PRZEKAZ 113
SERAFICZNI OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA




PRZEKAZ 113
SERAFICZNI
OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA

Po przedstawieniu opowieści o Usługujących
Duchach Czasu i Zastępach Posłańców Przestrzeni, przechodzimy
teraz do rozważania aniołów stróżów, serafinów
służących tym indywidualnym śmiertelnikom, dla których
wyniesienia i doskonalenia został stworzony cały ten
rozbudowany porządek życia wiecznego w duchowym rozwoju. Na
Urantii, w minionych epokach, ci opiekunowie przeznaczenia byli
właściwie jedyną znaną grupą aniołów. Serafini planetarni
są faktycznie duchami posługującymi, wysłanymi do służenia
tym, którzy mają przeżyć śmierć. Ci asystujący serafini
zawsze działają, jako pomocnicy duchowi śmiertelnego
człowieka, we wszystkich wielkich wydarzeniach przeszłości i
teraźniejszości. W wielu objawieniach "słowo mówili
aniołowie"; wiele niebiańskich zarządzeń zostało
"otrzymane za pośrednictwem aniołów".

Serafini są klasycznymi aniołami z nieba; są
posługującymi duchami, które żyją obok was i wiele dla was
robią. Służą na Urantii od najwcześniejszych czasów
istnienia inteligencji ludzkiej.

1. ANIOŁY STRÓŻE

Nauczanie o aniołach stróżach nie jest
mitem, pewne grupy istot ludzkich naprawdę mają osobistych
aniołów. Jezus wiedział o tym, gdy mówił do dzieci
królestwa niebiańskiego: "Strzeżcie się, żebyście nie
gardzili żadnym z tych małych, albowiem powiadam wam:
aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca
mego".

Na początku serafini byli przydzielani tylko
do poszczególnych ras ludzkich Urantii. Jednak od czasu
obdarzenia dokonanego przez Michała, są oni przydzielani w
zależności od ludzkiej inteligencji, duchowości i
przeznaczenia. Intelektualnie, ludzkość dzieli się na trzy
klasy:

1. Umysłowo podnormalni
ci, którzy nie
mają normalnej siły woli, ci, którzy nie podejmują
przeciętnych decyzji. Klasa ta obejmuje te osoby, które nie
mogą zrozumieć Boga; nie mają możliwości inteligentnego
czczenia Bóstwa. Istoty podnormalne z Urantii mają swój korpus
serafinów, jedną kompanię z jednym batalionem cherubinów,
przydzieloną im do służenia i świadczenia, że
sprawiedliwość i miłosierdzie rozpościera się na te istoty,
w ich wysiłkach życiowych na tej sferze.

2. Przeciętny, normalny typ ludzkiego umysłu.
Z punktu widzenia służby seraficznej, większość mężczyzn i
kobiet zgrupowana jest w siedmiu klasach, zgodnie z ich statusem
w zdobywaniu okręgów postępu ludzkiego i rozwoju duchowego.

3. Umysłowo nadnormalni
podejmujący
wielkie decyzje i posiadający niewątpliwy potencjał dokonań
duchowych, mężczyźni i kobiety, którzy mają większy czy
mniejszy kontakt z zamieszkującymi ich Dostrajaczami;
członkowie różnorodnych rezerwowych korpusów przeznaczenia.
Nie ma znaczenia, w jakim okręgu znajduje się człowiek, jeśli
taka jednostka zostaje zarejestrowana w którymkolwiek z wielu
rezerwowych korpusów przeznaczenia, dokładnie wtedy i tam
przydzielany jest jej osobisty serafin i od tego czasu, do
skończenia ziemskiego życia, śmiertelnikowi takiemu stale
służy i opiekuje się nim nieustannie anioł stróż. Również
wtedy, kiedy dowolna istota ludzka czyni tę najwyższą
decyzję, kiedy następują prawdziwe zaręczyny z Dostrajaczem,
natychmiast zostaje przydzielany takiej duszy osobisty opiekun.

W wypadku służby dla tak zwanych istot
normalnych, seraficznych przydziałów dokonuje się zgodnie z
ludzkim osiąganiem okręgów intelektualizmu i duchowości.
Zaczynacie, gdy wasz umysł zlokalizowany jest w siódmym okręgu
i idziecie do wewnątrz, dążąc do zrozumienia siebie,
przezwyciężenia siebie i opanowania siebie; posuwacie się
okręg za okręgiem, aż dotrzecie do pierwszego albo
wewnętrznego okręgu względnego kontaktu i komunii z
zamieszkującym was Dostrajaczem (jeśli naturalna śmierć nie
zakończy waszej działalności i nie przeniesie waszych
wysiłków do światów-mieszkań).

W początkowym albo siódmym okręgu, istoty
ludzkie mają jednego anioła stróża, wraz z kompanią
asystujących mu cherubinów, przydzielonego do nadzoru i opieki
nad tysiącem śmiertelników. W szóstym okręgu para
seraficzna, z kompanią cherubinów, przydzielona jest do
kierowania wznoszącymi się śmiertelnikami, w grupach po
pięćset osób. Kiedy osiągnie się okrąg piąty, istoty
ludzkie zgrupowane zostają w kompaniach, mniej więcej po sto
osób, pod nadzorem pary serafinów opiekunów, działających
wraz z grupą cherubinów. Po dotarciu do czwartego okręgu,
istoty śmiertelne zbiera się w grupach po dziesięć i znowu
nadzór nad nimi oddany jest parze serafinów, którym pomaga
kompania cherubinów.

Kiedy śmiertelny umysł przełamie
bezwładność zwierzęcego dziedzictwa i osiągnie trzeci okręg
intelektualizmu ludzkiego oraz nabytej duchowości, osobisty
anioł (w rzeczywistości dwóch) będzie odtąd całkowicie i
wyłącznie poświęcał się temu, wznoszącemu się
śmiertelnikowi. I w ten sposób owe dusze ludzkie, w dodatku do
zawsze obecnych i coraz bardziej sprawnych, zamieszkujących je
Dostrajaczy Myśli, otrzymują nie dzieloną z nikim asystę
osobistych opiekunów przeznaczenia, dla wszystkich swoich
wysiłków ukończenia trzeciego okręgu, przejścia drugiego i
dotarcia do pierwszego.

2. OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA

Serafini nie są uznawani za opiekunów
przeznaczenia tak długo, aż dostaną przydział duszy ludzkiej,
która dokonała jednego lub więcej z trzech osiągnięć:
powzięła najwyższą decyzję, aby stać się podobną Bogu,
weszła w trzeci okrąg, albo została powołana do jednego z
rezerwowych korpusów przeznaczenia.

W ewolucji gatunku, opiekun przeznaczenia
przydzielany zostaje tej istocie, która pierwsza osiągnie
okrąg do opanowania. Na Urantii pierwszym śmiertelnikiem,
który dostał osobistego opiekuna, był Rantowoc, mędrzec rasy
czerwonej w dawnych czasach.

Wszystkich aniołów przydziela się z grup
serafinów-ochotników i te nominacje zawsze są zgodne z
potrzebami ludzkimi, jak również uwzględniają status pary
anielskiej
biorą pod uwagę ich seraficzne doświadczenie,
umiejętności i mądrość. Tylko serafini o długim
doświadczeniu, bardziej doświadczeni i wypróbowani,
przydzielani są jako opiekunowie przeznaczenia. Wielu opiekunów
zyskało bardzo cenne doświadczenie na tych światach, które
nie należą do grupy zespolenia z Dostrajaczem. Podobnie jak
Dostrajacze, serafini towarzyszą tym istotom przez czas jednego
życia, a potem zostają wyzwoleni do nowego zadania. Wielu
przebywających na Urantii opiekunów zdobyło na innych
światach to wstępne, praktyczne doświadczenie.

Kiedy istotom ludzkim nie uda się przetrwać
śmierci, ich osobiści albo grupowi opiekunowie mogą służyć
wiele razy na tej samej planecie, pełniąc podobne funkcje.
Serafini wykazują pewne przywiązanie do poszczególnych
światów i żywią szczególne uczucia w stosunku do pewnych ras
i typów istot śmiertelnych, z którymi byli tak mocno i blisko
związani.

Aniołowie żywią niezmienne uczucia dla swych
ludzkich towarzyszy i wy również przejawialibyście żarliwe
dla nich uczucia, gdybyście mogli sobie ich wyobrazić. Gdyby
pozbawiono was ciał materialnych i dano wam formy duchowe, w
wielu cechach osobowości zbliżylibyście się do aniołów.
Aniołowie podzielają większość waszych uczuć i przejawiają
również uczucia dodatkowe. Jedynym waszym uczuciem, które jest
dla nich w pewnym sensie trudne do zrozumienia, jest dziedzictwo
zwierzęcego strachu, który nabiera tak wielkiej wagi w życiu
umysłowym przeciętnego mieszkańca Urantii. Aniołom doprawdy
trudno jest zrozumieć, dlaczego ciągle pozwalacie sobie na to,
aby wasze wyższe zdolności intelektualne, nawet wiara
religijna, były tak bardzo zdominowane przez strach, tak
dogłębnie zdemoralizowane bezmyślną paniką przerażenia i
lęku.

Wszyscy serafini posiadają indywidualne
imiona, ale w zapisach ich przydziału do świata służby
określani są często planetarnymi numerami. W zarządzie
wszechświata rejestrowani są pod imieniem i numerem. Opiekun
przeznaczenia ziemskiego osobnika, którego używa się w tym
kontakcie-łączności, ma numer 3, z grupy 17, z kompani 126,
batalionu 4, jednostki 384, legionu 6, zastępu 37, z 182.314
seraficznej armii Nebadonu. Obecny, planetarny numer przydziału
tego serafina na Urantii i dla jego ludzkiego podopiecznego,
wynosi 3.641.852.

Serafini zawsze zgłaszają się ochotniczo do
służby opieki osobistej, do funkcji aniołów, opiekunów
przeznaczenia. W mieście tego właśnie nawiedzenia, nie tak
dawno pewien śmiertelnik został przyjęty do rezerwowego
korpusu przeznaczenia, a ponieważ wszyscy tacy śmiertelnicy
mają osobistych aniołów stróżów, ponad stu
wykwalifikowanych serafinów ubiegało się o ten przydział.
Szef planetarny wybrał dwanaście bardziej doświadczonych
jednostek a potem mianował tego serafina, którego ci wybrali,
jako najlepiej pasującego do przewodzenia tej ludzkiej istocie w
jej życiu. Oznacza to, że wybrali pewną parę jednakowo
wykwalifikowanych serafinów; jeden z tej pary seraficznej zawsze
będzie na służbie.

Zadania seraficzne mogą trwać nieprzerwanie a
każdy z pary anielskiej może sprawować wszystkie obowiązki
służbowe. Serafini zazwyczaj służą w parach, tak jak
cherubini, ale w odróżnieniu do ich mniej zaawansowanych
towarzyszy, serafini czasami pracują indywidualnie. Praktycznie
wszystkich kontaktów z istotami ludzkimi mogą dokonywać jako
jednostki. Obaj aniołowie potrzebni są tylko do komunikacji i
służby w wyższych obwodach wszechświatów.

Kiedy para seraficzna podejmie się zadania
opiekunów, służą w ten sposób przez resztę życia istoty
ludzkiej. Istota dopełniająca (jeden z dwu aniołów) zapisuje
przebieg tego zadania. Serafini dopełniający są aniołami
rejestratorami dla śmiertelników ze światów ewolucyjnych.
Zapisy trzymane są przez parę cherubinów (cherubin i sanobin),
którzy zawsze współpracują z opiekunami seraficznymi, jednak
za te zapisy zawsze jest odpowiedzialny jeden z serafinów.

Okresowo, dla odpoczynku i podładowania
energią życiową z obwodów wszechświata, opiekun luzowany
jest przez swoje dopełnienie, a gdy jest nieobecny,
towarzyszący cherubin działa jako rejestrator, co dzieje się
też w takim przypadku, gdy nieobecny jest dopełniany serafin.

3. ZWIĄZEK Z INNYMI WPŁYWAMI
DUCHOWYMI

Jedną z ważniejszych rzeczy, jakie opiekun
przeznaczenia robi dla swego śmiertelnego podopiecznego, jest
osobowa koordynacja licznych nieosobowych wpływów duchowych,
które zamieszkują, otaczają i oddziałują z umysłem i duszą
rozwijającej się istoty materialnej. Istoty ludzkie są
osobowościami a istotom nieosobowym i bytom przedosobowym
sprawia wielką trudność nawiązywanie bezpośredniego kontaktu
z tak bardzo materialnymi i wyodrębnionymi umysłami osobowymi.
W służbie stróżujących aniołów wszelkie takie wpływy
bardziej czy mniej się jednoczą i stają się lepiej
dostrzegalne dla poszerzającej się natury moralnej
rozwijającej się osobowości ludzkiej.

Opiekun seraficzny może zwłaszcza korelować
i to robi, różnorodne czynniki i wpływy Nieskończonego Ducha,
rozciągające się od domen kontrolerów fizycznych i
przybocznych umysłów-duchów, aż do Ducha Świętego

Boskiej Opiekunki i do Wszechobecnego Ducha, Rajskiej obecności
Trzeciego Źródła i Centrum. Zjednoczywszy zatem szerokie
służby Nieskończonego Ducha i uczyniwszy je bardziej
osobowymi, serafini podejmują się korelacji tego,
zintegrowanego wpływu Wspólnego Aktywizatora, z duchowymi
obecnościami Ojca i Syna.

Dostrajacz jest obecnością Ojca, Duch Prawdy
obecnością Synów. Te niebiańskie dary są jednoczone i
koordynowane na niższych poziomach ludzkiego doświadczenia
duchowego dzięki służbie serafina opiekuna. Anielscy
opiekunowie potrafią, w swej służbie dla stworzonych
śmiertelników, łączyć miłość Ojca i miłosierdzie Syna.

I tu widać, dlaczego seraficzny opiekun staje
się w końcu osobistym opiekunem wzorów umysłu, formuł
pamięci i rzeczywistości duszy przetrwałego śmiertelnika, w
czasie, jaki upływa pomiędzy śmiercią fizyczną a
zmartwychwstaniem w morontii. Nikt, oprócz posługujących
dzieci Nieskończonego Ducha, nie może w ten sposób działać
na rzecz istoty ludzkiej, w jej stadium przechodzenia z jednego
poziomu wszechświata do poziomu innego, wyższego. Nawet kiedy
zapadacie w ostateczną drzemkę, kiedy przechodzicie z czasu do
wieczności, wysoki supernafin tak samo dzieli z wami to
przejście, jako opiekun tożsamości istoty i poręczyciel jej
osobowej integralności.

Na poziomie duchowym, serafini czynią
osobowymi wiele skądinąd bezosobowych i przedosobowych służb
wszechświatowych; są koordynatorami. Na poziomie intelektualnym
są korelatorami umysłu i morontii; są interpretatorami. Na
poziomie fizycznym oddziałują na ziemskie środowisko dzięki
swym związkom z Nadrzędnymi Kontrolerami Fizycznymi i dzięki
pomocnej służbie istot pośrednich.

Jest to opowieść o różnorodnych i ciekawych
zadaniach asystujących wam serafinów; ale jak mogą te niższe
osobowości anielskie, stworzone tylko nieco powyżej
wszechświatowego poziomu ludzkości, robić tak trudne i
skomplikowane rzeczy? Doprawdy nie wiemy, ale przypuszczamy, że
tak fenomenalna służba jest w jakiś niewyjaśniony sposób
ułatwiana przez nierozpoznane i nie objawione działanie Istoty
Najwyższej, aktualizującego się Bóstwa rozwijających się
wszechświatów czasu i przestrzeni. Na obszarze całej domeny
progresywnego życia w Istocie Najwyższej i poprzez nią,
serafini stanowią istotną część stałego postępu
śmiertelnika.

4. DOMENY DZIAŁALNOŚCI
SERAFICZNEJ

Serafini opiekunowie nie są umysłem, chociaż
wywodzą się z tego samego źródła, które daje również
początek śmiertelnemu umysłowi
od Stwórczego Ducha.
Serafini są stymulatorami umysłu, próbują wciąż popierać w
umyśle ludzkim te decyzje, które mają istotne znaczenie w
przemierzaniu okręgów. Robią to nie tak jak Dostrajacz,
działający z duszy, w jej obrębie i poprzez nią, ale raczej z
zewnątrz do wewnątrz, działając przez otoczenie istot
ludzkich, społeczne, etyczne i moralne. Serafini nie są Boskim
Dostrajaczem, przyciąganiem Ojca Uniwersalnego, ale działają
jako osobiste przedstawicielstwo służby Nieskończonego Ducha.

Śmiertelny człowiek, prowadzony przez
Dostrajacza, zależny jest również od przewodnictwa
seraficznego. Dostrajacz jest esencją wiecznej natury
człowieka; serafin jest nauczycielem rozwijającej się natury
ludzkiej
w tym życiu, śmiertelnego umysłu, w następnym,
morontialnej duszy. W światach-mieszkaniach będziecie
uświadamiać sobie instrukcje seraficzne, będziecie je
odczuwać, ale w pierwszym życiu ludzie zazwyczaj o nich nie
wiedzą.

Serafini działają jako nauczyciele ludzi,
prowadząc kroki osobowości ludzkiej ścieżkami nowych i
progresywnych doświadczeń. Przyjęcie przewodnictwa serafina
rzadko oznacza łatwe życie. Jeśli zastosujecie się do tego
przewodnictwa na pewno napotkacie, a jeśli macie odwagę,
przejdziecie, urwiste zbocza decyzji moralnych oraz rozwoju
duchowego.

Impuls czczenia rodzi się w znacznym stopniu z
duchowych podpowiedzi wyższych umysłów przybocznych i
popierany jest przez przewodnictwo Dostrajacza. Ale skłonność
do modlitwy, tak często doświadczana przez świadomych Boga
śmiertelników, pojawia się bardzo często na skutek wpływu
seraficznego. Opiekujący się człowiekiem serafin wciąż
oddziałuje na jego otoczenie, aby rozwinąć kosmiczną
wnikliwość wznoszącego się człowieka, aby taki kandydat do
wiecznego życia mógł nabrać głębszej świadomości
istnienia zamieszkującego go Dostrajacza i tym samym mógł
coraz lepiej współpracować z duchową misją tej Boskiej
obecności.

Podczas gdy najwyraźniej Dostrajacze
zamieszkujące ludzi i otaczający ludzi serafini nie
porozumiewają się ze sobą, zawsze wydają się oni pracować w
doskonałej harmonii i znakomitej zgodzie. Opiekunowie są
najbardziej aktywni w tych okresach, kiedy Dostrajacze są
najmniej aktywne, jednak służby jednych i drugich są w pewien
sposób dziwnie wzajemnie uzależnione. Tak doskonała
współpraca raczej nie może być przypadkowa czy nieplanowana.

Posługująca osobowość serafina opiekuna,
Boża obecność zamieszkującego człowieka Dostrajacza, objęta
obwodem akcja Ducha Świętego i świadomość Syna w Duchu
Prawdy, wszystkie one są niebiańsko współzależne w jedności
służby duchowej, w osobowości śmiertelnika i dla tej
osobowości. Te niebiańskie wpływy, choć pochodzące z
różnych źródeł i z różnych poziomów, wszystkie są
zintegrowane w utajonej i rozwijającej się obecności Istoty
Najwyższej.

5. SŁUŻBA SERAFICZNA DLA
ŚMIERTELNIKÓW

Aniołowie nie ingerują w świętość
ludzkiego umysłu; nie oddziałują na wolę śmiertelników, ani
też nie kontaktują się bezpośrednio z zamieszkującymi ludzi
Dostrajaczami. Opiekun przeznaczenia wywiera na was wpływ, w
każdy możliwy sposób, zgodny z godnością waszej osobowości;
w żadnym jednak wypadku ci aniołowie nie mieszają się do
wolnego funkcjonowania woli ludzkiej. Ani aniołowie, ani żadna
inna klasa osobowości wszechświatowych, nie mają prawa czy
upoważnienia do uszczuplania czy ograniczenia prerogatyw
ludzkiego wyboru.

Aniołowie są tak blisko was i troszczą się
o was tak czule, że symbolicznie "płaczą z powodu waszej
rozmyślnej nietolerancji i uporu". Serafini nie ronią
materialnych łez, nie mają ciał materialnych, ani też nie
posiadają skrzydeł. Przeżywają jednak emocje duchowe, jak
również doznają uczuć i nastrojów natury duchowej, które
są w pewnym stopniu porównywalne do emocji ludzkich.

Serafini działają na waszą korzyść,
zupełnie niezależnie od waszych bezpośrednich próśb;
wypełniają oni zlecenia swych zwierzchników i tym samym
działają niezależnie od waszych chwilowych kaprysów czy
zmiennych nastrojów. Nie oznacza to wcale, że nie możecie
ułatwiać albo też utrudniać im zadań, ale raczej to, że
aniołowie nie interesują się bezpośrednio waszymi prośbami
czy waszymi modlitwami.

Inteligencja aniołów nie jest bezpośrednio
dostępna człowiekowi śmiertelnemu za jego życia cielesnego.
Nie są oni zwierzchnikami czy szefami, ale po prostu opiekunami.
Serafini strzegą was; nie próbują oni wpłynąć na was
bezpośrednio, to wy musicie wytyczyć swój własny kierunek,
ale aniołowie działają wtedy tak, aby zrobić jak najlepszy
możliwy użytek z kierunku, jaki wybraliście. Nie interweniują
arbitralnie (zazwyczaj) w rutynowe sprawy ludzkiego życia. Gdy
jednak otrzymają instrukcje od swych zwierzchników, aby zrobić
coś niezwykłego, możecie być pewni, że opiekunowie ci
znajdą odpowiednie środki dla wykonania tego zadania. Raczej
nie wkraczają na scenę spektaklu ludzkiego, za wyjątkiem
sytuacji krytycznych i wtedy również zazwyczaj na bezpośredni
rozkaz swych zwierzchników. Są to istoty, które będą z wami
iść przez wiele epok i tym sposobem zapoznają się ze swą
przyszłą pracą i związkami osobowości.

W pewnych okolicznościach serafini mogą
funkcjonować jako materialni opiekunowie istot ludzkich, jednak
w takim charakterze działają bardzo rzadko. Potrafią
działać, z pomocą istot pośrednich i kontrolerów fizycznych,
w szerokim zakresie funkcji na rzecz istot ludzkich, nawet
nawiązywać rzeczywisty kontakt z ludzkością, ale są to
wypadki bardzo rzadkie. W większości przypadków okoliczności
domeny materialnej funkcjonują niezmienione przez działalność
seraficzną, chociaż zdarzały się sytuacje zagrażające
istotnym ogniwom w łańcuchu ewolucji ludzkiej i wtedy
seraficzni opiekunowie działali, właściwie i z własnej
inicjatywy.

6. ANIOŁY STRÓŻE PO ŚMIERCI

Powiedziawszy wam co nieco o służbie
serafinów podczas normalnego życia człowieka, będę się
teraz starał poinformować was o postępowaniu opiekunów
przeznaczenia w momencie śmiertelnej dezintegracji ich ludzkich
towarzyszy. Po waszej śmierci, zapisy o was, specyfikacje
tożsamości i morontialna istota duszy ludzkiej

ukształtowana łącznie przez służbę śmiertelnego umysłu i
Boskiego Dostrajacza
są wiernie przechowywane przez opiekuna
przeznaczenia, razem z wszelkimi innymi wartościami,
odnoszącymi się do waszej przyszłej egzystencji, ze wszystkim,
co stanowi was, was rzeczywistych, za wyjątkiem tożsamości
kontynuowanej egzystencji, reprezentowanej przez odlatującego
Dostrajacza oraz aktualności osobowości.

W tym momencie, gdy w umyśle ludzkim zanika
światło pilotujące, światłość duchowa, którą serafini
wiążą z obecnością Dostrajacza, anioł asystujący
człowiekowi melduje się osobiście dowodzącym aniołom,
kolejno grupie, kompanii, batalionowi, jednostce, legionowi i
zastępowi; potem po właściwym zarejestrowaniu się do
ostatecznej epopei czasu i przestrzeni, anioł taki otrzymuje od
planetarnego szefa aniołów poświadczenie, potrzebne do
zameldowania się Gwieździe Wieczornej (czy innemu porucznikowi
Gabriela), dowodzącemu seraficzną armią kandydata do
wznoszenia się we wszechświecie. I po otrzymaniu zezwolenia od
dowódcy swej najwyższej jednostki organizacyjnej, opiekun
przeznaczenia idzie do pierwszego świata-mieszkania i tam
oczekuje przywrócenia do świadomości swego byłego
podopiecznego w ciele.

W tym przypadku, gdy dusza ludzka nie przetrwa
śmierci, po tym jak dostała przydzielonego jej osobistego
anioła, usługujący serafin musi się udać do zarządu
wszechświata lokalnego, aby tam przyjrzeć się kompletnym
zapisom swej działalności, uprzednio zgłoszonym. Potem idzie
przed trybunały archaniołów, aby uzyskać uniewinnienie z
zarzutów w sprawie nie przeżycia jego podopiecznego; następnie
idzie z powrotem do światów zamieszkałych, aby znowu otrzymać
przydział do innego śmiertelnika o potencjale wznoszenia się,
albo do jakiejś innej sekcji służby seraficznej.

Oprócz opieki osobistej czy grupowej,
aniołowie służą istotom ewolucyjnym na wiele sposobów.
Opiekunowie personalni, których podopieczni nie idą natychmiast
do światów mieszkań, nie pozostają na tych światach
bezczynnie, w oczekiwaniu apelu sądu kończącego system
sprawiedliwości; są ponownie wyznaczani do licznych misji
służbowych na obszarze wszechświata.

Serafin opiekun jest powiernikiem,
przechowującym trwałe wartości śpiącej duszy śmiertelnego
człowieka, podczas gdy nieobecny Dostrajacz jest
tożsamością takiej nieśmiertelnej istoty wszechświatowej.
Kiedy ta dwójka współpracuje ze sobą, w halach
zmartwychwstania mieszkań nad nowo wytworzoną formą
morontialną, następuje ponowne połączenie czynników
składowych osobowości wznoszącego się śmiertelnika.

Dostrajacz was utożsami; serafin opiekun
uosobi was na nowo i ponownie przedstawi was waszemu wiernemu
Monitorowi z ziemskich czasów.

Oprócz tego, gdy kończy się epoka
planetarna, kiedy zostają zebrani ci z niższych okręgów
osiągnięć śmiertelników, ich grupowi opiekunowie składają
ich ponownie w halach zmartwychwstania sfer mieszkań, jak mówi
wasz zapis: "I pośle aniołów swoich z wielkim głosem,
zgromadzą wybranych jego, z jednego krańca nieba aż po
drugi".

Procedura wymiaru sprawiedliwości wymaga tego,
aby opiekunowie osobiści albo grupowi odpowiadali na apel, na
koniec systemu sprawiedliwości, w imieniu wszystkich nie
przetrwałych osobowości. Dostrajacze takich nie przetrwałych
istot nie wracają a kiedy wywołuje się ich na apelu, serafini
odpowiadają, ale Dostrajacze nie udzielają odpowiedzi. Jest to
"zmartwychwstanie niesprawiedliwych", w rzeczywistości
formalne uznanie zakończenia egzystencji istoty. Zaraz po tym
apelu sprawiedliwości następuje apel miłosierdzia,
zmartwychwstanie śpiących przetrwałych. Są to jednak te
sprawy, które nie obchodzą nikogo, oprócz najwyższych i
wszystko wiedzących Sędziów wartości przetrwania. Te problemy
orzecznictwa naprawdę nas nie dotyczą.

Opiekunowie grupowi mogą służyć na planecie
wiele epok, zostając w końcu kuratorami drzemiących dusz wielu
tysięcy śpiących, przetrwałych śmiertelników. Mogą tak
służyć na wielu różnych światach w danym systemie, skoro
odpowiedzi na zmartwychwstanie udziela się w światach
mieszkaniach.

W systemie Satanii wszyscy opiekunowie
personalni i grupowi, którzy pobłądzili podczas buntu
Lucyfera, pomimo, że wielu szczerze żałowało swej głupoty,
muszą być zatrzymani na Jerusem, do ostatecznego osądzenia
buntu. Uniwersalni Cenzorzy zabrali już arbitralnie tym
nieposłusznym i niewiernym opiekunom wszelkie aspekty
powierzonych im dusz i oddali te rzeczywistości morontialne na
przechowanie, pod opiekę sekonafinów-ochotników.

7. SERAFINI A DROGA WZNOSZENIA
SIĘ

Pierwsze przebudzenie się na powierzchni
światów mieszkań jest doprawdy epokowym wydarzeniem na drodze
życiowej wznoszącego się śmiertelnika; tu po raz pierwszy
możecie rzeczywiście zobaczyć dawnych ukochanych i zawsze przy
was obecnych anielskich towarzyszy z ziemskich czasów; tu także
stajecie się naprawdę świadomi tożsamości i obecności
Boskiego Monitora, który tak długo zamieszkiwał wasz umysł na
Ziemi. Takie doświadczenie stanowi wspaniałe przebudzenie,
prawdziwe zmartwychwstanie.

Na sferach morontialnych waszymi najbliższymi
kompanami są usługujący serafini (a jest ich dwóch). Ci
aniołowie nie tylko są waszymi partnerami w progresywnej
egzystencji światów przejściowych, nie tylko pomagają wam
wszelkimi sposobami w zdobywaniu statusu morontialnego i
duchowego, ale także korzystają ze sposobności awansu, dzięki
studiom w szkołach przygotowawczych dla serafinów ewolucyjnych,
prowadzonych w światach-mieszkaniach.

Gatunek ludzki został stworzony tylko nieco
niżej niż prostsze klasy anielskie. Dlatego też wasze pierwsze
zadanie w życiu morontialnym będziecie prowadzić w charakterze
asystentów serafinów; będzie to pierwsza praca was
oczekująca, gdy zdobędziecie świadomość osobowości po
wyzwoleniu z więzów ciała.

Przed opuszczeniem światów-mieszkań, wszyscy
śmiertelnicy będą mieć stałych, seraficznych towarzyszy czy
opiekunów. Kiedy będziecie się wznosić w sferach
morontialnych, seraficzni opiekunowie zostaną w końcu
świadkami waszej wiecznej jedności z Dostrajaczami Myśli i
potwierdzać będą rozporządzenia o tym fakcie. Razem z
Dostrajaczami ugruntowali tożsamość waszej osobowości, jako
cielesnych dzieci ze światów czasu. Potem, wraz z
osiągnięciem dojrzałego stanu morontialnego, będą wam
towarzyszyć po drodze przez Jerusem i związane z nim światy
postępu i kultury systemu. Następnie pójdą z wami do Edentii
i jej siedemdziesięciu sfer zaawansowanego uspołecznienia, a
potem pilotować was będą do Melchizedeków i iść z wami
będą wspaniałą drogą światów zarządu wszechświata. I
kiedy się nauczycie mądrości i kultury Melchizedeków, wezmą
was do Salvingtonu, gdzie staniecie twarzą w twarz z Władcą
całego Nebadonu. I ci seraficzni przewodnicy będą jeszcze
iść z wami przez sektory superwszechświata, mniejszy i
większy, i dalej do światów przyjmujących Uversy, i
pozostawać będą z wami, aż w końcu zostaniecie objęci
sekonafinem na długi lot do Havony.

Niektórzy z opiekunów przeznaczenia,
przydzieleni wam za życia w ciele, idą trasą wznoszących się
pielgrzymów przez Havonę. Inni żegnają się na chwilę z
długo towarzyszącymi im śmiertelnikami a potem, kiedy ci
śmiertelnicy przemierzają okręgi wszechświata centralnego,
opiekunowie przeznaczenia zdobywają okręgi Serafingtonu. I
będą czekać na powierzchni Raju, kiedy ich
towarzysze-śmiertelnicy rozbudzą się z tranzytowego snu czasu,
do nowych doświadczeń wieczności. Tacy wznoszący się
serafini zaczną później na różny sposób służyć w
korpusie finalizmu i w Seraficznym Korpusie Kompletności.

Człowiek i anioł, mogą, albo też nie mogą
być, ponownie połączeni w wiecznej służbie, jednak
dokądkolwiek seraficzne przydziały mogą zaprowadzić
serafinów, są oni zawsze w kontakcie z ich dawnymi
podopiecznymi ze światów ewolucyjnych, wzniosłymi
śmiertelnikami czasu. Bliskie związki i uczuciowe powiązania
ze światów ludzkich początków nigdy nie zostają ani
zapomniane ani zupełnie zerwane. W epokach wieczności ludzie i
anioły będą współpracować w niebiańskiej służbie, jak to
robili w biegu spraw czasu.

Dla serafina, najpewniejszym sposobem dotarcia
do Rajskich Bóstw, jest pomyślne przeprowadzenie duszy
ewolucyjnego pochodzenia do bram Raju. Dlatego też przydział na
opiekuna przeznaczenia najbardziej jest ceniony przez serafinów.


Tylko opiekunowie przeznaczenia gromadzą się
w korpusie pierwotnym, czyli Finalizmu Śmiertelników i takie
pary anielskie zaczynają najwyższą przygodę tożsamości w
jedności; dwie istoty osiągają duchowe dwu-zjednoczenie na
Serafingtonie, przed ich przyjęciem do korpusu finalizmu. W tym
doświadczeniu dwie natury anielskie, tak bardzo dopełniające
się we wszystkich wszechświatowych funkcjach, osiągają
ostateczną duchową jedność
dwu w jednym
co daje im
możliwość przyjęcia niedostrajaczowego fragmentu Rajskiego
Ojca i zjednoczenia się z nim. I w ten sposób niektórzy z
waszych ukochanych, seraficznych towarzyszy w czasie, staną się
także waszymi towarzyszami-finalistami w wieczności, dziećmi
Najwyższego i doprowadzonymi do doskonałości synami Rajskiego
Ojca.

[Przedstawione przez szefa serafinów,
przebywającego na Urantii].

powrót do spisu treści