Miłość romantyczna.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Miłość
romantyczna.










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-08-17




Miłość romantyczna
to uczucie tragiczne. W wielu lekturach romantycznych oglądamy ją
wciąż taką samą: zakochany, młody, wrażliwy romantyk wyznaje swój
afekt wybrance. Ona jest mu przychylna. Poza uczuciem łączą ich
podobne poglądy i zainteresowania, podobne spojrzenie na świat i
poezję. Wszystko zatem byłoby dobrze, gdyby nie nieubłagana ręka
opatrzności. Najczęściej konwenanse świata, wola rodziców, nikły
stan majątkowy romantyka stają na przeszkodzie szczęściu. Rozstanie
jest tragiczne w skutkach - obłęd i cierpienie odrzuconego kochanka
prowadzi go do samobójstwa. Nie rozpatrujemy skutków tego czynu -
tak czy inaczej bohater przestanie istnieć dla świata jako prywatna
osoba, jest co najwyżej wyrazicielem sprawy społecznej. Z
motywem miłości romantycznej możemy się spotkać w niemal wszystkich
utworach literackich romantyzmu. Wynika to z faktu, że typowy
bohater romantyczny to nieszczęśliwy kochanek, a jego zawiedzione
uczucie staje się motorem do dalszych - twórczych działań. W życiu
codziennym także możemy zetknąć się z pojęciem romantyczna miłość -
wielka, uwznioślona, szalona, ale bardzo często jednostronna i
rozczarowująca, często dostarczająca niemiłych rozczarowań. Różne
modele miłości mogą zostać zaprezentowane na podstawie takich
utworów, jak: "Dziady część IV", "Konrad Wallenrod", "Kordian",
"Nie-Boska komedia" i wiele, wiele innych. Romantyczna
miłość jest jednym z kluczowych motywów romantycznych i występuje w
każdym większym dziele tego okresu; ma kilka bardzo
charakterystycznych cech, które są również typowe; Miłość ta jest
nieszczęśliwa i nie może być zrealizowana: w "Cierpieniach..." mamy
zakochanego Wertera, którego miłość zostaje odrzucona przez
przerażoną nadmiarem uczuć Lottę; podobnie odrzucona zostaje miłość
Gustawa w IV cz. "Dziadów", który wzorował się na Werterze; problem
realizacji miłości jest także "Konradzie Wallenrodzie", który
postanowił poświęcić swoje szczęście dla dobra ojczyzny; Co
częściowo już pokazałem, kolejną cechą uczucia jest czas jego
trwania i jego siła: średni czas działania romantycy określają na
wieczność, a siła jego jest tak wielka, że żywy kochanek może
porozumiewać się z umarłym (Ballady i romanse: "Romantyczność");
powoduje ona również wielkie wahania stany psychicznego, do tego
stopnia, że może prowadzić do zaburzeń zdrowego rozsądku i
podejmowania nieprzemyślanych i pochopnych decyzji (morderstwo
Hassana, które nie przyniosło żadnej ulgi, a tylko dodatkowe
cierpienie); Werter określa miłość romantyczną jako ideał
tegoż uczucia; jednak jej odrzucenie powoduje, że przeobraża się ona
w wielkie cierpienie, gdyż jest ona jedyną treścią życia bohatera;
Uczucie dla większości bohaterów stanowi pełnię człowieczeństwa (i
jest konieczne, aby dostać się do nieba - "Dziady" cz. II), jest
wielką siłą, mogąca jednakże niszczyć; dla Wertera jest ono
uczuciem-chorobą, od którego nie można się uwolnić, a kochankowie są
sobie przeznaczeni, i nie mogą temuż przeznaczeniu umknąć;
Mickiewicz ze swoim Gustawem wykreował na podstawie teorii
Platona obraz miłości, w którym to Bóg stworzył dwie połączone dusze
i wysyła je na ziemię, gdzie te próbują się odnaleść; siła ich
przyciąganie jest silniejsza nawet od śmierci, ale powodować może
również cierpienie; Słowacki uważa miłość (podobnie jak
późniejszy Mickiewicz) za jedynie wstęp do pełni życia, bo dopiero
po próbie samobójczej z powodu miłości rozpoczyna się jego prawdziwe
życie. A oto miłość romantyczna na podstawie kilku dzieł
twórców tej epoki: "Dziady część IV" - ujęta została w
formie trzech upływających godzin. Pierwsza z nich to tak zwana
"Godzina miłości". Uczucie to przestaje być faktem z życia ludzi,
staje się natomiast ogromną, samoistną siłą kierującą ludźmi, mogącą
ich doprowadzić do klęski lub do pełni szczęścia. Dwoje młodych
ludzi o podobnych poglądach i ideałach zakochuje się w sobie, jednak
różnice w pochodzeniu i stanie majątkowym nie pozwalają im na
pobranie się i kontynuowanie szczęśliwego życia dalej. Bardzo często
rodzice strony wyższego stanu żenią, bądź wydają za mąż swe dziecko,
nawet wbrew jego woli. Ostatnie spotkanie, rozstanie i rozpacz to
bardzo częste zjawisko w takich wypadkach. Jednak w tym utworze mamy
przedstawioną bardzo dogłębną analizę psychiki i odczuć
zawiedzionego kochanka a więc tego, co dzieje się w rozdartej duszy.
Konrad Wallenrod i Aldona, córka Kiejstuta. Ich miłość była
szczęśliwa i zaakceptowana przez otoczenie, dopóki nie nadeszło
zagrożenie "z zewnątrz". Wallenrod musiał poświęcić żonę i życie
rodzinne dla sprawy kraju - i w tym tkwił tragizm miłości obojga
bohaterów. Gustaw i Pasterka ("Dziady") - typowy schemat
miłości romantycznej. Ona nie może wyjść za niego za mąż, gdyż On
nie jest odpowiednią partią, zatem godzi się z wolą rodziny. On -
Gustaw - cierpi do granic obłąkania i usiłuje popełnić samobójstwo.
Jacek Soplica i Ewa Horeszkówna - Stolnik odmówił Jackowi
ręki Ewy i podał czarną polewkę, bo Soplica był zbyt niski stanem
dla magnackiej córki. Ewa kochała Jacka, była słaba i płochliwa -
zgodziła się z wolą ojca. W akcie zemsty Jacek zabił Stolnika i udał
się na bolesną tułaczkę. Kordian i Laura - po raz pierwszy
ciężar odpowiedzialności za nieszczęście spada nieco na samą
wybrankę - to Laura odepchnęła afekt młodszego od siebie Kordiana,
który w konsekwencji popełnił samobójstwo. Hrabia Henryk i
Maria - Maria kocha Henryka tak jak on ją i pobierają się. Tragedia
rozpoczyna się po ślubie. Miłość romantyczna przybiera tu postać
Dziewicy z piekła rodem, a Maria pozostaje uosobieniem zwykłej
ziemskiej żony. Tym razem ona, Maria, popada w obłęd i umiera. I
dopiero wówczas hrabia Henryk rozumie, że to żona była jego
prawdziwą miłością, straconą i nieszczęśliwą. Werter
(bohater "Cierpień młodego Wertera" Goethego) jest nadwrażliwy,
skłonny do refleksji nad sobą i światem, usiłujący oderwać się od
rzeczywistości poprzez kontemplację natury, odpoczynek, sztukę oraz
rozmyślania. Szczerze kocha czystą miłość (romantyczna). Wie, że
Lotta jest już zaręczona. Z miłością jest nierozerwalnie związane
cierpienie. Werter cicho sprzeciwia się panującym stosunkom
społecznym, nie może zaspokoić swoich pragnień, nie może spełnić
miłości. Decyduje się na odejście i samobójczą śmierć. Bohater nie
umiał znaleść sensu życia, ucieka od współczesności w świat marzeń i
wspomnień. W "Giaurze" Byron'a główny bohater pokochał
niewolnicę Hassana, Leilę. Ten zabił ją za niewierność. Bohater
zemścił się, zabił Hassana, wstąpił do klasztoru. Dręczą go wyrzuty
sumienia, jednak nie mógł postąpić inaczej i nie żałuje tego. Kochał
tylko jeden raz w życiu, nie może o Leili zapomnieć. Bohater jest
człowiekiem tajemniczym o nieprzeciętnej indywidualności, skłócony
ze światem i ze społeczeństwem, w którym przyszło mu żyć,
przeżywający nieszczęśliwą miłość, prowadząca do tragicznych
skutków. "Konrad Wallenrod" - to utwór, w którym bohater
cierpi również z tego powodu, że nie może być razem ze swą ukochaną
Aldoną, ale nie jest to spowodowane różnicą w pochodzeniu pomiędzy
dwojgiem kochanków. Przyczyną ich nieszczęśliwej miłości jest
sytuacja polityczna, w jakiej znalazła się ich ojczyzna, oraz jedyna
w swoim rodzaju możliwość zmiany tego stanu rzeczy. Konrad jest
bowiem mistrzem Zakonu Krzyżackiego, ze strony którego grozi Litwie
niebezpieczeństwo i jako jedyny ma możliwość doprowadzić ten zakon
do klęski, samemu jednak płacąc za to ceną najwyższą - własnym
życiem oraz szczęściem i miłością. Staje więc przed dylematem: życie
prywatne czy Ojczyzna. Wybiera jednak dobro Ojczyzny, czym pozbawia
się szczęścia rodzinnego, przynajmniej w życiu na ziemi.
Nieco inny model miłości został ukazany w powieści Juliusza
Słowackiego zatytułowanej "Kordian". Wprawdzie tytułowe bohater
również jest nieszczęśliwy z powodu miłości, jednak w jego przypadku
powodem przygnębienia nie jest ani różnica pochodzenia, ani też
konflikt pomiędzy dobrem Ojczyzny a dobrem prywatnym. W I akcie
poznajemy niezwykle wrażliwego i delikatnego młodzieńca - poetę. Jak
przystało na prawdziwego romantyka jest on zakochany w Laurze -
jednakże ona zachowuje się w stosunku do niego z pewnym dystansem,
czasami nawet lekceważąc go. Młodzieniec ten, nie potrafiący znaleść
sobie miejsca w otaczającym go świecie popełnia samobójstwo. Wkrótce
widzimy go w czasie podróży po Europie w czasie której przekonuje
się on, że miłość kobiet można kupić za drogie prezenty, natomiast
nie jest to nigdy miłość szczera. Tak więc również Kordian jest
bohaterem typowo romantycznie nieszczęśliwym, jednak jego cierpienia
są spowodowane zawodem doznanym ze strony kobiet, a nie sytuacją
polityczną bądź społeczną. Również u niego nieszczęśliwa miłość
staje się motorem dalszych działań na rzecz wolności kraju
ojczystego. "Nie-Boska komedia" - to również utwór
romantyczny, w którym spotykamy się z jeszcze innym spojrzeniem na
sprawę miłości. W życie rodzinne hrabiego Henryka wdziera się
poezja("Dziewica"), która doprowadza do rozbicia szczęśliwego dotąd
małżeństwa, jakie stanowią Maria i Mąż. Skutki tego są fatalne, gdyż
zaślepiony Mąż zaczyna unikać swej żony, która w krótkim czasie z
żałości umiera, pozostawiając hrabiemu Henrykowi małe dziecko -
Orcia. Po kilku latach bohater "Nie-Boskiej komedii" staje na czele
obozu rewolucjonistów, by wkrótce zginąć pod przeważającymi siłami
wroga. Tak więc również hrabia Henryk jest bohaterem typowo
romantycznym, którego motorem do działania staje się nieszczęśliwa
miłość, a to nowe działanie też jest podporządkowane jakimś
nadrzędnym celom (walka o zachowanie statusu społecznego).
Tak więc miłość jest kluczową sprawą dla romantyków i
odgrywa niebagatelną rolę w literaturze tej epoki;







Autor: Nieznany

Ocena : 6 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000