Jan Kochanowski Psałterz Dawidów
Wstęp
- pierwsze wydanie Psałterza 08,10,1579 r. przywilej Batorego zakazujący przedruku
dzieł Kochanowskiego bez jego zgody.
- okoliczności powstania nieznane dokładnie: powstawał stopniowo i obok innych utwórów
oraz przez artystę dojrzałego.
I. Psałterz w ciągu wieków.
- psalm nazwa zapożyczona z greckiego psalmoi, w hebrajskim tehilim, hymn, pieśń
poch-walna.
- księga hymnów w oryginale hebrajskim znajduje się w grupie tzw. Pism obok
Przypowieści, Księgi Hioba, Pieśni nad pieśniami, Księgi Rut, Trenów Jeremiasza, Księgi
Eklezjastes, Es-ter, Daniela&
- grupa Pism , najbliższa literacko, wplyw na wyobraznięartysty, odróżniana od grupy
Prawa ( Pięcioksiąg Mojżesza ).
- psałterz został nazwany Dawidowym, ale twórcami hymnów są też Asaf, Herman, Etan i
inni.
- różne datowanie poszczególnych psalmów zbiór powstał na przestrzeni od XI do III
w.p.n.e. (do powstania przekładu Septuaginty ).
Forma poezji hebrajskiej.
- jej zasadą jest paralelizm członów swoisty układ zdań (wersów):
- paralelizm synonimiczny: 2 człony ułożone tak, że wyrażają tę samą myśl.
- paralelizm antytetyczny: zdanie 2 przeciwstawione 1.
- paralelizm syntetyczny: zdanie 2 uzupełnia 1.
- trudności dla literatury grecko-rzymskiej, np. z punktu widzenia retoryki są błędem.
Greckie przekłady Starego Testamentu.
- przez Żydów dla potrzeb gmin żydowskich.
- różniły się między sobą, uczony Origines postanowił zestawić tekst hebrajski z 4
przekładami i szóstej wersji Heksapla.
Przekłady na łacinę.
- pierwsze przekłady II/III w.n.e.
- św. Hieronim IV/V w. nowy przekład oparty na tekście hebrajskim Wulgata,
wcześniej Hie-ronim przekładał psalmy.
Sprzeczność Psałterza .
- powstawał stopniowo, przez wieki: stosunek do Boga, nawarstwienie elementów
świeckich (historycznych i obyczajowych, świecka pieśń weselna ps. 45).
- trudności w procesie łączenia Starego i Nowego Testamentu, np. złorzeczenia, w których
Bóg jakby wciągany jest do wykonywania aktów nienawiści ludzkiej.
- Psałterz jest dziełem natchnionym.
- obrona przed zarzutem niemoralności czy świeckości: tzw. szkoła aleksandryjska (II w.)
treść nastręczająca trudności interpretowana alegorycznie + szkoła antiochańska (III w.)
praca nad sensem dosłownym.
- ustalenie się teorii sensów biblijnych, podział na:
- sens dosłowny (sensus litteralis).
- sens duchowy (sensus spiritualis) + sens typiczny.
- sens alegoryczny (podający prawdy wiary, moralny& ).
- humanizm łączenie naukowego zainteresowania tekstem ze zrozumieniem jego piękna.
Poezja a teologia.
- podjęcie słów przypisywanych Arystotelesowi poezja sztuką boską.
- poeci pierwszymi teologami, równe prawa.
- Petrarca poezja nie stoi w sprzeczności z teologią, teologia to poezja pochodząca od
Boga.
II. Przekłady Biblii w renesansie.
- ataki na Wulgatę Valla i reformatorzy.
- działacze reformacji oryginał hebrajski.
- w latach 1450-1522 160 nowych przekładów: Santes Pagninus, Campensis, Kochanowski,
Flaminius, Buchanan, Marot.
- reformacja wobec Biblii: Luter odrzucał poczwórny sens, interpretacja gramatyczna i
history-czna.
- konieczność znajomości języka oryginalnego.
III. Psalmy w Polsce w epoce renesansu.
- motywy biblijne w twórczości Reja, Trzycieskiego, Krowickiego.
- 1532 r. w Krakowie u Wietora przekład krakowski; 1539 r. Walentego Wróbla; 1546 r.
Psał-terz prozą w przekładzie Reja + wierszowana parafraza kilku psalmów; 1558 r.
Jakub Lubel-czyk.
- poszczególne psalmy: Andrzej Trzycieski, Lubelczyk, anonimowe&
- 1561 r. Biblia Jana Leopolity; 1563 r. Biblia brzeska; 1572 r. Biblia nieświeska (Budnego)
IV. Wzory i zródła Psałterza Kochanowskiego.
- wykazuje więcej podobieństw z tekstami hebrajskimi i parafrazami niż z Wulgatą , ale
jest ona punktem wyjścia: każdy psalm zaopatrzony w motto, czyli początek psalmu z
Wulgaty (wskazanie tematu parafrazy, modyfikowanie tematu w kierunku
sugerowanym przez inne przekłady), odstępstwa od Wulgaty : dowód humanistycznej
swobody twórczej, nie krępo-wanej postanowieniami soborowymi.
- różnice między Psałterzem a Wulgatą nie mogą być sprowadzane do niezgodności
wer-balnych traktować należy jako różnice ideologii, wyobrażeń artystycznych,
środków wyrazu.
- widoczna znajomość przekładu Pagnina, Campensisa, Hessa, Marot.
- największe wpływy: przekład Buchanana (nie w reminiscencjach, lecz w stylu i topice,
bogac-twie liryzmu i laickości).
- w kształtowaniu koncepcji twórczej Kochanowskiego nie odegrał większej roli żaden z
pol-skich tekstów, ale wyrazy i zwroty zapożyczone przy rozwiązywaniu konkretnych
problemów przekładowych.
V. Psalm 19. Biblia i antyk.
- 2 części:
- I, w. 1-7 wielkość Boga objawiająca się w naturze.
- II, w. 8-15 opiewa prawo Boże nadane ludowi na górze Synaj.
- duże różnice (niektórzy badacze sądzą, że było dwóch autorów).
- w przekładzie Kochanowskiego wyczuwalne dwie konwencje stylistyczne, Kochanowski
dodał na początku wiersze, których brak w oryginale: uzupełnił utwór poetyckim opisem
świata, apelującym do wyobrazni czytelnika.
- autoreminiscencja: związana z Hymnem koncepcja Boga-budowniczego świata i jego
po-chwała poprzez ukazanie piękna jego dzieła.
- motywy biblijne Kochanowski przekształca w duchu antycznych, zaś motywy antyczne
kory-guje w duchu biblijnym; ta kontaminacja wątków i motywów biblijnych i
antycznych jest chara-kterystyczna dla twórczości Kochanowskiego, który bierze z Biblii i
religii grecko-rzymskiej nie ich cechy specyficzne, ale wspólne poglądy.
- synkretyzm religijny1- cecha renesansowego poglądu na świat.
- doskonałość świata zbudowanego na prawach raz przez Opatrzność ustalonych i
poznawal-nych.
- dążność do wzbogacenia przekładu epitetami, którym brak oryginalności.
- w II części psalmu mniej zależny od Buchanana, częściej trzyma się tekstu hebrajskiego i
Wulgaty .
- posługuje się porównaniem przez zaprzeczenie środek stosowany w poezji antycznej,
zale-cany przez Arystotelesa ( Miód nie tak słodki ).
- metoda twórcza Kochanowskiego z każdego wzoru bierze poszczególne elementy i
składa je na całość przewyższającą pracą poprzedników.
- dbałość o opis urody świata, o wzbogacenie licznych walorów psalmów, o zróżnicowanie
środków stylistycznych, związane z renesansową tendencją do traktowania Psałterza
jako dzieła artystycznego.
- uzupełnienia wprowadzone przez Kochanowskiego oddalają ten psalm od możliwości
inter-pretacji mesjańskiej, tendencja do ujmowania koncepcji Boga i stosunku człowieka
do Boga w kategoriach wspólnych pojęciom starotestamentowym, antycznym i
chrześcijańskim cha-rakter ponadwymiarowej parafrazy.
- niewielka ilość miejsc antykizujących epizodyczne urozmaicenia wiersza albo dyskretne
stylizacje, zaczerpnięte z utartych zwrotów i skonwencjalizowanych opisów przyrody, nie
wprowadzają dysonansów, np.: różanoręka zorza porównanie słońca do oblubieńca w
zło-tym wieńcu.
VI. Koncepcja Boga.
- główny motyw psalmów: stosunek człowieka do Boga.
- pojęcie Boga w Starym Testamencie nie oznacza pojęć chrześcijańskich, opiera się o kult
Jahwe, boga narodu wybranego (henoteizm).
- niektórzy badacze uważają, że w Starym Testamencie jest nie monoteizm, ale monolatria
(uwielbienie) boga przy równoczesnym uznawaniu istnienia bogów dla innych narodów.
- psalmy kilka nazw Boga, najczęściej Jahveh (Bóg narodu wybranego) i Elohim
(Bóg, którego zwiastuje natura i rozum); chrześcijaństwo nie mogło przyjąć
henoteistycznego po-glądu, św. Hieronim tłumaczył Jahveh = Dominus (u Wujka:
Pan), a Elohim = Deus .
1
sposób łączenia różnych systemów religijnych.
- Kochanowskiemu obcy był starotestamentowy henoteizm, ale nie przyjął rozróżnienia
Wul-gaty supremacja czynników lirycznych nad hermenetycznymi wyrażająca się w
bogactwie nazw nadawanych Bogu.
- troska o szerokie zróżnicowanie uczuć psalmisty; Kochanowskiemu chodzi o atrybuty
bóstwa zgodne z zasadą monoteizmu, ale tak ogólne, że dające się zmieścić w różnych
systemach religijnych.
- nazwy Kochanowskiego podkreślają nieokreśloność i niepojętość Boga.
- Stary Testament antropomorfizuje Boga.
- w Psałterzu Kochanowskiego człowiek jest jakby wyolbrzymiony, poeta mocniej
antropomo-fizuje tekst oryginalny; przypisywanie mu cech ludzkich; nie tylko sugeruje
się Starym Testa-mentem, ale także stosuje topikę antyczną (topos Boga-demiurga).
- w psalmie Bóg często objawia się w gniewie, podkreślając konieczność lęku przed Nim
(na-wet psalm o potrzebie miłowania Boga wpływ hellenizmu).
- u Kochanowskiego tendencja do złagodzenia atmosfery lęku (odrodzenie Bóg
ujmowany w kategoriach ponadwymiarowych, miłosierny i bezinteresowny).
- zignorowanie interpretacji w duchu mesjańskim, rozumiał psalmy historycznie, jako
dzieło związane z Dawidem.
VII. Tendencje laickie w parafrazie Kochanowskiego.
- popularność przekładu neutralność wobec sporów egzegetycznych, ani katolicki, ani
prote-stancki.
- laizacja na przykładzie kwestii eschatologicznej w oryginale hebrajskim miejsce,
dokąd udają się dusze zmarłych to szeol (kraina nicości i milczenia, odcięta do świata),
św. Hiero-nim przełożył to jako infernum lub infernus (w kontekście eschatologii
chrześcijańskiej miejsce kary ostatecznej); Kochanowski: w brzydkiej ziemi , wieczna
noc , upad nieuchro-niony , upadek, grób, dół.
- w Wulgacie brak pojęcia cnota, Kochanowski posługuje się nim tam, gdzie w
Wulgacie jest mowa o dobroci, świętości, sprawiedliwości.
VIII. Styl przekładu Kochanowskiego.
- tłem porównawczym: Wulgata , przekład z hebrajskiego, współczesne przekłady
zagranicz-ne i krajowe.
- stosunek Kochanowskiego do typowych dla Starego Testamentu środków wyrazu i cech
stylu hebrajskiego, np. częsta konstrukcja 2 rzeczowników, z których drugi pełni funkcję
przydawki przymiotnikowej; Kochanowski używa ich rzadko.
- stosunek do zwrotów biblijnych, np. Pan zastępów (Wujek), u Kochanowskiego różne,
od-cień znaczeniowy.
- superlativus absolutus zestaw liczby pojedynczej danego rzeczownika z liczbą mnogą,
pol-ski odpowiednik: pieśni nad pieśniami (zamiast: pieśń pieśni), król nad królami etc.;
podobnie tłumaczył Kochanowski.
- z frazeologii biblijnej zachował to, co nie kłóciło się z frazeologią polską lub z
przyswojonymi już polszczyznie elementami frazeologii antycznej; opuszcza zwroty
niezrozumiale, które wy-magałyby komentarza.
- przysłowia i zwroty przysłowiowe, ale ze względu na podniośle liryczny charakter
Psałterza udział mowy potocznej musiał być mniejszy niż w innych utworach.
Stosunek do porównań.
- Kochanowski nie unika realiów historycznych i geograficznych związanych ze światem i
dzie-jami Izraela, ale o ile są zrozumiałe w ich emocjonalnym ekwiwalencie; zmienia
realia, gdy wywołują inne asocjacje lub gdy w kontekście polskich zamierzonych przez
oryginał asocjacji wywołać nie mogą.
- tendencja Kochanowskiego do porównań rozbudowanych (związanych z tradycją
antyczną i poetycką pieśni ludowych, wzbogacenie opisu przeżyć psalmisty i urody świata
o elementy obrazowe, np. w oryginale porównanie prześladowanego człowieka do
zanikającego cienia, u Kochanowskiego dodane szczegóły: nastrój wieczoru,
zachodzącego słońca, czegoś, co się kończy i zapowiada mrok.
- porównanie do zwierząt wzbogaca Kochanowski o ładunek emocjonalny, np. dusza
pragnie Boga porównanie do jelenia szukającego wody, Kochanowski rozbudowuje ją o
dwa wersy: zamordowana łania szczuta przez psy szukająca w puszczy strumienia.
Epitet.
- tendencja do dodawania epitetów.
- nierzadko epitet pleonastyczny (łąka zielona).
- wzorem dal zasady epitetycznego wzbogacania przekładu jest Buchanan.
- epitety przymiotnikowe i imiesłowne złożone (wywodzą się z tradycja poezji antycznej)
uży-wane przez Kochanowskiego w miejscach podniosłych, często zamiast
niezrozumiałego i ob-cego hebraizmu.
- epitety zaprzeczone (światło niezgaszone, nieujęty wiatr) brak w oryginale, wywodzą
się z zalecenia Arystotelesa; u Kochanowskiego odnoszą się one do Boga (podkreślają
jego wiel-kość, np. niestworzony, niezmierzony, nieskończony) albo do dzieł Boskich
( Twe strzały są nieuchronione ), wpływ różnych koncepcji.
Synonimika.
- Psałterz najbardziej zróżnicowany pod względem synonimiki utwór Kochanowskiego
(cykl 150 utworów dających się sprowadzić do kilkunastu stanów lirycznych, groziłby
jednostajnoś-cią, gdyby skali tej nie zróżnicować).
- jedna z odmian paralelizmu synonimicznego: w oryginale powstanie członu w
identycznym brzmieniu; u Kochanowski dwie tendencje do urozmaicenia powtarzanych
członów + próba oddania charakterystycznej formy poezji hebrajskiej.
- bogactwo rodzajów wiersza i strofy: w twórczości Kochanowskiego 15 rodzajów
wiersza (od 5- do 14-zgłoskowca), 32 (lub 41, jeśli uwzględnić parzysto rymowaną i
wiersze styczne) ro-dzajów strof.
IX. Uwagi końcowe.
- za życia Kochanowskiego ukazały się dwa wydania Psałterza .
- przekład ponad wyznaniowy uczucia miłości do Boga i uwielbienie dlań ujmuje
Kochanow-ski w kategoriach wspólnych różnym systemom religijnym i kulturowym (od
Starego Testa-mentu przez antyk do chrześcijaństwa) uniwersalizm chrześcijański.
- 1580 r. Melodie na Psałterz polski Mikołaj z Gomółki.
Treść
- dedykacja Piotrowi Myszkowskiemu, biskupowi krakowskiemu tylko on godny jest
tych psal-mów, Wdarłem się na skałę pięknej Kalijopy,/ Gdzie dotychczas nie było
znaku polskiej sto-py .
I. część.
1. psalm szczęśliwy, który zwraca swe myśli ku Bogu, Pan bowiem
sprawiedliwych na wszelki czas broni,/ A przewrotna, złe ludzi cicha pomsta
goni .
2. psalm próżne knowania człowieka przeciw Bogu, od Boga dana królom władza,
ma-ją się bać i szanować Boga.
3. psalm Dawid zmuszony uciekać przed synem, Absalomem, zawsze, o cokolwiek
Dawid prosił Boga, ten mu to darował, teraz prosi o obronę.
4. psalm prośba o pomoc, do nieżyczliwych wezwanie do opamiętania się, ważne
czy-ste sumienie (zalecenie robienia rachunku sumienia co wieczór), ono znaczy
więcej niż ofiary, pewność w Bożą opiekę.
5. psalm prośba o wysłuchanie, wiara w sprawiedliwość i pomoc pobożnym.
6. psalm prośba o zmiłowanie.
7. psalm nadzieja w Boga, nikt nie uratuje się z grzechu bez pomocy Boga; jeśli
pod-miot liryczny zgrzeszył, niech będzie potępiony; jeśli będzie uratowany, na
wieki bę-dzie sławił imię Boga.
8. psalm opiewa wielkość Boga Stworzyciela świata.
9. psalm wielkość Boga, sprawiedliwość, moc, litościwość, w Dniu Sądu
Ostatecznego panowie będą na równi z chłopami.
10. psalm prośba o wsparcie i odwrócenie niełaski, człowiek bez Boga nic nie
znaczy.
11. psalm ufność w Bogu.
12. psalm Panie, Ty nas zachowaj od ludzi zdradliwych .
13. psalm jeśli Bóg go nie opuści, będzie Go zawsze sławić.
14. psalm Pan każdego broni,/ Kto sie pod Jego cień skłoni .
15. psalm u Boga znajdzie mieszkanie człowiek niewinny, uprzejmego serca.
16. psalm prośba o pomoc i wiara w jej otrzymanie.
17. psalm prośba o litość i o wymierzenie kary dla okrutnych ludzi.
18. psalm.
19. psalm.
20. psalm ocz Go żądamy,/ Wszystko z łaski Jego zawżdy otrzymamy .
21. psalm nieprzyjaciel nie uchroni się przed Bogiem.
22. psalm dlaczego Bóg opuścił go, bez Niego człowiek niczym.
23. psalm wiekuisty pasterz Wrócił mię z dziwnych obłędliwości/ Na ścieżkę
jawnej sprawiedliwości .
24. psalm cała ziemia należy do Pana.
25. psalm niech poganie będą pohańbieni wiecznie.
26. psalm on człowiek niewinny, wsławi Jego imię.
27. psalm Ufając Pańskiej pomocy,/ Nie boję się żadnej mocy .
28. psalm prośba, by nie umierał wśród ludzi nieprawych.
29. psalm niech wszyscy chwalą imię Boga, On niezwyciężony.
30. psalm będzie wielbić Boga, póki będzie żyć.
31. psalm prośba o pomoc.
32. psalm Szczęśliwy, komu grzechy odpuszczono .
33. psalm niech wszyscy radośnie chwalą Boga.
34. psalm zawsze będzie chwalić Boga.
35. psalm Bóg Obrońca wieczny ludzi utrapionych .
36. psalm dobroć i sprawiedliwość Boga sięgają nieba.
37. psalm Miej ty nadzieję w Panu a cnotliwie/ Swój żywot sprawuj .
38. psalm prośba, by Bóg nie karał go w gniewie.
39. psalm Błąd jest człowiek , Próżne jego frasowanie i starania ziemskie.
40. psalm czekał z cierpliwością, Bóg go wysłuchał.
41. psalm ucieka się do Boga, złożony chorobą.
II. część.
42. psalm wezwanie do duszy, by się nie lękała, tylko zaufała Bogu.
43. psalm prośba o wsparcie dla niewinnego.
44. psalm prośba o wyzwolenie z niewoli.
45. psalm pieśń weselna.
46. psalm Bóg w uciskach nas ratuje,/ Niech nam bojazń nie panuje .
47. psalm wezwanie do czczenia i opiewania Boga.
48. psalm wielkość Boga, Ciebie my w swych uciskach, Panie nasz, wzywamy .
49. psalm Jeśli z fortuną rozum sie nie sprzęże,/ Takiejże śmierci, co bydło
podlęże .
50. psalm przymierze z Bogiem.
51. psalm Natan karci Dawida za odebranie Bet-szabe mężowi, prośba o zmiłowanie
i zmycie grzechów.
52. psalm Bóg potępi niewiernych i niewstydliwych.
53. psalm patrz psalm 14.
54. psalm prośba o pomoc i wybawienie od złośliwych ludzi.
55. psalm wołam, takem ja dziś z strony/ Nieprzyjaciela swego wielce
zatrwożony .
56. psalm Smiłuj się nade mną, Boże litościwy,/ Bo mię prawie w ziemię wbił
człowiek złośliwy .
57. psalm prośba o pomoc, dusza ufa Bogu.
58. psalm przyjdzie czas sprawiedliwego Sądu.
59. psalm prośba o wyrwanie z rąk okrutnych nieprzyjaciół.
60. psalm mowa o jednej z wojen przeciwko sąsiadom.
61. psalm prośba o spokój i bezpieczeństwo.
62. psalm W nieszczęściu i w każdej trwodze/ Nasza ufność zawżdy w Bodze .
63. psalm będzie zawsze sławić Boga, z Nim radość i bezpieczeństwo.
64. psalm prośba o przyjęcie modlitw w czas nieszcześliwy .
65. psalm nadzieja, że Bóg będzie łaskawy mimo ludzi nieprawych.
66. psalm niech cały świat opiewa Pana.
67. psalm prośba o błogosławieństwo.
68. psalm wezwanie do chwalenia Pana.
69. psalm prośba o pomoc w niebezpieczeństwie.
70. psalm prośba o wybawienie od nieprzyjaciela.
71. psalm prośba o wybawienie od nieprzyjaciela, Bóg nadzieją od jego młodości.
72. psalm prośba o obdarowanie królewicza sprawiedliwością, by jednako cenił
panów i biednych.
III. część.
73. psalm zli ludzie nie przejmują się Panem.
74. psalm prośba o nieopuszczanie wiernych, gniew Pański.
75. psalm Bóg obiecał Dzień Sądu.
76. psalm opis skutków gniewu Pańskiego, wezwanie do składania ofiar.
77. psalm obawa, że został opuszczony przez Boga.
78. psalm wezwanie do wiernych, by ufali w Boga, plagi egipskie.
79. psalm prawdopodobnie o zburzeniu Jerozolimy przez Nabuchodonozora.
80. psalm prośba o pomoc w niewoli.
81. psalm wezwanie do radowania, dzień święty wyprowadzenie z niewoli.
82. psalm nad królami ziemskimi panuje Bóg.
83. psalm prośba o pokonanie nieprzyjaciół, tych, którzy powstali przeciw Bogu.
84. psalm Szczęśliwy w swej radzie,/ Ktokolwiek w Tobie nadzieję kładzie .
85. psalm podziękowanie za pomoc i odpuszczenie win.
86. psalm prośba o pomoc we frasunku .
87. psalm radość, że wszystkie narody, niegdyś wrogie Izraelowi, uznają Jahve za
swe-go Boga.
88. psalm Nieszczeście duszę trapi, troski nie masz miary .
89. psalm zawsze będzie wysławiać miłosierdzie Pana, prośba o pomoc teraz.
IV. część.
90. psalm prośba o błogosławieństwo i oszczędzenie trosk wiernym.
91. psalm Pan nadzieją wiernych.
92. psalm należy wysławiać Boga.
93. psalm Bóg panem świata od początku.
94. psalm prośba o ukaranie grzeszników.
95. psalm wezwanie do oddania chwały Bogu.
96. psalm wezwanie do radości i opiewania Boga.
97. psalm radość z panowania Boga.
98. psalm radość z panowania Boga, prawdziwego, Sędziego sprawiedliwego.
99. psalm Bóg króluje, niech się lękają niewierni.
100. psalm wezwanie do radosnego opiewania Boga.
101. psalm prośba o zachowanie od grzechu.
102. psalm prośba o pomoc i oddalenie gniewu.
103. psalm wezwanie, by dusza błogosławiła Pana.
104. psalm wezwanie, by dusza śpiewała Panu pieśń.
105. psalm wezwanie, aby wszyscy wzywali Pana i Jemu zawierzali wszystkie
spra-wy życia.
106. psalm wezwanie, aby wszyscy chwalili dobroć Pana.
V. część.
107. psalm wezwanie do wychwalania dobroci i litości Pana.
108. psalm składa się w oryginale z psalmu 57 i 60.
109. psalm prośba, by Bóg potępił i ukarał tych, którzy zdradzili go, a którym on
czy-nił tylko dobre rzeczy, teraz jest żebrakiem.
110. psalm przyjdzie czas Sądu Ostatecznego.
111. psalm zawsze będzie wysławiać Boga.
112. psalm szczęśliwy ten, który obawia się Boga, On się odwdzięcza.
113. psalm wezwanie do dzieci i panienek, by czciły Boga.
114. psalm uwolnienie Żydów z niewoli egipskiej.
115. psalm wierni będą zawsze sławić Boga.
116. psalm zawsze, gdy zwraca się do Boga, ten mu odpowiada, nie wiem, jak ma
się Jemu odwdzięczyć.
117. psalm wezwanie, by czciły Boga wszystkie narody.
118. psalm wezwanie, by chwalić Boga za Jego dobroć.
119. psalm każda zwrotka to nazwa kolejnych liter alfabetu hebrajskiego:
Aleph: szczęśliwi, którzy wierzą w Boga.
Beth: podmiot wierzy w Boga.
Gimel: prośba o zdrowie.
Daleth: prośba o pomoc w wytrwaniu na dobrej drodze.
He: prośba o nauczenie, jak być dobrym.
Vau: prośba o łaskę.
Zain: prośba o wspomnienie jego ślubów złożonych Bogu.
Heth: oddanie czci Bogu.
Thet: podziękowanie za łaskę.
Iod: zawierzenie Bogu.
Caph: prośba o wyrwanie go z rąk zła.
Lamed: zawsze będzie wierzyć w Boga.
Mem: wierząc w Boga, jest lepszy niż inni ludzie.
Nun: zawsze wyznawał Boga.
Samech: brzydzi się ziemią.
Ain: prośba o zmiłowanie.
Pe: oddanie się Bogu.
Zade: wieczna sprawiedliwość Boga.
Coph: prośba o wysłuchanie.
Res: prośba o wybawienie z ucisku.
Sin: oddaje Bogu wszystkie swoje myśli.
Tau: zawsze będzie chwalić Boga, oby była zawsze ważna dla Boga jego modlitwa.
120. psalm zawsze Bóg spełniał jego prośby, musi żyć między złymi ludzmi.
121. psalm jest nieszczęśliwy i strapiony, zawsze będzie przy nim Pan.
122. psalm dla Boga gotów jest na wszystko.
123. psalm Bóg jest jego zbawieniem i nadzieją.
124. psalm oddanie w opiekę Bogu narodu izraelskiego.
125. psalm wiara, że Bóg nie pozwoli uciskać Izraela przez niewiernych.
126. psalm Bóg jest łaskawy dla Izraelitów.
127. psalm bez Boga nie ma bezpieczeństwa i spokoju.
128. psalm szczęśliwy ten, który się boi Pana.
129. psalm dzięki Panu naród izraelicki przetrwał wszystkie niepokoje.
130. psalm podziękowanie za dobroć Pańską.
131. psalm zaufanie w Bogu.
132. psalm pobożność Dawida.
133. psalm święta zgoda.
134. psalm wezwanie do oddania chwały Bogu.
135. psalm wezwanie do wszystkich do oddania chwały Bogu.
136. psalm wezwanie do wychwalania dobroci Pańskiej.
137. psalm po zdobyciu Jerozolimy przez Nabuchodonora Żydzi zostali
uprowadzeni do Babilonu.
138. psalm podziękowanie za łaskę.
139. psalm w Bogu nadzieja, bezpieczeństwo i pewność.
140. psalm prośba o obronę przed ludzmi złośliwymi.
141. psalm prośba o pomoc w wytrwaniu na dobrej drodze.
142. psalm prośba o pomoc.
143. psalm prośba o wysłuchanie modlitw.
144. psalm podziękowanie za sławę i wyższość nad nieprzyjaciółmi, prośba o
obronę i wyrwanie z rąk ludzi nielutościwych .
145. psalm na wieki będzie chwalić Pana.
146. psalm póki będzie żyć, będzie sławić Pana.
147. psalm wezwanie do wychwalania Pana.
148. psalm wezwanie do duchów nieśmiertelnych, by wychwalały Pana.
149. psalm wezwanie do oddanie czci Panu.
150. psalm wezwanie do wychwalania Pana śpiewem i tańcem.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kochanowski; Psalterz Dawidów 4Kochanowski; Psalterz Dawidów 3RENESANS Jan Kochanowski Czego chcesz od nas Panie (żródło i interpretacja)Jan Kochanowski PieĹ›ni KsiÄ™gi WtĂłrePsałterz Dawidów Psalm5Jan Kochanowski Pieśń świetojańska o sobótcePsałterz Dawidów 1Psałterz Dawidów Psalm3jan kochanowski biografiaEbook Jan Paweł II i krach komunizmu Jan Kochańczykwięcej podobnych podstron