W brugijskiej są te same zasady łączenia taśmy co np. przy łączeniu motywów kwadratowych
lub okrągłych, trójkątnych itp.
Sposób podstawowy
1. Na "prostej": robiąc łańcuszek na końcu rzędu, zamiast 5 oczek robimy 2 oczka, wsuwamy
szydełko pod właściwą pętelkę taśmy równoległej i robimy półsłupek, znowu 2 oczka łańc. i
słupki w kolejnym rzędzie taśmy aktualnie robionej. Ponieważ na końcu tego rzędu nie ma
taśmy do przyłączenia, robimy 5 oczek łańcuszka, zawracamy itd.
Czasem we wzorze zamiast półsłupków przyłączających mogą być słupki, słupki podwójne i
większe - wtedy taśmy są bardziej od siebie oddalone, a koronka bardziej ażurowa. Bywają
też różne inne bajery, ale trudno o nich pisać tak na sucho.
2. Na "zakręcie":
- sposób a) kiedy zakręt jest ostry (tzn. taśmy dochodząca i wychodząca biegną równolegle)
trzeba zebrać w sumie 4-5 pętelek (tych, które kończą każdy rząd taśmy). Czyli wyliczasz
sobie wg schematu, ile masz mieć wolnych pętelek, do których będziesz póz
niej przyłączać
taśmę, robisz tyle dodatkowych pętelek, ile pokazuje schemat na zakręcie, po czym na
końcu rzędu słupków robisz 2 oczka łańc., przekładasz szydełko przez te pętelki "zakrętowe",
robisz półsłupek, 2 oczka łańc. i dalej taśmę, którą przyłączasz do już zrobionej.
- sposób b) kiedy "zakręt" jest okrąglejszy - również robisz 2 oczka łańc., nabierasz na
szydełko wszystkie pętelki "zakrętowe", ale od ostatniej poczynając na każdej robisz oczko
ścisłe, czasem też dodatkowo oczko łańc., a doszedłszy do ostatniej, znów robisz 2 oczka
łańc. i dalej taśmę. Oczywiście przy tego rodzaju "zakręcie" pętelek jest odpowiednio więcej.
W podobny sposób tworzy się w koronce brugijskiej łuki większe i mniejsze, fale, kółka i
owale. Wszystko na schemacie powinno być rozrysowane - nie dziw się, jeśli przy łączeniu
występują jakieś dziwne symbole, ponieważ aby uzyskać żądany efekt, czasem stosuje się
bardziej skomplikowane sposoby przyłączania.