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia
społeczne w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego;
" finansowanie dodatków aktywizacyjnych.
Podstawowe usługi rynku pracy, jak i instrumenty rynku pracy je wspierające są pewnym
pakietem narzędzi, jakim dysponuje urząd pracy, dzięki któremu powinno dojść do
aktywizacji zawodowej bezrobotnych.
Rolą pracowników urzędu, poczynając już od rejestracji, jest zidentyfikowanie możliwości,
oczekiwań, potrzeb klienta i zaoferowanie takiej pomocy, która w kontekście potrzeb
lokalnego rynku pracy ma szanse okazać się najskuteczniejsza.
Każda usługa i każdy instrument ma swoja specyfikę, jednak wszystkie mają jeden cel,
jakim jest doprowadzenie bezrobotnego do stałego zatrudnienia. Jeśli cel ten jest możliwy do
osiągnięcia wyłącznie dzięki usłudze pośrednictwa pracy lub tylko informacji o ofertach
pracy (dostępnej np. w ogólnodostępnym  kiosku ), to nie ma potrzeby tracić czasu
i pieniędzy na organizowanie szerszego wsparcia. Jeśli jednak bezrobotny ma problem
z określeniem swoich oczekiwań czy możliwości, potrzebne jest dodatkowe wsparcie
w postaci usługi poradnictwa zawodowego. Jeśli problem dotyczy braku umiejętności
12
poruszania się po rynku pracy przydatne może być uruchomienie usługi pomoc w aktywnym
poszukiwaniu pracy, albo usługi poradnictwa zawodowego.
W przypadku gdy mamy do czynienia z grupami szczególnego ryzyka na rynku pracy,
mającymi szczególnie duże problemy w odnajdywaniu swej pozycji na rynku pracy istnieje
bogaty zestaw instrumentów specyficznych, którymi można wspierać działania pośrednictwa
pracy.
VI. Nowe wymagania ustawowe pośrednictwa pracy
Nowym zapisem ustawowym, jest przepis zobowiązujący powiatowy urząd pracy,
który nie dysponuje kandydatami spełniającymi wymagania określone w ofercie pracy,
do udostępnienia informacji o braku możliwości realizacji oferty innym powiatowym
urzędom pracy co najmniej przez internetową bazę ofert pracy. Zmiana polega na
doprecyzowaniu przepisów dotyczących współdziałania pomiędzy powiatowymi urzędami
pracy i wprowadzenie konieczności udostępniania informacji o braku możliwości realizacji
danej oferty przez powiatowy urząd pracy na terenie jego działania. Zapis ten ma ułatwić
przepływ informacji o potrzebach pracodawców i umożliwić innym urzędom pracy
skorzystanie z takich ofert w sytuacji dysponowania nadwyżką kandydatów
spełniających oczekiwania pracodawcy określone w ofercie pracy.
Dodatkowo sprecyzowano jednoznacznie, iż prowadzenie i udostępnianie internetowej bazy
ofert pracy leży w gestii ministra właściwego do spraw pracy.
Pracodawcy są obowiązani na bieżąco informować powiatowe urzędy pracy
właściwe ze względu na siedzibę pracodawcy lub miejsce wykonywania pracy o wolnych
miejscach zatrudnienia lub miejscach przygotowania zawodowego.
Nowelizacja ustawy z dnia 24 sierpnia 2007r. poszerzyła wachlarz możliwości związanych ze
zgłaszaniem informacji o ofercie pracy poprzez umożliwienie pracodawcy zgłoszenia oferty
pracy w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce wykonywania pracy.
Jest to zmiana powodująca właściwość przemienną w zakresie określenia miejsca
zgłaszania przez pracodawcę do urzędu pracy informacji o ofercie pracy.
13
Celem zmian jest ułatwienie pracodawcy zgłoszenia oferty i stworzenie
możliwości jej zgłoszenia nie tylko w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu
na siedzibę pracodawcy, ale także powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na
miejsce wykonywania pracy. Kontrowersyjność zapisu polega na braku sankcji
za jego nie przestrzeganie i w konsekwencji nie przestrzegania go przez większość
pracodawców. Zdaniem ustawodawcy jednakże brak takiego zapisu skutkowałby jeszcze
mniejszą liczbą ofert pracy zgłaszanych do urzędów.
Powyższe ogólne informacje ustawowe doprecyzowane zostały aktami
wykonawczymi z dn. 2 marca 2007 r. tj. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki
Społecznej w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia przez publiczne służby
zatrudnienia usług rynku pracy oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki
Społecznej z dn. w sprawie standardów usług rynku pracy.
W związku z rozwojem i co raz większym dostępem do internetu standardem staje
się, że pośrednictwo pracy może być realizowane z wykorzystaniem technologii
teleinformatycznej w zakresie:
" przyjmowania i upowszechniania zgłoszonych ofert pracy;
" przyjmowania informacji od pracodawców o zmianach dotyczących zgłoszonych ofert
pracy;
" udostępniania pracodawcom informacji o bezrobotnych lub poszukujących pracy,
z zachowaniem przepisów o ochronie danych osobowych;
" prowadzenia kart pracodawców i rejestrów, w tym rejestru pracodawców.
VII. Standardy pośrednictwa pracy
Minister Pracy i Polityki Społecznej w rozporządzeniu z dnia 2 marca 2007 roku
określił standardy usług rynku pracy, do których muszą dostosować się publiczne służby
zatrudnienia do dnia 30 czerwca 2008 roku
Celem wprowadzanych standardów jest zapewnienie osobom bezrobotnym i poszukującym
pracy oraz pracodawcom dostępu do usług rynku pracy na jednakowym poziomie.
14
Standardy określają podstawowe sposoby postępowania w ramach poszczególnych usług
rynku pracy oraz sposoby przepływu i zakres informacji pomiędzy stanowiskami w urzędzie
pracy odpowiedzialnymi za oferowane usługi. Standardy ponadto umożliwiają
ujednolicenie działań publicznych służb zatrudnienia w skali kraju, np. pod
kątem terminów podejmowania działań na rzecz osób bezrobotnych i poszukujących pracy
w ramach poszczególnych usług rynku pracy.
Nowe regulacje ułatwiają oferowanie pomocy osobom bezrobotnym i poszukującym pracy
oraz zapewniają pełniejszy dostęp do aktualnych informacji na porównywalnym poziomie
jakości.
Zgodnie z rozporządzeniem standard pośrednictwa pracy realizowany przez
pośrednika pracy obejmuje w szczególności postępowanie przy:
1. przyjmowaniu informacji o wolnym miejscu zatrudnienia;
2. przyjmowaniu oferty pracy;
3. upowszechnianiu i realizacji oferty pracy zawierającej dane umożliwiające
identyfikację pracodawcy;
4. upowszechnianiu i realizacji oferty pracy niezawierającej danych umożliwiających
identyfikację pracodawcy;
5. podejmowaniu kontaktu z nowym pracodawcą;
6. utrzymywaniu kontaktu z pracodawcą;
7. podejmowaniu kontaktu z bezrobotnym;
8. przedstawianiu bezrobotnemu lub poszukującemu pracy propozycji
odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej;
9. przedstawianiu bezrobotnemu lub poszukującemu pracy możliwości pomocy
wobec braku propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej;
10. utrzymywaniu kontaktu z bezrobotnym lub poszukującym pracy.
Minister Pracy i Polityki Społecznej określił szczegółowo jakie działania składają się na
wyżej wymienione standardy pośrednictwa pracy.
15
1. Przyjmowanie informacji o wolnym miejscu zatrudnienia
Postępowanie przy przyjmowaniu informacji o wolnym miejscu zatrudnienia
rozpoczyna się od przyjęcia informacji o wolnym miejscu zatrudnienia, które następnie
należy przeanalizować w celu uniknięcia wymagań dyskryminujących.
Pracodawca zgłoszeń może dokonywać osobiście, na piśmie bądz z wykorzystaniem
technologii teleinformatycznej
Zgłoszenie oferty pracy obejmuje dane dotyczące pracodawcy (nazwę, adres, numer
telefonu, imię i nazwisko osoby wskazanej przez pracodawcę do kontaktów, oznaczenie
formy prawnej prowadzonej działalności itp.) oraz informacje dotyczące zgłoszonego miejsca
zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Obowiązkiem pośrednika jest także sprawdzenie,
czy pracodawca figuruje w rejestrze pracodawców prowadzonym przez powiatowy
urząd pracy. W istniejącej już karcie pracodawcy należy odnotować informację o wolnym
miejscu zatrudnienia, natomiast w przypadku niewystępowania pracodawcy w rejestrze
należy założyć kartę pracodawcy, która zawiera:
" podstawowe dane dotyczące pracodawcy: nazwę, adres, numer telefonu, oznaczenie
formy prawnej prowadzonej działalności, numer identyfikacji podatkowej,
podstawowy rodzaj działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności i krótką
charakterystykę działalności;
" dane dotyczące stanu zatrudnienia: aktualny stan zatrudnienia, przewidywane
potrzeby kadrowe według zawodów i informacje o oczekiwaniach pracodawcy wobec
urzędu pracy;
" dane dotyczące kontaktów: osoba wskazana do kontaktów ze strony pracodawcy,
osoba wyznaczona do kontaktów ze strony urzędu, określenie sposobu i częstotliwości
kontaktów;
" zgłoszone oferty pracy lub informacje o wolnym miejscu zatrudnienia;
" informacje o działaniach powiatowego urzędu pracy podjętych na rzecz pracodawcy;
" inne informacje.
Ostatnią czynnością podejmowaną w ramach tego standardu jest przekazanie informacji
o wolnym miejscu zatrudnienia do specjalisty do spraw rozwoju zawodowego, w celu
wykorzystania jej przy sporządzaniu diagnozy zapotrzebowania na zawody i specjalności na
rynku pracy.
16
2. Przyjmowanie oferty pracy
Postępowanie przy przyjmowaniu oferty pracy obejmuje przyjęcie oferty pracy,
którą należy następnie przeanalizować w celu uniknięcia wymagań dyskryminujących.
Pracodawcy nie mogą formułować wymagań, które dyskwalifikowałyby kandydatów ze
względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość,
orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub ze względu na
przynależność związkową.
Podobnie jak przy postępowaniu przy przyjmowaniu informacji o wolnym miejscu
zatrudnienia należy sprawdzić, czy pracodawca figuruje w rejestrze
pracodawców, prowadzonym przez powiatowy urząd pracy. Jeśli nie to należy mu założyć
kartę pracodawcy bądz też w karcie już istniejącej uaktualnić informacje. Pracodawca
powinien być poinformowany o różnych formach realizacji ofert pracy tj. takich, które
zawierają dane umożliwiające identyfikację pracodawcy, oraz takich, które takich danych nie
zawierają. Informacje te powinny obejmować wady i zalety każdej z tych form.
Ustawodawca, więc dopuszcza dwa tryby realizacji pośrednictwa pracy.
Pośrednictwo otwarte kiedy to oferta pracy szczegółowo opracowana eksponowana jest
w miejscach publicznych. Osoby zainteresowane same kontaktują się z praco-
dawcą, który przeprowadza rozmowy kwalifikacyjne i wybiera pracowników. Pośrednictwo
zamknięte, które charakteryzuje się tym, że proces doboru kandydata do konkretnego
stanowiska jest procesem pełnym, mającym na celu zidentyfikowanie kandydata
odpowiadającego wymogom pracodawcy. Duże znaczenie ma tutaj rola pośrednika, który
wybiera spośród wszystkich kandydatów, osoby które spełniają wszystkie warunki stawiane
przez pracodawcę.
Przy przyjmowaniu oferty pracy należy ustalić z pracodawcą szczegóły jej realizacji,
zwłaszcza dotyczące:
" wymagań dotyczących kwalifikacji i umiejętności bezrobotnego lub poszukującego
pracy kierowanego do pracy i liczby osób, która ma zostać skierowana do
pracodawcy, a w przypadku problemów z uszczegółowieniem tych wymagań
zaoferowanie pomocy doradcy zawodowego w określeniu wymagań dotyczących
kwalifikacji i umiejętności kandydatów do pracy,
" oferowanych przez pracodawcę warunków pracy i płacy,
" terminu realizacji oferty pracy,
17
" okresu aktualności oferty pracy,
" częstotliwości kontaktów oraz osoby wskazanej przez pracodawcę do kontaktów
z powiatowym urzędem pracy.
Pracodawca powinien zostać poinformowany o obowiązku zawiadomienia w formie
pisemnej w ciągu 5 dni właściwy urząd powiatowy o zatrudnieniu osoby zarejestrowanej
jako bezrobotna lub o powierzeniu jej innej pracy zarobkowej oraz o możliwości zmiany
ustaleń w przypadku wystąpienia trudności z realizacją oferty pracy.
Wszystkie dokonane ustalenia należy odnotować w karcie pracodawcy. W ten sposób
uzyskane informacje o ofercie pracy zostają przekazane do specjalisty do spraw rozwoju
zawodowego, w celu ich wykorzystania przy sporządzaniu diagnozy zapotrzebowania na
zawody i specjalności na rynku pracy.
Ostatnią czynnością w ramach postępowania przy przyjmowaniu oferty pracy jest
przystąpienie do realizacji oferty pracy zgodnie z ustaleniami dokonanymi z pracodawcą.
3. Upowszechnianie i realizacja oferty pracy zawierającej dane
umożliwiające identyfikację pracodawcy
Postępowanie przy upowszechnianiu i realizacji oferty pracy zawierającej dane
umożliwiające identyfikację pracodawcy rozpoczyna się od zamieszczenia oferty pracy
w miejscu ogólnie dostępnym dla bezrobotnych lub poszukujących pracy, w szczegól-
ności na tablicy ogłoszeń w powiatowym urzędzie pracy oraz w internetowej bazie ofert pracy
udostępnianej przez ministra właściwego do spraw pracy, w terminie i na okres ustalony
z pracodawcą.
Oferty pracy muszą być sprawdzane pod względem aktualności w trybie ustalonym
z pracodawcą lub co najmniej raz na trzy dni od daty zamieszczenia
W przypadku utraty aktualności oferty lub co najmniej trzykrotnego braku możliwości
skontaktowania się z pracodawcą ofertę należy wycofać. Kiedy bezrobotny
zainteresowany konkretną ofertą pracy zgłosi się do pośrednika pracy, należy sprawdzić
aktualność oferty pracy i skierować bezrobotnego do pracodawcy przez wydanie skierowania
do pracy oraz poinformować go o przysługujących mu prawach i obowiązkach,
18
z uwzględnieniem skutków odmowy przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub
innej pracy zarobkowej i niestawiennictwa w powiatowym urzędzie pracy we wskazanym
w skierowaniu do pracy terminie. W przypadku odebrania od pracodawcy informacji
o przyjęciu do pracy ustalonej liczby osób, ofertę pracy należy wycofać ze wszystkich
miejsc, w których ją zamieszczono oraz odnotować w karcie pracodawcy informację
o realizacji oferty pracy. Pośrednik jest ponadto obowiązany do odebrania informacji, także
od osoby kierowanej o podjęciu albo o przyczynach niepodjęcia zatrudnienia. Jeżeli
pracodawca odmawia zatrudnienia osoby kierowanej na miejscu pracy współtworzonym ze
środków publicznych, informację tę przekazuje się do komórki organizacyjnej
odpowiedzialnej za współtworzenie miejsca pracy ze środków publicznych.
W karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub poszukującego pracy odnotowuje się oraz
przekazuje do komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie ewidencji i wypłatę
świadczeń informacji o:
podjęciu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego lub
poszukującego pracy,
odmowie podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego lub
poszukującego pracy,
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym urzędzie
pracy w wyznaczonym terminie w celu poinformowania o podjęciu lub przyczynach
niepodjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
4. Upowszechnianie i realizacja oferty pracy niezawierającej danych
umożliwiających identyfikację pracodawcy
Postępowanie przy upowszechnianiu i realizacji oferty pracy niezawierającej
danych umożliwiających identyfikację pracodawcy rozpoczyna się od analizy oferty
pracy pod względem terminu jej realizacji ustalonego z pracodawcą. Podobnie jak przy
poprzednim standardzie postępowania oferta musi być zamieszczona w miejscu ogólnie
dostępnym dla bezrobotnych lub poszukujących pracy, w szczególności na tablicy ogłoszeń
w powiatowym urzędzie pracy oraz w internetowej bazie ofert pracy, w terminie i na okres
ustalony z pracodawcą. Kolejnym etapem jest analiza oferty pracy pod względem
wymagań określonych przez pracodawcę, w tym liczby osób kierowanych do
pracodawcy oraz analiza informacji o bezrobotnych lub poszukujących pracy:
spełniających wymagania określone w ofercie pracy,
19
dla których oferta ta spełnia kryterium odpowiedniej pracy.
Spośród tych grup osób tj. spełniających wymagania określone w ofercie pracy i dla
których ta oferta spełnia kryterium odpowiedniej pracy wyznaczani są bezrobotni w liczbie
ustalonej z pracodawcą. W przypadku kiedy nie ma bezrobotnych lub poszukujących
pracy, spełniających wymagania określone w ofercie pracy, należy przedstawić
pracodawcy propozycje:
zmiany wymagań określonych w ofercie pracy, w tym wydłużenia terminu
realizacji oferty i terminu jej aktualności,
przekazania oferty pracy do realizacji do innych powiatowych urzędów pracy,
przeprowadzenia postępowania przewidzianego dla upowszechniania ofert pracy
w formie zawierającej dane umożliwiające identyfikację pracodawcy, w tym
udziału w targach pracy,
pomocy w przeprowadzeniu doboru kandydatów do pracy i zmiany wymagań
dotyczących kwalifikacji i umiejętności określonych w ofercie pracy we
współpracy z doradcą zawodowym,
przeszkolenia bezrobotnych lub poszukujących pracy w celu dostosowania
kwalifikacji i umiejętności kandydatów do pracy do wymagań pracodawcy.
Kiedy pracodawca wyrazi zainteresowanie pomocą w doborze kandydatów do pracy
lub zmianą wymagań dotyczących ich kwalifikacji lub przeszkoleniem kandydatów do
pracy, informacje te należy przekazać: doradcy zawodowemu - o potrzebie pomocy
pracodawcy w zmianie wymagań dotyczących kwalifikacji i umiejętności określonych
w ofercie pracy oraz specjaliście do spraw rozwoju zawodowego - o potrzebach
szkoleniowych pracodawcy. Bezrobotnemu wyznacza się termin stawiennictwa
w powiatowym urzędzie pracy aby mu przedłożyć ofertę pracy, wydać skierowanie do pracy
oraz poinformować go o prawach i obowiązkach, z uwzględnieniem skutków odmowy
przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej
i niestawiennictwa w powiatowym urzędzie pracy we wskazanym w skierowaniu do pracy
terminie, a także o dokumentach, jakie powinien posiadać w trakcie wizyty u pracodawcy.
W karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub poszukującego pracy zamieszcza się
informację o:
przyjęciu lub odmowie przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej
pracy zarobkowej,
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym urzędzie
pracy w wyznaczonym terminie.
20
Pośrednicy zobowiązani są do odebrania informacji z jednej strony od
pracodawcy o zatrudnieniu osoby kierowanej, z drugiej strony od osoby kierowanej
o podjęciu lub o przyczynach niepodjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
Urzędy pracy muszą pamiętać by wycofać oferty pracy ze wszystkich miejsc, w których je
zamieszczono, w przypadku jej realizacji oraz aby odnotować w karcie pracodawcy
informację o przyjęciu do pracy ustalonej liczby osób kierowanych lub wycofaniu oferty
pracy przez pracodawcę.
W przypadku odmowy pracodawcy zatrudnienia osoby kierowanej na miejscu pracy
współtworzonym ze środków publicznych, należy taką informację przekazać komórce
organizacyjnej odpowiedzialnej za współtworzenie miejsca pracy ze środków publicznych.
W karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub poszukującego pracy odznacza się,
a następnie przekazuje komórce organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie
ewidencji i wypłatę świadczeń informacje o:
podjęciu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego lub
poszukującego pracy,
odmowie podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego lub
poszukującego pracy,
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym urzędzie
pracy w wyznaczonym terminie w celu poinformowania o podjęciu lub
przyczynach niepodjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
5. Podejmowanie kontaktu z nowym pracodawcą
Istotnym standardem pośrednictwa pracy jest postępowanie przy podejmowaniu
kontaktu z nowym pracodawcą.
Pracodawcy są jednymi z najważniejszych partnerów pośrednika pracy, tworzą bowiem
miejsca pracy i wpływają na sytuację danego rynku pracy.
Postępowanie rozpoczyna się od sporządzenia, na podstawie ogólnodostępnych
zródeł informacji, listy pracodawców, którzy nie znajdują się w rejestrze pracodawców,
prowadzonym przez powiatowy urząd pracy. W celu nawiązania kontaktu do pracodawcy
21
przekazywana jest propozycja współpracy wraz z informacjami o podstawowych usługach
rynku pracy. Jeżeli pracodawca wyrazi zainteresowanie współdziałaniem należy ustalić
termin następnego kontaktu oraz osobę do kontaktów z urzędem pracy w celu szczegółowego
określenia zasad współpracy. Pracodawcy zakładana jest karta, w której odnotowuje się
wyniki ustaleń. Kolejnym ważnym elementem postępowania przy podejmowaniu
kontaktu z nowym pracodawcą jest przygotowanie się do umówionego spotkania z osobą
wskazaną przez pracodawcę, z uwzględnieniem:
zapoznania się z informacją zawartą w karcie pracodawcy,
przygotowania informacji o sytuacji na lokalnym rynku pracy i możliwości
udzielenia pomocy przez powiatowy urząd pracy w pozyskaniu odpowiednich
kandydatów do pracy,
ustalenia zakresu informacji do uzyskania od pracodawcy w czasie kontaktu,
z uwzględnieniem informacji potrzebnych doradcy zawodowemu, specjaliście do
spraw rozwoju zawodowego, liderowi klubu pracy lub przedstawicielom innych
komórek organizacyjnych powiatowego urzędu pracy.
Osobę, która przybyła na spotkanie w imieniu pracodawcy należy poinformować
o możliwości udzielenia przez powiatowy urząd pracy pomocy w pozyskaniu odpowiednich
kandydatów do pracy, o obowiązku pracodawcy zawiadomienia w formie pisemnej w ciągu
5 dni właściwy urząd pracy o zatrudnieniu osoby zarejestrowanej jako bezrobotna, ponadto
należy ustalić termin kolejnego kontaktu z pracodawcą. Po spotkaniu pośrednik uzupełnia
kartę pracodawcy o nowe informacje uzyskane w trakcie spotkania. O aktualnych ustaleniach
wynikających z kontaktu z pracodawcą należy poinformować doradcę zawodowego,
specjalistę do spraw rozwoju zawodowego, lidera klubu pracy lub przedstawiciela innych
komórek organizacyjnych powiatowego urzędu pracy. Ostatnią czynnością w ramach tego
postępowania jest przystąpienie do realizacji ustaleń wynikających z kontaktu z osobą
wskazaną przez pracodawcę.
6. Utrzymywanie kontaktu z pracodawcą
Ważne by już po podjęciu kontaktu z nowym pracodawcą ten kontakt ciągle
utrzymywać. Pośrednik przygotowuje listę pracodawców znajdujących się w rejestrze
pracodawców, z którymi w danym miesiącu planowany jest kontakt. Następnie zapoznaje się
z informacjami zawartymi w karcie pracodawcy i sprawdza realizację ustaleń wynikających
z ostatniego spotkania z pracodawcą. W celu podtrzymania relacji należy ponownie
22
skontaktować się z osobą wskazaną przez pracodawcę w celu ustalenia terminu kolejnego
kontaktu oraz aktualnych oczekiwań pracodawcy wobec powiatowego urzędu pracy oraz
odnotować w karcie wyniki ustaleń. Podobnie jak przy postępowaniu przy podejmowaniu
kontaktu z nowym pracodawcą pośrednik musi przygotować się do ustalonego
spotkania, biorąc pod uwagę:
ustalenia zakresu informacji do uzyskania od pracodawcy, z uwzględnieniem
informacji potrzebnych doradcy zawodowemu, specjaliście do spraw rozwoju
zawodowego, liderowi klubu pracy lub pracownikom innych komórek
organizacyjnych powiatowego urzędu pracy,
przygotowania informacji, zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy wobec
powiatowego urzędu pracy.
W celu aktualizacji informacji posiadanych przez pracodawcę: o możliwościach
udzielenia pomocy przez powiatowy urząd pracy w pozyskaniu odpowiednich kandydatów do
pracy, przypomnienia o obowiązkach pracodawcy, pozyskania aktualnych informacji
o pracodawcy dla potrzeb powiatowego urzędu pracy, poznania nowych oczekiwań
pracodawcy wobec powiatowego urzędu pracy, pośrednik kontaktuje się z osobą wskazaną
przez pracodawcę. Ponadto ustala się termin kolejnego kontaktu z pracodawcą. Po spotkaniu
pośrednik uzupełnia kartę pracodawcy o nowe informacje uzyskane w trakcie kolejnego
spotkania.
O aktualnych ustaleniach wynikających z kontaktu z pracodawcą należy poinformować
doradcę zawodowego, specjalistę do spraw rozwoju zawodowego, lidera klubu pracy lub
przedstawiciela innych komórek organizacyjnych powiatowego urzędu pracy.
Ostatnią czynnością w ramach tego postępowania jest przystąpienie do realizacji
ustaleń wynikających z kontaktu z osobą wskazaną przez pracodawcę. Można zauważyć, że
kilka ostatnich kroków podejmowanych w ramach tego standardu pośrednictwa pracy, jest
analogicznych do poprzedniego tj. podejmowanych w ramach postępowania przy
podejmowaniu kontaktu z nowym pracodawcą.
7. Podejmowanie kontaktu z bezrobotnym
Kolejna grupa standardów związana jest z czynnościami podejmowanymi przez
pośrednika w stosunku do bezrobotnego czy też poszukującego pracy. Postępowanie
23
rozpoczyna się od przyjęcia informacji o rejestracji bezrobotnego w powiatowym
urzędzie pracy oraz o terminie wyznaczonym na jego stawiennictwo, które powinno odbyć się
nie pózniej niż w okresie 7 dni od daty rejestracji w przypadku bezrobotnych z prawem do
zasiłku, i 30 dni w przypadku bezrobotnych bez prawa do zasiłku. Pośrednik zapoznaje się
z informacjami o bezrobotnym zawartymi w jego karcie rejestracyjnej oraz analizuje
oferty pracy, które są w dyspozycji powiatowego urzędu pracy. Na tej podstawie
dokonuje doboru dla bezrobotnego odpowiedniej oferty pracy.
W przypadku braku oferty pracy bezrobotnego należy poinformować o innej
możliwości pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy
zarobkowej, a także przedstawić propozycję odpowiedniego innego zatrudnienia.
8. Przedstawianie bezrobotnemu lub poszukującemu pracy propozycji
odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej
Postępowanie przy przedstawianiu bezrobotnemu lub poszukującemu pracy propozycji
odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej rozpoczyna się od wydania
skierowania do pracy oraz poinformowanie o prawach i obowiązkach osoby kierowanej,
z uwzględnieniem skutków odmowy przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub
innej pracy zarobkowej i niestawiennictwa w powiatowym urzędzie pracy we wskazanym
w skierowaniu do pracy terminie. W karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub
poszukującego pracy zamieszcza się informację o:
przyjęciu lub odmowie przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub
innej pracy zarobkowej,
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym
urzędzie pracy w wyznaczonym terminie,
terminie następnego stawiennictwa bezrobotnego lub poszukującego pracy
w powiatowym urzędzie pracy wskazanym w skierowaniu do pracy.
W przypadku zatrudnienia od pracodawcy odbiera się informację o zatrudnieniu osoby
kierowanej lub powierzeniu mu innej pracy zarobkowej oraz o ewentualnych przyczynach
niezatrudnienia. Jednocześnie odnotowuje się w karcie pracodawcy informację o sposobie
realizacji oferty pracy.
24
W przypadku odmowy przez pracodawcę zatrudnienia osoby kierowanej na miejscu pracy
współtworzonym ze środków publicznych, należy przekazać taką informację komórce
organizacyjnej odpowiedzialnej za współtworzenie miejsca pracy ze środków publicznych.
Odpowiednie zmiany wprowadza się ponadto w karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub
poszukującego pracy oraz informuje się odpowiednią komórką organizacyjną
odpowiedzialną za prowadzenie ewidencji i wypłatę świadczeń informacji o:
podjęciu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego lub
poszukującego pracy,
odmowie podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez bezrobotnego
lub poszukującego pracy,
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym
urzędzie pracy w wyznaczonym terminie, w celu poinformowania o podjęciu lub
przyczynach niepodjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
9. Przedstawianie bezrobotnemu lub poszukującemu pracy możliwości
pomocy wobec braku propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej
pracy zarobkowej
Nie zawsze urząd pracy dysponuje odpowiednimi ofertami pracy dla bezrobotnego.
Dlatego istotne jest by w takiej sytuacji uzyskać jak najwięcej informacji o aktualnej
sytuacji bezrobotnego lub poszukującego pracy i ustalić jakie są jego oczekiwania
pomocy udzielanej przez powiatowy urząd pracy. Takiemu bezrobotnemu należy
przedstawić informacje o sytuacji na lokalnym rynku pracy i o innych ofertach pracy
będących w dyspozycji powiatowego urzędu pracy. W przypadku zainteresowania
bezrobotnego lub poszukującego pracy inną ofertą pracy ma zastosowanie postępowanie przy
przedstawianiu bezrobotnemu lub poszukującemu pracy propozycji odpowiedniego
zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, o którym była mowa powyżej. Poza tym należy
przedstawić także inne możliwości poszukiwania pracy, w tym przez agencje
zatrudnienia, czy też zaproponowanie możliwości skorzystania z innych usług rynku pracy, ze
szczególnym uwzględnieniem pomocy oferowanej przez doradcę zawodowego. Po udzieleniu
takich informacji należy ustalić z bezrobotnym lub poszukującym pracy sposoby dalszego
postępowania w kontaktach z powiatowym urzędem pracy. Kolejnym krokiem w ramach
25
tego postępowania jest odnotowanie w karcie rejestracyjnej bezrobotnego lub
poszukującego pracy oraz przekazanie do komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za
prowadzenie ewidencji i wypłatę świadczeń informacji o:
niestawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego pracy w wyznaczonym
terminie,
ustalonym sposobie postępowania i terminie następnego stawiennictwa
bezrobotnego lub poszukującego pracy w powiatowym urzędzie pracy.
W przypadku kiedy zachodzi potrzeba objęcia bezrobotnego lub poszukującego pracy
pomocą, należy w zależności od potrzeb przekazać doradcy zawodowemu, liderowi klubu
pracy czy też do innym komórkom organizacyjnym powiatowego urzędu pracy odpowiednie
informacje.
Pośrednik pracy od komórki organizacyjnej odpowiedzialnej za prowadzenie ewidencji
i wypłatę świadczeń pozyskuje informacje o stawiennictwie bezrobotnego lub poszukującego
pracy i o ewentualnym objęciu pomocą oraz terminie jej zakończenia.
10. Utrzymywanie kontaktu z bezrobotnym lub poszukującym pracy
Co najmniej raz na 3 miesiące należy przeanalizować informacje zawarte w karcie
rejestracyjnej o ofertach pracy, usługach rynku pracy lub innych propozycjach
powiatowego urzędu pracy przedstawianych bezrobotnemu lub poszukującemu pracy.
W przypadku nieprzedstawienia bezrobotnemu oferty pracy lub innych propozycji w okresie
3 miesięcy, należy wyznaczyć mu w okresie 21 dni termin stawiennictwa w celu przedłożenia
propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub ustalenie możliwości udzielenia innej formy
pomocy przez powiatowy urząd pracy.
Pośrednik po zapoznaniu się z zawartymi w karcie rejestracyjnej informacjami o bezrobotnym
lub poszukującym pracy i dokonaniu analizy ofert pracy, będących w dyspozycji
powiatowego urzędu pracy dobiera dla bezrobotnego takie oferty pracy, które spełniają
kryterium odpowiedniej pracy.
26
W przypadku braku oferty pośrednik udziela informacji o możliwości udzielenia innej formy
pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia, z uwzględnieniem informacji z innych
komórek organizacyjnych powiatowego urzędu pracy o planowanych działaniach oraz
możliwości ich zastosowania wobec tej osoby. Ostatnim etapem postępowania jest spotkanie
się z bezrobotnym lub poszukującym pracy aby przedłożyć mu ofertę pracy lub przedstawić
możliwości innej formy pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia.
11. Istota wprowadzenia standardów pośrednictwa pracy
Przedstawione powyżej standardy pośrednictwa pracy realizowane przez
pośrednika pracy mają służyć oczekiwanej poprawie efektywności pracy urzędów pracy.
Standardy te mają stać się pewnymi mechanizmami, które zapewniają większą jakość
działania i większe zadowolenie klienta między innymi poprzez jednoznaczne wskazanie
niezbędnych wymagań i warunków związanych z oferowanymi usługami.
Standardy realizacji usług rynku pracy rozumiane są jako wzorzec, model usługi, które
odpowiadają ustalonym cechom jakości i ukierunkowane są na zaspokojenie stwierdzonych
lub przewidywanych potrzeb klientów.
Bez wątpienia wprowadzenie standardów usług urzędów pracy dotyczących
zarówno struktury organizacyjnej (odpowiedzialności), procedur (sposobów postępowania,
metod i technik), realizowanych procesów (działań umożliwiających zrealizowanie usługi),
jak i zasobów (ludzkich, sprzętowych, finansowych, lokalowych) należy uznać za
pozytywne. Zastosowanie standardów powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności
działań urzędów pracy, zadowolenia klientów z otrzymywanych usług oraz racjonalnego
wykorzystania środków.
Wprowadzane standardy umożliwią objęcie wszystkich klientów usługami realizowanymi
w ten sam sposób i na odpowiednim poziomie jakości, co przyczyni się do polepszenia relacji
pomiędzy klientami a urzędami pracy oraz poprawi wizerunek organów zatrudnienia.
Szczególnie jest to istotne w sytuacji zdecentralizowania służb zatrudnienia.
27
Dla poprawy efektywności pośrednictwa pracy ważne jest zbudowanie nowoczesnego
systemu informacyjnego obejmującego wszystkie funkcje i jednostki służb zatrudnienia,
zapewniającego przepływ, aktualność i wiarygodność danych oraz przygotowanie
zainteresowanych do korzystania z tego systemu.
VIII. Usługi pośrednictwa pracy na rynku europejskim  usługi
EURES
Jedną z podstawowych zasad, na której opiera się funkcjonowanie szeroko
rozumianej wspólnej polityki gospodarczej i społecznej Unii Europejskiej jest zasada
swobodnego przepływu osób (obok swobody przepływu dóbr, usług i kapitału). Zasada ta
gwarantuje swobodny dostęp do rynku pracy i polega na zniesieniu wszelkiej
dyskryminacji ze względu na narodowość w zakresie możliwości podejmowania pracy,
warunków zatrudnienia, wynagrodzeń i szkolenia zawodowego. Swobodny przepływ osób
odbywa się nie tylko na obszarze UE. Swoboda ta rozciąga się na wszystkie państwa
Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), czyli także na Norwegię, Islandię
i Lichtenstein.
Swoboda przepływu osób to najogólniej prawo do osiedlania się, pracy i korzystania
z zabezpieczenia społecznego.
1. Pojęcie EURES
EURES (EURopean Employment Services - Europejskie Służby Zatrudnienia) jest siecią
współpracy publicznych służb zatrudnienia i ich partnerów na rynku pracy, wspierającą
mobilność w dziedzinie zatrudnienia na poziomie międzynarodowym i transgranicznym,
w krajach Unii Europejskiej oraz Norwegii, Islandii i Szwajcarii. Sieć EURES została
powołana przez Komisję Europejską 22 pazdziernika 1993r. aby ułatwiać swobodny przepływ
pracowników na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego poprzez:
" międzynarodowe pośrednictwo pracy,
" informowanie o warunkach życia i pracy w krajach członkowskich oraz o sytuacji
na rynkach pracy tych krajów.
28
Sieć EURES nastawiona jest na informowanie, doradztwo i wspomaganie
poszukujących pracy z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którzy chcą pracować
w innym kraju członkowskim oraz pracodawców, którzy chcą rekrutować pracowników
z innych krajów członkowskich.
Do dyspozycji poszukujących pracy oraz pracodawców pozostają:
" baza ofert pracy pracodawców zainteresowanych rekrutacją pracowników
z zagranicy,
" baza CV poszukujących pracy zainteresowanych pracą za granicą
oraz wiele innych użytecznych informacji, znajdujących się na stronie internetowej EURES.
Wśród obecnie obowiązujących podstaw prawnych systemu EURES należy wymienić
także Statut EURES, wydany 4 kwietnia 2003 roku przez Dyrekcję Generalną ds.
Zatrudnienia i Spraw Społecznych.
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 roku, dało
Polakom możliwość korzystania z nowej usługi rynku pracy jaką jest pośrednictwo
międzynarodowe w ramach sieci EURES. Usługa ta, skierowana zarówno do pracowników
jak i pracodawców, ma na celu ułatwienie mobilności pracowniczej w krajach EOG.
Zgodnie z art. 37 ustawy Pzp Usługi EURES polegają w szczególności na:
udzielaniu bezrobotnym i poszukującym pracy pomocy w uzyskaniu odpowiedniego
zatrudnienia zgodnie z prawem swobodnego przepływu pracowników w Unii
Europejskiej;
udzielaniu pracodawcom pomocy w pozyskaniu pracowników o poszukiwanych
kwalifikacjach zawodowych;
inicjowaniu i organizowaniu kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy
z pracodawcami;
informowaniu o warunkach życia i pracy oraz sytuacji na rynkach pracy,
z uwzględnieniem występujących tam zawodów deficytowych i nadwyżkowych;
przeciwdziałaniu i zwalczaniu pojawiających się przeszkód w mobilności
w dziedzinie zatrudnienia;
informowaniu pracowników publicznych służb zatrudnienia oraz związków
zawodowych i organizacji pracodawców o usługach EURES;
inicjowaniu projektów o zasięgu międzynarodowym i zarządzaniu nimi.
29
Jak widać zadania EURES w znacznej mierze pokrywają się z typowymi zadaniami
pośrednictwa pracy. Można wręcz stwierdzić, że EURES realizuje zadania
międzynarodowego pośrednictwa pracy. Katalog zadań EURES określony w art. 37
w dużej mierze jest analogiczny do katalogu zadań pośrednictwa pracy z art. 36 ust. 1 ustawy
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy1.
Usługi EURES realizuje się zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej oraz krajowym
planem działania EURES, który uwzględnia zaakceptowane przez ministra wojewódzkie
plany działania EURES.
Podania o pracę i życiorysy bezrobotnych lub poszukujących pracy
zainteresowanych pracą w państwach UE/EOG przekazuje się za pośrednictwem
doradcy EURES do innych właściwych doradców EURES lub bezpośrednio do
zainteresowanych pracodawców z państw UE/EOG.
Oferty pracy pracodawców krajowych zainteresowanych rekrutacją bezrobotnych lub
poszukujących pracy z państw UE/EOG, będących obywatelami:
wszystkich państw UE/EOG, są rozpowszechniane za pomocą internetowej bazy ofert
pracy udostępnianej przez ministra;
państw UE/EOG, wskazanych przez pracodawców z kraju, są rozpowszechniane za
pomocą internetowej bazy ofert pracy udostępnianej przez ministra oraz za
pośrednictwem doradców EURES.
Powiatowy i wojewódzki urząd pracy prowadzi w formie elektronicznej rejestr
ofert pracy rozpowszechnianych w ramach sieci EURES. Rejestr ten zawiera informacje
dotyczące ofert pracy pracodawców z państw UE/EOG otrzymane od przedstawicieli sieci
1
Art. 36. 1. Pośrednictwo pracy polega w szczególności na:
1) udzielaniu pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom w pozyskaniu
pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach zawodowych;
2) pozyskiwaniu ofert pracy;
2a)( upowszechnianiu ofert pracy, w tym przez przekazywanie ofert pracy do internetowej bazy ofert pracy udostępnianej przez ministra
właściwego do spraw pracy;
3) udzielaniu pracodawcom informacji o kandydatach do pracy, w związku ze zgłoszoną ofertą pracy;
4) informowaniu bezrobotnych i poszukujących pracy oraz pracodawców o aktualnej sytuacji i przewidywanych zmianach na lokalnym
rynku pracy;
5) inicjowaniu i organizowaniu kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy z pracodawcami;
6) współdziałaniu powiatowych urzędów pracy w zakresie wymiany informacji o możliwościach uzyskania zatrudnienia i szkolenia na
terenie ich działania;
7) informowaniu bezrobotnych o przysługujących im prawach i obowiązkach.
30
EURES oraz pracodawców z kraju, zainteresowanych rekrutacją bezrobotnych ze
wskazanych przez tych pracodawców państw UE/EOG.
Powiatowy i wojewódzki urząd pracy jest zobowiązany do dokumentowania
realizowanych usług EURES w formie kwartalnych sprawozdań przekazywanych do
udostępnianej przez ministra elektronicznej bazy monitoringu usług EURES. Kwartalne
sprawozdania zawierają informacje dotyczące m.in.: liczby zatrudnionych doradców EURES
i asystentów EURES, udziału pracowników urzędu pracy w szkoleniach organizowanych
w ramach krajowego planu działania EURES, rodzaju i ilości świadczonych usług EURES.
2. Standard usług EURES
Podobnie jak w przypadku pośrednictwa pracy, także w przypadku usług
EURES czyli tzw. międzynarodowego pośrednictwa pracy obowiązują pewne standardy
określone Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 2 marca 2007 r.
w sprawie standardów rynku pracy. Standard usług EURES obejmuje postępowanie
przy:
informowaniu bezrobotnych lub poszukujących pracy o możliwościach
zatrudnienia, warunkach życia i pracy oraz sytuacji na rynkach pracy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz
Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
informowaniu pracodawców z kraju o możliwościach zatrudniania bezrobotnych
lub poszukujących pracy z państw UE/EOG;
prowadzeniu międzynarodowego pośrednictwa pracy dla pracodawcy z kraju,
zainteresowanego rekrutacją bezrobotnych lub poszukujących pracy będących
obywatelami państw UE/EOG, zainteresowanych podjęciem zatrudnienia na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
prowadzeniu międzynarodowego pośrednictwa pracy dla pracodawcy z państwa
UE/EOG, zainteresowanego rekrutacją bezrobotnych lub poszukujących pracy
będących obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej zainteresowanych podjęciem
zatrudnienia w państwach UE/EOG.
Ważna rola EURES to przeciwdziałanie i zwalczanie pojawiających się
przeszkód w mobilności w dziedzinie zatrudnienia. Bariery te mogą dotyczyć:
występowania tendencji dyskryminujących osoby nie będące Polakami w określonych
ofertach czy wręcz na lokalnych rynkach pracy, formułowania przez pracodawców
31
nieuzasadnionych wymagań, których osoba nie będąca Polakiem nie spełni, czy też obaw
mieszkańców Polski przed podejmowaniem pracy na terenie innego kraju UE. Zadaniem
pracowników sieci EURES i pozostałych pracowników publicznych służb zatrudnienia jest
prowadzenie aktywnych działań informacyjno-promocyjnych służących przełamywaniu tych
i podobnych barier.
Niezwykle ważną sprawą jest też docieranie z informacją o usługach EURES do związków
zawodowych i organizacji pracodawców i tą drogą upowszechnianie wiedzy o możliwości
skorzystania z profesjonalnego i bezpłatnego międzynarodowego pośrednictwa pracy.
IX. Podsumowanie
Zarówno w przypadku klasycznego pośrednictwa pracy jak i w przypadku usług
EURES standardy regulują dwie zasadnicze sprawy. Po pierwsze: określają minimum
zaplecza niezbędnego do realizacji usług. Dotyczy to wyposażenia materialnego typu
komputer, miejsce do pracy, bazy danych itd., ale także zaplecza intelektualnego w postaci
wyszkolonych w określony sposób pracowników. Po drugie: standardy definiują także całą
procedurę realizowania danej usługi, w jakiej kolejności różne kroki muszą być podjęte, jak
to ma mieć odzwierciedlenie w dokumentacji itd. W przypadku gdy są określone różne
obowiązkowe punkty proceduralne, można stosować jakąś wspólną miarę i realnie oceniać,
czy usługi są dobrze czy zle wykonywane.
Wdrożenie standardów usług świadczonych przez urzędy pracy, według modelowych
programów, a także doposażenie urzędów pracy w nowoczesne narzędzia pracy ma celu
zwiększenie liczby ofert pracy dla klientów instytucji rynku pracy. Dostosowanie do
wymaganych standardów powinno doprowadzić do bardziej zdecydowanego
podejmowania przez urzędy pracy inicjatyw służących aktywizacji zarówno
bezrobotnych we wczesnej fazie pozostawania bez pracy, jak i bezrobotnych należących
do grup w szczególnie niekorzystnej sytuacji na rynku pracy.
Priorytetami w zakresie pośrednictwa pracy oraz usług EURES powinny być: dobre stosunki
z wszystkimi zainteresowanymi stronami, odpowiednie i efektywne świadczenie usług na
konkurencyjnym rynku pracy, dążenie do jak najszybszego powrotu świadczeniobiorców do
zatrudnienia, wczesne identyfikowanie osób zagrożonych długotrwałym bezrobociem,
tworzenie programów działań dla bezrobotnych, sprostanie coraz trudniejszym warunkom
32
społecznym i ekonomicznym przy rosnących oczekiwaniach klientów oraz wprowadzenie
systemu zarządzania jakością.
Tym wszystkim celom mają właśnie służyć standardy usług pośrednictwa pracy
wprowadzone rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie standardów
usług rynku pracy. Działania w nim przewidziane mają odciążyć pośredników od działań
czysto biurokratycznych na rzecz działań o charakterze aktywizującym.
Kontrolę wdrażania i realizacji usług rynku pracy prowadzi wojewoda.
Do jego zadań należy sprawowanie nadzoru nad działalnością samorządu powiatu
i województwa, realizującego zadania przy pomocy powiatowego i wojewódzkiego urzędu
pracy m.in. w zakresie wdrażania i stosowania standardów usług rynku pracy. Sankcją za nie
wdrożenie lub niezastosowanie standardów usług rynku pracy w zakresie pośrednictwa pracy
jest kara pieniężna w wysokości do 10.000 zł.
33


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
standardy świadczenia usług medycznych w geriatrii
Świadczenie usług drogą elektroniczną
SAAS jako metoda świadczenia e usług
ustawa o swiadczeniu uslug droga elektroniczna
Dr hab R Grzeszczak konspekt zajęć swoboda swiadczenia uslug
Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną
REGULAMIN SWIADCZENIA USLUG TELEKOMUNIKACYJNYCH29 10
Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r o świadczeniu usług drogą elektroniczną
Ocena jakości świadczonych usług
Swoboda swiadczenia uslug 2009
Swoboda swiadczenia uslug 2009
Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną
Regulamin swiadczenia uslug
miejsce swiadczenia uslug
Regulamin swiadczenia uslug ubezpieczeniowych droga elektroniczna
Nowe podejście do usług
220 Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną
O świadczeniu usług drogą elektroniczną (USTAWA z dnia 18 lipca 2002 r)

więcej podobnych podstron