oddziaływania międzycząsteczkowe, oddziaływania międzymolekularne, wzajemne przyciąganie albo odpychanie cząsteczek lub atomów niezwiązanych ze sobą wiązaniami chem.; energia o.m. jest 10
100 razy mniejsza od energii wiązań chem. kowalencyjnych i zwykle osiąga wartość kilkunastu
kilkudziesięciu kJ/mol; przejawem o.m. są takie procesy jak m.in.: tworzenie kompleksów międzymolekularnych, zmiany stanu skupienia, powstawanie nowych faz (np. tworzenie się ciekłych kryształów), oraz występowanie takich zjawisk, jak np. lepkość, napięcie powierzchniowe, adhezja, kohezja; niekiedy w znaczeniu o.m. stosuje się termin siły międzycząsteczkowe lub siły van der Waalsa.
Van der Waalsa oddziaływania, siły van der Waalsa, wzajemne oddziaływania elektrostatyczne pomiędzy dipolami cząsteczkowymi, pomiędzy cząsteczkami pozbawionymi momentów dipolowych lub atomami (tzw. oddziaływania dyspersyjne). Przyczyną wystąpienia oddziaływania van der Waalsa są trwałe oraz wyindukowane momenty dipolowe w cząsteczkach lub - w przypadku oddziaływań dyspersyjnych - chwilowe asymetrie rozkładu ładunku w cząsteczce lub atomie. Oddziaływania van der Waalsa są oddziaływaniami bliskiego zasięgu (do 0,5 nm). Występują w kryształach wszelkiego typu (dominują w kryształach molekularnych), ponadto mają duże znaczenie m.in. w zjawiskach: adsorpcji, skraplania gazów, solwolizy.