Stropy - podstawowe informacje
Podstawową funkcją stropu jest przeniesienie obciążenia na ściany, a za ich pośrednictwem 
na fundamenty budynku. Stropy usztywniają też ściany budynku, oddzielają od siebie
kondygnacje, pełnią funkcje przegród akustycznych i cieplnych między piętrami. W razie
pożaru strop powinien zapobiegać rozprzestrzenianiu się ognia na sąsiednie kondygnacje.
Izolacja cieplna stropu jest ważna w przypadku stropów nad piwnicami i poddaszami
użytkowymi. Natomiast izolacja dz
więkowa ma znaczenie przede wszystkim w przypadku
stropów oddzielających od siebie pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi.
Obciążenie stropu składa się z:
- obciążenia stałego, w skład którego wchodzą: ciężar konstrukcji stropu, warstw izolacyjnych
i podłogowych, czasami ciężar więz
by dachowej  w przypadku, gdy obciąża ona strop nad
najwyższą kondygnacją
- obciążenia zmiennego, w skład którego wchodzą: obciążenie użytkowe (ludzie i sprzęty)
oraz ciężar ścianek działowych stojących na stropie.
Wartość obciążenia użytkowego jest określona w normach budowlanych w zależności od
przeznaczenia pomieszczenia (pokój, hall, biuro, schody itp.)
Stropy żelbetowe
Stropy gęstożebrowe to takie, w których elementami nośnymi (przenoszącymi obciążenie) są
belki (żebra) o rozstawie osiowym nie przekraczającym 90 cm (stąd nazwa tych stropów 
gęstożebrowe).
Zwykle rozstaw wynosi od 40 do 60 cm. Żebra układa się najczęściej w kierunku mniejszej
rozpiętości stropu, opierając je na ścianach budynku i podciągach. Elementy wypełniające
stropu mogą być sztywne i trwałe (pustaki ceramiczne, pustaki z keramzytu, pustaki
żwirobetonowe, z betonu lekkiego, gipsowe, ze styropianu) lub nietrwałe i niesztywne
(skrzynki z drewna lub tworzyw sztucznych). Górną część stropu gęstożebrowego stanowi
płyta betonowa wylewana na budowie (tak zwany nadbeton), który zabezpiecza elementy
wypełniające przed uszkodzeniami i stanowi podkład pod podłogę. Spotyka się też stropy
gęstożebrowe bez wypełnienia  wylewane na budowie w odpowiednich deskowaniach lub
formach.
Ze względu na sposób wykonania stropy gęstożebrowe dzielimy na:
- monolityczne, betonowane w całości (łącznie z żebrami) na budowie
- monolityczno  prefabrykowane, żebra są prefabrykowane, a na budowie wylewa się tylko
nadbeton
Zależnie od typu stropu prefabrykowane żebra mają postać:
- belek żelbetowych
- kratownicowych belek stalowych zabetonowanych w stopkach betonowych
- belek ceramiczno  betonowych (betonowych belek umieszczonych w kształtkach
ceramicznych)
1
Dla stropów gęstożebrowych o dużej rozpiętości, których ugięcia mogą być znaczne, istnieje
niebezpieczeństwo tak zwanego  klawiszowania , polegającego na  wydzielaniu się żeber
ze stropu, co objawia się najczęściej widocznymi na powierzchni sufitu zarysowaniami
wzdłuż połączeń żeber z pustakami. Zarysowania takie z punktu widzenia bezpieczeństwa są
niegroz
ne, ale brzydko wyglądają. Aby temu zapobiec, dla stropów o większych
rozpiętościach stosuje się poprzeczne żebra rozdzielcze. Pod ściankami działowymi stojącymi
równolegle do belek stropowych stosuje się żebra wzmocnione. Można je wykonać przez
ułożenie obok siebie dwóch belek prefabrykowanych lub przez rozsunięcie belek, ułożenie
między nimi dodatkowego zbrojenia i zabetonowaniu, dzięki czemu otrzymuje się w tym
miejscu dodatkową belkę żelbetową.
Strop Ackermana jest to strop gęstożebrowy monolityczny z wypełnieniem z pustaków
ceramicznych. Żebra mają rozstaw osiowy 31 cm. Wysokość pustaków zależy od rozpiętości
stropu (im większa rozpiętość i obciążenie stropu, tym wyższe pustaki) i wynosi 15, 18, 20
lub 22 cm. Żebra betonuje się na budowie łącznie z górną płytą o grubości 13 cm.
Stropy typu DZ są to stropy gęstożebrowe monolityczno  prefabrykowane. Prefabrykowane
belki są żelbetowe, wypełnienie stanowią pustaki betonowe o wysokości 20; 24,3; 31,5 cm,
górna płyta betonowa jest powiązana z belkami strzemionami (co zapewnia większą
sztywność). Belki mają rozstaw osiowy 60 cm. Pustaki produkowane są w kilku odmianach,
dostosowanych do obciążenia stropu. Najbardziej rozpowszechniony w budownictwie
mieszkaniowym jest strop DZ-3, o wysokości pustaka 20 cm.
Stropy typu Teriva są to stropy monolityczno  prefabrykowane. Prefabrykowane żebra
mają postać belek kratownicowych o pasach dolnych zabetonowanych w stopkach
betonowych. Belki mają rozpiętości modularne od 2,4 do 7,8 m ze skokiem co 30 cm i masę
od 29,3 do 111,4 kg (dla dolnej i górnej granicy rozpiętości stropu).
Chociaż strop Teriva powstał w latach osiemdziesiątych, to z powodzeniem stosowany jest
obecnie.
Produkowany jest w kilku odmianach: I, I-bis, II, III, Nova, ale na potrzeby budownictwa
mieszkaniowego stosuje siÄ™ tylko trzy odmiany:
- odmiana I: wysokość konstrukcyjna stropu wynosi 24 cm (nadbeton 3 cm), obciążenie
użytkowe wynosi maks. 1,5 kN/m²
- odmiana I-bis: wysokość konstrukcyjna stropu 26,5 cm (nabeton 3 cm), obciążenie
użytkowe wynosi maks. 1,5 kN/m²
- odmiana II: wysokość konstrukcyjna stropu wynosi 34 cm (nadbeton 4 cm), obciążenie
użytkowe wynosi maks. 3 kN/m²
Stropy typu Fert są to stropy monolityczno  prefabrykowane. Prefabrykowane żebra mają
postać kratownicowych belek zabetonowanych w kształtkach ceramicznych. Belki mają
rozpiętości modularne od 2,7 do 7,2 m, ze skokiem co 30 cm.
Elementy składowe stropu Fert (Ceram) można podzielić następująco:
- pustaki: typ A i B (zależnie od kształtu) , rodzaje 40,45, 50, 60 (w zależności od szerokości
2
w centymetrach), odmiany 16; 17; 17,5; 18; 20; 21; 22 i 23 (w zależności od wysokości
pustaków w centymetrach)
- belki stropowe: produkowane w różnych odmianach w zależności od modularnych
rozpiętości stropu. Masa belek wynosi od 33  103 kg.
Pustaki Fert mogą przenosić obciążenia statyczne do 4 kN.
Zalety stropów gęstożebrowych:
- łatwy transport i składowanie
- łatwy montaż, nie wymagający używania ciężkiego specjalistycznego sprzętu.
Wady stropów gęstożebrowych:
- ograniczenie dopuszczalnego obciążenia do określonej wartości (zależnej od typu stropu)
- możliwość  klawiszowania
Składowanie elementów
Pustaki układa się w stosach w taki sposób, aby ich podstawy przylegały do siebie, a otwory
były skierowane pionowo. Przy możliwości spadku temperatury poniżej zera pustaki trzeba
zabezpieczyć przed opadami atmosferycznymi. Prefabrykowane belki stropowe muszą leżeć
na równym podłożu. Najniższa warstwa leży na dwóch podkładkach (belki o rozpiętości
powyżej 6 m  na trzech podkładkach) ułożonych poziomo, w odległości jednej piątej
długości od końca belki, następne warstwy  na przekładkach umieszczonych nad
podkładkami. Liczba warstw belek w jednym stosie nie powinna przekraczać pięciu.
Stropy gęstożebrowe przeznaczone są do montażu ręcznego (masa prefabrykowanej belki o
dł. 6 m wynosi 80  90 kg, masa pustaka 11  18 kg). W przypadku stropów z żebrami
monolitycznymi konieczne jest częściowe deskowanie.
Stropy płytowo  żebrowe
Stropy płytowo  żebrowe mogą być wylewane na budowie (monolityczne) lub częściowo
prefabrykowane. W domach jednorodzinnych wolno stojących najczęściej wylewa się je na
budowie. W przypadku osiedla domków (np. w zabudowie szeregowej) może okazać się
opłacalna prefabrykacja niektórych elementów.
Strop płytowo  żebrowy składa się z płyty żelbetowej, belek głównych (podciągów) i belek
drugorzędnych (żeber). Żebra są to belki o stosunkowo niewielkich rozmiarach, na których
bezpośrednio opiera się płyta stropu. Żebra opierają sie na ścianach i podciągach. Podciągi
opierają sie na słupach (układ szkieletowy) lub na ścianach i słupach (układ mieszany). Jeżeli
rozstaw ścian budynku nie przekracza 6  8 m, podciągi nie są potrzebne i żebra opiera się od
razu na ścianach (mają one wówczas najczęściej większą wysokość).
Możliwe są różne układy żeber i podciągów. Jeżeli żebra biegną równolegle do ścian
podłużnych, uniemożliwiają rozproszenie światła na suficie i jego prawidłowe oświetlenie.
Podciągi są ułożone wówczas prostopadle do ścian podłużnych i opierają się na filarach
międzyokiennych. Taki układ projektuje się w pomieszczeniach nie wymagających dużej
3
ilości światła dziennego (warsztatach, magazynach) albo przy bardzo dużych otworach
okiennych.
Zalety stropów płytowo  żebrowych wylewanych:
- możliwość przenoszenia obciążeń (statycznych i dynamicznych)
- duża sztywność
- odporność na działanie ognia
Wady stropów płytowo  żebrowych wylewanych:
- duża pracochłonność wykonania (deskowanie, zbrojenie)
- sezonowość prac
- długi cykl wykonawczy
- widoczne są żebra i podciągi stropu, co niezbyt ładnie wygląda
Zalety stropów płytowo  żebrowych prefabrykowanych:
- o wiele mniejsza niż w przypadku stropów monolitycznych pracochłonność (ograniczenie
ilości deskowań, rusztowań itp.)
- zapewnienie lepszej jakości wykonania elementów
- znaczne przyspieszenie prac budowlanych
- mniejszy koszt
Wady stropów płytowo  żebrowych prefabrykowanych:
- mniejsza sztywność stropu
- konieczność użycia specjalistycznego sprzętu do transportu i montażu elementów
prefabrykowanych
Lekkie stropy płytowo  żebrowe z wypełnieniem ze styropianu
Są to lekkie stropy o niewielkich (12x6,5 cm lub 12x22,5 cm), gęsto rozstawionych (ok. 60
cm) żebrach. Żelbetowe żebra wylewa się w deskowaniu traconym z pustaków
styropianowych, które tworzą wypełnienie stropu, stanowią dodatkową izolację akustyczną, a
w stropach nad piwnicami i garażami także izolację cieplną.
Zalety lekkich stropów płytowo  żebrowych:
- możliwość szybkiego montażu bez konieczności używania dz
wigu
- lekkość
- niewielka grubość
Wady lekkich stropów płytowo  żebrowych:
- ograniczenie obciążeÅ„ użytkowych (do 1,5 kN/m²)
- ograniczenie rozpiętości (do ok. 6 m)
Stropy płytowe
Płyty krzyżowo  zbrojone i wielokierunkowo  zbrojone monolityczne są to płyty o
4
zbliżonych wymiarach w obu kierunkach (stosunek długości do szerokości jest mniejszy od
2), które zbroi się i wylewa na budowie. W odróżnieniu od płyt jednokierunkowo 
zbrojonych opierają się na czterech lub trzech krawędziach. Podporami płyt mogą być ściany
lub belki.
Płyty wielokierunkowe zbrojone mogą mieć różne kształty. Oprócz płyt prostokątnych
wykonuje się płyty trójkątne, trapezowe, koliste.
Płyty kanałowe niesprężone są to prefabrykowane płyty z otworami (kanałami) biegnącymi
wzdłuż przekroju. Dzięki otworom zmniejsza się zużycie materiału i obniża się ciężar płyt.
Grubość płyt wynosi 24 cm, średnica otworu  19,4 cm. Szerokość płyty jest dostosowana do
wymiarów modularnych 90, 120 i 150 cm. Płyty opiera się na ścianach lub na belkach, a ich
styki (zamki) wypełnia się warstwą cementową.
Maksymalna rozpiętość płyty wynosi 6 m. Przy większych rozpiętościach (nie większych niż
12 m) konieczne jest stosowanie płyt kanałowych sprężonych.
Zalety płyt kanałowych niesprężonych:
- szybki montaż stropu,
- możliwość obciążenia od razu po zakończeniu montażu,
- gładka powierzchnia sufitu.
Wady płyt kanałowych niesprężonych:
- konieczność używania podczas montażu ciężkiego, specjalistycznego sprzętu (płyta o
rozpiętości 6m waży od 1800 do 2600 kg),
- możliwość powstania zarysowań tynku na suficie w miejscach połączeń płyt.
Płyty wielokanałowe sprężone SP są to płyty kanałowe, w których zwykłe zbrojenie
zastąpione zostało sprężonymi linami. Stosuje się je przy większych rozpiętościach (6 - 12m)
stropu, przy których płyty kanałowe niesprężone są niewystarczające. Płyty opiera się na
ścianach lub na belkach. Styki podłużne płyt zbroi się i wypełnia betonem.
Zalety płyt SP:
- możliwość przenoszenia dużych obciążeń,
- duża rozpiętość,
- możliwość wykonywania na budowie wycięć na przeprowadzenie instalacji pionowych
Stropy typu Filigran są to stropy płytowe monolityczno  prefabrykowane.
Składają się z prefabrykowanych płyt żelbetowych o grubości od 5 do 7 cm oraz warstwy
betonu wylewanego na budowie, o grubości zależnej od rozpiętości i obciążenia stropu. W
prefabrykowanej płycie zabetonowane jest zbrojenie stropu oraz stalowe belki kratownicowe,
które stanowią dodatkowe usztywnienie. Płyta prefabrykowana stanowi deskowanie dla
warstwy betonu wylewanego, która może być zbrojona lub nie, zależnie od potrzeb. Styki płyt
prefabrykowanych zbroi się na budowie siatkami, aby uniknąć zjawiska  klawiszowania
stropu.
Płyty mają rozpiętość do 12 m i dowolne kształty (trójkątne, trapezowe, półkoliste).
Zalety stropów typu Filigran:
- dowolne obciążenie,
5
- możliwość zaprojektowania dowolnego kształtu,
- możliwość zaprojektowania dowolnej rozpiętości (do 12 m),
- łatwy montaż (potrzebne tylko podpory montażowe),
- możliwość zatapiania instalacji w warstwie betonu wylewanego,
- gładka powierzchnia sufitu (nie wymaga tynkowania).
Wady stropów typu Filigran:
- konieczność stosowania ciężkiego sprzętu przy montażu,
- wysoki koszt.
6