Streszczenie








POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

OCENA POZIOMU HOMOCYSTEINY U PACJENTÓW Z RESTENOZĄ NACZYŃ WIEŃCOWYCH PO ZABIEGU PRZEZSKÓRNEJ ANGIOPLASTYKJ WIEŃCOWEJ - DONIESIENIE WSTĘPNE
T. Dryja, Z. Kornacewicz-Jach, R. Gil, I. Gorący, J. Gorący
Klinika Kardiologii Pomorskiej Akademii Medycznej, Szczecin


Cel: Celem pracy jest poszukiwanie zależności pomiędzy występowaniem restenozy (Rs) u pacjentów poddanych zabiegom przezskómej rewaskularyzacji (PTCR) a podwyższonym poziomem homocysteiny (Hc) w surowicy krwi.

Materiał i Metodyka: Badaniami objęto 27 chorych (22 mężczyzn, 5 kobiet, w wieku 55±18 lat), którzy zostali zakwalifikowani do kontrolnej koronarografii z podejrzeniem Rs. Ocenę angiograficzną przeprowadzono w oparciu o klasyfikację zwężenia wg American Heart Asociation/ American College of Cardiology, natomiast przepływ wieńcowy wg klasyfikacji TIMI. Za Rs przyjęto ≥ 50% zwężenia naczynia w miejscu PTCR. Poziom Hc oznaczano jednorazowo, metodą chromatograficzną przy użyciu wysokosprawnego chromatografu cieczowego (HPLC), w momencie stwierdzenia Rs. U każdego chorego wykonano: echokardiografię przezklatkową (wymiary i kurczliwość lewej komory serca, frakcja wyrzutowa EF); EKG spoczynkowe, badania laboratoryjne: lipidogram, poziom kwasu moczowego, analizę danych: czynniki ryzyka choroby wieńcowej, aktywność fizyczna, wywiad żywieniowy.
Wyniki: Na podstawie koronarografii Rs wykazano u 12 pacjentów. U 5 z nich wykazano podwyższony poziom Hc (śr. 16,14±1,8µmol/l). u 7 w granicy normy( śr. 9,98±3,4µmol/l.). W grupie kontrolnej (bez cech Rs) podwyższony poziom Hc stwierdzono u 5 pacjentów (śr. 18,1±3,6µmo1/l). u pozostałych 10 poziom Hc mieścił się w granicach normy (śr. 9,5±1,5µmol/l). Średnie poziomy Hc nie różniły się istotnie w badanych podgrupach.

Wnioski:
W przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono zależności pomiędzy poziomem homocysteiny a występowaniem restenozy u pacjentów po PTCR.
Powyższe wyniki wymagają potwierdzenia na większej grupie pacjentów.







POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2000