SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA
pt.  Jaś i Małgosia
opracowany przez M. Pieleś i E. Kaz
mierczak  Kościsty
Postacie : Jaś, Małgosia, Piernikowa Babka, Rudokitka,
Dziecko I, II, III, IV.
Dziecko I : Gadu, gadu, gadka. Stoi sobie chatka.
Dziecko II : Kto w tej chatce mieszka?
Jaś.
I Małgorzatka.
Dziecko III : Chłopak - próżniak.
Dziecko IV: Panna - leń, nic nie robią cały dzień.
Dziecko I : Chłopak  urwis, panna  trzpiot.
Dziecko II : A łakome niby kot.
Dziecko III : Był to właśnie koniec latka...
Jaś : Niebo jasne, śliczny czas. Pójdz
my, pójdz
my Małgorzatko, na
jagody w ciemny las.
Małgosia : Wez
my ze sobą dwa koszyczki.
Małgosia : Ten  braciszka.
Jaś : Ten  siostrzyczki.
Małgosia : Zawitał nam dzionek i pogodny czas.
Pójdziemy, pójdziemy na jagody w las.
Na jagody, na maliny, na czerniawe te jeżyny.
Pójdziem, pójdziem w las.
Jaś : A ty czarny lesie, a ty lesie nasz!
I skądże ty tyle tych jagódek masz?
I poziomki, i maliny, i czernice i jeżyny.
A skądże je masz.
Małgosia : Uderzyły deszcze, przyszło słonko wraz.
Zarodziła ziemia w dobry, błogi czas.
Te jagody, te maliny, te czernice, te jeżyny
W dobry, błogi czas.
Ach, zbieranie  nudna rzecz!
Jaś : Rzućmy więc koszyki precz!
Małgosia : O, wiewiórka śmieszka, co to w dziupli mieszka!
Baw się, baw się z nami na zielonych ścieżkach.
Jaś : Gońże, gońże z nami leśnymi gąszczami.
Rudokitka : Ach, zabawa  w to mi graj, skoki, pląsy  dla mnie raj!
Jaś, Małgosia, Rudokita : Dalej, śmieszki, na orzeszki,
Dalej razem w las!
Już leszczyna się ugina,
Woła, woła nas.
My, leszczyno, ci ulżymy,
W to nam, w to nam graj!
Wnet orzeszkom poradzimy,
Tylko nam je daj!
Tylko nam je daj!
Jaś : Och, ty jesteś taka zwinna, daj orzeszków, Rudokitko!
Rudokitka : Ej, leniuchy, ejże trzpioty, brać się trzeba do roboty!
Ja orzeszków mnóstwo mam, dzieciom swoim
wszystkie dam.
Małgosia : Stój, wiewiórko, śliczna, ruda, czy zabawa cię
znudziła?
Jaś : Hop, hop, ruda wiewióreczko!
Małgosia : Hop, hop, leśna tancereczko!
Oj, oj, oj ja nieszczęśliwa, dróżka nam się zgubiła...
Jaś ; Ja także jestem w rozpaczy...
Ach, co to znaczy? Przed nami domek niby pałacyk!
Małgosia : Z cukru ściany, z cukru drzwiczki, piernikowe
okienniczki.
Jaś ; Płot z migdałków, próg z migdałków, zjemy sobie po
kawałku.
Małgosia : Drzwiczki słodkie, ściana słodka, zjem sobie
kawałek płotka!
Jaś : Schrupię ja też dachu kawał. Jak zabawa, to zabawa!
Małgosia : Ach, ktoś z chatki wypada!
Jaś : W ręku trzyma dwa kije, pewno nas tu wybije!
Piernikowa Babka: Rzeczy to niesłychane, by ogryzać mi ścianę!
Czy to dzieciom wypada płot z migdałków
objada? Zamknę was na trzy spusty w komórce
ciemnej, pustej. Na trzy spusty, na trzy klucze.
Ja rozumu was nauczę. Stoją tam trzy beczki
Pełne owsa, sieczki. Stoją cztery koszyki pełne
Prosa i gryki. Trzeba przebrać ten owies,
trzeba przebrać te jagły.
A teraz szybko trzpioty, brać się do roboty.
Dziecko I : Oj, wzięły się, wzięły trzpioty, oj, wzięły się do roboty!
Dziecko II : Pracują niestrudzenie calutką noc i dzionek.
Dziecko III : Pracują tydzień cały, nie w głowie im figliki.
Jaś : Trzy beczki już przebrane!
Małgosia : Przebrane trzy koszyki!
Piernikowa Babka : Wypuszczę już panienkę, wypuszczę już
chłopczyka i na drogę wam dam pół słodkiego
piernika. Będzie teraz matusia już pociechę
z was miała.
Jaś i Małgosia : Żegnaj Babko Piernikowa, przed nami daleka droga.
Dziecko IV : Gadu, gadu, dadka. Stała sobie chatka.
Dziecko I : Kto w tej chatce mieszka ?
Dziecko II : Jaś i Małgorzatka.
Dziecko III : Chłopiec teraz grzeczny, panna teraz miła.
Dziecko IV : I tak bajka się skończyła.