Andrzej Szeniawski, Jacek Strzemieczny:
Polityka Oświatowa Samorządu Terytorialnego- koncepcja programu.

Szkoły, w tym jej organizacja, jakość i profile obecnie nie są już jedynie
sprawą państwa. Stają się one przedmiotem zainteresowania społeczności
lokalnych. SAMORZĄDY przejęły już przedszkola, szkoły podstawowe i inne
placówki oświatowe. Zatem samorządy realizują własną politykę oświatową.
Samorządy decydują o wielu sprawach związanych z oświatą , do obszaru ich
działań zaliczyć można:
-decydowanie o wydatkach,
-podejmowanie licznych decyzji merytorycznych , związanych z szkolnictwem,
-zamykanie i otwieranie szkół oraz przedszkoli,
-budowa sal gimnastycznych,
-określanie zasad premiowania dyrekcji oraz nauczycieli, w tym przyznawanie
środków na doskonalenie,
-finansowanie dodatkowych zajęć , zajęć pozalekcyjnych, np. lekcje języka
angielskiego,

Szkoła wyobcowana: Obecnie zauważa się zanik więzi szkoły , z jej społecznym
otoczeniem. Bardzo często szkoły nie korzystają z zasobów, jakie oferują
społeczności lokalne i gmina jako całość.

Lokalna polityka oświatowa- polega na określeniu lokalnych priorytetów
oświatowych i sporządzeniu zgodnego z nimi wieloletniego polanu działań i
decyzji finansowych.

Zadania członków społeczności lokalnej w ramach tworzenia polityki oświatowej
samorządu terytorialnego:
- rozpoznanie stanu oświaty w swojej gminie,
-rozważanie określonych potrzeb oraz możliwości w procesie podejmowania
decyzji,
-podejmowanie decyzji dotyczących zmian w organizacji oraz pracy szkól i innych
placówek oświatowych.

Pogram POST-powstanie i cele programu.
POWSTANIE: Program * Polityka Oświatowa Samorządu Terytorialnego- w skrócie
POST, został podjęty w 1998 roku przez Centrum Edukacji Obywatelskiej.
Zaowocował on opracowaniem na potrzeby samorządów procedury tworzenia lokalnej
polityki oświatowej. Pilotaż tej procedury został przeprowadzony w Iławie , a
dalej w następnych czterech gminach wiejskich i miejskich; tj. w Bolesławcu,
Szczebrzeszynie, Lewinie Brzeskim oraz Gietrzwałdzie.
CELE:
- stworzenie długofalowego planu działań w oświacie, opracowanego z godnie z
potrzebami konkretnej społeczności lokalnej,
-poprawienie jakości pracy szkół poprzez włączenie ich w proces zastanawiania
się i debaty nad oświata , w tym także decydowania o niej bezpośrednich
uczestników procesu edukacyjnego, tj. dyrekcji, nauczycieli oraz rodziców i ich
dzieci- uczniów , mieszkańców gminy itp.

-zbudowanie wokół problemów oświaty szerokiego wsparcia społecznego,
przełamanie ogólnego pesymizmu i przekonania, iż w polskich szkołach ,,i tak
nic się nie zmieni,,.