Anna Słupik1, Michał Dwornik2, Emilia Zych1, Dariusz Białoszewski2
Wpływ aplikacji kinesiotapingu na aktywność bioelektryczną mięśnia obszernego
przyśrodkowego  doniesienie wstępne
1
Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II W.L. Akademii
Medycznej w Warszawie
2
Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II W.L. Akademii Medycznej w Warszawie
Wstęp
Kinesiotaping uznawany jest za metodÄ™ pomocniczÄ… i wspomagajÄ…cÄ… proces leczenia oraz procesy
fizjologiczne w fizjoterapii i medycynie sportowej. Brak jest jednak dotychczas wiarygodnych badań
potwierdzających jego skuteczność, m. in. w aspekcie podnoszenia napięcia mięśni, które może
odbywać się przez zwiększenie ilości rekrutowanych jednostek ruchowych lub wzrost napięcia
podczas rekrutacji jednostek, co pośrednio wpływa na wzrost siły mięśniowej. Działanie
kinesiotapingu zwiększające aktywność mięśnia wydaje się być szczególnie istotne w grupie
pacjentów po urazach i zabiegach operacyjnych.
Celem pracy jest określenie wpływu kinesiotapingu przy użyciu aplikacji zwiększającej napięcie
mięśniowe na wzrost napięcia mięśniowego mięśnia obszernego przyśrodkowego podczas skurczu
izometrycznego.
Materiał i metody
Badanie przeprowadzono w grupie 30 zdrowych osób (13 kobiet, 17 mężczyzn). Średnia wieku
wynosiła 22,8 lat. Do badania zastosowano aplikację kinesiotapingu, zwiększającą napięcie głowy
przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda.
Do oceny aktywności bioelektrycznej mięśnia wykorzystano EMG przezskórne (Neuro Track
ETS). Elektrody czynne znajdowały się na brzuścu mięśnia w odległości 1 cm od siebie. Elektroda
referencyjna została umieszczona na kolcu biodrowym przednim górnym.
Badanie wykonano w pozycji siedzÄ…cej, staw kolanowy w zgiÄ™ciu 15°ð, opór nad stawem
skokowym górnym, stabilizacja miednicy. Do pomiaru wartości napięcia wykorzystano protokół
standaryzowany, polegający na 5-krotnym powtórzeniu cyklu 3 sek. napięcia  3 sek. rozluz
nienia.
Pod uwagę brano potencjał szczytowy.
Badanie wykonano przed założeniem kinesiotapingu oraz 10 min, 1 dobę, 3 doby i 4 doby po
aplikacji oraz 2 i 3 doby po zdjęciu aplikacji.
Wyniki
Badanie wykonane po 24 godzinach stosowania aplikacji wykazało istotne zwiększenie się
rekrutacji jednostek ruchowych mięśnia wyrażone potencjałem szczytowym (p<0,005). Po zdjęciu
taśmy i kolejnych 48 godzinach powyższy efekt utrzymał się.
Również w grupie, w której wykonano badanie po 72 godzinach utrzymywania aplikacji,
wykazano znamienny statystycznie wzrost aktywności bioelektrycznej mięśnia (p< 0,05). W grupie tej
u trzech osób nastąpiło jednak obniżenie potencjału szczytowego.
Pomiary przeprowadzone po 96 godzinach stosowania aplikacji kinesiotapingu oraz po kolejnych
72 godzinach od zdjęcia aplikacji nie wykazały zmiany potencjału szczytowego w stosunku do stanu
przed aplikacjÄ….
Wnioski
1. Istotny wzrost aktywności bioelektrycznej mięśni zaobserwowano w badanej grupie po
24 oraz 72 godzinach po aplikacji kinesiotapingu. Istotne z klinicznego punktu widzenia
wydaje się być również utrzymywanie się tego efektu przez kolejne 48 godzin po zdjęciu
aplikacji.
2. Wystąpienie efektu zastosowanej aplikacji kinesiotapingu w badanej grupie nie było
natychmiastowe, ponieważ wymaga naszym zdaniem czasu koniecznego dla uruchomienia
przez organizm reakcji odruchowych. Z tego powodu kinesiotaping stosowany tuż przed
aktywnością fizyczną może nie spełniać swojej funkcji.
3. Przedstawione wyniki stanowią podstawę do kontynuacji badań opartych o większą grupę
badanych i zastosowania wieloetapowej prospektywnej kontroli.