Kawiarniane igraszki
Mój ulubiony kawiarni nastroju&
Gdy wpadam do ciebie po dniu pełnym boju,
I siadam w swoim zacisznym kąciku,,
- Przy kawie - na małym, owalnym stoliku,
Ty zaraz otwierasz mi drzwi do świata,
W które co chwila ma myśl kołata&
I naraz po drugiej stolika stronie,
Zjawiają się ludzie w dostojnym gronie.
Jest tam Wokulski, dżentelmen Rzecki,
Oraz ze swym lokiem Staś Połaniecki,
Za chwilę nisko się kłania hrabia Bołkoński,
A za nim kroczy podrywacz Wroński,
Nagle też zjawia się hrabia z  Wystrzału ,
A w chwilę póz
nie  noblista  Sienkiewicz,
Tuż obok idzie  wieszcz  Adam Mickiewicz,
Za nimi Kopernik, Skłodowska, Einstein młody ,
I Strauss, Chopin oraz Puszkin,
Którego los  ludzki  przedziwnie kołysał,
Lecz on uparcie nowele pisał,
Zjawia się również Stefcio Howking,
Który coś odkryć się spodziewa,
Czego mu życzę jak najszczerzej i pytam serdecznie jak się
miewa&
I często bywają  w mym  kawiarnianym otoczeniu,
Dwaj panowie z nazwiskiem  Greene,
Pierwszy  aktor - z serialu -  Bonanza bardzo szeroko,
szeroko znany,
Jest  za swój charakter oraz uśmiech -,
Przeze mnie po prostu uwielbiany,
Drugi to fizyk, którego książki jak torty połykam,
I dzięki wiedzy  w nich  pięknie zawartej,
Tajniki Kosmosu jak atom przenikam&
Czasem też przyjdzie Ania German, Theodorakis i
Paulos Raptis,
Który  jak dawniej  z łódzkiej sceny,
Nuci nam  Zorbę albo  Ateny .
s.1
 I tak siedzimy , rozmawiamy,
Na wszystkie tematy& , - jakie znamy&
I przeszłość z przyszłością nam się plącze,
A teraz
niejszość działa jak złącze,
I pięknie wiąże ze sobą te światy,
- Jak wstążka  różne porą kwiaty.
Aż nagle, ostatni łyczek i& gwar ucicha&
A wyobraz
nia ma blednieje&
Ale za to Wena Twórczości się do mnie śmieje&
I leci na mnie niczym lawa,
Gorąca, gęsta, pachnąca jak kawa,
A ja mówię wtedy : -Mój ulubiony kawiarni nastroju,
Bywaj! Do jutra! Po dniu pełnym boju.
I. Iwańska
Warszawa 2016-02-04
s.2