Sciaga.pl - Ekonomia-odpowiedzi na pytania








function saveas()
{
document.execCommand('SaveAs');
}
function setPage (newAddress) {
if (newAddress != "") { window.location.href = newAddress; }
}

function repsimplenavig(who) {

if (who=='galeria') {
ff = new String(document.prep.filmy.options[document.prep.filmy.selectedIndex].value);
if(ff > 0)
window.location="http://prace.sciaga.pl/spis/"+ff+"/t20_1.html";
}
}











sciaga / prace /
przedmiot: Inne
reklama | kontakt
| info








ord=Math.random()*10000000000000000;
document.write('');






Ekonomia-odpowiedzi na pytania
EKONOMIA1. Co to
jest ekonomiaEkonomia jest nauka społeczną zajmującą się dokonywaniem
wyborów dotyczących produkcji i dystrybucji dóbr i usług w świecie
rzadkich czynników wytwórczych, inaczej: jest to nauka o tym, jak ludzie
wykorzystują ograniczone zasoby w celu zaspokajania swoich
nieograniczonych potrzeb.Ekonomia – analizuje zmiany w całości
gospodarki: tendencje cen, produkcji, bezrobocia. Z chwilą gdy te zjawiska
zostaną zrozumiane pomaga w kształtowaniu polityki, za pomocą której RZĄDY
mogą wywierać wpływ na całokształt gospodarki. Ekonomia jest nauką o
dokonywaniu wyborów dotyczących gospodarczej sfery życia. Wybiera ją każdy
człowiek, firma, rząd rodzina, społeczeństwo względu na posiadanie
ograniczonej ilości pieniędzy i czasu, a nasze potrzeby są nieograniczone.
Dlatego każdy człowiek musi decydować w jaki sposób wykorzystać to co ma,
aby otrzymać jak najwięcej tego co chciałby mieć. Nazwę ekonomia
wprowadził Arystoteles – nauka o prawach rządzących gospodarstwem domowym.
Oikos – dom, Nomos – prawo. Wyrażenie ekonomia społeczna oznacza procesy
gospodarowania w skali społecznej i pojawiło się w XVII wieku. Wprowadził
ją we Francji Autoiu de Montchretion (Monteskiusz) 1615 r. E.
polityczna = E. Społeczna.2. Czy ekonomia jest nauka
społeczną?Ekonomia tkwi we wszystkich czynnościach, które wykonujemy.
Jest motorem wszystkiego co dzieje się w naszym życiu. To czy kupujemy coś
droższego czy tańszego lub w jaki sposób spędzimy wolny wieczór jest też
ekonomią. Koszty alternatywne – kino, mecz, koszty pieniężne. Każdy
człowiek dokonując w życiu wyborów kieruje się często nie zdając sobie z
tego sprawy, ekonomią. To samo dotyczy całych społeczności, ochrony
środowiska, problemu narkotyków czy znalezienia nowych miejsc pracy, to
wszystko jest ekonomią. Ekonomia to nauka społeczna zajmująca się
dokonywaniem wyborów dotyczących produkcji i dystrybucji dóbr i usług w
świecie rzadkich czynników wytwórczych, czyli jest to nauka o tym jak
ludzie wykorzystują swoje ograniczone zasoby aby zaspokoić swoje
nieograniczone potrzeby.Dlatego właśnie uważam, że ekonomia jest nauką
społeczną, gdyż dotyczy problemów oraz zagadnień społecznych.3. Nauki
pomocnicze w ekonomii.Ekonomia graniczy z innymi ważnymi dyscyplinami
akademickimi. Nauki polityczne, psychologia, socjologia i antropologia
społeczna – sfera badań pokrywa się częściowo ze sfera badań ekonomii.
Ekonomia czerpie również wiedzę z badań historycznych. Również statystyka
ma swoje powiązania z ekonomią – matematyczne metody rachunku
prawdopodobieństwa i statystyki znajdują największe zastosowania w
ekonomii. Kalendarium aż roi się od różnego rodzaju szczytów gospodarczych
spraw legislacji podatkowej, dlatego tak ważne jest aby każdy polityk miał
u swojego boku specjalistów od ekonomii. Stwarzają oni gwarancję, ze
kierując się instynktem politycznym nie sprowadzą kraju na manowce.
Ekonomia czerpie też z takich nauk, jak: historia gospodarcza, ekonomiki
branżowe, towaroznawstwo, geografia społeczna. (4/5 laureatów nagrody
Nobla, są to ekonomiści z zacięciem ilościowym. 4. W jakim celu teoria
ekonomii posługuje się modelami?W badaniach nad zależnością i
problematyką ekonomii ma się doczynienia ze stałym przeplataniem się
modeli i faktów empirycznych. Dane / fakty empiryczne są niezbędne z dwóch
powodów: Ujawniają one zależności, które powinniśmy wytłumaczyć
Po stworzeniu teorii można się nimi posłużyć w celu weryfikacji
hipotezy.Modele są prostym, czasem matematycznym przedstawieniem
bardziej złożonej rzeczywistości. Mogą być jakościowe lub ilościowe, w
postaci opisowej, sformalizowanej, równań matematycznych, układów
dwuwymiarowych lub schematów. Przykład: ekonomiści budowali modele
procesów inflacji, mające uwzględnić siły wywierające wpływ na przebieg
inflacji w czasie. 5. Podział na makro i mikro
ekonomie:Makroekonomia – koncentruje się na funkcjonowaniu gospodarki
jako całości. Podstawowymi problemami, których dotyczy makroekonomia są:
inflacja – czyli utrzymujący się wzrost cen, bezrobocie – czyli
zagadnienia związane z niemożnością znalezienia pracy przez ludzi chcących
i mogących pracować, wzrost gospodarczy czyli rozwój gospodarczy dzięki,
któremu podnosi się stopa życiowa ludzi żyjących w danej gospodarce. W
ramach posiadanych środków państwo może zapewnić świadczenia społeczne
takie jak np. służba zdrowia. Makro i mikroekonomia to dwa sposoby
analizy wykorzystywane są w nauce. Przedmiotem zainteresowania jest to
samo, jednak różne są sposoby analizy. Mikroekonomia - koncentruje się
na decyzjach podejmowanych przez poszczególne podmioty gospodarujące
(gospodarstw domowe, firmy i rząd) oraz na poszczególnych rynkach
(czynników wytwórczych i produktów). Dla uproszczenia analizy, może ona
pomijać różnorodne współzależności występujące w gospodarce. Mikroekonomia
zajmuje się zachowaniem poszczególnych cen i ilości – odpowiada na pytanie
ile wzrosną ceny zboża, gdy ceny bawełny spadają. Zajmuje się złożonym
systemem wzajemnych zależności, znanych pod nazwa mechanizmu
rynkowego.6. Proces transformacji systemowej w Polsce.
Transformacja systemowa to proces zmian dotyczących procesów
politycznych, gospodarczych i społecznych, zmian stosunków własnościowych
i reprywatyzacji. W latach 1944 – 1989 w Polsce panowała gospodarka
centralnie planowana. - system monocentryczny: charakteryzował się
monopolem władzy politycznej, dominacją własności państwa, monopolem
handlu zagranicznego.- decydowanie o stanowiskach przez aparat
partyjny- brak rynku, centralne planowanie, jako narzędzie
oddziaływania państwa na gospodarkę- mechanizm finansowy nie był
aktywny (pieniądz wyprzedzał towar)TYPOLOGIA LAT 1945 -
19891945-1948r – gospodarka sterowana przez Centralny Urząd Planowania
(CUP)1948-1955r – monopol władzy politycznej: władzy państwowej, okres
planu sześcioletniego.1956-1970r – system centralnego planowania,
początek gospodarki radzieckiej (Gomółka), limity funduszu
płac1971-1980r – powstaje zadłużenie państwa (Gierek)1981-1989r –
początek transformacji systemowej, wczesny okres przejścia z gospodarki
centralnie planowanej do gospodarki rynkowej.1990 – początek okresu
przejścia z gospodarki centralnie planowanej do gospodarki rynkowej –
transformacja systemowa i ustrojowa. Zmiany w
gospodarce:Uwolnienie cech rynkowych, wprowadzenie restrykcyjnej
polityki płac, polityki budżetowej (Bank Centralny), wprowadzenie
restrykcyjnej polityki fiskalnej, wymiana waluty złotego na obce, od 19992
roku rozpoczął się wzrost PKB i spadek inflacji. Wiele z tych zmian trwa
do dziś, np. przebudowa stosunków własnościowych (prywatyzacja i
reprywatyzacja). Proces transformacji musi dotyczyć jednocześnie
trzech układów:- układu politycznego – przejście z systemu władzy
monopartyjnej do wielopartyjnej. Obecnie jest około 190 partii.- układ
gospodarczy – najtrudniejszy do zmian, struktura jest bardzo rozbudowana.
Gospodarkę dzielimy na trzy sektory: rolnictwo, przemysł, usługi.
Układ społeczno– kulturalny. Instytucje będące barometrem
aktywności gospodarczej: giełda, BCC, izby gospodarcze, partie polityczne,
polskie towarzystwa ekonomiczne, instytucje infrastruktury rynkowej.
7. Problem budowy gospodarki rynkowej(M) Gospodarka rynkowa
charakteryzuje się dominacją prywatnej własności i wolnością wyboru w
podejmowaniu wszelkich decyzji dotyczących działalności gospodarczej oraz
kierowania się własnym interesem podczas podejmowania tych decyzji.
Mechanizm cenowy prowadzi do alokacji czynników wytwórczych oraz produktów
i dystrybucji dochodów właścicieli czynników przy bardzo ograniczonej
interwencji w procesy gospodarcze. Odpowiedź na pytania: co?, jak?, dla
kogo? wyznaczana jest przez system cen, rynków, zysków i strat, bodźców i
nagród. Przedsiębiorstwa wytwarzające towary, przynoszące zyski (co?),
przy użyciu najniższych kosztów produkcji (jak?), a konsumpcja ludzi
wynika z ich decyzji o sposobie wydatkowania płac i dochodów (dla
kogo?).Gospodarką rynkową zarządzają konsumenci oraz technika i
technologie. Rząd ustala „reguły ruchu” i spełnia trzy funkcje:
Funkcja efektywności – to wysiłki na rzecz skorygowania ułomności rynku
np. monopol Funkcja sprawiedliwości również i równości – wykorzystuje
techniki takie jak redystrybucja odzwierciedlająca troskę społeczeństwa o
ubogich / upośledzonych. Funkcja równości – zmierza do redukowania
szczytów i dolin cyklu gospodarczego poprzez nie zmniejszanie bezrobocia i
inflacji oraz planowania wzrostu gospodarczego. 8. Cechy gospodarki
planowanejGospodarka planowana to gospodarka nakazowa, gdzie decyzje
dotyczące co?, jak?, dla kogo? Zapadają w centralnym urzędzie planowania.
Żadna gospodarka nie opiera się wyłącznie na nakazach, ale szeroki zakres
planowania występuje jeszcze w Europie CE. Współczesne gospodarki
zachodnie są gospodarkami mieszanymi, opierającymi się głównie na
mechanizmach rynku, ale jednocześnie ze znaczącym interwencjonizmem
państwa. Optymalny zakres interwencji państwa pozostaje przedmiotem
kontrowersji. Gospodarka nakazowa, gdzie wszystkie decyzje o produkcji i
podziale podejmuje władza może mieć charakter dyktatorski lub
demokratyczny:. 9. Gospodarka centralnie planowana a gospodarka
rynkowa.W gospodarkach centralnie kierowanych w przeciwieństwie do
gospodarek rynkowych, o wykorzystaniu czynników wytwórczych, sposobach
wymiany i możliwościach konsumpcyjnych decydują rządy a nie poszczególne
osoby. Ale i w tym przypadku nie można dać przykładu gospodarki kierowanej
(planowanej) całkowicie centralnie.10. Teoria ekonomii a polityka
gospodarcza.Ekonomia postępuje tak jak każda nauka ewolucyjna –
przygląda się danym, formułuje hipotezy oraz je weryfikuje. Dochodzi do
niełatwego nieraz do ustalenia w jaki sposób funkcjonuje gospodarka. Aby
zrozumieć jak funkcjonuje gospodarka, potrzebujemy zarówno teorii jak i
faktów. Teoria mówi, jakich faktów musimy szukać w celu uzyskania
odpowiedzi na przedstawione zagadnienia. Nie ma żadnego pożytku z faktów,
kiedy nie porządkuje ich teoria i wice wersa – teoria nie poparta faktami
staje się nie uzasadnionym niczym stwierdzeniem. Teoria ekonomii formułuje
najogólniejsze prawa rządzące ekonomią, związane z procesem wytworzenia,
podziału, dystrybucji. Z jej zasad korzysta polityka gospodarcza
wywierająca wpływ na rzeczywistość, gospodarkę, życie społeczne. 11.
Reforma Centrum. Zapoczątkowana w 1995 roku. Administracja centralna
jest obiektem działań reformatorskich. Ich celem jest przebudowa
organizacyjna i funkcjonalna aparatu administracyjnego. Przeprowadzenie
reformy jest rozłożone w czasie. Pierwszym elementem jest:
Określenie struktury i zasad działania Rady Ministrów oraz pozycji i roli
prezesa RM, likwidacji URM i utworzenia kancelarii premiera
Ustanowienie urzędu Ministra Administracji i Spraw Wewnętrznych UOP
został oddany bezpośredniemu zwierzchnictwu prezesa Rady
MinistrówDrugim elementem jest przebudowa resortów gospodarczych,
obejmuje utworzenie resortu ministra skarbu państwa oraz powołanie agencji
ds. Restrukturyzacji (przy równoczesnym zniesieniu Urzędu Ministra
Przekształceń Własnościowych), powołanie w miejsce dotychczasowych urzędów
Ministrów Przemysłu i Handlu, Współpracy Gospodarki z Zagranicą,
Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa – ministra Gospodarki. Sprawy
dotyczące budownictwa przejmuje nowo powstały urząd ds. Mieszkalnictwa i
Rozwoju Miast. Stworzenie rządowego centrum Badań Strategicznych,
zniesienie Centralnego Urzędu Planowania.Trzecim elementem jest
utworzenie Komitetu Integracji Europejskiej, jako organu koordynującego
proces wstąpienia RP do unii Europejskiej. Stworzenie Rządowego Centrum
badań Strategicznych, zniesienie Centralnego Urzędu Planowania.
Czwartym elementem są zmiany w zakresie funkcjonowania ministerstwa
finansów oraz wojewodów, a także przekształcanie Urzędu Antymonopolowego w
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta. Reforma została wprowadzona
pakietem jedenastu ustaw. 12. Polityka gospodarcza.Kraje o
gospodarce rynkowej bywają niekiedy trapione ułomnościami rynku, np.
monopolu, wpływa efektów zewnętrznych. Są one narażone na powtarzające się
periodycznie eksplozje inflacji, bezrobocia, podziału dochodów.
Współczesne gospodarki są mieszaniną działania rynków oraz „widzialnej
ręki” (podatki, regulacje państw). W gospodarce bardzo duża zależy od
rządu, ustala on „reguły ruchu”. Jest ich trzy. Działania państwa
dotyczą: Efektywność – skorygowanie ułomności rynku
Sprawiedliwości – troska o ubogich i upośledzonych Polityka
stabilizacji – zmniejszenie bezrobocia i inflacji oraz promowanie wzrostu
gospodarczego.Państwo sprawuje makroekonomiczną funkcje strażnika
stabilności gospodarczej – steruje rynkiem poprzez swoje programy
podatkowe, wydatków oraz inne regulacje. Ważną rolą rządów jest
wykorzystywanie ich uprawnień w zakresie polityki fiskalnej i monetarnej w
celu wygładzania „szczytów” i „zapadlin” cyklu koniunkturalnego.13.
Ekonomia pozytywna i ekonomia normatywnaEkonomia pozytywna – jest
stosowana przez ekonomistów, którzy efekty swojej pracy przedstawiają
wyłącznie jako zdarzenie gospodarcze, prezentują dane empiryczne, budują
teorie ale niczego nie wartościują, czyli nie oceniają co jest dobre a co
złe i nikogo nie pouczają co należy zrobić aby zaradzić różnym
trudnościom. Ekonomia normatywna - różni się tym, że ekonomiści
dokonują ocen: głoszą co jest słuszne a co nie, jak być powinno a czego
uniknąć należy. Ekonomia normatywna formułuje zalecenia dotyczące tego co
powinno się czynić w gospodarce. Ponadto podsuwane są cele, które przez
ekonomistów uważane są za słuszne.Oba rodzaje ekonomii powinny być
oddzielone od siebie w stopniu najbardziej możliwym.14. Główne cechy
rozwiniętych gospodarek rynkowych. (M) W gospodarkach rynkowych
kwestie: co? Jaki? I dla kogo? Rozstrzygane są przez mechanizm rynkowy.
Rynek ma swoje ułomności, np. brak doskonałej konkurencji czy tez
wystąpienie efektów zewnętrznych. Gospodarki te charakteryzują się
dominacją prywatnej własności i wolnością wyboru w podejmowaniu decyzji
dotyczących działalności gospodarczej oraz kierowaniem się własnym
interesem podczas podejmowania tych decyzji. Mechanizm cenowy prowadzi do
alokacji (decyzji określającej sposób użycia danych, zasobów, środków)
czynników wytwórczych oraz produktów i dystrybucji dochodów właścicieli
czynników przy bardzo ograniczonej interwencji rządu w procesy
gospodarcze. Własność prywatna Konkurencja (wzajemne
oddziaływanie na siebie podmiotów biorących udział w grze rynkowej)
Rynek kapitałowy (towarem jest pieniądz) Stabilny pieniądz
System podatkowy (główne narzędzie oddziaływania na gospodarkę, przez
państwo) Wolny handel14. Rachunek produktu narodowegoProdukt
narodowy PN – jest to całkowita wartość wszystkich dóbr i usług
wyprodukowanych w gospodarce w danym okresie. Wyróżniamy produkt narodowy
brutto – PNB – skorygowany o wartość amortyzacji WA daje produkt krajowy
netto PKN, a ten zaś pomniejszony o podatki pośrednie PP daje dochód
narodowy DN ((PNB – WA =PNN) –PP =DN)16. Model
Leontiefa.Narzędziem prezentacji produktu jest tablica przepływów
międzywęzłowych (Lentiefa). Jej idea sprowadza się do tego, iż całość
gospodarki jest dzielona na okrężną liczbę działów, gałęzi, sekcji.
Pokazany jest proces wymiany między tymi działami oraz proces powstawania
produktu globalnego, produktu finalnego i tym samym – dochodu narodowego i
produktu krajowego brutto. Realne procesy zachodzące w gospodarce
narodowej Leontief opisuje wg schematu: przedsiębiorcy kupują i sprzedają
między sobą produkty, przy czym sprzedaż jednej produkcji jest podstawowym
nakładem dla innej. Przedstawiając te wymiany za pomocą tablicy o
podwójnym wejściu, Leontief stworzył prawdziwa makietę nowoczesnej
gospodarki pokazującej wewnętrzne zależności między różnymi gałęziami
gospodarki rynkowej. 17. Bilans płatniczy a PKB (produkt krajowy
brutto)Bilans płatniczy: jest to rachunek obejmujący całość obrotów
towarów, usług i operacji finansowych przeprowadzonych w danym okresie
między krajem a zagranicą.  transakcje bieżące (towary i usługi),
 rachunek prywatnych transakcji kapitałowych (bezpośrednie
inwestycje, obligacje),  transakcje,  oficjalne rezerwy (zmiana
aktywów krajowych i zagranicznych) banku centralnego,  rezerwy złota
i walut zagranicznych kredytyProdukt krajowy brutto – PKB –
przedstawia wartość dóbr i usług wyprodukowanych w geograficznych
granicach państwa w danym czasie i oznacza dochody obywateli tego państwa
i cudzoziemców zatrudniających swoje czynniki produkcji w tym kraju.
18. Bilans płatniczy a bilans handlowyBilans płatniczy: jest to
rachunek obejmujący całość obrotów towarów, usług i operacji finansowych
przeprowadzonych w danym okresie między krajem a zagranicą. 
transakcje bieżące (towary i usługi),  transakcje bieżące (towary i
usługi),  rachunek prywatnych transakcji kapitałowych (bezpośrednie
inwestycje, obligacje),  transakcje,  oficjalne rezerwy (zmiana
aktywów krajowych i zagranicznych) banku centralnego,  rezerwy złota
i walut zagranicznych kredytyBilans handlowy: jest to rachunek
zestawiający import i eksport w danym okresie. Jego celem jest wywołanie
salda. Głównym źródłem danych do bilansu handlowego są statystyki celne,
których zaletą jest to, że dostarczają częstych i szybkich informacji.
19. Instrument oddziaływania państwa na gospodarkęIstnieje wiele
możliwości oddziaływania państwa na gospodarkę:- aktywny wpływa na
przebieg koniunktury za pomocą wydatków z budżetu: (ogólnopaństwowe –
obrona i administracja, ogólnospołeczne – kultura i oświata). Państwo
nakręcając koniunkturę poprzez powiększanie wydatków z budżetu, świadomie
powiększa tzw. dług publiczny, który z kolei wywołuje tzw. lukę w
budżecie. - za pomocą polityki podatkowej – jest ona zarazem ważnym
elementem oddziaływania państwa na poziom konsumpcji i strumień
inwestycji, z drugiej strony jest głównym źródłem dochodów państwa.-
za pomocą polityki inwestycji publicznych.20. Przyczyny, cele
i zakres oddziaływania państwa na gospodarkęKryzys w latach 1929 –
1933 wyraźnie uzmysłowił konieczność podjęcia aktywnej polityki
antykryzysowej. Nurt neokeynesowski - zakłada istotny wpływ państwa na
kształtowanie przebiegu cyklu koniunkturalnego i na zamiany struktury
gospodarczej i sfery wzmożonej polityką fiskalną względem dochodów i
wydatków. Nurt neoliberalny – zakłada oddziaływanie monetarne, przez
regulacje podziału pieniądza, przeciwstawia się zbyt szczegółowiej
ingerencji państwa. Wraz ze wzrostem technicznym i technologicznym pewne
gałęzie przezywają kryzys. Rośnie bezrobocie ?(alokacja). Państwo musi
dbać o równowagę jednej i drugiej teorii (stabilizacja). Kwestia podziału
zależna jest od tego kto rządzi. CELE interwencjonizmu można umownie
podzielić na krótkie i długoterminowe (bezrobocie, inflacja, wahania
koniunkturalne, nierównowaga bilansu płatniczego oraz regulowanie stopy
wzrostu w gospodarce, zmiany strukturalne w gospodarce – rolnictwo i
przemysł). Zakres może być zależny od potrzeb. Wiadomo, że nie jest to
ingerencja ale jednocześnie wpływ na zmiany. 21. Polityka gospodarcza
i jej podstawowe narzędzia.Polityka gospodarcza (ekonomiczna) – jest
to działalność zmierzająca do określenia celów społeczno – gospodarczych
oraz ich realizacji za pomocą metod wynikających z zasady racjonalnego
gospodarowania. 22. Polityka fiskalnaPolityka fiskalna państwa
jest związana z rolą budżetu w gospodarce. Istotne są tu następujące
zagadnienia: zrównoważenia budżetu, deficyt lub nadwyżka
wielkość budżetu struktura dochodów struktura
wydatkówDochody budżetu to: płace, zyski, dochody rządowe
import.Wydatki budżetu to: konsumpcja, inwestycje, wydatki rządowe i
eksportJeśli dochody równe są wydatkom to jest zrównoważenie budżetu.
Przy nadwyżce budżetowej, przy zrównoważonym bilansie handlu zagranicznego
inwestycje wyrównują się z oszczędnościami plus nadwyżka budżetowa.
Deficyt budżetowy: oznacza, że oszczędności musiały pokryć nie tylko
inwestycje, ale i deficyt budżetowy. Deficyt budżetowy uzupełnia
inwestycje w przypadku zbyt dużych oszczędności i nie dopuszcza do
ograniczenia globalnego popytu oraz produktu krajowego brutto. Rozróżnia
się deficyt budżetowy strukturalny i deficyt cykliczny. Deficyt
budżetowy strukturalny: jest to taki deficyt, który powstał w celu
realizacji wysokiej stopy zatrudnienia.Deficyt cykliczny – to deficyt
stworzony przez recesje gospodarczą, powodująca obniżenie dochodów
państwa, wywołaną zmniejszenie wpływów podatkowych ze względu na kurczący
się produkt krajowy brutto, a jednocześnie zwiększenie się wydatków na
zasiłki dla bezrobotnych.23. Polityka pieniężna.POLITYKA FISKALNA
–Istota polityki pieniężnej polega na zwiększeniu lub zmniejszeniu podaży
pieniądza oraz na podnoszeniu lub obniżeniu stopy procentowej. Zwiększenie
podaży pieniądza i obniżenie stopy procentowej doprowadza do zwiększenia
inwestycji globalnego popytu, zatrudnienia i wzrostu PKB. Ograniczenie
podaży pieniądza , podwyższenie stopy procentowej, zapobiega nadmiernemu
wzrostowi globalnego popytu, który dochodząc do granic zwiększenia
globalnej podaży może wywołać inflacje tj. wzrost cen.Politykę
finansowa koordynuje Bank Centralny. Prowadzi on emisje pieniądza
dostosowanego do wzrostu podaży dóbr i usług w cenach rynkowych z
uwzględnieniem szybkości obiegu pieniądza. Bank Centralny wywiera wpływa
na wysokość stopy oprocentowania kredytów udzielanych przedsiębiorstwom
poprzez banki komercyjne. 24. Czynniki wzrostu gospodarczego: praca,
kapitał, postęp technicznyPraca – czas zużytkowany przez pracowników
na produkcje dóbr, przedsiębiorstwa dążą do skrócenia czasu produkcji co
pozwoli w danym okresie czasu wyprodukować więcej dóbr – wzrosną więc
obroty. Kapitał – są to dobra trwałe wytworzone przez gospodarkę, po
to by wytworzyć inne dobra:Budynki, narzędzia i inne produkty
znajdujące się w posiadaniu przedsiębiorstw. Każda firma dąży do
powiększenie swojego kapitałuPostęp techniczny – większość firm jest
zainteresowana inwestowaniem coraz to nowsze technologie. Pozwala to
produkować wydajniej, szybciej o większej jakości i trwałości. Wszystkie
powyższe czynniki przyczyniają się do wzrostu gospodarczego
przedsiębiorstwa.25. Mierzenie wzrostu gospodarczego. Wzrost
gospodarczy polega na zwiększeniu się możliwości produkcyjnych gospodarki,
zależy od tempa zdobywania i rozwijania nowych technologii. . firmy
zakupują dobra kapitałowe (produkty wykorzystywane do produkcji innych
dóbr i usług) aby zwiększyć konsumpcje w przyszłości. Wzrost mierzy się
porównując konsumpcje z produkcją dóbr kapitałowych i przedstawia na
wykresie. Jeżeli społeczeństwo chce podnieść stopę życiową to ogranicza
konsumpcje, czyli ich produkcje i inwestuje w produkcje dóbr kapitałowych.
26. Funkcje produkcji.Funkcje produkcji - pokazują zależność
między czynnikami produkcyjnymi wykorzystywanymi w procesie produkcyjnym,
a produktami otrzymanymi jako produkt tego procesu. Funkcja produkcji
wyraża zależność między nakładami a wykonawstwem: Q = f (L,C)Q –
produkcja wytworzona za pomocą L i CL - liczba zatrudnionychC –
nakład kapitału np. w maszynachF – ogólna zależność pomiędzy Q a L i
C27. Wahania koniunkturalne. Fazy cyklu koniunkturalnego (+)28.
Pojęcie i charakter wahań w gospodarce.Cykl koniunkturalny przejawia
się okresowymi i w miarę regularnymi wahaniami produkcji i zatrudnienia
czynników wytwórczych. Początek cyklu to okres, gdzie wielkość produkcji
osiąga najniższy poziom, potem produkcja wzrasta aż do osiągnięcia boomu,
po którym koniunktura się załamuje. Depresja – to faza w której
gospodarka osiąga najniższy poziom produkcji Ożywienie – to faza, w
której wielkość produkcji rośnie Boom – to faza, w której gospodarka
osiąga najwyższy poziom produkcji Recesja – to faza, w której
wielkość produkcji maleje. Wielkość
produktu to rośnie to znowu maleje. Punkt A pokazuje depresję, po
przekroczeniu której od punktu B rozpoczyna się faza ożywienia trwająca do
momentu aż produkcja osiągnie poziom w punkcie C. W tym punkcie gospodarka
osiąga boom, a po nim – w punkcie D - zaczyna się recesja, prowadząca do
depresji w punkcie E. Od tego punktu zaczyna się nowy cykl. Odrzucenie
skrajnych wielkości produkcji osiąganych poprzez gospodarkę, w czasie
przechodzenia przez cykl pozwala wykreślić linię – trend rozwoju
gospodarki. Jest on rosnący, gdyż rośnie potencjał wytwórczy gospodarki.
29. Rynek pieniężny. Funkcja pieniądza. Łacińskie słowo
pecunia (pieniądz) pochodzi od słowa bydło z czego można wyciągnąć prosty
wniosek, że pieniądzem było bydło. Pierwotną postacie pieniądza
gotówkowego było złoto, najpierw sztaby a następnie monety. Pieniądz
gotówkowy stał się typowym pieniądzem papierowym. Pieniądz papierowy
występuje w postaci biletów bankowych (dla większych jednostek
pieniężnych) oraz metalowego bilonu (dla mniejszych jednostek
pieniężnych). Drugą forma pieniądza w ujęciu standardowym są depozyty
bankowe uruchamiane czekami. Ta część pieniądza nazywa się pieniądzem
bezgotówkowym. Pieniądz bezgotówkowy, stanowi zapisy na rachunkach
czekowych w bankach handlowych jest emitowany właśnie przez te banki.
 Pieniądz jako miernik wartości - pozwala ustalić ile jest warte,
jaka przedstawia wartość liczbową w jednostce pieniędzy. Pieniądz
jako środek wymiany – pozwala wymienić towar na pieniądze, co ułatwiło
handel, gdyż wymiana barterowa sprawiła wiele trudności. Pieniądz
jako środek płatniczy – wykorzystywany jest w momencie transakcji
wybiegających w przyszłość, np. dom, samochód. Pieniądz jako środek
tezauryzacji (oszczędności) – występuje w momencie, gdy ludzie nie
konsumują całego swego dochodu, lecz gromadzą pieniądze, które pozwalają
im na zakup dóbr w przyszłości.30. Bank centralny. Polityka
monetarna.Bank centralny - jest naczelnym bankiem w całym systemie
bankowym. Jest on najczęściej bankiem państwowym i w swojej działalności
realizuje politykę gospodarczą państwa jako całości. W gospodarce spełnia
pięć podstawowych funkcji: Emitowanie banknotów – z tego względu jest
nazywany bankiem emisyjnym. Emitując pieniądz gotówkowy - ma w tym
względzie wyłączność – reguluje ilość pieniądza w obiegu rynkowym.
Pełni rolę banku banków – wpływa na działalność wszystkich banków w kraju.
Oznacza to, że prowadzi on rachunki innych banków i udziela im
pożyczek. Prowadzi obsługę skarbu państwa - która polega na
prowadzeniu rachunków rządowych i przeprowadzaniu w imieniu rządu operacji
finansowych w kraju i za granicą, a także na udzielaniu rządowi pożyczek,
oczywiście na określonych warunkach.  Pełni rolę centrum walutowego
kraju – z tego względu decyduje on o zapasach złota i walut zagranicznych,
czyli pieniędzy innych krajów, a ponadto przeprowadza operacje
interwencyjne w obronie kursu waluty krajowej.Bank centralny określa
warunki funkcjonowania rynków finansowych, czyli wpływa na podaż funduszy
kredytowych i popyt na nie. Inaczej mówiąc, bank centralny wpływa na ceny
i rozmiary kredytów, a określa to wielkość podaży pieniądza. W ten sposób
bank dąży do takiego ustawienia gospodarki, aby osiągnęła produkcje przy
pełnym zatrudnieniu czynników wytwórczych i bez inflacji. Polityka
monetarna i jej narzędzia: Operacje otwartego rynku – polegają na
zakupie i sprzedaży papierów wartościowych bankom i szerokiej
publiczności. Kupując na otwartym rynku papiery wartościowe bank centralny
przyczynia się do zwiększenia rezerw w bankach i ilości pieniądza w
obiegu. Prowadzi to do wzrostu podaży pieniądza, obniżając jednocześnie
stopę procentową. Sprzedaż na otwartym rynku prowadzi do przeciwnych
rezultatów. Wyznaczenie stopy rezerw obowiązkowych – wyznaczenie tej
stopy wyznacza jednocześnie wielkość kredytów udzielanych przez banki.
Jeżeli stopa rezerw rośnie, to większa część depozytów musi pozostawać w
skarbcu jako rezerwa obowiązkowa. Obniżenie stopy rezerw obowiązkowych
zwiększa ilość kredytów udzielanych przez banki, co sprawia, że podaż
pieniądza w gospodarce rośnie.  Określenie stopy redyskontowej – ceną
za kredyty zaciągane w banku centralnym jest stopa procentowa, nosząca
nazwę stopy redyskontowej. Niższa stopa umożliwia łatwiejsze zaciąganie
kredytów przez banki, zwiększa to ilość zaciąganych kredytów.31.
Ilościowa teoria pieniądza.Teoria wg której wartość pieniądza i poziom
cen towarów są funkcja ilościową pieniądza. Teorię tą sformułował profesor
uniwersytetu Yale – Irving Fisher (ilość pieniądza dostępnego w gospodarce
ma bezpośredni wpływa na ogólny poziom cen). MV = PTM – ilość
pieniądzaV – szybkość krążenia pieniądza w gospodarceP – ogólny
poziom cenT – całkowita liczba transakcji w gospodarce. W XX
wieku ekonomista Irving Fisher przedstawił udoskonalona formę tzw.
ilościowejteorii pieniądza, pokazującą, iż ilość pieniądza w obiegu
(M) pomnożona przez szybkość jego obiegu (U) równa się poziomowi wskaźnika
poziomu cen (P) pomnożonemu przez realny produkt narodowy brutto. M * U =
P * T.Współczesna teoria przyjmuje, że zarówno (U) jaki (T) mogą
ulegać zmianom, ale w sposób stały i dający się przewidzieć.. mianowicie
(U) może ulegać zmianie pod wpływem stopy procentowej, ponieważ przy
wysokiej stopie staramy się zmniejszyć nasz portfel gotówkowy, co w
krótkim czasie zwiększa szybkość obiegu pieniądza.  Milton Friedma –
przekształcił i doskonalił teorię ilościową pieniądza: - rozszerzył
definicję pieniądza, jako tymczasowego pomieszczenia siły nabywczej-
uznał, że ludzie chcą trzymać odpowiednią ilość pieniądza przez określony
czas.- Potraktował popyt na pieniądz jako część portfela aktywów,
składającego się z aktywów finansowych i fizycznych. J.M. Keynes oraz
M. Kacecki - traktują pieniądz jako towar, na który istnieje określony
popyt i podaż. Pieniądz stanowi współzależną część całej gospodarki i w
żadnym wypadku zmiany w jego popycie i podaży nie mogą być neutralne dla
całej gospodarki. Może być wykorzystywany jako narzędzie polityki
gospodarczej. 32. Budżet i polityka fiskalna państwa.Zasadniczym
celem polityki fiskalnej (od łac. fiscus – skarb państwa) powinno być
zapewnienie pełnego zatrudnienia i zapobiegania inflacji przez odpowiednie
regulowanie całości wydatków krajowych (budżetu, ludności i podmiotów
gospodarczych). Ten zasadniczy cel polityki fiskalnej realizowany jest
swoistymi metodami i środkami redystrybucyjnymi, alokacyjnymi i
stabilizacyjnymi finansów publicznych. W ramach redystrybucji budżetowej
narzędzia polityki finansowej służą do korygowania w ramach społeczeństwa
podziału dochodów, powstałych pierwotnie w wyniku gry rynkowej. Zadania
alokacyjne polegają na rozdziale czynników produkcji miedzy różne cele.
Szczupłość istniejących zasobów pieniężnych skłania państwo do dbania w
interesie ogółu o to, by alokacja była efektywna. Dlatego poprzez podatki,
opłaty, cła, ubezpieczenia społeczne i pożyczki wewnętrzne publicznoprawne
przejmują część dochodów bieżących różnych podmiotów gospodarczych, które
następnie kierowane są na utrzymanie całej sfery publicznej, umożliwiając
podniesienie poziomu ogólnego dobrobyt. Głównymi narzędziami polityki
finansowej państwa są przede wszystkim instrumenty podatkowe,
wykorzystanie konstrukcji podatkowych do popierania lub ograniczania
takich czy innych przejawów działalności gospodarczej. Istnieje
konieczność koordynacji polityki finansowej – rozumianej jako
instrumentarium finansowe z politykami szczegółowymi: rolna, społeczna,
przemysłową, handlu, zagraniczną itp.33. Budżet i jego funkcje.
Stosunkowo najstarsze są polityczne funkcje budżetu – związane z tym,
iż w porządku prawnym współczesnych państw demokratycznych przyjęto
konstytucyjną zasadę, że zgoda organów przedstawicielskich na pobieranie
dochodów i dokonywanie wydatków przez rząd jest ograniczona do roku – i
musi być corocznie powtarzana. Uprawnienia budżetowe parlamentu mają swoje
źródło w teorii trój podziału władzy. Budżet zawierający dochody i
wydatki związku publiczno – prawnego spełnia tez funkcje ekonomiczne
(skarbowe). Celem budżetu jest gromadzenie zasobów pieniężnych,
niezbędnych do finansowania zadań państwa, czy gminy. Daniny publiczne
(cła, podatki itp.) pobierane są przez związki publiczno – prawne.
Budżet państwa, który nie jest w stanie finansować minimum egzystencji
państwa nie wypełnia w sposób należny swej funkcji ekonomicznej, co może
zagrażać istnieniu organizacji państwowej w przyszłości.34. Możliwość
równoważenia budżetu państwa.Wzajemne dopasowanie wydatków i dochodów
jest treścią zasady równowagi budżetowej. Suma planowanych i rzeczywiście
wydatkowanych środków nie może być wyższa od sum przewidywanych i
osiągniętych dochodów budżetowych. Cechą charakterystyczną wielu
współczesnych budżetów jest to, że zwyczajne dochody własne nie
wystarczają na pokrycie niezbędnych wydatków. Dlatego do realizacji
niezbędnych zadań publicznych oraz zrównoważenia budżetu zaciągane są
pożyczki wewnętrzne (emisja, obligacji skarbowych lub zaciągania kredytów
w bankach krajowych) lub pożyczki zagraniczne.35. Główne przychody
budżetu.Dochody budżetowe państwa są bardzo różnorodne i zróżnicowane.
Podstawowym źródłem dochodów budżetowych jest dochód narodowy. We
współczesnych państwach podstawowym źródłem dochodów państwa są przede
wszystkim wpływy z podatków. Struktura dochodów budżetowych przedstawiają
się następująco: Podatki pośrednie (VAT, akcyza, podatek
importowy) Podatek dochodowy dla osób fizycznych Podatek osobowy
od osób prawnych Wpłaty z zysku NBP Cła Prywatyzacja
InnePodatek nie jest najważniejszą forma dochodów budżetowych. Jest to
przymusowe, bezzwrotne, nieodpłatne świadczenie pieniężne o charakterze
ogólnym (wynikającym z ustaw). Podatek VAT – (od towarów i usług) –
opodatkowaniem tym podatkiem podlega z reguły każda sprzedaż towarów i
świadczenie usług na terytorium RP. W podatku tym stosuje się trzy stawki
podatkowe: 22%, 7%, 0%. Stawka 0% ma na celu promocje polskiego eksportu
towarów i usług.Podatek akcyzowy – jest uzupełnieniem podatku VAT
obciążającym dodatkowo sprzedaż lub sprowadzanie z zagranicy artykułów
luksusowych tzw. monopolowych i paliwPodatek importowy – stanowi
dodatkowe obciążenie towarów importowanychPodatek dochodowy od osób
fizycznych – jest drugim zasadniczym źródłem dochodów budżetu polskiego.
Podatek ten obciąża w zasadzie wszystkie dochody, jakie może mieć osoba
fizyczna z wyłączeniem tradycyjnej działalności rolniczej, leśnej,
darowizn i spadków. Podatek od osób prawnych – jest trzecim pod
względem wydajności źródłem dochodów budżetu państwa (przedsiębiorstw,
spółek handlowych, spółdzielni, przedsiębiorstw państwowych, stowarzyszeń,
fundacji itp.). również w tym podatku przedmiotem opodatkowania jest
dochód osiągnięty w roku podatkowym (suma przychodów - koszty uzyskania
przychodów = dochód podatkowy). Podatek ten stanowi dochód budżetu państwa
– gminy mają w nim 5% udziału. Cło - jest zbliżonym do podatku
świadczeniem, które stanowi istotne źródło dochodów budżetu państwa. W
klasycznym ujęciu rozróżnia się cła fiskalne i gospodarcze. Cło
fiskalne – jego celem jest dostarczenie państwu odpowiednich
dochodówCło gospodarcze – tutaj cła są instrumentem oddziaływania
ekonomicznego na podmioty gospodarcze w celu wywołania pożądanych przez
państwo reakcji. 36. Główne wydatki budżetoweWydatki budżetowe
odzwierciedlają kierunki zakres działalności państwa w obszarze, na którym
zawodzi rynek. Pewne bowiem zadania może wykonać tylko i wyłącznie państwo
(obronność, wymiar sprawiedliwości). Zauważalny jest również wzrost
wydatków budżetowych mierzony udziałem państwa w produkcie społecznym.
Przyczyn wzrostu wydatków budżetowych upatruje się m.in. w rosnącym
dochodzie na jednego mieszkańca, przemianach technologicznych, zmianach
demograficznych, w kosztach świadczeń budżetowych oraz
urbanizacji.Granice wydatków budżetowych – są trudne do określenia,
gdyż zalezą od poglądów partii rządzących, sytuacji gospodarczo –
społecznej kraju. Wydatki budżetu państwa można rozmaicie klasyfikować
m.in. na;- Wydatki bezzwrotne (stypendia, wynagrodzenia, zasiłki dla
bezrobotnych, dotacje dla przedsiębiorstw)- Wydatki zwrotne – (np.
spłata zadłużenia)- Wydatki osobowe – (np. wynagrodzenia)- Wydatki
rzeczowe – (zakup wyposażenia dla szkoły czy szpitala)- Wydatki
nieprodukcyjne (sfinansowanie festiwalu muzycznego)Wydatki można też
klasyfikować według zadań państwa: socjalne, militarne, na kulturę na
ochronę środowiska.37. Rynek pracy i bezrobocieRYNEK PRACY – jest
bardzo ważny, gdyż pełni dwie podstawowe funkcje w gospodarce. Dla ludzi
występujących z podażą pracy stwarza on możliwości otrzymania dochodów, a
dla firm zgłaszających popyt na pracę jest on źródłem tego podstawowego
czynnika wytwórczego. Płace otrzymane ze sprzedaży pracy stanowią źródło
utrzymania dla ogromnej większości ludzi. Inne dochody jak na przykład
renty dla właścicieli ziemi czy odsetki dla właścicieli kapitału,
odgrywają znacznie mniejszą rolę. Nie ma jednego rynku pracy, jest ich
tyle, ile zawodów czy rodzajów wykonywanych prac.Przedsiębiorstwa
zaoferują tym większą liczbę miejsc pracy, im niższa jest płaca realna.
Jeżeli wartość krańcowego produktu pracy jest wyższa od płacy realnej, to
przedsiębiorstwa zwiększają zyski poprzez wzrost zatrudnienia (dodatkowy
dochód z każdego kolejnego pracownika). Jeżeli wartość krańcowego produktu
jest niższa od płacy realnej, to przedsiębiorstwa zmniejszają
zatrudnienie, unikając w ten sposób strat wynikających z zatrudnienia
ostatniego pracownika po koszcie krańcowym. Pracodawcy maksymalizują wiec
zyski, zwiększając zatrudnienie do punktu, w którym wartość krańcowego
produktu pracy zrównuje się z płacą realną,. BEZROBOCIE – jest to
niepożądany i przedłużający się stan pozostawania bez pracy spowodowany
niemożliwością znalezienia zatrudnienia. Istnieje kilka przyczyn
bezrobocia: Spadek zagregowanego popytu, który powoduje bezrobocie
cykliczne Niedostateczna informacja i mała mobilność niechęć do
zmiany miejsca zamieszkania) są przyczynami bezrobocia frykcyjnego
Zmieniająca się struktura rozwijającej się gospodarki, rozwój pewnych
gałęzi i upadek innych są przyczynami zmniejszania się popytu na niektóre
zawody, które powoduje pojawienie się bezrobocia strukturalnego. 38.
Ludność, zasoby i struktura siły roboczejStruktura wiekowa ludności
przedstawia liczebność poszczególnych roczników w danym roku z podziałem
na płeć, z których składa się cała ludność kraju. W przypadku braku
zewnętrznych zakłóceń każda starsza grupa wiekowa jest w wyniku zgonów
mniej liczna od młodszej, co stwarza tzw. piramidę. Zakłócenia
regularności piramidy mogą powstawać w wyniku wojny, kryzysu, gdy młodsze
roczniki wykazują mniejszą liczbę urodzeń / zgonów niż starsze. Siła
robocza – są to wszyscy ci, którzy znajdują się na rynku pracy, czyli ci,
którzy pracują i ci, którzy szukają pracy. Ze wzrostem siły roboczej mogą
się wiązać problemy z bezrobociem, ale jednak w długim okresie wzrostowi
siły roboczej towarzyszy wzrost wielkości produkcji. Należy jeszcze
zwrócić uwagę na produkcyjność siły roboczej, czyli jej zdolność do
wytwarzania większej lub mniejszej ilości produktów. 39. Rodzaje i
przyczyny bezrobocia. Bezrobocie cykliczne – powstaje na skutej
spadku zagregowanego popytu w gospodarce. W czasie kiedy występuje
zapotrzebowani na wytwarzane produkty, nie ma problemów z miejscami pracy.
Kiedy jednak zapotrzebowanie to maleje zaczynają się problemy z pracą.
Producenci w celu zmniejszenia kosztów produkcji zwalniają pracowników.
 Bezrobocie strukturalne – powstaje na skutek zmian struktury
przemysłowej gospodarki, prowadzącej do utraty pracy przez ludzi
posiadających zawody wykorzystywane, w zanikających gałęziach przemysłu.
Rozwój pewnych gałęzi i upadek innych są przyczynami zmniejszania się
popytu na niektóre zawody. Bezrobocie frykcyjne – wynika ono z
niewystarczającej mobilności lub nie wystarczającej kwalifikacji siły
roboczej. Bezrobotni nie mogą podjąć oferowanej pracy, ponieważ nie mają
wymaganych kwalifikacji, lub nie mieszkają w miejscu gdzie istnieją
możliwości zatrudnienia.  Bezrobocie z wyboru – pojawia się w
niektórych krajach, gdzie wysokość zasiłków przyznawanych bezrobotnym jest
na tyle wysoka, aby zrekompensować utratę stałego zarobku i tym samym
stworzyć zachętę do pozostawania zawodowo bezczynnym. 40. Jak się
mierzy stopę bezrobocia. Stopa bezrobocia jest miarą bezrobocia, a
oblicza się ją jako stosunek liczby ludzi stanowiących siłę robocza i
wyraża w procentach. 41. Stopa bezrobocia w Polsce i rozwiniętych
krajach kapitalistycznych. 42. Zróżnicowanie regionalne bezrobocia w
Polsce.43. Rodzaje i przyczyny inflacji. INFLACJA – jest to
utrzymujący się wzrost poziomu cen.  Inflacja kosztowa – pojawia się
w gospodarce w wyniku wzrostu kosztów produkcji spowodowanych wzrostem cen
energii, płac, paliw. Ceny wzrastają wraz ze wzrostem kosztów produkcji.
 Inflacja popytowa – pojawia się w gospodarce w wyniku wzrostu
zagregowanego popytu. Poziom cen ciągnięty jest przez rosnący popyt
nabywców. Inflacja popytowa jest mniej groźna gdyż nie prowadzi do wzrostu
bezrobocia tak jak inflacja kosztowa. Rozróżniamy trzy typy
inflacji: Inflacja umiarkowana – z tym popytem inflacji mamy
doczynienia wtedy kiedy ceny rosną powoli. Możemy to arbitralnie określić
jako jedno cyfrową roczną stopę inflacji. Czyli wzrost wynoszący mniej niż
10% rocznie.  Inflacja galopująca – ma ona miejsce wtedy kiedy ceny
zaczynają rosnąć według stóp dwu-, trzycyfrowych. Np.20, 100,200%
rocznie. Hiperinflacja – gigantycznie wzrasta szybkość obiegu
pieniądza, ceny relatywnie stają się wysoce niestabilne. Hiperinflacja
oznacza duży spadek wartości pieniądza (bez pokrycia w
towarze).Przyczyny inflacji po stronie popytu – wydatki publiczne (
nadwyżka wydatków rządowych nad dochodami) wzrost inwestycji szybki wzrost
eksportu nad importem. Przyczyny inflacji po stronie podaży – wzrost
cen jednego z powszechnie używanych czynników produkcji, wzrost płac.
44. Sposoby mierzenia inflacji. Inflacja to utrzymujący się wzrost
poziomu cen. Jej miarą jest stopa inflacji – czyli procentowa zmiana
poziomu cen obliczona zgodnie z formułą.Stopa inflacji = (poziom
cen w roku bieżącym – poziom cen w roku poprzednim /Poziom cen w roku
poprzednim) X 100Do mierzenia inflacji wykorzystywane są indeksy.
Podstawowymi są: deflator produktu narodowego brutto, indeks cen dóbr
konsumpcyjnych oraz indeks cen dóbr produkcyjnych. Pierwszy z nich jest
najszerszym miernikiem, obejmującym wszystkie produkty, drugi jest
najczęściej wykorzystywany gdyż pokazuje wpływa inflacji na poziom życia
gospodarstw domowych, a trzeci służy za podstawę w przewidywaniu
przyszłości. 45. Przeciwdziałanie inflacji A. Philips
w latach 60- tych dokonał analizy inflacji i bezrobocia. Doszedł do
wniosku, że te dwie rzeczy są od siebie zależne, tak więc wraz ze wzrostem
bezrobocia maleje inflacja. Podczas gdy w okresie największej inflacji
bezrobocie było znikome. Można z tego wywnioskować, z e największym
sposobem przeciwdziałania inflacji jest dopuszczenie do rosnącego
bezrobocia. Dodatkowo warto jest doprowadzić do spowolnienia wzrost podaży
pieniądza w stosunku do wzrostu produktu narodowego, oraz do
zminimalizowania kosztów na jednostkę produkcji. Dodatkowo można inflacje
ograniczać ograniczając popyt i zwiększając podaż. 46. Współczesne
kierunki myśli ekonomicznej – charakterystyka głównych kierunków . 47.
Po co studiujemy ekonomięEkonomię studiujemy po to aby bliżej poznać
wszystkie systemy finansowe obowiązujące w danej jednostce (kraju,
przedsiębiorstwie, organizacji) i w przyszłości móc pracować w ich
działach powiązanych z ekonomicznymi. 48. Mikroanaliza rynku.
Segmentacja rynku wskazuje nam z ilu części składa się rynek danego
produktu / usługi, jaka jest liczba potencjalnych nabywców i chłonności
każdego segmentu na produkt. W teorii marketingu wyróżnia się dwa
podstawowe segmenty: Segment nabywców instytucjonalizmu tzw.
przedsiębiorstwa (organizacje: wydziela się w oparciu o takie kryteria
jak: branża, rozmieszczenie geograficzne, wielkość przedsiębiorstw)
Segment nabywców indywidualnych (kryteriami segmentacji wg Kotlera są;
cechy klientów, status użytkownika) plus dodatkowo – intensywność
użytkowania, stan lojalności i nastawienie do produktu. Jednym z
zasadniczych kryteriów podziału rynku jest podejście do nabywcy traktujące
go nie jako jednostkę, ale jako grupę w obrębie której organizowana jest
konsumpcja. Nabywca może być więc traktowany jako rodzina organizująca
konsumpcje oferowanych przez rynek dóbr. J. Dietl i inni badacze zwrócili
uwagę na fakt, iż rodzina zmienia się w czasie swojego rozwoju – zmienia
swoja aktywność konsumencką – i dlatego podzielili tę aktywność na
fazy:faza kawalerska- młode małżeństwa bezdzietne- młode
małżeństwa z dziećmi, gdzie najmłodsze ma mniej niż 6 lat –
najaktywniejsza z grup ale i najbiedniejsza- młode małżeństwa z
dziećmi, gdzie najmłodsze ma więcej niż 6 lat- starsze małżeństwa z
dziećmi na utrzymaniu rodziców- starsze małżeństwa z dziećmi nie na
utrzymaniu rodziców (głowa rodziny pracuje)- starsze małżeństwa z
dziećmi nie na utrzymaniu rodziców (głowa rodziny nie pracuje)-
samotni którzy pracuję, kobiety bardziej niż mężczyźni chcą się
kształcić- osoba samotna utrzymująca się z emeryturyW efekcie
segmentacji można dokonać marketingowego zróżnicowania produktu. Polega to
na tym, że firma oferuje różnorodność produktu dla tego samego segmentu.
Podział rynku ogólnego, krajowego, globalnego – makrosegmentacja, podział
rynków docelowych – to mikrosegmentacja. Istnieje wiele sposobów
segmentacji. Jedną z nich jest siedmiostopniowa procedura Mc
Carthy”ego: Szerokie sformułowanie rynku, może tu być brany pod uwagę
aspekt geograficzny albo rodzaj produktu Sformułowanie liczby
potencjalnych nabywców Zdefiniowanie segmentów drogą tworzenia
kombinacji potrzeb zaspokajanych na danym rynku Weryfikacja
podziału Ustalenie wymagań jakim musza sprostać produkty dla tych
rynków Ustalenie zdolności do zaspokajania tych potrzeb w zakresie
produkcji, sprzedaży, usług Opracowanie programu marketingowego –
wejście do segmentu i trwanie w nim w warunkach konkurencji. Jeśli
przyjąć za kryterium podziału stosunek nabywców do nowości rynkowych, to
można wyróżnić 5 podstawowych grup konsumenckich: Innowatorzy (2,5
%) Wcześniej adaptatorzy (13%) Wczesna większość (34%)
Późna większość (34%) Opieszali konserwatyści (16%)Podatność na
nabywanie nowych produktów obrazuje tak zwana krzywa adaptacji. 49.
Definicja rynkurynek jest instytucja umożliwiającą wymianę dóbr, usług
i czynników wytwórczych. To płaszczyzna na której spotykają się podaż i
popyt. Towary stają się strumieniem podaży, zaś pieniądze konsumentów -
strumieniem popytu. Rynek sam w sobie nie istnieje, ponieważ składają się
na niego liczne powiązane ze sobą interreakcje. Rynek to miejsce, gdzie
przy dobrowolności stron dokonują się transakcje kupna i sprzedaży. Rynek
to proces, za pomocą którego kupujący i sprzedający określają na jakich
warunkach chcą kupić i sprzedać. 50. Elementy rynku; popyt, podaż,
cena.POPYT – jest to ilość produktów, jaką kupujący chcą i mogą nabyć
po określonej cenie w danym okresiePODAŻ – to ilość produktów jaką
producenci zamierzają sprzedać po danej cenie w danym czasieCENA – to
określona suma pieniądza, jaką należy zapłacić za jednostkę danego
dobra.51. Prawo popytu i podaży.PRWO POPYTU – mówi, że wszystkim
cenom dobra odpowiadają mniejsze ilości zakupów, czyli że wzrostowi cen
towarzyszy spadek wielkości popytu, a niższym cenom – większe ilości
dokonywanych zakupów, czyli spadkowi ceny towarzyszy wzrost wielkości
popytu. PRAWO PODAŻY – głosi, iż wyższej cenie dobra towarzyszy
większa ilość dostarczanego dobra (zwiększenie ceny powoduje wzrost
dochodów producenta, co przy nie zmienionych warunkach produkcji przynosi
większy zysk). 52. Teoria postępowania konsumenta. Konsument
podejmuje decyzje na podstawie porównań kosztów i korzyści. Ponieważ
środki konsumenta są ograniczone, to zakup konkretnego dobra powoduje
rezygnacje z innego dobra i powstanie kosztu alternatywnego. Musi on być
porównywalny z korzyściami jakie może osiągnąć. Chodzi tutaj o to, że
mając określona ilość pieniędzy i wchodząc do sklepu zakupimy konkretne
towary, takie które, właśnie nam akurat wydają się najpotrzebniejsze.
53. Podstawy decyzji ekonomicznych konsumenta.Konsument ma do
dyspozycji określony budżet, na który składają się jego dochody, wydatki
na mieszkanie, jedzenie, dzieci. Natomiast pozostałe pieniądze konsument
zagospodaruje według ustalonej przez siebie hierarchii potrzeb. 54.
Popyta zmiany dochodu konsumenta.Wraz ze wzrostem dochodów konsumenta
wzrasta jego popyt na dobra konsumpcyjne, potrzeby. Konsument ma do
dyspozycji więcej środków, może więc nabywać więcej produktów, droższych i
często nawet mało potrzebnych. 55. Popyt konsumenta a zmiany cen i
dóbrpopyt konsumenta wzrasta wraz ze spadkiem cen ( z drugiej strony
maleje z ich wzrostem). Po podniesieniu cen konsument za te same środki
może nabyć mniej dóbr, musi więc zrezygnować z części dotychczas
kupowanych produktów, a zwłaszcza, jeśli nie są to produkty pierwszej
potrzeby lub towary luksusowy. 56. Substytuty i dobra
komplementarne.SUBSTYTUTY – są to takie dobra, które pozwalają się na
wzajemnie zastępować, gdyż zaspokajają te samą potrzebę. Substytuty mają
podobne główne znaczenie, różnić się mogą natomiast ceną. Zastępowanie
jednego dobra lub usługi drugim w użytkowaniu produkcyjnym lub
konsumpcyjnym nazywa się substytucją. DOBRA KOMPLEMENTARNE – są to
dobra, które konsumowane są razem np. kawa i śmietanka, samochód i
benzyna. 57. Teoria funkcjonowania przedsiębiorstwa.
PRZEDSIĘBIORSTWO – zajmuje się działalnością produkcyjną. Jest
organizacją posiadająca własną nazwę, samo decyduje o zatrudnieniu
czynników wytwórczych, o sposobach wytwarzania swoich produktów i o
wszelkich aspektach prowadzonej działalności. 58. Podstawy decyzji
ekonomicznych producenta. Decyzje ekonomiczne, które dotyczą dłuższego
okresu podejmowane są w warunkach wysokiej niepewności. Chociaż w
indywidualnych przypadkach przedsiębiorcy mogą wskazywać wysoką skłonność
do ryzyka, licząc na wysoki zysk, to przeciętny inwestor przeważnie
wykazuje niechęć do ponoszenia dużego ryzyka. Woli się zadowolić mniejszym
a pewniejszym zyskiem. 59. Cel działalności przedsiębiorstwa.
Przedsiębiorstwo jest niezależną jednostką gospodarczą utworzoną po
to, aby drogą zespolenia czynników produkcji wytwarzać dobra i usługi o
charakterze rynkowym. Głównym celem działalności przedsiębiorstwa jest
dostarczenie potencjalnych użytkowników dóbr i usług o charakterze
rynkowym. Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje przedsiębiorstwa:
Przedsiębiorstwa o charterze nie finansowym, których głównym celem jest
produkcja dóbr i usług na potrzeby rynku. dzielą się one według branż i
sektorów. Przedsiębiorstwa finansowe, które dostarczają na rynek
specyficznych usług w formie operacji finansowych tzn. Operacji
dotyczących wierzytelności i długów.60. Rodzaje kosztów
produkcjiPoprzez koszty rozumiemy wartość nakładów poniesionych na
uzyskanie określonego produktu. Wyróżniamy rodzaje kosztów: Koszty
całkowite – (TC) – jest to suma kosztów poniesionych na wszystkie
czynnikiwytwórcze wykorzystane do produkcji. Jest to pieniężny wyraz
nakładów. Koszty całkowite możemy podzielić na całkowite koszty stałe i
całkowite koszty zmienne.  Całkowite koszty stałe (TFC) – są one
niezależne od wielkości produkcji. Są one ponoszone na stałe czynniki
wytwórcze. Całkowite koszty zmienne – (TVC) – zależą od wielkości
produkcji i wraz z nią się zmieniają. Koszty te są ponoszone na zakup
zmiennych czynników produkcji. 62. Koszt krańcowy i koszt
przeciętny: Koszty krańcowe – (MC) – jest to przyrost kosztów
całkowitych spowodowanych wzrostem produkcji o jednostkę Koszty
przeciętne – (AC) - są to koszty poniesione na wyprodukowanie każdej
jednostki produktu. Wyróżniamy trzy rodzaje kosztów przeciętnych:
Przeciętne koszty stałe (AFC) – pokazują jaki koszt stały został
poniesiony na każdą wytworzoną jednostkę produktu.  Przeciętne koszty
zmienne – (AVC) – pokazują jaka część kosztu zmiennego została poniesiona
na otrzymanie jednostki produktuPrzeciętne koszty całkowite – (ATC) –
pokazują jaka część całkowitych kosztów została poniesiona na każda
jednostkę produktu63. Przyczyny zróżnicowania płac.Zróżnicowanie
płac wynika z tego, że pomiędzy pracującymi istnieje ogromne zróżnicowanie
i to pod wieloma względami:1)pod względem wieku; 2) pod względem
płci; 3) pod względem rasy, narodowości lub religii; 4) pod
względem wykształcenia i doświadczenia; 5) pod względem wrodzonych
zdolności. W przypadku niedostatecznego dostosowania do siebie płac i
cen na rynkach poszczególnych czynników produkcji - dochodzi do tego, że
płace pracowników nisko kwalifikowanych są nieproporcjonalnie niskie w
stosunkach do prac pracowników kwalifikowanych, znacznie bardziej opłaca
się zatrudniać pracowników niewykwalifikowanych. W poziomach płac i
wynagrodzeń nie można pominąć różnic wynikających ze szczególnych
uzdolnień posiadanych, np. przez lekarzy, artystów, aktorów i sportowców
którzy korzystają z poniekąd monopolistycznej sytuacji i otrzymują
wynagrodzenie, które można zakwalifikować jako rentę. Różnice w poziomie
płac pomiędzy poszczególnymi działami wynikają z wielu przyczyn, do
których należą: -uciążliwość i niebezpieczeństwo pracy;
-konieczność posiadania odpowiedniego wykształcenia i wymaganych
kwalifikacji;-wielkość wyposażenia kapitałowego na pracownika;
-wielkość podaży pracy itp.64. Optimum produkcji
przedsiębiorstwa65. Rodzaje postępu technicznego.Postęp
techniczny polega na zastosowaniu w produkcji odkryć naukowych, wynalazków
i innowacji w dziedzinie procesu produkcji. Celem tego jest obniżenia
nakładów koniecznych do wytworzenia danego wyrobu, bądź też w dziedzinie
udoskonalania samego produktu, aż do wynalezienia produktu nowego, lepiej
i pełniej zaspakajającego wymagania odbiorców. Postęp ma na celu obniżenie
nakładów koniecznych do wyprodukowania towarów. Oznacza to, że w wyniku
zmiany z tej samej ilości nakładów wyników produkcji możemy uzyskać
większy produkt albo też utrzymać produkt tej samej wielkości przy
mniejszych nakładach. Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje postępu: 1) w
dziedzinie procesu produkcyjnego, 2) w dziedzinie samego produktu,
3) w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego (ekologii).66.
Konkurencja doskonałaMianem KONKURENCJI DOSKONAŁEJ określamy
funkcjonowanie rynku idealnie, doskonale konkurencyjnego, na którym
podstawowe siły rynkowe mogą działać w pełni efektywnie. Konkurencja
doskonała jest struktura rynkową, którą charakteryzują następujące cechy:
duża liczba kupujących, duża liczba sprzedających, identyczność produktu,
pełna swoboda wchodzenia na rynek i wychodzenia z niego, doskonała
informacja w każdej sytuacji dostępna dla wszystkich oraz ocena wyznaczone
przez mechanizm rynkowy. Firmy działające na rynkach doskonale
konkurencyjnych ponoszą koszty i otrzymują przychody. W krótkim okresie
firma wolonokonkurencyjna może ponosić straty, osiągać zyski lub znaleźć
się w sytuacji w której ani nie ponosi strat ani ni osiąga zysków. 67.
Monopol pełny(M) MONOPOL – jest to taka szczególna struktura rynku,
którą tworzy jeden producent. Innymi cechami monopolu są: brak bliskich
substytutów produktów, możliwości określenia ceny, niemożność wejścia na
rynek konsumentów. (A) Monopol – (to panowanie na rynku jednego
producenta lub jednego sprzedającego). Sytuacja rynkowa, w której cała
produkcja danego towaru lub usługi znajduje się w rękach jednej firmy, a
inne firmy mają na rynek wstęp zamknięty.68. Konkurencja
monopolistycznaKONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA (niedoskonała) - odnosi się
do tych rynków, na których swoją działalność gospodarczą prowadzi
względnie duża liczba firm oferujących na sprzedaż podobne, ale nie
identyczne produkty. Firma z konkurencji monopolistycznej, jak każda
firma z każdego rynku, dąży do maksymalizacji zysku, a więc wybierze taką
wielkość produkcji, przy jakiej będzie możliwe zrealizowanie zamierzonego
celu.69. OligopolOLIGOPOL – jest to forma niedoskonałej
konkurencji. Na takim rynku działa tylko kilku producentów i dlatego są
oni uzależnieni od siebie nawzajem. Większość sprzedaży każdego z nich
jest uwarunkowana nie tylko jego własną ceną, ale także ceną konkurencji.
70. Elementy rynku czynników produkcjiProdukcja – jest
działalnością polegającą na przetwarzaniu czynników produkcji na wyroby i
usługi potrzebne do spożycia i inwestycji, przy czym czynnikami produkcji
są zużywane w jej procesie zasoby społeczne, które w klasycznej ekonomii
dzielone bywają zwykle na trzy podstawowe grupy : - pracę – L - kapitał –
K - ziemię – NFunkcja produkcji to stosunek między wielkością
produkcji danego wyrobu (Q), a potrzebnymi do jego wytworzenia nakładami
czynników produkcji (L, K, Z) które mogą być stosowane w różnych
proporcjach Q = f(L, K, N).Proporcje stosowanych w celu otrzymania
produktu czynników produkcji określają istniejące w danej chwili
technologie, wyznaczające techniczne granice substytucji jednych czynników
na drugie, np.: kapitału na pracę, czyli innymi słowy : możliwości
mechanizacji lub automatyzacji.71. Popyt na czynniki
produkcjiPopyt na czynniki produkcji jest popytem pochodnym od popytu
na wyroby finalne i zależy od jego elastyczności cenowej oraz wynikającego
z niej utargu przeciętnego i końcowego danego czynnika będzie większa od
jego ceny, dotąd opłaca się zwiększać popyt na jego dodatkowe jednostki –
dotąd np.: opłaca się zwiększać zatrudnienie, dokąd płaca rynkowa jest
niższa niż wartość końcowego produktu pracy. Podstawowe przyczyny różnic w
poziomie cenowej elastyczności popytu na czynniki produkcji są następujące
:- im większa substytucyjność pomiędzy czynnikami produkcji C1 a
innymi czynnikami C2, C3, .....Cn tym większa cenowa elastyczność popytu
na C1 . - im większa cenowa elastyczność popytu na produkt finalny Q, tym
większa cenowa elastyczność na służący do jego wytwarzania czynnik
produkcji. - im większa cenowa elastyczność podaży innych czynników
produkcji (C2, C3, .....Cn ) tym większa cenowa elastyczność popytu na
czynnik C1. - cenowa elastyczność popytu na czynnik produkcji zawsze jest
większa w długim niż w krótkim okresie.72. Podaż czynników
produkcji73. Związki między mikro i makro ekonomią.Podmiotem
zainteresowania zarówno makro jak i mikroekonomii jest to samo, ale różny
jest sposób analizy. Makroekonomia zajmuje się analizą gospodarki jako
całości natomiast mikroekonomia poszczególnymi segmentami i zagadnieniami.
Wygenerowano: 03-11-2004
02:01:00






Maturzysto !!!Z nami zdasz maturę bez
przeszkód!dowiedz się
więcej!





szukaj prac



katalog prac
:: wybierz kategorię :: :: Język
polskiAntyk i BibliaŚredniowieczeRenesansBarokOświecenieRomantyzmPozytywizmMłoda
PolskaXX lecieWspółczesnośćPrace przekrojoweInneRecenzjeListyPrasówkiWierszeMateriały do maturyCharakterystykiBiografieStreszczeniaKonspektyRozprawkiMotywyGramatyka::
Przedmioty ścisłeMatematykaChemiaFizykaGeografiaBiologiaInformatyka::
JęzykiAngielskiNiemieckiFrancuskiHiszpańskiŁacinaRosyjskiWłoski::
InneHistoriaMuzykaPlastykaInneWOSPOReligiaEkologiaPrzedsiębiorczośćSport::
EkonomiczneEkonomiaStatystykaMarketingRachunkowośćZarządzanieReklamaBadania operacyjneEkonometria::
HumanistycznePrawoPsychologiaFilozofiaSocjologiaPolitologiaDziennikarstwoEtykaPedagogikaPolitykaFinanse BankowośćDydaktykaAdministracjaTeologiaHistoria::
TechniczneMateriałoznawstwoBudownictwoMaszynoznawstwo::
InformatyczneBazy danychProgramowanieAlgorytmySystemy i sieci::
JęzykiRosyjskiAngielskiNiemieckiFrancuskiHiszpańskiŁacina::
InneEdukacja europejskaGeologiaArchitekturaBudownictwoMedycynaTurystykaRehabilitacjaWeterynaria





dodano: 2001-05-28
zakres: Inne
przedmiot: Inne
autor: Kasia


średnia ocena: 3.6
oceń prace   1
2
3
4
5
6

skomentuj
prace dodaj nową
prace






wersja
tekstowa


drukuj
pracę


zapisz
pracę


dodaj
do ulubionych


wersja
ściąga pracy


Załączniki do pracy:



Wasze komentarze Skomentuj
tę pracę Zobacz więcej
komentarzy




2004-10-26 - Katie16


Może być znalazłam to czego szukałam
choć myślałam że bedzie tego trochę więcejOcena: 5



2004-10-26 - Katie16


Może być jak dla mnie ok bo znalazłam
to czego szukałam choć myślałam że więcej
znajdeOcena: brak oceny


2004-06-14 - mysza_anna


Kwintesencja zagadnień ekonomicznych,
bardzo przydatna ściąga.Ocena: 5


2004-01-07 - ...Set...


Praca ok.Ale nie nadaje sie jako
zaliczenie.Ocena: 5


2004-01-07 - ...Set...


tresc sama w sobie moze byc,ale nie
nadaje se do oddania jako zaliczenie.Ocena: 5

Autorzy serwisu nie odpowiadają za treść
umieszczanych prac. Wszystkie uwagi prosimy kierować bezpośrednio do
autorów prac. Wszystkie teksty zamieszczone na stronie podlegają
ochronie. Zabrania się ich kopiowania, przetwarzania lub
rozpowszechniania.



Sciaga.pl - prace | sciaga.pro | student | lekcje
angielskiego | klasa | matura | forum | czat | galeria | sms | spis prac | wyższe szkoły



Komunikaty techniczne |
Audyt statystyk: Gemius Audience
copyright © 1998-2004 Sciaga.pl