Wszechświat skandynawski składał się z trzech warstw: bogów (górna), ludzi (środkowa) i umarłych (dolna). Bogowie należeli do dwóch głównych dynastii: Asów i Wanów. Ich siedzibą był Asgard, gdzie znajdowała się Walhalla, siedziba boga Odyna. W Walhalli gromadzili się wojownicy polegli w boju, oczekujący z Odynem na ostatnią bitwę przy końcu świata - Ragnarok. Asgard łączył z ziemią tęczowy most. Świat ludzi, Midgard, wyobrażany był w postaci dysku otoczonego oceanem, w którym żył olbrzymi wąż opasujący ziemię. Na najdalszych brzegach oceanu wznosiły się góry olbrzymów Jotunheim, a w nich ich twierdza Utgard. Niżej znajdował się Niflheim, czyli siedziba bogini śmierci Hel i cieni umarłych. Wśród nich wznosił się wielki jesion Yggdrasil, którego gałęzie sięgały nieba, zaś trzy korzenie docierały do Niflheim, Jotunheim i Asgard.

Wizja koÅ„ca Å›wiata wiąże siÄ™ z zagÅ‚adÄ… bogów, czyli ragnarök. PoprzedzÄ… go okrutne, bratobójcze zbrodnie i napaÅ›ci dzikich zwierzÄ…t. Nastanie mroźna zima, aż wreszcie Garm, pies bogini Hel i wilk Fenrir uwolniÄ… siÄ™. Wąż Midgardu opuÅ›ci ocean i zaatakuje ziemiÄ™. Na koniec olbrzymy z Jotunheim, Muspelheim i Niflheim zaatakujÄ… bogów. Olbrzymy zostanÄ… wprawdzie zniszczone, jednak bogowie również zginÄ… w czasie walki - w ten sposób wypeÅ‚ni siÄ™ ich przeznaczenie i nastÄ…pi koniec Å›wiata. Istnieje jednak nadzieja, że ziemia zostanie odnowiona za sprawÄ… Baldura.