"Biblia" - Proroctwo Zachariasza




WSTĘP. WEZWANIE DO NAWRÓCENIA SIĘ (1,1-6).

1
1 Miesiąca ósmego, roku drugiego Dariusza króla, stało się słowo Pańskie do Zachariasza, syna Barachiasza, syna Adda, proroka, mówiąc:
2 "Rozgniewał się Pan na ojców waszych rozgniewaniem.
3 I rzeczesz do nich: To mówi Pan zastępów: Nawróćcie się do mnie, mówi Pan zastępów, a nawrócę się do was, mówi Pan zastępów.
4 Nie bądźcie jak ojcowie wasi, do których wołali prorocy pierwsi mówiąc: "To mówi Pan zastępów: Nawróćcie się od dróg waszych złych, od myśli waszych złośliwych," a nie słuchali ani nie zważali na mnie, mówi Pan.
5 Gdzież są ojcowie wasi? a prorocy czy na wieki żyć będą?
6 Wszelako słowa moje i prawa moje, które poruczyłem sługom moim prorokom, czy nie dosięgły ojców waszych? i nawrócili się, i mówili: "Jak był umyślił Pan zastępów uczynić nam według dróg naszych i według wynalazków naszych, tak nam uczynił."


CZĘŚC I
(1,7 - 8,23)
A. WIDZENIA NOCNE 0 ODBUDOWIE KRÓLESTWA BOŻEGO
(1,7 - 6,t5)
1. WIDZENIE JEŻDŻCÓW MIĘDZY MIRTAMI (1,7-17). Data (7) Widzenie: jeźdźcy, którzy obiegli ziemię i znaleźli ją spokoiną (8-1l). Prośba aniola Pańskiego za Jerozolimą (12). Pocieszająca odpowiedf Boga (13-15: Jeruzalem będzie odbudowane (16-17).

7 Dnia dwudziestego czwartego, jedenastego miesiąca Sabat, roku drugiego Dariusza, stało się słowo Pańskie do Zachariasza, syna Barachiasza, syna Adda; proroka, jak następuje: widziałem w nocy,
8 a oto mąż wsiadający na konia ryżego stał między mirtami, które były w głębi, a za nim konie ryże, pstrokate i białe.
9 I rzekłem: "Co to za jedni są, panie mój ?" I rzekł do mnie anioł, który mówił we mnie: "Ja ukażę tobie, co to jest."
10 I odpowiedział mąż, który stał między mirtami, i rzekł: "Ci są, których posłał Pan, aby obiegli ziemię "
11 I odpowiedzieli aniołowi Pańskiemu, który stał między mirtami, i rzekli: "Obiegliśmy ziemię, a oto cała ziemia jest zamieszkana i odpoczywa."
12 I odpowiedział anioł Pański, i rzekł: "Panie zastępów, pókiż się ty nie zlitu jesz nad Jeruzalem i nad miastami judzkimi, na które się rozgniewałeś? Już to siedemdziesiąty rok jest."
13 I odpowiedział Pan aniołowi, który mówił we mnie, słowa dobre, słowa pocieszające.
14 I rzekł do mnie anioł, który mówił we mnie: "Wołaj mówiąc: To mówi Pan zastępów: Ogarnęła mnie wielka żarliwość o Jeruzalem i Syjon.
15 A gniewem wielkim pałam na narody bogate; bo ja rozgniewałem się mało, a oni pomogli do złego.
16 Dlatego to m6wi Pan: Wrócę się do Jeruzalem z miłosierdziem, a dom mój zbudowany będzie w nim, mówi Pan zastępów, i miara będzie rozciągnięta nad Jeruzalem.
17 Jeszcze wołaj mówiąc: To mówi Pan zastępów: Jeszcze będą miasta moje opływać dobrami i jeszcze Pan pocieszy Syjon, i obierze jeszcze Jeruzalem."


2. WIDZENIE CZTERECH ROGÓW I CZTERECH RZEMIEŚLNIKÓW (1,18-21).

18 I podniosłem oczy moje, i ujrzałem, a oto cztery rogi.
19 I rzekłem do anioła, który mówił we mnie: "Co to jest?" I rzekł do mnie: "Te są rogi, które rozrzuciły Judę i Izraela i Jeruz lem."
20 I ukazał mi Pan czterech rzemieślników.
21 I rzekłem: "Co ci idą czynić?" Odpowiedział mówiąc: "Te są rogi, które rozmiotały Judę, każdego z osobna, i żaden z nich nie podnióśł głowy swej; a ci przyszli, aby ich odstraszyć, aby strącić rogi narodów, które podniosły róg na ziemię Judzką, aby ją rozproszyć."


3. WIDZENIE O ODBUDOWIE JEROZOLIMY (2,1-13). Mąż ze sznurem mierniczym (1-2). Jeruzalem będzie bez murów (3-5). Niech wygnańcy uciekają z Babilonu, bo Bóg ukarze ich ciemięzców (6-9) Jeruzalem stanie się stolicą narodów, a Pan będzie w nim mieszkał (10-13).

2
1 I podniosłem oczy moje, i ujrzałem, a oto mąż, a w ręce jego sznur mierniczy.
2 I rzekłem: "Dokąd ty idziesz?" I rzekł do mnie: "Aby zmierzyć Jeruzalem, i zobaczyć, jak wielka jest szerokość jego i jak wielka długość jego."
3 A oto anioł, który mówił we mnie, wychodził, a inny anioł wychodził naprzeciw niego.
4 I rzekł do niego: "Poblegnij, powiedz do tego młodzieńca, mówiąc: Bez murów będą mieszkać w Jeruzalem dla mnóstwa ludzi i bydła wpośród niego.
5 A ja mu będę, mówi Pan, murem ognistym wokoło, i ku sławie będę wpośród niego.
6 O, o, uciekajcie z ziemi północnej! mówi Pan; bo na cztery.wiatry rozproszyłem was, mówi Pan.
7 Uciekaj, o Syjonie, który mieszkasz u córki Babilońskiej!
8 Bo to mówi Pan zastępów: Po chwałę posłał mię do narodów, które was złupiły; bo kto się was dotknie, dotyka się źrenicy oka mego.
9 Bo oto ja podniosę rękę moją na nich, i będą łupem dla tych, którzy im służyli a poznacie, że Pan zastępów posłał mię.
10 Chwal i wesel się, córko Syjońska, bo oto ja idę i mieszkać będę wpośród ciebie, mówi Pan.
11 I przyłączą się liczne narody do Pana w ów dzień, i. będą mi ludem, i będę mieszkał wpośród ciebie.
12 I posiądzie Pan Judę, dział swój w ziemi poświęconej, i obierze jeszcze Jeruzalem.
13 Niech milczy wszelkie ciało przed obliczem Pańskim, bo powstał z mieszkania swego świętego! "


4. WIDZENIE O PRZYWRÓCENIU KAPŁAŃSTWA (3,1-10). Kapłan wielki Jezus, oskarżony przcz szatana i broniony przez Boga (1-2), który każe go ubrać w czyste szaty (3-5) i zapowiada przyjście sługi swego Wschodząccgo (6-10).

3
1 I ukazał mi Pan Jezusa, kapłana wielkiego, stojącego przed aniołem Pańskim; a szatan stał po prawicy jego, aby się mu sprzeciwiać.
2 I rzekł Pan do szatana: "Niech cię zgromi Pan, szatanie! i niech cię zgromi Pan, który obrał Jeruzalem! Czy ten nie jest głownią wyrwaną z ognia ?"
3 A Jezus był obleczony w szaty plugawe i stał przed obliczem anioła.
4 Ten odpowiedział i rzekł do tych, którzy stali przed nim, mówiąc: "Zdejmij cie z niego szaty plugawe!" I rzekł do niego: "Oto zdjąłem z ciebie nieprawość twoją, a oblokłem cię w odmienne szaty "
5 I rzekł: "Włóżcie zawój czysty na głowę jego!" I włożyli zawój czysty na głowę jego, i oblekli go w szaty; a anioł Pański stał.
6 I oświadczył anioł Pański Jezusowi mówiąc:
7 "To mówi Pan zastępów: Jeśli drogami moimi pójdziesz, a straży mojej strzec będziesz, ty też sądzić będziesz dom mój i strzec będziesz przedsionków moich, a dam tobie chodzących z tych, którzy tu teraz stoją.
8 Słuchaj, Jezusie, kapłanie wielki, ty i przyjaciele twoi, którzy mieszkają przed tobą, bo to mężowie, znaczący przyszłe rzeczy: Bo oto ja przywiodę sługę mego wschodzącego.
9 bo oto kamień, który położyłem przed Jezusem;na kamieniu jednym siedmioro oczu jest; oto ja wyrzeźbię napis jego,mówi Pan zastępów, i odejmę nieprawość ziemi tej dnia jednego.
10 W ów dzień, mówi Pan zastępów, będzie wzywał mąż przyjaciela swego pod winny krzew i pod figę."


5. WIDZENIE ŚWIECZNIKA I DWU DRZEW OLIWNYCH (4,1-14). Widzenie (1-3). Wyjaśnienie symbolizmu siedmiu lamp i zastosowanie do Zorobabela (4-IO). Symbolizm dwu drzew oliwnych (11- l 4;.

4
1 I wrócił się anioł, który mówił we mnie, i obudził mię jak męża, którego budzą ze snu jego.
2 I rzekł do mnie: "Co ty widzisz ?" I rzekłem: "Widziałem, a oto świecznik cały złoty, a lampa jego na szczycie jego, i siedem lamp jego na nim, siedem też cewek do lamp, które były na szczycie jego.
3 I dwa drzewa oliwne koło niego, jedno po prawej, a drugie po lewej stronie lampy."
4 - I odezwałem się, i rzekłem do anioła, który mówił we mnie, w te słowa: "Cóż to jest, Panie mój?"
5 I odpowiedział anioł, który mówił we mnie, i rzekł do mnie: "Czy nie wiesz, co to jest ?" I rzekłem: "Nie Panie mój!"
6 I odpowiedział a rzekł do mnie mówiąc: "To jest słowo Pańskie do Zorobabela, tak brzmiące: Nie wojskiem ani siłą, ale duchem moim, mówi Pan zastępów.
7 Cóżeś ty, góro wielka, przed Zorobabelem? W równinę! I wywiedzie kamień przedniejszy i wyrówna łaskę łaski jego."
8 I stało się słowo Pańskie do mnie mówiąc
9 "Ręce Zorobabela założyły ten dom i ręce jego dokończą go; a poznacie, że Pan zastępów posłał mię do was.
10 Bo kto wzgardził dniami małymi ? A będą się weselić i ujrzą kamień cynowy w ręce Zorobabela. Te są siedmioro oczu Pańskich, które biegają po wszystkiej ziemi."
11 I odezwałem się, i rzekłem do niego: "Co to są te dwa drzewa oliwne po prawej i po lewej stronie świecznika ?"
12 I odezwałem się po raz drugi, i rzekłem do niego: "Co to są dwa kłosy oliwne koło dwu dzióbków złotych, na których są cewki ze złota ?"
13 I rzekł do umie mówiąc: "Czy nie wiesz, co to jest ?" I rzekłem:
14 "Nie, Panie mój " I rzekł: "Są to dwaj synowie oliwy którzy stoją przy Panującym wszystkiej ziemi."


6. WlDZENIE KSIĘGI LATAJĄCE] (5,1 -4).

5
1 I obróciłem się, i podniosłem oczy swoje i śjrzałem, a oto księga latająca.
2 I rzekł do mnie: "Co ty widzisz ?" I rzekłem: "Ja widzę księgę latającą, długość jej na dwadzieścia łokci, a szerokość jej na dziesięć łokci."
3 I rzekł do mnie: "To jest przekleństwo, które wychodzi na powierzchnię wszystkiej ziemi; bo wszelki złodziej, jak tam napisano, sądzony będzie i każdy przysięgający z niej podobnie sądzony będzie.
4 Wywiodę ją, mówi Pan zastępów, i przyjdzie do domu złodzieja i do domu przysięgającego na imię moje kłamliwie, i będzie mieszkać wpośród domu jego, i znisz czy go, i drzewa jego, i kamienie jego "


7. WIDZENIE DZBANA (5,5-11). Dzban z niewiastą w nim siedzącą (5-8). Przeniesienie ich do Babilonii (9-11).

5 I wyszedł anioł, który mówił we mnie, i rzekł do mnie: "Podnieś oczy twoje i zobacz, co to jest, co wychodzi "
6 I rzekłem: "Cóż to jest ?" I rzekł: "To jest dzban wychodzący " I rzekł: "To jest oko ich po wszystkiej ziemi."
7 A oto talent ołowiu niesiono i oto niewiasta jedna siedziała w środku dzbana.
8 I rzekł: "To jest bezbożność," i wrzucił ją do środka dzbana, i położył bryłę ołowiu na wierzchu jego.
9 I podniosłem oczy swoje, i ujrzałem, a oto dwie niewiasty, wychodzące, a wiatr w skrzydłach ich, a miały skrzydła jak skrzydła kani podniosły dzban między ziemię i niebo.
10 I rzekłem do anioła, który mówił we mnie:
11 "Dokąd one niosą dzban ?" I rzekł do mnie: "aby mu zbudowano dom w ziemi Sennaar i był umocniony, i był tam postawiony na podstawie swojej "


8. WIDZENIE CZTERECH WOZÓW (6,1-8). Ich opis (1-4), znaczenie i rozjazd (5-8).

6
1 I obróciłem się, i podniosłem oczy moje, i ujrzałem, a oto cztery wozy wychodziły z pomiędzy dwu gór, a góry były górami miedzianymi.
2 W pierwszym wozie konie ryże, w drugim wozie konie kare,
3 w trzecim wozie konie białe, w czwartym wozie konie pstrokate a mocne.
4 I odezwałem się, i rzekłem do anioła, który mówił we mnie: "Co to jest, Panie mój?"
5 I odpowiedział anioł, i rzekł do mnie: "To są cztery wiatry niebieskie, które wychodzą, aby stać przed Panującym wszystkiej ziemi.
6 W którym były konie kare, wychodziły do ziemi północnej, a białe wyszły za nimi, a pstrokate wyszły do ziemi południowej.
7 A które były najmocniejsze, wyszły i chciały iść i biegać po wszystkiej ziemi." I rzekł: "Idźcie, chodźcie po ziemi!" I biegały po ziemi.
8 I zawołał mię, i powiedział do mnie mówiąc: "Oto te, które wychodzą do ziemi północnej, uspokoiły ducha mego w ziemi północnej "


9. SYMBOLlCZNE UKORONOWANIE ARCYKAPŁANA (6, 9-15).

9 I stało się słowo Pańskie do mnie tej treści:
10 "Weź od przesiedlonych, od Holdaja i od Tobiasza i od Idajasza, i przyjdziesz tego dnia, i wejdziesz do domu Jozjasza, syna Sofoniasza, a oni przyszli z Babilonu.
11 A weźmiesz złoto i srebro, i zrobisz korony, i włożysz na głowę Jezusa, syna Josedeka, kapłana wielkiego, i powiesz do niego mówiąc:
12 "To oznajmia Pan zastępów mówiąc: Oto mąż, Wschód imię jego, a pod nim wejdzie i zbuduje kościół Panu.
13 I on zbuduje kościół Panu, i on nosić będzie chwałę, i zasiądzie, i panować będzie na stolicy swojej, i będzie kapłanem na stolicy swej, a rada pokoju będzie między tymi dwoma.
14 A korony będą dla Helema, Tobiasza, Idajasza i Hema, syna Sofoniasza, pamiątką w kościele Pańskim.
15 A którzy są daleko, przyjdą i budować będą w kościele Pańskim; a poznacie, że Pan zastępów posłał mię do was. A będzie to, jeśli wiernie słuchać będziecie głosu Pana, Boga waszego "


B. ODPOWIEDŹ W SPRAWIE DNI POSTNYCH
(7,1 - 8,23)


Pytanie, postawione prorokowi: czy zachowywać nadal post w rocznicę upadku Jerozolimy (1-3)? Odpowiedź Boga: post ten niemiał żadnych cech religijnych i dlaczego nie obchodzi Boga (4-7); należy przede wszystkim spełniać dobre uczynki i zachowawać prawo (8-1O); przodkowie ich nie chcieli się do tego dostosować i dlatego zostali ukarani wygnaniem (11-14). Bóg jednak, który miłuje Syjon (8,l-2), powrócit do niego (3), i zapewni mu pokój i zaludnienie (4 5), sprowadzając lud swój z rozproszenia (6-8). Już od rozpoczęcia budowy świątyni wszystko się zmienilo na lepsze (9-13), i tak nadal pozostanie, jeżeli lud będzie zachowywat prawo (14-17). Wówczas żałoba zmieni się w wesele (18 19). Nastanie jeszcze czas, te narody będą tłumnie ściągały do Jerozolimy, by złączyć się z Izraelem (20-23).

7
1 I stało się roku czwartego Dariusza króla, stało się słowo Pańskie do Zachariasza czwartego dnia miesiąca dziewiątego, który jest Kasleu.
2 I posłali do domu Bożego Sarasar i Rogomelech, i mężowie, którzy z nim byli, aby ubłagać oblicze Pańskie,
3 żeby zapytali kapłanów domu Pana zastępów i proroków mówiąc: "Czy mam płakać miesiąca piątego albo się poświęcić mam, jak już pierwej czyniłem przez wiele lat?"
4 - I stało się słowo Pana zastępów do mnie tej treści:
5 "Powiedz do wszystkiego ludu ziemi i do kapłanów, mówiąc: Gdyście pościli i płakali piątego i siódmego przez te siedemdziesiąt lat, czy dla mnie post zachowywaliście ?
6 A gdyście jedli i pili, czy mie dla siebie jedliście i dla siebie piliście?
7 Czy nie te są słowa, które mówi Pan przez proroków pierwszych, gdy jeszcze w Jeruzalem mieszkano i było bogate ono i miasta wokoło niego, i gdy na południu i po polach mieszkano?"
8 I stało się słowo Pańskie do Zachariasza tej treści:
9 "To powiada Pan zastępów mówiąc: Sprawiedliwie sądy sprawujcie, a miłosierdzie i litość czyńcie każdy nad bratem swoim.
10 A wdowy i sieroty, przychodnia i ubogiego nie uciskajcie, i mąż bratu swemu w sercu swym niech złego nie myśli.
11 Ale niechcieli dbać i odwrócili plecy odstępując, a uszy swe obciążyli, aby nie słyszeć.
12 I serce swoje uczynili jak diament, aby nie słuchać zakonu i słów, które posyłał Pan zastępów duchem swym przez proroków pierwszych. I stało się rozgniewanie wielkie od Pana zastępów.
13 I stało się, że jak powiedział, a nie słuchali, tak wołać będą, a nie wysłucham, mówi Pan zastępów.
14 I rozproszyłem ich po wszystkich królestwach, których nie znają, i ziemia opustoszała po nich, dlatego że nie było przechodzącego i wracającego się; i uczynili ziemię pożądaną spustoszeniem."

8
1 I stało się słowo Pana zastępów tej treści:
2 "To mówi Pan zastępów:Zapaliłem się o Syjon gorliwością wielką i zagniewaniem wielkim użaliłem się go.
3 To mówi Pan zastępów: Wróciłem się do Syjonu i m�eszkać będę wpośród Jeruzalem, i będzie nazwane Jeruzalem miastem prawdy, a góra Pana zastępów górą poświęconą.
4 - To mówi Pan zastępów: Jeszcze będą mieszkać starcy i staruszki po ulicach Jeruzalem, a laska męża w ręce jego dla mnóstwa dni.
5 I ulice miasta napełnią się dziećmi i dzieweczkami igrającymi na ulicach jego.
6 To mówi Pan zastępów: Jeśli się to będzie zdawało trudnym przed oczyma resztek ludu tego w owych dniach, czy przed oczyma mymi trudne będzie? mówi Pan zastępów.
7 To mówi Pan zastępów: Oto ja wybawię lud mój z ziemi wschodniej i z ziemi zachodu słońca.
8 I przywiodę ich i mieszkać będą wpośród Jeruzalem i będą mi ludem, a ja im będę Bogiem w prawdzie i w sprawiedliwości.
9 To mówi Pan zastępów: Niech się wzmocnią ręce wasze, którzy słyszycie w obecnych dniach te mowy, przez usta proroków, w dniu, w którym założono podwaliny domu Pana zastępów, aby zbudowano kościół.
10 Bo przed tymi dniami zapłaty dla ludzi nie było ani zapłaty dla bydła, ani dla wchodzącego, ani dla wychodzącego nie było pokoju z powodu utrapienia; i puściłem wszystkich ludzi każdego przeciw bliźniemu swemu.
11 A teraz nie wedle dni pierwszych ja uczynię resztkom ludu tego, mówi Pan zastępów;
12 ale nasienie pokoju będzie, winnica swój owoc dawać będzie i ziemia da urodzaj swój, i niebiosa dadzą rosę swoją, a uczynię, że ostatki ludu tego posiądą to wszystko.
13 I będzie: jak byliście przekleństwem między narodami, domu Judy i domu Izraela, tak zbawię was, i będziecie błogosławieństwem. Nie bójcie się, niech się wzmacniają ręce wasze!
14 - Bo to mówi Pan zastępów: Jak umyśliłem, aby was utrapić, gdy mię do gniewu pobudzili ojcowie wasi,
15 mówi Pan, a nie zmiłowałem się, tak rozmyśliwszy się postanowiłem w te dni dobrze uczynić domowi Judy i Jeruzalem.
16 Nie bójcie się! Te więc są rzeczy, które czynić będziecie: Mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, prawdą i sądem pokoju sądźcie w bramach waszych.
17 A nikt przeciw przyjacielowi swemu niech nie myśli złego w sercu swoim i przysięgi kłamliwej nie miłujcie; bo to wszystko jest, czego nienawidzę, mówi Pan."
18 - I stało się słowo Pana zastępów do mnie mówiąc:
19 "To mówi Pan zastępów: Post czwartego i post piątego, i post siódmego, i post dziesiątego miesiąca obróci się domowi Judy w wesele i radość i znamienite uroczyste święta; tylko prawdę i pokój miłujcie!
20 - To mówi Pan zastępów: Aż przyjdą narody i będą mieszkać w miastach mnogich,
21 i pójdą mieszkańcy jeden do drugiego mówiąc: "Pójdźmy, a ubłagajmy oblicze Pańskie, i szukajmy Pana zastępów; pójdę i ja."
22 I przyjdą ludy mnogie i narody mocne szukać Pana zastępów w Jeruzalem i ubłagać oblicze Pańskie.
23 To mówi Pan zastępów: W owe dni to będzie, w których uchwyci się dziesięciu mężów ze wszystkich języków narodów, a uchwycą się kraju płaszcza męża judzkiego mówiąc: "Pójdziemy z wami bo słyszeliśmy, że Bóg jest z wami."


CZĘŚĆ II
(9,1 - 14,2I)

PROROCTWA DOTYCZĄCE LUDU BOŻEGO I POGAN

1. PONIŻENIE NARODÓW POGAŃSKICH I OCALENIE IZRAELA (9,1 10,2). Ukaranie narodów sąsiadujących z Izraelem (9,1-7). Wybawienie Izraela (8). Mesjasz, król pokoju (9-10). Pan przywraca lud swój i daje mu zwycięstwo nad Grekami (11-16) i pomyślność (9,17 -10,2).

9
1 Brzemię słowa Pańskiego w ziemi Hadrach i Damaszku, odpoczynku jego; bo Pańskie jest oko nad człowiekiem i nad wszystkimi pokoleniami Izraelowymi.
2 Emat też w granicy jego i Tyr i Sydon; bo przypisywali sobie wielką mądrość.
3 I zbudował sobie Tyr zamek i nagromadził srebra jak ziemi, a złota jak błota ulicznego.
4 Oto Pan posiądzie go i porazi na morzu moc jego, a jego samego ogień pożre.
5 Ujrzy Askalon, a zlęknie się, i Gaza, a rozboleje się bardzo; i Akkaron, bo się zawstydziła nadzieja jego; i zginie król z Gazy, a w Askalonie mieszkać nie będą.
6 I siedzieć będzie oddzielacz w Azocie, a wytracę pychę Filistynów.
7 I wydrę mu krew jego z ust, a obrzydłości jego spośród zębów jego; i zostawiony będzie i ten Bogu naszemu, i będzie jak książę w Judzie, a Akkaron jak Jebuzejczyk.
8 - I otoczę dom mój tymi, którzy mi bojują idąc i wraca jąc się; i nie przejdzie po nich więcej ciemięzca, bo teraz ujrzałem oczyma mymi.
9 - Raduj się wielce, córko Syjon! Wykrzykuj, córko Jeruzalem! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel, on ubogi, a wsiadający na oślicę i na żrebię, młodego źrebca oślicy.
10 I wytracę wóz z Efraima i konia z Jeruzalem, a połamany będzie łuk wojenny; i będzie mówił pokój narodom, a władza jego od morza aż do morza, a od rzek aż do kończyn ziemi.
11 - Ty też w krwi przymierza twego wypuściłeś więźniów twoich z dołu, w którym nie ma wody.
12 Wróćcie się do miejsca obronnego, więźniowie nadziei! Dziś też zwiastując podwójnie oddam tobie.
13 Bo naciągnąłem sobie Judę jak łuk, napełniłem Efrailna i wzbudzę synów twoich, Syjonie, przeciw synom twoim, Grecka ziemio; i uczynię cię jak miecz mocarzów.
14 A Pan Bóg nad nimi widziany będzie i wyjdzie jak błyskawica strzała jego; a Pan Bóg w trąbę zatrąbi i pójdzie w wichrze południowym.
15 Pan zastępów osłoni ich, i pożerać będą i podbiją kamieniami procy, a pijąc upiją się jakby winem i napełnią się jak czasze i jak rogi ołtarza.
16 I zbawi ich Pan, Bóg ich, dnia owego, jako trzodę ludu swego; bo kamienie święte podwyższą się na ziemi jego.
17 - Bo cóż jest dobrem jego i co pięknem jego, jeno zboże wybranych i wino, które rodzi dziewice?

10
1 Proście Pana o deszcz czasu późnego, a Pan uczyni śniegi i deszcz wielki da im, każdemu trawę na polu.
2 Bo bałwany mówiły niepożyteczne rzeczy, wieszczkowie widzieli kłamstwo, a snowidzowie mówili na próżno, daremnie pocieszali; przeto zawiedzieni są jak trzoda, będą utrapieni, gdyż nie mają pasterza.


2. OBALENIE OBCEJ PRZEMOCY, ZGROMADZENIE IZRAELA (10,3 -1 1,3). Przeciw obcym książętom Bóg obroni swój lud, dając mu własnych wodzów (10,3-4), którzy, wzmocnieni przez Boga, poprowadzą go do zwycięstwa (5-7). Izrael, rozmnożony w rozproszeniu, powróci do wolnego kraju (8-12). Obraz upadku władców (11,1-3).

3 Na pasterzy rozgniewała się zapalczywość moja i kozły nawiedzę; bo nawiedził Pan zastępów trzodę swoją, dom Judy, i postawił ich jako konia sławy swej w bitwie.
4 Z niego węgieł, z niego kołek, z niego łuk wojenny, z niego wyjdzie zarazem każdy ciemięzca.
5 I będą jak mocarze depczący błoto ulic w bitwie, i walczyć będą, bo Pan z nimi; a zawstydzą się wsiadający na konie.
6 I umocnię dom Judy, i dom Józefa zbawię, i nawrócę ich, bo się zlituję nad nimi; i będą, jak byli, kiedy ich jeszcze nie porzuciłem, bom ja Pan, Bóg ich, i wysłucham ich.
7 I będą jak mocarze mężowie z Efraima, a rozweseli się serce ich jak od wina, i synowie ich ujrzą i rozweselą Się i rozraduje się serce ich w Panu.
8 - Zagwizdnę na nich i zgromadzę ich, bom ich odkupił; a rozmnożę ich, jak przedtem byli rozmnożeni.
9 I rozsieję ich między narody, a z daleka wspomną na mnie i żyć będą z synami swymi, i wrócą się.
10 I przywiodę ich z ziemi Egipskiej, i od Asyryjczyków zgromadzę ich, i do ziemi Galaad i Libanu przy wiodę ich, a zabraknie dla nich miejsca.
11 I przejdzie przez morze wąskie,i rozbije na morzu fale, i zawstydzą się wszystkie głębiny rzeki, i będzie poniżona pycha Assuru, a berło Egiptu ustąpi.
12 Wzmocnię ich w Panu i w imieniu jego chodzić będą, mówi Pan.

11

1 Otwórz, Libanie, wrota twoje, a niech pożre ogień cedry twoje!
2 Zawyj jodło, bo upadł cedr, bo wielmożni są spustoszeni. Wyjcie dęby Basanu, bo wycięty jest las obronny.
3 Głos wycia pasterzów, że zburzona jest wielmożność ich; głos ryku lwów, bo spustoszona jest pycha Jordanu.


3. ALEGORIA PROROKA-PASTERZA (11,4-17). Rozkaz Boży pasienia ow�ec, źle traktowanych i przeznaczonych na zabicie (4-6). Zabiegi dobrego pasterza, dwie laski (7-8a). Zrażony do owiec, łamie jedną laskę i prosi o wynagrodzenie (8b-12). Otrzymawszy znikomą zapłatę porzuca ją i tamie drugą laskę (13-14). Pasterz zły i jego ukaranie (15-17).

4 To mówi Pan, Bóg mój: "Paś owce
5 rzezi, które ci, co je nabyli, zabijali bezkarnie, i sprzedawali je mówiąc: "Błogosławiony Pan, staliśmy się bogatymi," a pasterze ich nie oszczędzali ich.
6 I ja więcej oszczędzać nie będę mieszkańców ziemi, mówi Pan; oto ja wydam ludzi, każdego w rękę bliźniego jego i w rękę króla jego, i wyniszczę ziemię, a nie wyrwę z ręki ich."
7 - I będę pasł bydło rzezi dlatego, o ubodzy trzody! I wziąłem sobie dwie laski, jedną nazwałem Pięknością, a drugą nazwałem Powrózkiem, i pasłem trzodę.
8 I wyciąłem trzech pasterzy w jednym miesiącu, i skurczyła się dusza moja względem nich, bo też ich dusza zmieniła się w stosunku do mnie.
9 I rzekłem: "Nie będę was pasł; co ma umrzeć, niech umiera, a co ma być wygładzone, niech będzie wygładzone, a inni niech żrą, każdy mięso bliźniego swego."
10 I wziąłem laskę, którą zwano Pięknością, i złamałem ją, aby wniwecz obrócić przymierze, które zawarłem ze wszystkimi ludami.
11 I wiwecz się obróciło w ów dzień, i poznali tak ubodzy trzody, którzy mi strzegą, że słowo Pańskie jest.
12 I rzekłem do nich: "Jeśl jest rzecz dobra w oczach waszych, przynieście zapłatę moją, a jeśli nie, zaniechajcie." I odważyli zapłatę moją, trzydzieści srebrników.
13 I rzekł Pan do mnie: "Rzuć to do garncarza tę piękną zapłatę, na jaką mnie oszacowali " I wziąłem trzydzieści srebrników, i rzuciłem je w domu Pańskim do garncarza.
14 I złamałem laskę moją drugą, którą zwano Powrózkiem, aby rozwiązać braterstwo między Judą a Izraelem.
15 - I rzekł Pan do mnie: "Jeszcze weź sobie narzędzia pasterza głupiego.
16 Bo oto ja wzbudzę pasterza na ziemi, który opuszczonych nie będzie nawiedzał, rozproszonego nie będzie szukał, i złamanego leczyć nie będzie, co stoi, karmić nie będzie, a mięso tłustych będzie jeść i kopyta ich strąci "
17 O pasterzu i bałwanie, opuszczający trzodę! Miecz na ramię jego i na oko prawe jego! Ramię jego całkiem uschnie, a oko praiwe zupełnie się zaćmi!


4. WALKI, ZWYCIĘSTWO, NAWRÓCENIE I OCZYSZCZENIE IZRAELA (12,1-13,6). Walka z Jerozolimą zakończy się klęską wrogów (12,1-4). Oparci o Jeruzalem, mieszkańcy Judy pójdą do zwycięstwa (5-6), Bóg bowiem ich wspomoże i osłoni, a rozgromi wrogów (7-9). Mieszkańcy Jeruzalem nawrócą się do tego, którego przebodli, i będą pogrążeni w żalu (10-14). Ich oczyszczenie (13,1); zniesienie bałwanów i fałszywych proroków (2-6).

12
1 Brzemię słowa Pańskiego na Izraela. Mówi Pan, rozciągający niebiosa i gruntujący ziemię, a tworzący ducha człowieka w nim:
2 "Oto ja uczynię Jeruzalem naprożnikiem,pijaństwa wszystkim narodom wokoło; lecz i Juda będzie w oblężeniu przeciwko Jeruzalem.
3 I będzie: dnia onego uczynię Jeruzalem kamieniem ciężaru dla wszystkich narodów; wszyscy, którzy go będą podnosić, ciężko zranieni będą; i zbiorą się przeciw niemu wszystkie królestwa ziemi.
4 Owego dnia, mówi Pan, porażę każdego konia zdrętwieniem, a wsiadającego nań szaleństwem; a na dom Judy otworzę oczy moje, a każdego konia narodów porażę ślepotą.
5 I powiedzą książęta Judy w sercu swym: "Niech mi będą wzmocnieni mieszkańcy Jeruzalem w Panu zastępów, Bogu ich!"
6 Owego dnia uczynię książąt judzkich jakby kotłem ognia wśród drew i jakby pochodnią ognistą w sianie; i pożrą na prawo i na lewo wszystkie narody wokoło, i mieszkać będą w Jeruzalem znowu na swym miejscu, w Jeruzalem.
7 - I zbawi Pan przybytki Judy jak na początku, aby się pysznie nie chlubił dom Dawida i chwała mieszkających w Jeruzalem przeciwko Judzie.
8 Owego dnia osłoni Pan mieszkańców Jeruzalem, i kto z nich potknąłby się w ów dzień, będzie jak Dawid, a dom Dawida jak Boży, jak anioł Pański przed obliczem ich.
9 I będzie dnia owego: będę się starał zetrzeć wszystkie narody, które przychodzą przeciw Jeruzalem.
10 - I wyleję na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem ducha łaski i modlitw, i patrzeć będą na mnie, którego przebodli, i opłakiwać go będą -płaczem jakby jednorodzonego; i będą nad nim zawodzić, jak się zawodzi przy śmierci pierworodnego.
11 Owego dnia wielki będzie płacz w jeruzalem, jak płacz Adadremmonu na polu Mageddon.
12 I będzie płakać ziemia, każdy ród osobno: rody domu Dawidowego osobno, a niewiasty ich osobno; rodu domu
13 Natana osobno, a niewiasty ich osobno;rody domu Lewiego osobno, a niewiasty ich osobno; rody Semeja osobno, a niewiasty ich osobno;
14 wszystkie inne rody, każdy ród osobno, a niewiasty ich osobno.

13
1 owego dnia będzie źródło otwarte dla domu Dawidowego i dla mieszkających w Jeruzalem na obmycie grzesznego i miesiącznicy.
2 I będzie dnia owego, mówi Pan zastępów, wytracę imiona bałwanów z ziemi, tak iż nie będą więcej wspominane, i fałszywych proroków i ducha nieczystego zniosę z ziemi.
3 I będzie: gdyby kto prorokował dalej, powiedzą mu ojciec jego i matka jego, którzy go porodzili: "Nie będziesz żył, bo mówiłeś kłamstwo imieniem Pańskim" I przebodą go ojciec jego i matka jego, rodzice jego, gdyby prorokował.
4 I będzie: owego dnia zawstydzą się prorocy, każdy dla widzenia swego, gdy prorokować będzie, a nie będą się obłóczyć w płaszcz worowy, żeby kłamać.
5 Ale powie: "Nie jestem prorokiem,człowiekiem oraczem ja jestem; bo Adam przykładem moim od młodości mojej."
6 O powiedzą mu: "Cóż to za rany są w pośrodku rąk twoich?"I powie: "Tymi jestem zraniony w domu tych, którzy mię miłowali."


5. UDERZENIE PASTERZA, LOS OWIEC (13, 7-9).

7 Mieczu, ocknij się na pasterza mego i na męża złączonego ze mną, mówi Pan zastępów. Uderz pasterza, a rozproszą się owce, i obrócą rękę moją na malutkich.
8 I będzie po wszystkiej ziemi, mówi Pan: dwie części na niej będą rozproszone i ustaną, a trzecia część zostanie na niej.
9 I powiodę część trzecią przez ogień, i palić ich będę, jak palą srebro, a doświadczać ich będę, jak doświadczają złota. On będzie wzywał imienia mego, a ja go wysłucham. Powiem: "Ludem moim jesteś." A on powie: "Pan Bogiem moim."


6. WYBAWIENIE I WYWYŻSZENIE JEROZOLIMY. SĄD NAD NARODAMI (14,1-21). Zdobycie Jerozolimy przez wrogów, niewola połowy mieszkańców (1-2). Bóg przychodzi z pomocą reszcie ludu, toruje mu drogę do ucieczki (3-5). Dzień Pański (6-7). Pomyślność ludu (8-II). Wytracenie części wrogów, a nawrócenie się do Pana reszty (12-19). Rzeczy święte Panu (20-21).

14
1 Oto przyjdą dni Pańskie i będą dzielić łupy twoje wśród ciebie.
2 I zgromadzę wszystkie narody do Jeruzalem na bitwę, i będzie wzięte miasto, i zburzą domy, i niewiasty pogwałcą, i wyjdzie połowa miasta w niewolę, a ostatek ludu nie będzie zabrany z miasta.
3 I wyjdzie Pan, i będzie walczył przeciw owym narodom, jak walczył w dzień wojny.
4 I staną nogi jego w ów dzień na górze Oliwnej, która jest naprzeciw Jeruzalem na wschód słońca, i rozpadnie się góra Oliwna na pół ku wschodowi i ku zachodowi słońca rozpadliną bardzo wielką, i odwali się połowa góry na północ, a połowa jej na południe.
5 I uciekniecie w dolinę gór owych, bo dosięgnie dolina gór aż w pobliże; będziecie uciekać, jak uciekaliście przed trzęsieniem ziemi za dni Ozjasza, króla judzkiego; i przyjdzie Pan, Bóg mój, i wszyscy święci z nim.
6 - I będzie dnia owego: nie będzie światła, ale zimno i mróz.
7 I będzie dzień jeden, który jest wiadomy Panu, nie dzień ani noc, a czasu wieczornego będzie światło.
8 - I będzie w ów dzień: wyjdą wody żywe z jeruzalem, połowa ich do morza wschodniego, a połowa ich do morza ostatniego, w lecie i w zimie będą.
9 I będzie Pan królem nad wszystką ziemią. W ów dzień będzie Pan jeden i będzie imię jego jedno.
10 I wróci się wszystka ziemia aż do puszczy, od pagórka Remmon na południe Jeruzalem, i podniesie się, i będzie mieszkać na miejscu swym od bramy Beniamina aż do miejsca bramy Dawnej i aż do bramy Węgłów, i od wieży Hananeel aż do pras królewskich.
11 I będą mieszkać w nim,a wytracenia nie będzie więcej, ale Jeruzalem siedzieć będzie bezpiecznie.
12 - A ta będzie kaźń, którą skarze Pan wszystkie narody, które walczyły przeciw Jeruzalem: będzie schnąć ciało każdego stojącego na nogach swych, oczy jego uschną w jamach swych i język ich uschnie w ustach ich.
13 Dnia owego będzie trwoga Pańska wielka między nimi i uchwyci mąż rękę bliźniego swego, i zewrze się ręka jego z ręką bliźniego jego.
14 Lecz i Juda walczyć będzie przeciw Jeruzalem, i będą zgromadzone bogactwa wszystkich narodów wokoło, złoto i srebro i szat dosyć wiele.
15 I taki będzie upadek konia i muła, wielbłąda i osła i wszystkich bydląt, które były w obozie owym, jak upadek ten.
16 A wszyscy pozostali ze wszystkich narodów, które przyciągnęły przeciw Jeruzalem, chodzić będą z roku na rok, aby się kłaniać królowi, Panu zastępów, i obchodzić święto Kuczek.
17 I będzie: kto z rodów ziemi nie szedłby do Jeruzalem, aby się pokłonić królowi, Panu zastępów, nie będzie na nich deszczu.
18 A jeśliby i ród Egiptu nie wyruszył i nie przyszedł, ani na niego deszczu nie będzie, ale będzie upadek, którym pokarze Pan wszystkie narody, które by nie chodziły na obchodzenie święta Kuczek.
19 Ten będzie grzech Egiptu i ten grzech wszystkich narodów, które by nie chodziły na obchodzenie święta Kuczek.
20 - Owego dnia będzie, co na uździe końskiej jest, poświęcone Panu, i będą kotły w domu Pańskim jak czasze przed ołtarzem.
21 I będzie każdy kocioł w Jeruzalem i w Judzie poświęcony Panu zastępów; i będą przychodzić wszyscy ofiarujący, i będą brać z nich, i będą w nich warzyć; a nie będzie kupca więcej w domu Pana zastępów owego dnia.