Inocybe hirtella (strzępiak najeżony)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Cortinariaceae>Inocybe
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Inocybe hirtella Bres. - strzępiak najeżony
synonim: Inocybe lucifuga (Fr.: Fr.) var. hirtella (Bres.) Quel. 10 mmpojedynczo i w grupach na poboczu drogi leśnej pod bukami 20 mmmłode owocniki; pojedynczo i w grupach na poboczu drogi leśnej pod bukami
Owocnik
  Kapelusz jasny, żółtawy z odcieniem oliwkowobeżowym do ochrowocytrynowego, w centrum ciemniejszy; 10-30 mm średnicy, dzwonkowato-wypukły z niewielkim garbkiem; brzeg cienki, słabo podgięty lub prosty, prążkowany; powierzchnia sucha, gładka do delikatnie łuseczkowatej lub włókienkowatej.
  Blaszki beżowe, żółtawe z wiekiem brudnoszare lub jasnobrązowe, rzadziej z oliwkowym odcieniem; ostrze biało orzęsione; mieszane, cienkie, zatokowato wycięte do niemal wolnych.
  Trzon biały do bladoochrowego, z ciemniejszym ochrowym lub różowawym nalotem, oszroniony na szczycie; 20-50 x 3-5 mm, cienki, równogruby, u podstawy nieobrzeżoną ukrytą w ziemi bulwką, jest ona biała i pokryta białą grzybnią.
  Miąższ białawy, w trzonie o zapachu gorzkich migdałów, bez wyróżniającego się smaku.

Cechy mikroskopowe
  Zarodniki gładkie, migdałkowate, z dziobkiem i kroplami tłuszczu, 9.5-12 x 5-6.5 mim. Cheilo-, pleuro- i kaulocystydy butelkowate lub wrzecionowate, metuloidalne.

Występowanie
  Owocniki wyrastają od lipca do października, pojedynczo i w grupach, w lasach bukowych i mieszanych, wzdłuż dróg. Preferuje ciepłe, nie kwaśne stanowiska.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales>Cortinariaceae>Inocybe
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |