initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Kurs botaniki














ŻYCIE TOCZY SIĘ DALEJ...






Tempo i kierunki przebiegu ewolucji roślin są nierozerwalnie związane ze zmianami geologicznymi i klimatycznymi ówczesnej Ziemi. Początkowo, nieprzychylny wegetacji, suchy, pustynny klimat końca syluru (415 min lat temu) wymuszał na prymitywnych roślinach pozostawanie na terenach stale zalewanych wodą. Jednocześnie 'promował' wszelkie sposoby unikania skutków suszy. Efektem tych zmagań było pojawienie się w dewonie (400 min lat temu) i dalszy bujny rozwój roślin naczyniowych. Jednak ich tkanka przewodząca nie była jeszcze wystarczająco sprawna, nie mogły więc osiągać zbyt dużych rozmiarów. Nie mogły także wykształcić liści o dużych powierzchniach, narażonych na zbyt silne parowanie. Ich rozmnażanie się było ciągle uzależnione od wody, dlatego u wszystkich żyjących wówczas, dominujących grup roślin zaznaczyła się tendencja do ochrony gametofitów i młodych sporofitów w specjalnych osłonach.
Nie bez znaczenia było także osiągnięcie stanu, w którym młody sporofit mógł przerwać na pewien czas swój

rozwój i pozostać w osłonach, co dawało mu szansę przetrwania ewentualnych niekorzystnych zmian w środowisku. Doprowadziło to do powstania prymitywnych roślin nasiennych. Po gwałtownych ruchach tektonicznych w dewonie (nie poradziły sobie z nimi pierwotne ryniofity, zosterofilofity i trymerofity) nadszedł czas wilgotnego i bagiennego karbonu (345 min lat temu). W tym właśnie czasie na lądach panowali potomkowie wymarłych grup: wielkie widłakowe i skrzypowe, a także nieco mniej okazałe paprociowe. Rozwijały się w dalszym ciągu rośliny nasienne. Wielkie i gwałtowne zmiany klimatyczne i geologiczne w permie (270 min lat temu) spowodowały wyginięcie olbrzymiej części paleozoicznych gatunków. Powstawały nowe łańcuchy górskie, klimat uległ drastycznemu ochłodzeniu. Z Antarktydy zeszły lodowce, które pokryły większą część półkuli południowej. Wskutek obniżenia się temperatury wody wymarło też wiele gatunków glonów i zwierząt morskich (dziwne, że po czymś takim życie w ogóle nie musiało powstawać od nowa...). Pozostały te organizmy, które najlepiej poradziły sobie z przeciwnościami natury. W nowo rozpoczynającej się erze mezozoicznej przewagę osiągnęły, pozbawione konkurencji wielkich paprotników, rośliny nagonasienne.