Błąd językowy


Błąd językowy
1
Błąd językowy
Błąd językowy - pojęcie z zakresu językoznawstwa
normatywnego oznaczające odstępstwo od skodyfikowanej
normy językowej.
Kodyfikacja normy obejmuje istnienie gramatyki
normatywnej, ortografii (zasad pisowni) i ortofonii (zasad
wymowy starannej). O błędności czy poprawności danej
formy można mówić tylko z punktu widzenia jakiejś normy.
Większość słowników ma charakter normatywny.
Przykłady błędów językowych
Dwa błędy w nazwie ulicy Gaudiego
Następujący przykład wyjaśnia zależność błędu od normy
językowej.
Gramatyka normatywna (standardowej, starannej, pisanej) polszczyzny literackiej ustala regułę, wzór deklinacji
zaimka wskazującego ten, ta, to; ci, te, podając paradygmat lub podaje, że odmienia się według deklinacji
przymiotnikowej twardotematowej i wylicza formy mianownika rodzaju męskiego (ten), mianownika rodzaju
nijakiego (to), biernika rodzaju żeńskiego (tę) jako odbiegające od tego wzorca. Regułę tę (właśnie ciągle jeszcze tę
a nie tą) da się objaśnić tylko z punktu widzenia pewnej tradycji językowej, odczucia użytkowników, jej "prawność"
uzasadnia duża liczba tekstów polszczyzny literackiej (sprzed okresu sformułowania reguły), gdzie taką a nie inną
formę odnajdujemy. Formy "wyjątkowe" są historycznie umotywowane, ale dla samej normy jest to obojętne.
Skądinąd wiadomo, że historycznie umotywowaną formą dopełniacza rodzaju męskiego byłaby forma togo. W
wyniku jednak procesu wyrównywania powstała forma tego (przez analogie do np. otwartego), tę też formę
rejestruje norma. Z punktu widzenia gramatyki nienormatywnej, opisowej w formie biernika rodzaju żeńskiego tą
nie ma nic szczególnego, jest ona wyrazem faktu, że proces wyrównywania deklinacji zaimka ten,... do deklinacji
przymiotnikowej jeszcze się nie zakończył. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że norma starannej
polszczyzny pisanej rejestruje stan sprzed zakończeniem tego procesu. Z punktu widzenia języka jako systemu
zmiana tę > tą jest przejawem tendencji do usuwania form wyjątkowych. O żywotności tego procesu świadczą też
nowsze rozwiązania normatywne, dopuszczające użycie tej formy w normie użytkowej (swobodnej, ustnej). Formę
tą zamiast tę spotyka się coraz częściej w tekstach pisanych, np. prasowych, co świadczyć może, że również norma
języka starannego, pisanego w niedalekiej przyszłości ulegnie zmianie (jak to już miało miejsce w przypadku tego
zaimka). Poza tym forma tą (np. z tą kobietą) jest formą narzędnika rodzaju żeńskiego, użycie formy tę w tej funkcji
jest błędem przesadnej poprawności (hiperpoprawności).
Przykładowe zdania:
1. Widziałem tę piękną kobietę. (Forma zgodna z normą polszczyzny wzorcowej, staranna)
2. Widziałem tą piekną kobietę. (Forma niezgodna z normą wzorcową, zgodna z normą użytkową, swobodna,
potoczna, coraz częściej też pisana)
3. Widziałem go z tą kobietą. (Forma zgodna z normą wzorcową i użytkową)
4. Widziałem go z tę kobietą. (Forma hiperpoprawna na gruncie normy wzorcowej, utworzona przez analogię
do tę w bierniku).
Przykładem często spotykanych błędów językowych w języku polskim (niezgodnych z normą polszczyzny starannej
i użytkowej) są wyrażenia: poszłem, wzięłem (przez analogia do poszłam, wzięłam, formy poprawne to poszedłem,
wziąłem), wziąść (przez analogię do słów typu: siąść, zamiast wziąć).
Błąd językowy
2
Klasyfikacja błędów językowych
Zgodnie ze starożytną jeszcze klasyfikacją opisaną przez Kwintyliana, błędy językowe dzielą się na barbaryzmy i
solecyzmy. Barbaryzm to użycie niepoprawnej formy wyrazu (np. wzięłem), solecyzm natomiast polega na
połączeniu poprawnych formalnie wyrazów w niepoprawną konstrukcję składniową (np. używam długopis).
" Błędy gramatyczne
" Błędy fleksyjne:
" wybór niewłaściwej postaci wyrazu,
" wybór niewłaściwego wzorca odmiany,
" wybór niewłaściwej postaci tematu fleksyjnego,
" wybór niewłaściwej końcówki fleksyjnej,
" nieodmienienie wyrazu, posiadającego swój wzorzec deklinacyjny,
" odmienienie wyrazu, któremu nie można przypisać wzorca odmiany.
" Błędy składniowe:
" w zakresie związku zgody,
" w zakresie związku rządu,
" w używaniu przyimków,
" w zakresie używania wyrażeń przyimkowych,
" niepoprawne skróty składniowe,
" niepoprawne konstrukcje z imiesłowowym równoważnikiem zdania,
" konstrukcje niepoprawne pod względem szyku,
" zbędne zapożyczenia składniowe.
" Błędy leksykalne
" Błędy słownikowe (wyrazowe):
" neosemantyzacja; używanie wyrazów w niewłaściwym znaczeniu,
" mylenie znaczeń wyrazów podobnych brzmieniowo lub morfologicznie i ich niepoprawne wymienne
stosowanie,
" posługiwanie się pleonazmami,
" nadużywanie wyrazów modnych.
" Błędy frazeologiczne:
" zmiana formy frazeologizmów wskutek wymiany, redukcji lub uzupełnienia składu związku,
" zmiana formy frazeologizmu wskutek zmiany postaci gramatycznej jednego ze składników,
" zmiana znaczenia frazeologizmu,
" użycie frazeologizmu w niewłaściwym kontekście, powodującym odżycie znaczenia dosłownego.
" Błędy słowotwórcze:
" używanie formacji zbudowanej niezgodnie z polskimi modelami słowotwórczymi,
" zastosowanie niewłaściwego formantu,
" wybór niewłaściwej podstawy słowotwórczej.
" Błędy fonetyczne
" Niepoprawna wymowa:
" pojedynczych głosek,
" grup głoskowych.
" Literowe odczytywanie wyrazów:
" Redukcja głosek i grup głoskowych,
" Niepoprawne akcentowanie wyrazów i form wyrazowych.
" Stylistyczne (użycia)
Błąd językowy
3
" Niewłaściwy dobór środków językowych w określonej wypowiedzi, niedostosowanie ich do jej funkcji:
" używanie elementów oficjalnych w wypowiedziach potocznych,
" używanie elementów potocznych o charakterze publicznym,
" stylizacja językowa nie mająca uzasadnienia w treści i charakterze stylowym wypowiedzi.
" naruszenie zasad jasności, prostoty i zwięzłości stylu:
" Błędy zewnętrznojęzykowe (zapisu)
" Błędy ortograficzne:
" używanie niewłaściwych liter i połączeń literowych w zapisie,
" niewłaściwa pisownia łączna lub rozdzielna; także niewłaściwe użycie dywizu,
" niewłaściwe używanie wielkich i małych liter na początku wyrazów.
" Błędy interpunkcyjne:
" brak właściwego znaku interpunkcyjnego (zwłaszcza przecinka),
" zbędne użycie znaku interpunkcyjnego,
" użycie niewłaściwego znaku interpunkcyjnego.
Zobacz też
" przejęzyczenie,
" innowacja językowa,
" norma językowa,
" hiperpoprawność,
" kultura języka.
yródła i autorzy artykułu
4
yródła i autorzy artykułu
Błąd językowy yródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=23788860 Autorzy: Autokrata, Awersowy, Beno, Bukaj, Chepry, Faramir, Galari, Gdarin, Gleb kapustin, Googl, Gregul,
Grubel, Grzegorz Wysocki, Ilmatar, Jadwiga, Jantoś, Kauczuk, Kicior99, Kocio, Lord Ag.Ent, Mezo93, Micgryga, Mohylek, Potato, Qerez, Rozek19, Sciencedigger, Selena von Eichendorf,
Siałababamak, SkyMaja, 16 anonimowych edycji
yródła, licencje i autorzy grafik
Plik:Ulica Gaudiego - blad jezykowy.jpg yródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Ulica_Gaudiego_-_blad_jezykowy.jpg Licencja: Creative Commons Attribution-Sharealike 2.5
Autorzy: Original uploader was Mohylek at pl.wikipedia
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Językoznawstwo ogólne generatywizm 2
Językoznawstwo ogólne
bład co do tożsamości osoby nypturienta
Crocker Zbyt szybkie wycofanie oddziałów z Iraku to błąd (24 01 2009)
nd piloci mogli byc wprowadzeni w blad
Jak o pieniądzach myślą bogaci i dlaczego biedni robią błąd, myśląc inaczej
Uniwersalia językowe Grzegorczykowa
Językoznawstwo ogólne wykład semantyka
MANIPULACJE JĘZYKOWE EWOLUCJONISTÓW

więcej podobnych podstron