AD. 1. WYMIEC
PRZEST
PSTWA PRZECIWKO WOLNOŚCI SUMIENIA I WYZNANIA (ART. 194-196)
Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania zostały zgrupowane w rozdziale 24 Kodeksu karnego
 Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania (art. 194-196). Wszystkie przestępstwa mają charakter
występków  sankcje za ich popełnienie są stosunkowo łagodne i obejmują: grzywnę, karę ograniczenia
wolności albo karę pozbawienia wolności do lat 2. Ścigane są z oskarżenia publicznego (tzw. przestępstwa
ścigane z urzędu) i mogą być popełnione tylko umyślnie  od sprawcy wymagany jest więc zamiar popełnienia
przestępstwa. Przestępstwa te mogą być popełnione przez każdego, a nie tylko przez osoby spełniające
określone kryteria. Do katalogu przestępstw przeciwko wolności sumienia i wyznania dyskryminacja religijna
(wyznaniowa) - art. 194; złośliwe przeszkadzanie w wykonaniu aktu religijnego - art. 195 ż 1; złośliwe
przeszkadzanie pogrzebowi, uroczystościom lub obrzędom żałobnym - art. 195 ż 2; obraza uczuć religijnych
(publiczne znieważenie przedmiotu czci religijnej lub miejsca przeznaczonego do publicznego wykonywania
obrzędów religijnych) - art. 196.
W KK mamy także inne przestępstwa mające związek z wolnością sumienia i wyznania. W rozdziale 32
( Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu ) umieszczono przestępstwo publicznego znieważenia
grupy ludności lub poszczególnej osoby z powodu m.in. przynależności wyznaniowej albo bezwyznaniowości
(art. 257) oraz przestępstwo znieważenia zwłok, prochów ludzkich lub miejsca spoczynku zmarłego (art. 262).
Art. 119 KK, umieszczony w rozdziale 16 ( Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa
wojenne )  przepis ten ustanawia dwa typy przestępstw: stosowanie przemocy lub groz
by bezprawnej wobec
grupy ludności lub poszczególnej osoby z powodu m.in. jej przynależności wyznaniowej lub bezwyznaniowości
(ż l) oraz publiczne nawoływanie do popełnienia takiego czynu (ż 2). Znaczenie dla ochrony uczuć religijnych
mogą posiadać również typy przestępstw, które zostały określone w art. 136 KK (rozdział 17  Przestępstwa
przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej ), a w szczególności przestępstwo znieważenia głowy obcego państwa (ż 3)
 przewidzianą w tym przepisie ochroną przed znieważeniem objęty jest bowiem również papież.
AD. 2. WYMIEC
I OMÓW 5 ARTYKUA
ÓW Z KONSTYTUCJI DOT. KWESTII WYZNANIOWYCH.
Preambuła (2x:  zarówno wierzący w Boga &  ,  w poczuciu odpowiedzialności &  )
12 (wolność tworzenia i działania & innych dobrowolnych zrzeszeń)
14 (wolność środków społecznego przekazu)
25 (zasady relacji instytucjonalnych państwo  zw. wyznaniowe)
32 (równość wobec prawa, równe traktowanie przez wł. publiczne, zakaz dyskryminacji)
47 (prawo do decydowania o swoim życiu osobistym  dot. m.in. wyboru wiary, bezwyznaniowości, stanu życia
 np. duchownego)
48 (wolność sumienia i wyznania dziecka)
53 (wolność sumienia i religii w wymiarze indywidualnym)
54 (wolność wyrażania poglądów, pozyskiwania informacji)
57 (wolność pokojowych zgromadzeń  np. procesje)
58 (wolność zrzeszania się  np. zw. wyznaniowe)
66 (warunki pracy, obowiązki pracodawcy, prawo do dni wolnych od pracy)
70 (wolność rodziców w wyborze szkoły; wolność zakładania i prowadzenia szkół)
79 (prawo do skargi do Trybunału Konstytucyjnego)
80 (prawo wystąpienia o pomoc do RPO)
83 (obowiązek przestrzegania prawa RP)
87 (z
ródła prawa; m.in. Konkordat SA z RP)
104, 108, 130 i 151 (przysięga posła, senatora, prezydenta, Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesi Rady
Ministrów i ministrowie).
AD. 3. BUDOWA KONKORDATU Z 1993 R.
Konkordat polski składa się z dwóch podstawowych części:
1) preambuły  określającej podstawowe cele i założenia, jakimi kierowali się jego autorzy
2) 29 artykułów  zawierają gwarancje wolności religijnej (są uszczegółowieniem gwarancji wpisanych do art.
53 Konstytucji) oraz klauzule końcowe.
AD. 4. WYMIEC
KLAUZULE KONKORDATOWE.
klauzula derogacyjna  uchylająca w części postanowienia konkordatu wcześniejszego, podlegającego
nowelizacji (Konkordat z Polską z 1993r. nie zawiera jej, ponieważ wcześniejszy konkordat z 1925r. wygasł po
zerwaniu go w 1945r. przez władze komunistyczne)
klauzula temporalna  określa czas obowiązywania konkordatu (konkordat polski nie zawiera jej, co oznacza, że
jest on umową zawartą na czas nieoznaczony; nie oznacza to, że nie może być on poddany nowelizacji, co
odbywa się w drodze negocjacji)
klauzula określająca tryb regulowania nowych rozwiązań  w przypadku, gdy konkordat nie reguluje
wszystkich spraw z dziedziny stosunków wyznaniowych
art. 27  Sprawy wymagające nowych lub dodatkowych rozwiązań będą regulowane na drodze nowych umów
między Układającymi się Stronami albo uzgodnień między Rządem RP i KEP upoważnioną do tego przez Stolicę
Apostolską
klauzula interpretacyjna  określa sposób rozwiązywania wątpliwości lub kontrowersji w interpretacji zapisów
konkordatu
klauzula ratyfikacyjna  określa zagadnienia związane z ratyfikacją
klauzula terminu wejścia w życie  określa termin wejścia w życie konkordatu
art. 29  (& ) Wejdzie on w życie po upływie jednego miesiąca od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych
klauzula języka  określa języki w jakich sporządzono konkordat
art.29  Konkordat niniejszy sporządzono w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w
językach polskim i włoskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne .
AD. 5. REJESTR KOŚCIOA
ÓW I IN. ZWI
ZKÓW WYZNANIOWYCH.
Do rejestru wpisane są kościoły i inne związki wyznaniowe niemające uregulowanej sytuacji prawnej w formie
odrębnej ustawy oraz organizacje międzykościelne. Rejestr działa na podstawie ustawy z 17 maja 1989 r. o
gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z
31 marca 1999 r. w sprawie rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych (Dz.U. Nr 38 poz. 374).
Rejestr składa się z dwóch działów:
1. działu A, do którego wpisuje się kościoły i inne związki wyznaniowe,
2. działu B, do którego wpisuje się organizacje międzykościelne.
W punktach księgi rejestrowej w dziale B zamieszcza się odpowiednie dane dotyczące organizacji
międzykościelnych np. Polska Rada Ekumeniczna.
AD. 6. ZADANIA MAIC.
Departament Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych MAC. Prowadzenie spraw: z
zakresu stosunków między Państwem a kościołami i związkami wyznaniowymi, rejestru kościołów i innych
związków wyznaniowych. Obsługa organizacyjno-techniczna komisji ds. zwrotu mienia kościołów i związków
wyznaniowych, Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencji Episkopatu
Polski oraz wspólnych Komisji i Zespołów Rządu i władz innych kościołów i związków wyznaniowych.
AD. 7. OMÓW NA DOWOLNYM PRZYKA
ADZIE WSPÓA
PRAC
PAC
STWA ZE ZWI
ZKAMI WYZNANIOWYMI W
ZAKRESIE POMOCY SPOA
ECZNEJ (NP. JADA
ODAJNIA, ŚWIETLICA DLA DZIECI, PLACÓWKA ZDROWOTNA, ITP.)
Caritas Polska to Caritas Polska z siedzibą w Warszawie oraz 44 Caritas diecezjalne. Ważną rolę wypełniają
również parafialne zespoły Caritas oraz przedszkolne, szkolne i akademickie koła Caritas. Caritas diecezjalne
prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą w imieniu Kościoła lokalnego. Posiadają one osobowość
prawną i w swojej działalności kierują się statutem zatwierdzonym przez biskupa diecezjalnego oraz normami
prawa kościelnego i państwowego. Na czele każdej Caritas stoi dyrektor. Niewątpliwie Caritas Polska jest
największą z organizacji pożytku publicznego w Polsce zajmującą się pomocą osobom najbardziej
potrzebującym. Caritas Polska udziela pomocy doraz
nej i długofalowej (materialnej, finansowej,
psychologicznej, prawnej) osobom bezrobotnym, bezdomnym, chorym, niepełnosprawnym, starszym,
sierotom, dzieciom z ubogich rodzin, rodzinom wielodzietnym, ale także migrantom i uchodz
com. Organizacja
ta udziela również pomocy humanitarnej ofiarom wojen, kataklizmów i nieszczęść naturalnych poza granicami
Polski, ofiarom klęsk żywiołowych i wojen w Afryce, Azji, Ameryce A
acińskiej i Europie. Caritas realizuje swoje
cele statutowe w sferze pożytku publicznego na rzecz ogółu ludności prowadząc działalność nieodpłatną i
odpłatną polegającą na wykonywaniu zadań zleconych przez jednostki samorządu terytorialnego bądz

instytucje rządowe. Caritas utworzyła wiele profesjonalnych placówek opiekuńczych i wychowawczych: stacje
opieki, ośrodki rehabilitacyjne, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, domy pomocy społecznej, warsztaty terapii
zajęciowej, domy samotnej matki, jadłodajnie dla ubogich.
AD. 8. OMÓW ART. 12 KONKORDATU Z 1993 R.
Artykuł 12 składa się z 5 ustępów
1. W szkołach publicznych (podstawowe i ponadpodstawowe) oraz przedszkolach organizowana jest nauka
religii w ramach planu zajęć zgodnie z wolą zainteresowanych.
2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości
kompetentnej władzy państwowej.
3. Nauczyciele religii muszą posiadać upoważnienie (missio canonica) od biskupa diecezjalnego. Cofnięcie tego
upoważnienia oznacza utratę prawa do nauczania religii.
4. Nauczyciele religii odnośnie wykładanych treści podlegają przepisom kościelnym (wizytacje), w innych
sprawach przepisom państwowym (hospitacje).
5. Możliwość prowadzenia katechezy dla dorosłych, istnienie w Kościele katolickim duszpasterstwa
akademickiego.
AD. 9. CO TO JEST I CZYM ZAJMUJE SI
PTPW?
Polskie Towarzystwo Prawa Wyznaniowego jest zarejestrowanym w Polsce stowarzyszeniem naukowym.
Istnieje od 2008 r. Jego celem jest popieranie rozwoju nauki prawa wyznaniowego, popularyzacja osiągnięć
nauki prawa wyznaniowego oraz integracja środowiska specjalistów z zakresu prawa wyznaniowego. Siedzibą
PTPW jest Lublin. Bieżącą działalnością Towarzystwa kieruje Zarząd. Towarzystwo liczy obecnie ok 100
członków.
AD. 10. ADMINISTRACJA WYZNANIOWA W WOJEWÓDZTWIE.
Wykonywaniem zadań z zakresu działu administracji  wyznania religijne zajmuje się wydział spraw
obywatelskich i migracji urzędów wojewódzkich. Wykonują one zadania administracji rządowej, wynikające z
ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz ustaw regulujących stosunek państwa do
poszczególnych związków wyznaniowych.
Do ich zadań należy m.in.:
- potwierdzenie posiadania osobowości prawnej przez kościelne jednostki organizacyjne
- uzgadnianie tras procesji i pielgrzymek na drogach publicznych w zakresie bezpieczeństwa drogowego jeśli
przekraczają granice gmin i województwa.
- wydawanie potwierdzeń przyjęcia powiadomień od kościołów lub innych związków wyznaniowych, o
utworzeniu, zmianie nazwy, siedziby granic lub połączeniu, podziale i zniesieniu diecezji i innych
porównywalnych jednostek organizacyjnych oraz zmianie osób wchodzących w skład kierowniczych organów
wykonawczych.