Biografia Aleister'a Crowley'a
(Dział Thelema)

Aleister Crowley, a właściwie Edward Alexander Crowley urodził się 12 października 1875 roku w Leamington Spa, w hrabstwie Warwick, w rodzinie należącej do fundamentalistycznej sekty chrześcijańskiej Braci Plymouth. Jej członkowie uznawali dosłowną interpretację Pisma Świętego jako słów samego Ducha Świętego i wierzyli w boskość Chrystusa oczekując jego ponownego nadejścia. Dom Crowleyów był miejscem ich spotkań towarzyskich, które zawsze przeradzały się w nabożeństwa, bądź dysputy religijne. Crowley zatem od najmłodszych lat większość czasu spędzał na lekturze Biblii pod bacznym okiem ojca; pod jego nieobecność dostawał się pod kuratelę nienawistnej mu matki, która nazywała go apokaliptyczną Bestią 666. Atmosfera, w której dorastał w wielkim stopniu wpłynęła na jego przyszły światopogląd, którego wyznacznikami były zarówno "wstręt i fascynacja, nakazujące mu szukać świętości w świecie profanum i profaniczności w świecie sacrum". Po śmierci ojca w 1887 roku, młody Crowley dostał się w szpony rodziny matki, która obwiniała go o to i upatrywała w nim nadchodzącego Antychrysta.


Po ukończeniu wstępnej edukacji rozpoczął studia filozoficzne, psychologiczne oraz ekonomiczne na słynnym Trinity College w Cambridge, by później przenieść się na wydział filologii klasycznej; nie zapominając wszakże o matematyce i naukach przyrodniczych. Tymczasem rozwijał twórczość poetycką i literacką, zamiłowanie do wspinaczki i szachów; prowadził bujne życie towarzyskie.

W grudniu 1896 roku Crowley doznał wizji mistycznej, będącej jedną z pierwszych tego typu doświadczeń, które buddyści nazywają "transem smutku", a współcześni wyznawcy psychologii "kryzysem egzystencjalnym". Ukazało mu ono znikomość jego dotychczasowych aspiracji, porzucił więc studia, a co za tym idzie marzenia o zrobieniu kariery dyplomatycznej i kontakty z ruchem dekadenckim, na rzecz poszukiwań wiedzy tajemnej. Wkrótce jego półki wzbogaciły się o książki o tematyce mistycznej i magicznej.

Niedługo potem poznał Georga Cecila Jonesa, jednego z przywódców Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku (The Golden Dawn), założonego w 1888 roku. I tak 18 listopada 1898 roku Aleister Crowley został inicjowany na stopień Neofity. Dążąc do poznania i zgłębienia prawdziwych tajemnic postawił sobie za cel jak najszybsze zdobywanie kolejnych stopni inicjacyjnych, odpowiadających dziesięciu sefirotom na kabalistycznym Drzewie Życia i czynił to w zastraszającym tempie. Przyjął też wówczas magiczne imię "Perdurabo" co znaczy "wytrwam aż do końca". Crowley poznał też człowieka, a był nim Allan Bennet, którego w niedługim czasie został wiernym uczniem i przyjacielem. Ten zaś uczył go kabały praktycznej i różnych technik magii ceremonialnej: inwokacji Bogów, ewokacji duchów i konsekracji talizmanów; wspólnie prowadzili też "metodyczne doświadczenia nad roślinami wywołującymi wizje psychodeliczne i rozwijającymi jasnowidzenie". To pogłębiło tylko kryzys, który i tak od dawna już targał zakonem. Z kolei wiedza zasięgnięta u Benneta pomogła mu w rozpoczęciu niezwykle trudnej operacji magicznej wg "Księgi Świętej Magii" Abramelina Maga, zmierzającej do osiągnięcia tzw. Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża, mającej na celu gruntowną indywiduację, czyli poznanie swej prawdziwej natury, swej prawdziwej Woli. Warto tutaj także wspomnieć, iż "aura tajemniczości i charyzmat przywódców (a byli nimi teozofowie i "różokrzyżowcy": dr William Wynn Westcott, dr William Woodman oraz Samuel Lidell MacGregor Mathers) ściągały do Złotego Brzasku licznych neofitów spragnionych "zakazanej wiedzy". Nie byli to wszakże byle jacy gorliwcy, skoro znaleźli się pośród nich tak wybitni przedstawiciele swej epoki jak Arthur Machen (mistrz horroru i nauczyciel Lovecrafta), Bram Stoker (twórca "Drakuli"), Oscar Wilde (znany pisarz - skandalista), Allan Bennet - wspomniany wcześniej (jogin i kabalista, założyciel pierwszej organizacji buddyjskiej na Zachodzie), czy William Butler Yeats (jeden z najwybitniejszych angielskich poetów).

Rozczarowany i zmęczony sytuacją panującą w zakonie, spowodowaną ciągłymi sporami i konfliktami pomiędzy jego członkami, które bardzo szybko doprowadziły w 1901 roku do rozbicia i upadku zakonu, Crowley znalazł wytchnienie w dalekich podróżach po Europie i Azji, "w trakcie których wspinał się po górach, poznawał inne kultury, gromadził okruchy mądrości z różnych tradycji filozoficznych i religijnych. Studiował taoizm i starożytne greckie misteria. Dzięki wspinaczkom górskim z Oscarem Eckensteinem - najwybitniejszym wówczas alpinistą i himalaistą - rozwijał świeckie metody koncentracji i treningu woli. Allan Bennet uczył go w Indiach i Birmie zasad buddyzmu i technik jogi".

W 1903 roku Aleister poznał i poślubił Rose Edith Kelly, która została jego Szkarłatną Kobietą. Podróż poślubną państwo młodzi spędzali "w różnych mistycznych zakątkach świata". Wtedy właśnie, a był to 1904 rok, będąc w Kairze, Rose zapadła w trans, podczas którego oznajmiła swemu mężowi, iż otrzyma on w dniach 8, 9, 10 kwietnia mistyczny przekaz od bogów egipskich. Tak się rzeczywiście stało, bowiem w tych dniach istota, przedstawiająca się jako Aiwass, będąca posłannikiem bogów przekazała Crowleyowi Księgę Prawa (Liber AL vel LEGIS). "Księga ta objaśnia Wszechświat"; rozdziałom jej przyporządkowane są trzy bóstwa pochodzące z panteonu egipskiego, kolejno: Nuit - przestrzeń ("całość wszelkich możliwości"), Hadit - "jakikolwiek punkt, który doświadcza tych możliwości", oraz Ra - Hoor - Khuit ("bóstwo symbolizujące manifestację działania, czyli ruch"). Zwiastowała ona Równonoc Bogów, czyli nadchodzący kres symbolizowanej przez boga - ojca Ozyrysa ery monoteizmów i nadejście ery zwycięskiego dziecka - Horusa. Natomiast słowa: "Czyń swoją wolę niechaj będzie całym prawem. [...] Miłość jest prawem, miłość poddana woli" stały się fundamentem pod magiczno - religijny system Thelemy (słowo to pochodzi z języka greckiego i oznacza "wolę"). Minęło jednakże kilka lat zanim Crowley docenił znaczenie przekazu Liber LEGIS.

Wówczas też odciął się od przeszłości Złotego Brzasku, zakładając w 1907 roku własny Zakon Srebrnej Gwiazdy (Argenteum Astrum, A.'.A.'.). W przeciągu sześciu kolejnych lat do zakonu wstąpiło 88 osób, wśród których znalazły się "znakomitości świata okultystycznego" takie jak George Cecil Jones, Austin Osman Spare, czy kpt. J.F.C. Fuller. Struktura wtajemniczeń tegoż zakonu opierała się, podobnie jak stopnie Złotego Brzasku, na dziesięciu sefirotach kabalistycznego Drzewa Życia. "A.'.A.'. stanowiło odpowiedź Crowleya na konieczność stworzenia nowej formuły zakonu magicznego w nadchodzącej erze Horusa. Zakon ten miał zastąpić zwaśniony i przestarzały Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku. Jego funkcją było wcielanie w życie Prawa Thelemy, [?] oraz doskonalenie adeptów w ramach indywidualistycznego systemu magicznego".

W 1910 roku Crowley poznał Theodora Reussa, przywódcę niemieckiego zakonu Ordo Templi Orientis (Zakon Świątyni Wchodu, O.T.O), który zaproponował mu aby został jego członkiem. Crowley zgodziwszy się na przystąpienie do Zakonu Świątyni Wschodu uzyskał trzeci, a następnie siódmy stopień w jedenastostopniowej hierarchi stopni masońskich. Wkrótce gdy został mianowany "przywódcą O.T.O. w świecie anglojęzycznym", zaczął poszerzać krąg angielskiej loży o nowych członków. Napisany przez niego rytuał Mszy Gnostyckiej stał się podstawową praktyką grupową w zakonie. Po śmierci Reussa, Crowley nieformalnie przejął władanie zakonem, a w 1925 roku oficjalnie został jego przywódcą. Pod jego rządami O.T.O zostało zreformowane w celu dostosowania zakonu do przekazu Liber AL.

W 1920 roku Crowley założył Opactwo Thelemy w miejscowości Cefalu na Sycylii. Praktyki magiczne tego zakonnego bractwa miały przede wszystkim na celu doskonalenie woli. W Opactwie Silnej Woli Aleister Crowley "brutalnie rozprawiał się z tradycjonalistycznym rozumieniem magii jako zestawu praktyk ceremonialnych mających na celu kontakt z istotami pozazmysłowymi. Wydaje się, że to właśnie w latach dwudziestych wykształciło się jego rozumienie magii jako "nauki i sztuki powodowania zmiany zgodnie ze swoją Wolą". Jednakże, już w 1923 roku gdy wieść o istnieniu magicznego zakonu dotarła do Mussoliniego thelemici zostali wydaleni z Włoch.

1 grudnia 1947 roku Aleister Crowley zmarł w Hastings. Wśród osób uczestniczących w Ostatnim Rytuale był stary przyjaciel Crowleya - Louis Wilkinson, który wygłosił "Hymn do Pana" i "Anthem" z Mszy Gnostyckiej, po czym ciało Crowleya zostało spalone w krematorium Brighton.

Aleister Crowley, okrzyknięty w latach dwudziestych XX wieku "Najgorszym człowiekiem na świecie" po dziś dzień budzi wiele kontrowersji. Określany jako najbardziej zepsuty i rozpustny człowiek wszechczasów, czarny mag, a nawet satanista, w rzeczywistości był wybitnym myślicielem, którego pełna charyzmy osobowość i wnikliwy umysł umożliwiły mu przekroczenie granic ludzkiego poznania na nieznane dotąd obszary. Stworzony przez niego magiczno - mistyczny system wyznaczył konwencjonalnej magii kierunek zgodny z duchem nowej ery - Eonu Horusa. Spuścizna, jaką po sobie pozostawił świadczy o jego wielkim geniuszu i wciąż inspiruje ludzi o wyzwolonych umysłach.
Osobiście, podziwiam Crowleya za to, iż pomimo tylu poświęceń i wyrzeczeń urzeczywistniał swoją prawdziwą Wolę. Udało mu się wytrwać do końca, został Mistrzem Magiji, by głosić "Słowo Eonu" w imię miłości do ludzkości.