Shivananda
YOGA SAMADHI
Sri Swami Shivananda
SAMADHI cz. VI
opracowanie tekstu polskiego Leon Zawadzki
Jog osiaga nastepujace mniejsze sily psychiczne:
uwolnienie od glodu i pragnienia
uwolnienie od skutków goraca i zimna;
uwolnienie od Raga-dwesha;
Dura-darshan czyli jasnowidzenie lub Duradristhi;
Dyra-sravan - jasnoslyszenie lub Dura-aruti i Dura-pravachana;
Mano-dzaja czyli opanowanie umyslu;
Kama-rupa - Jogin moze przybrac dowolna postac;
Ishitvam /Parakaja-Pravesha/ - Jogin moze wejsc w obce cialo;
moze ozywic cialo zmarlego i wejsc w nie przenoszac swa dusze;
Iccha Mritju - smierc zgodnie ze swoja wola;
10.Devanam Saha-Krida i Darshan - widziec Devy i z nimi przebywac;
Yatha-Sankalpa - moze miec cokolwiek zapragnie;
Trikala-Dzanana - znajomosc przeszlosci, terazniejszosci i przyszlosci;
Advandva - znajduje sie poza parami przeciwienstw;
Vak-Siddhi cokolwiek Jogin przepowie, to sie stanie przez
praktyke Satya, proroctwo;
Jog moze zamienic ciezkie metale w zloto;
Kaya Vyuha - moze przybrac tyle cial, ile zechce, by wyczerpac
swa karme w jednym zyciu;
Patala-Siddhi - Jog staje sie panem pragnien, niszczy smutki i chorobe;
Darduri-Siddhi - posiada sile skoku podobnie do zaby
Jog ma wiedze swego przeszlego zycia;
Posiada wiedze konstelacji gwiezdnych i planet;
Posiada sile spostrzegania Siddhis;
Ma wladze opanowywania zywiolów i opanowania Prany;
Kamchari - moze sie przeniesc w kazde miejsce dowolnie;
Posiada wszechmoc i wszechwiedze;
Vayu-Siddhi - Jog wznosi sie w powietrze odrywajac sie od
ziemi;
Jog moze wskazac miejsce, gdzie leza ukryte skarby.
Vayu Siddhi - lewitacja
Wielu kandydatów zblizylo sie do uprawiania Jogi, a zwlaszcza Hatha Jogi i
Kundalini Jogi z mysla o nadzwyczajnych silach, które mogliby otrzymac
dzieki Jodze. Mysl o posiadaniu takich mocy zdaje sie wywierac urok na
bardzo mlodych ludzi, zarówno Wschodu jak i Zachodu. Powazne i pilne
uprawianie Jogi, z twarda dyscyplina i wytrwaloscia, bez watpienia przynosi
obudzenie niezwyklych mocy i pozornie dziwnych doswiadczen, lecz owe
Siddhis, mniejsze czy wieksze - i o tym nalezy pamietac - nie tworza
istotnej i prawdziwej Jogi w glebokim tego slowa znaczeniu. Sa one raczej
oznaka osiagnietego stopnia. To znak postepu, jaki uczen osiagnal; sluza mu
raczej jako potwierdzenie, podobnie jak kamienie milowe, które wskazuja
podróznemu miejsce gdzie sie znajduje.
Lewitacja jest doswiadczeniem, do którego Jog dochodzi, gdy zaczyna osiagac
doskonalosc w Pranajamie. Gdy Prana zaczyna sie poruszac w srodkowym Nadi,
czyli Szuszumnie, nastepuje lewitacja. Ma ona miejsce, gdy Jog z powodzeniem
zatrzymal energie Prany w Szuszumnie, polozonej w stosie pacierzowym.
Poczatkowo energia Prany moze wejsc do Szuszumny, by nastepnie ja opuscic,
nie pozostajac tam. Jednakze przez polaczone dzialanie Pranajamy, Mudry
Bandhy i sily woli Jog stopniowo zmusza energie do pozostania w Szuszumnie.
W tym procesie praktykujacy korzysta równiez z autosugestii. Gdy uda mu sie
zatrzymac energie w Szuszumnie, unosi sie z ziemi w powietrze. Teksty Jogi
wspominaja o trzech stadiach, przez które przechodzi uczen przy osiaganiu
lewitacji. Przy postepie w Pranajamie najpierw doswiadcza obfitego pocenia
sie ciala. Nastepnie przechodzi do stanu, w którym doznaje drzenia ciala, co
daje sie szczególnie odczuwac wzdluz rdzenia. W trzecim stadium cialo odrywa
sie od ziemi i unosi w powietrzu.
Pierwsza wskazówka, ze praktykujacy zbliza sie do tego stanu jest osobliwe
uczucie odrywania sie od ziemi. Odczuwa on to wrazenie nawet wtedy, gdy w
rzeczywistosci jest jeszcze na ziemi. Gdy Prane mocno zatrzymuje sila
woli-wyobrazni, autosugestii, a takze Pranajama wraz z Sadhana, to
zatrzymana Prana zaczyna wznosic sie ku górze. Nastepnie wraz z dziwnym
uczuciem Jog istotnie wznosi sie w powietrze.
Lewitacje wywoluje polaczenie kilku czynników. Glównym jest nadzwyczajna
lekkosc ciala, gdy Prana wchodzi w Szuszumne i tam pozostaje. Jog
rzeczywiscie czuje te niezwykla lekkosc - jest jak piórko; ona tez pozwala
mu uniesc sie z ziemi. Drugim czynnikiem w tym stadium Pranajamy jest
zaczynajaca dzialac Kundalini. Wznoszenie sie w góre Kundalini Shakti
wprawia w ruch cialo, które znajduje sie w niezmiernie lekkim stanie i
stawia bardzo maly opór. Trzecim jest potezne promieniowanie, wychodzace od
Kundalini z czakramu Muladhary. To silne promieniowanie, które ma miejsce w
na skutek obudzenia Kundalini, jest tym czasie poteznie podsycane przez
energie praniczna i rozchodzi sie we wszystkich kierunkach. Bezposrednie
promieniowanie ku dolowi, jak gdyby "uderzenie w ziemie", daje w efekcie
odepchniecie ciala Joga ku górze. Promienie te sa niewidzialne, lecz sa
bezposrednio odczuwane przez joga, który je doznaje. Dzialanie tych promieni
odczuwa sie na podobienstwo "wstecznego kopniecia" ladunku wybuchowego
rakiety, który wypycha ja z wielka sila ku górze. Promieniowanie to dziala w
tak skuteczny sposób dlatego, ze w tym stanie cialo jest faktycznie prawie
niewazkie. Niewazkosc ciala, w polaczeniu z sila Kundalini, podnoszaca go w
góre wraz z pchnieciami promieniowania pozwala przezwyciezyc sile
grawitacji.
Praktykujacy, by osiagnac Vayu Siddhi powinien nieustannie uprawiac
Pranajame. Musi on cwiczyc regularnie trzy razy dziennie Anulema Viloma
Pranajama po 40 cykli w kazdym posiedzeniu przez kilka miesiecy lub lat. To
oczysci Nadis i ulatwi Pranie poruszanie sie w kanale glównym czyli
Szuszumnie. Nastepnie, wraz z dalsza praktyka Bhastriki, razem z Bandhas,
Prana podnosi sie w Szuszumnie, zas dzieki koncentracji i Bandhas jej ruch
ogranicza sie do Szuszumny.
Podczas cwiczen nalezy zywic sie mlekiem i owocami lub tylko dieta ryzowa i
mleczna. Cwiczacy nie powinien zbyt wiele chodzic i wedrowac; powinien
unikac róznego rodzaju wysilków, nadmiernej ilosci snu, radzasowego i
tamasowego pozywienia, wygrzewania sie na sloncu, siedzenia blisko ognia,
zimnej kapieli i calkowitego postu. Nalezy trzymac sie dokladnie
Brahmaczarii.
Praktykujacy, który osiagnal Vayu Siddhi, dotarl tym samym do stadium
Pratjahary.
Wskazówki zywego nauczyciela sa zawsze niezbedne, nawet gdyby nie znajdowal
sie on blisko ucznia. Jesli uczen praktykuje, nie majac takiego praktycznego
przewodnika, lub nie jest w stanie wejsc w stycznosc z mistrzem, to powinien
modlic sie do Boga lub swego Guru o oswiecenie i usuniecie przeszkód.
Wiara w jogowe Szastry i Guru jest wielce istotna. W przeciwnym razie uczen,
nie mogac osiagnac pozadanych wyników, opuszcza Joge, twierdzac, ze jest to
szarlataneria.
Cierpliwosc, wytrwalosc to kolejne wazne czynniki dla powodzenia w Jodze.
Trzeba prowadzic zycie czyste i cala swa dzialalnosc poswiecic Panu.
Kaya - Sampat
Jog przez Hatha Joge otrzymuje doskonale cialo fizyczne. Doskonalosc ciala
polega na pieknosci, wdzieku, sile i na diamentowej twardosci. Sila
znoszenia niezmiernego zimna i ciepla [Titiksha], sila zycia bez wody i
pozywienia oraz inne moce ujete sa w kategorie Kaya - Sampat czyli
doskonalego ciala.
Skoro cialo Hatha Joga jest doskonale i trwale, jego umysl jest równiez
zrównowazony i skoncentrowany. Uprawa Dharany i Dhyany osiaga on najwyzszy
szczebel jogowej drabiny i przez Jogowa Samadhi - niesmiertelnosc.
Jog, który doszedl do najwyzszego stadium bedzie posiadac wszystkie rodzaje
tajemnych sil.
Samyama prowadzi do tajemnych wladz
Trzy: Dharana - Dhyana - Samadhi razem tworza Samjame. Te trzy sa bardziej
wewnetrzne niz Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara. Jednak nawet ta
Samyama jest - wobec Samadhi bez zalazka - zewnetrzna.
Wraz z osiagnieciem Samyamy pojawia sie stan poznania - wiedzy:
Samyama na Sloncu - wiedza o Wszechswiecie;
Samyama na Ksiezycu - wiedza o Gwiezdnym Kosmosie;
Samyama na Gwiezdzie Polarnej - wiedza o ruchu gwiazd;
Samyama nad sila slonia oraz innych silach naturalnych - jog otrzymuje te
sile i moze nia dysponowac;
Samyama nad ksztaltem ciala, gdy sila laczna zostanie powsciagnieta,
wyhamowana, a wiez miedzy okiem (tattva wzroku) a swiatlem rozdzielona -
cialo staje sie niewidoczne, znika;
Samyama nad graficznymi znakami, podpisami innych ludzi - wiedza o ich
umyslach;
Samyama na krótkim odcinku czasu - umiejetnosc rozrózniania;
Samyama na zwiazkiem miedzy uchem (tattva sluchu) a eterem - boskie
slyszenie;
Samyama nad zwiazkiem miedzy eterem a cialem - jog osiaga lekkosc puchu
bawelny i posiada moc przenikania przez eter (powietrze);
Samyama nad trzema modyfikacjami umyslu - wiedza przeszlosci i przyszlosci;
Samyama na bezposrednim postrzeganiu Samskar (wrazen umyslu) - wiedza o
poprzednim wcieleniu;
Samyama nad moca poznania istotnej wlasnej natury - egoizmu, cech, zamiarów
i stanów umyslu a opanowanie tych zmyslów i ich organów; nastepnie cialo
otrzymuje moc poruszania sie z szybkoscia mysli, spostrzegania Indriyas oraz
opanowania natury.
Osiagnawszy panowanie nad Udana Vayu, Jog nie bedzie mial zadnej lacznosci z
woda, blotem, cierniami i moze umrzec dowolnie; przy opanowaniu Samana Vayu
osiaga promieniujaca jasnosc.
Samyama nad przyjaznia i cnotami - pojawia sie moc przenoszenia tychze na
inne istoty;
Samyama nad odrebnoscia Sattvy od Purushy - wszechpotega i wszechwiedza;
[natomiast] doswiadczenie zjawia sie z powodu braku rozrózniania miedzy
Sattva a Purusha, które sa absolutnie odrebne od siebie;
Samyama nad rozróznianiem slowa - znaczenia - poznania, które (zazwyczaj)
wzajemnie sie przenikaja a sa doswiadczane w ich jednosci z powodu
podobienstwa, - wiedza o znaczeniu dzwieków i glosów wszystkich zywych
istot;
Karma jest dwojakiego rodzaju: pierwszy rodzaj przynosi owoce w
terazniejszosci, drugi - przynosi owoce powoli, w pózniejszym czasie;
Samyama nad tymi lub innymi zlowieszczymi znakami - Jog poznaje czas swojej
smierci;
Samyama nad czakramem w okolicy pepka - znajomosc ciala;
Samyama nad czakramem w glebi gardla - zanik glodu i pragnienia;
Samyama nad swiatlem glowy - Darshan Siddhi;
Samyama nad sercem - wiedza czyli poznanie umyslu;
Samyama nad Kurma Nadi -trwalosc i stalosc ciala;
Samyama nad wewnetrznym swiatlem Serca - znajomosc subtelnego, tajemniczego
czyli ukrytego i odleglego;
Samyama nad soba samym a wiedza o Purushy, z której mozna skorzystac w
stosunku do innej duszy - Purushy; z tej Samyamy rodzi sie przez intuicje
umiejetnosc jasnoslyszenia, subtelny smak i subtelny wech;
moc intuicji sprawia, ze przychodzi wiedza o wszechmadrosci; umysl Joga i
jego duch wchodzi w inne cialo, a to na skutek rozluznienia wiezów
przyczynowych i dzieki znajomosci metod przechodzenia;
Samyama nad forma prosta, forma subtelna, zasadnicza natura, nad cechami i
celami zywiolów a opanowanie zywiolów; z tego -osiagniecie osmiu wyzszych
Siddhis, doskonalosc ciala i nietamowanie jego funkcji; doskonalosc ciala
oznacza piekno, wdziek, sile i trwalosc granitu.
Powyzsze Siddhis sa przeszkoda w osiagnieciu Samadhi, sluza jednak do
przekraczania [uwarunkowan] umyslu. Rezygnacja z tych Siddhis pozwala na
zniweczenie wiezów niewoli, co przynosi Kajvalye.
A gdy Adept Jogi zapraszany jest przez Boskie Istoty, skoro pojawia sie dlan
mozliwosc kontaktu z niepozadanymi, to Jog powinien odrzucic te mozliwosc
ponownego przywiazania, usmiechu i szczesliwosci.
Doswiadczenia Dznana Jogi
Uczen Dznana Jogi niweczy wszelkie mysli o przedmiotach. Przez swe
rozpoznawanie unicestwia on ciemnosc, wówczas pojawia sie dlan promieniujace
swiatlo.
Doswiadcza zawrotu glowy.
Przechodzi nastepnie próznie - Akasha.
Potem zjawia sie Moha - Zludzenie. Te Mohe rozprasza Dznana Jog przez
badanie, czyli Viczare.
Przechodzac tak przez stany ciemnosci, swiatla, snu i Mohy medrzec w koncu
osiaga stan Nirvikalpa Samadhi. Teraz raduje sie on absolutnym spokojem.
Osiaga prawdziwa Dznane. Staje sie oceanem wieczystej Dznany i
wszechprzenikajaca Absolutna Swiadomoscia.
Siedem stanów Dznany
Siedem stanów Dznany to Subhecccha, Viczarana, Tanumanasi, Sattvapati,
Asamsakti, Padarthabhavana, Turiya.
Subhecccha - gdy sie odczuwa niewiedze i szczerze pragnie sie osiagnac
duchowa wiedze.
Viczarana - gdy posiada sie przekonanie o bezwartosciowosci swiata i gleboko
rozmysla sie nad metoda usuniecia niewiedzy i osiagniecia duchowego
poznania.
Tanumanasi - gdy umysl staje sie tak nikly i cienki jak nic, a skupia sie
intensywnie w kontemplacji duszy.
Sattvapati - gdy umysl sie oczyszcza (Sattvika) i utwierdza w Jazni dzieki
przedluzonej kontemplacji.
Asamsakti - gdy czlowiek odlacza sie calkowicie od swiata obiektywnego
dzieki poznaniu Jazni.
Padarthabhavana - gdy sie rozumie, ze rzeczy tego swiata nie sa realnymi i
materialnymi rzeczami, lecz tylko Jedynym Brahmanem.
Turiya - gdy sie urzeczywistnia Niepodzielnosc (Akhanda), Jedyna Zasade
(Ekarasa), Sat-Czit-Anande oraz calkowicie zaprzecza i neguje wszelka
odrebnosc swiata. Ten stan Turiya nazywa sie stanem Dzivanmukti czyli
wyzwoleniem sie za zycia.
Dojmujace pragnienie, które powstaje w czlowieku, by osiagnac Moksze badz
zazywac Szczescia (obojetnosc na zmyslowe przyjemnosci), studiowac
Atma-Dznana-Szastry, polaczyc sie z tym, który poznal Brahmana - oto stan
pierwszy czyli Subheccha. Kandydat posiadajacy cztery sposoby Wyzwolenia
slyszy Sruti i znaczenie Tat Tvam Asi Mahavakya u stóp Guru i nastepnie
gleboko rozmysla nad tym, co uslyszal - to jest Viczarana czyli stan drugi.
Przez uprawianie tych dwóch stanów umysl dowolnie skupia sie na Brahmanie.
Staje sie on jak nic, powstaje Brahmakara Vrtti - jest to stan trzeci zwany
Tanumanasi. Nastepnie przez uprawianie wszystkich powyzszych trzech procesów
(poznawczych) dokonuje sie wykorzenienie wszystkich pragnien i rozwija sie
Tattva-Dznana, umysl napelnia sie czystoscia czyli Sattva - jest to czwarty
Bhumika zwany Sattvapati. Umysl stopniowo stapia sie z Brahmanem. W piatym
stanie czyli Asamsakti umysl nie laczy sie juz (nie posiada polaczenia) z
przedmiotami oraz z ich Samskarami i Sankalpami. Nastepnie przychodzi stan
szósty - Padathabhavana: zanika (ginie) wszelkie postrzeganie przedmiotów
wewnetrznych i zewnetrznych (Abhava Pratoti). Jesli Dznani w ogóle postrzega
jakies przedmioty (ma w ogóle jakies spostrzeganie przedmiotów), to tylko
przez widoczne pobudzanie innych. W Turiya - stanie siódmym - Dznani tonie w
szczesliwosci Atmy, jest on calkowicie pozbawiony wszelkiego pojecia
róznorodnosci.
Ten, kto dziala w pierwszych trzech stanach (Bhumikach) nazywany jest
Mumukszu; kto dziala w czwartym Bhumika nazywa sie Brahmavid. Dzialajacy w
piatym Bhumika zwany jest Brahmavidvara, w szóstym zwie sie
Brahmavidvariyan. Kto znajduje sie w siódmym Bhumika zowie sie
Brahmavidvarishtha.
Tylko Dznani czwartej i piatej Bhumiki moze dzialac w swiecie. Dznani
szóstej i siódmej Bhumiki, jesli pragnie podniesc swiat, musi zejsc do
czwartej i piatej Bhumiki.
Dznani calkowicie siódmej Bhumiki, który nie ma najmniejszej nawet
przytomnosci ciala, nie moze zyc dluzej niz 2 do 14 dni. Po 14 dniach cialo
opadnie (jak lisc z drzewa istnienia).
Isvara ma podwójna swiadomosc. Tylko podczas kosmicznej Pralayi ma on czysta
Nirvikalpa swiadomosc. Dznani, aby przejsc do stanu siódmej Bhumiki, musi
porzucic wszelkiego rodzaju dzialalnosc swojej Lokagraha.
Ludzi posiadajacych troche Tapasu, majacych Vairagye Titiksze i opanowanie
fizycznego ciala oraz jego ruchów myli sie i miesza z medrcami siódmego
stanu Bhumiki. Dznanin siódmego stanu Bhumika jest bardzo, bardzo rzadko
spotykany.
Podwójna swiadomosc Dzivanmukty
Dzivanmukta jest Wyzwolonym Medrcem. Jest wolny od sidel narodzin i smierci.
Jest juz za zycia wyswobodzony. Odrzucil wszystkie wiezy egoizmu, zadzy,
gniewu, zawisci, samolubstwa, pychy, upodoban i niecheci, rozweselenia i
depresji. Wolny jest od zwatpienia, nie ma niczego, co móglby poznac i
osiagnac. Posiada najwyzsza wiedze Brahmana.
Dzivanmukta posiada podwójna swiadomosc: moze on pograzyc sie w Samadhi,
moze zas pracowac jak zwykly czlowiek dla dobra swiata. Wewnetrznie posiada
on Bhava czyli umyslowa postawe: Jestem Swiadkiem, nie jestem dzialajacym,
nie jestem uzytkownikiem. I dlatego moze byc zajety w Lokasangraha lub byc
narzedziem woli kosmicznej jako oddzielny posrednik. Swiat jest dla niego
mirazem. Jak dziecko uzywa on przedmiotów zmyslowych ofiarowanych mu przez
innych. Nie psuja go one, bowiem swiadomosc jego tkwi korzeniami w
Brahmanie. Widzi on ten swiat jakby we snie.
Dzivanmukta jest podobny do czlowieka siedzacego na murze. Z jednej strony
jest uwarunkowane istnienie w swiadomosci tego swiata, z drugiej -
nieuwarunkowana calkowita swiadomosc. Czlowiek siedzacy po jednej stronie
swiata nie jest w stanie widziec, co sie dzieje po drugiej. Czlowiek swiata
nie moze posiadac wiedzu Brahmana. Podobnie i Videhamukta, którego
indywidualnosc jest calkowicie zanurzona w Brahmanie, nie moze zdawac sobie
sprawy ze swiata dla niego nieistniejacego. Jesli jego cialo ma nadal
funkcjonowac, musza je karmic i troszczyc sie o nie inni. Videhamukta nie
jest przeto w stanie zajmowac sie dobrem swiata.
Podwójna swiadomosc Dzivanmukty stawia go w polozeniu czlowieka, który
swiadomie przebywa w obu sferach. Jego wyzsza swiadomosc nie moze ulec
zachwianiu. Jednakze dla dobra ludzkosci zatrudnia on czesc swej swiadomosci
w sferze dzialania dla dobra swiata. Idealnym przykladem posiadajacego
podwójna swiadomosc jest Kriszna.
Samadhi-Dznani i Vyavahara-Dznani
Dznani posiada poznanie jednosci Jazni. Ten natomiast, kto ma
Vyavaharaapeksha - pragnienie Vyavahara dla dzialania w swiecie - i pracuje
w tym swiecie, jest Vyavahara-Dznani. To pragnienie pracy zalezy od jego
Prarabdha. Uzywa on swego ciala jako narzedzi, jak ciesla uzywa swych
instrumentów. Posiada on takze Triputi, lecz caly swiat widzi w sobie.
Niczego nie widzi on na zewnatrz, tak jak inni. Widzi on przez swa Divya
Dristhi lub Dznana Chakshus, a nie oczyma fizycznymi. Czlowiekowi tego
swiata z praktycznymi Buddhi jest bardzo trudno uzmyslowic sobie, jak Dznana
widzi fizyczny wszechswiat podczas swej pracy. Slad, zrobiony przez wlozenie
kija do wody nie jest tak gleboki i trwaly jak slad zrobiony tym samym kijem
w grzaskiej ziemi. Podobnie jest z dwoma typami Dznanich: w Vyavahara-Dznani
wrazenie Nirvikalpa Samadhi czyli Brahmakari Vrtti nie jest takie trwale,
glebokie i ciagle jak to w Samadhi-Dznani. W pierwszym jest ono podobne do
odbicia w wodzie, w drugim do odbicia w ziemi. Jest ono nieprzerwane i stale
jak staly strumien oliwy. Vyavahara-Dznani wie, ze to jest Vishtha
(nieczysta materia), ze to jest pasta sandalowa, to jest glupiec, to jest
czlowiek inteligentny, to jest powodzenie, to jest upadek, to jest lotr, a
to czlowiek uczciwy; lecz ich uczucia go nie dotykaja. Nie unosi sie on
radoscia, gdy go spotykaja powodzenia, ani nie ulega depresji, gdy mu sie
nie powodzi. Nie kocha on czlowieka uczciwego, ani nie nienawidzi lotra. W
tym znaczeniu ma on Sama Dristhi - jednakowe widzenie. Vyavahara-Dznani
odczuje ból, gdy mu odetna palec, lecz Samadhi-Dznani nie doswiadczy go ani
troche, gdy mu beda amputowac noge. Przypadek Shama Tabriez z Multan móglby
sluzyc jak aktualny przyklad prawdy powyzszego twierdzenia: gdy go
obdzierano ze skóry, smial sie i mówil Analhag! Analhag! - Jestem Nim!
Jestem Nim!
Vyavahara-Dznani widzi nazwy i formy, lecz Samadhi-Dznani wycofuje sie ze
Wszechswiata i w ogóle nie widzi nazw ani ksztaltów. Obydwa typy Dznanich
posiadaja te sama wiedze, lecz Samadhi-Dznani zazywa wiecej szczesliwosci
(Ananda) niz Vyavahara-Dznani.
Samadhi-Dznani jest wiecznie pochloniety Brahmanem, nie widzi nazw ani form.
Swiat calkowicie znika dla niego. Nie moze on pracowac. Jest Paramhansa.
Doswiadcznia Radza Joga
Radza Joga wchodzi na drabine Jogi stopniowo, krok po kroku. Stale
uprawianie koncentracji i medytacji sprawia, ze umysl jego jest
przeswiecajacy i czysty jak krysztal. Odslania on kazdy przedmiot, ku
któremu sie skieruje. Tak jak bialy krysztal zabarwia sie na kolor
przedmiotu przed nim postawionego, tak równiez umysl jednoczy sie z
przedmiotem mu przedstawionym. Ten proces nazywa sie Samapatti. Umysl
poddaje sie Tranmaya Parinama: wchodzi w jednosc z przedmiotem. Nastepuje to
przy glebokim Samadhi.
Sabija Samadhi
Gdy umysl jednoczy sie z prostym obiektem, laczac sie ze slowem, znaczeniem
lub idea - nazywa sie to Savitarka Samadhi. W tym stanie, dzieki obecnosci
Radzasu, umysl nie odróznia slowa od znaczenia i idei-Vrtti, czyli nie jest
wolny od zmieszania i wyobrazni; np. jesli skupiacie sie na krowie -
myslicie o krowie, pózniej o znaczeniu slowa a nastepnie o idei w nim
zawartej. Slowo krowa miesci sie, tkwi w jezyku. Idea krowy istnieje w
mózgu. Te trzy rózne rzeczy zlewaja sie i dzieki szybkosci umyslu okazuja
sie caloscia.
Jog, uprawiajac Savitarka Samadhi, stopniowo usuwa Radzas, który przez
ozywienie przeszlych Samskar tworzy pamiec. Pamiec przynosi asocjacje
zwiazku, nazwy, ksztaltu, znaczenia itp. przedmiotu. W Nirvitarka Samadhi
zdolnosc pamieciowa jest zahamowana; przedmiot swieci w swej samoistnej
postaci, pozbawiony slowa (nazwy), znaczenia (formy) i idei (dzialalnosci
umyslowej).
Wraz z poglebieniem Nirvitarka Samadhi, umysl (Czitta) Joga wchodzi w sfere
przedmiotów subtelnych, takich jak Tanmatry - subtelnego eteru, powietrza
(wiatru), ognia itd. Jog medytuje nad rzeczami subtelnymi przy pomocy czasu,
przestrzeni i cech (atrybutów). Umysl nie ustala sie sam, bezposrednio na
subtelnym przedmiocie. Idzie on boczna droga przez asocjacje czasu,
przestrzeni itd. Stan ten nazywa sie Savichara Samadhi.
Gdy Jog jest w stanie ekstrahowac subtelne pierwiastki z czasu, przestrzeni
i przymiotów (cech) oraz medytuje nad nimi w ich czystej postaci (takich,
jakimi one sa) osiaga on Nirvichara Samadhi. Jasnosc umyslu znacznie sie
zwieksza.
Gdy Czitta przebrnie przez morze grubych i subtelnych przedmiotów, swieci on
jedynie przez Vrtti Aham Asmi - Jestem. Tu przedmiotem Samadhi jest Sattva
górujaca nad Ahamkara czyli zasada ego. Pierwotna Ahamkara jest zródlem 11
zmyslów - pieciu subtelnych elementów oraz ich efektów, pieciu grubych
elementów i umyslu. To, z powodu doznawanej radosci, nazywa sie Saananda
Samadhi. Jest to wyzszy stan Nirvichara Samadhi.
W najwyzszym stadium Nirvichara Samadhi, Czitta - umysl Joga samym tylko
Vrtti Asmi Am. Sattva-Czitta czyli Asmita lub Mahat jest podpora,
podtrzymaniem dla Samadhi. Asmita jest to stan czystego umyslu (Czitta)
oswieconego przez swiadomosc, zawierajacy zalazek Ahamkara (ego - zasada).
To Samadhi znane jest jako Sasmita Samadhi.
Wszystkie te 6 Samadhi nazywaja sie Sabija Samadhi lub Samadhi z zalazkiem
czyli podpora. Te 6 Samadhi sa to Samadhi nizsze, znane jako Samprajnata lub
Sabija albo Saalambana Samadhi.
Ritambhara Prajna
Gdy Nirvichara Samadhi sie poglebia, przejawia sie jego wyzsze stadium
Sasmita Samadhi. Jog osiaga swiatlosc Czitty. Niejasnosc Radzasu i zaslony
Tamasu znikaja. Sri Vyasa tak opisuje ten stan: Wznióslszy sie do krainy
Prajny - intelektu zrodzonego z Samadhi - Jog, który unicestwil swój smutek,
widzi innych pograzonych w trosce, jak czlowiek z wysokiej skaly, który
oglada innych nizej.
Intelekt, zrodzony z tego Samadhi, nazywa sie Ritambhara, jako ze posiada on
Prawde [pelny jest Prawdy]. W tym stanie na ma sladu zludzenia, falszywej
wiedzy lub niewiedzy.
Rita i Satya to synonimy, jednak istnieje miedzy nimi mala róznica. Satya
jest faktem pojeciowym, Rita jest faktem postrzegalnym. Wyrazu Rita uzyto
tu, aby zaznaczyc bezposrednia realizacje Prawdy.
Ritambhara Prajna przewyzsza wszelka swiatowa wiedze, czy to osiagnieta
przez bezposrednie spostrzezenia zmyslowe lub wnioskowanie, czy przez pisma
i powiedzenia medrców badz swietych, poniewaz to, co oswieca intuicyjny
intelekt Joga, nie moze byc poznane przez slabe rozumowanie badz proste
spostrzeganie za pomoca zmyslów. Czlowiek chodzi w ciemnosciach, dopóki nie
osiagnie swiatla intuicji. Ritambhara Prajna jest podobna do Vivekakhyati.
Vivekakhyati
Asmita jest stanem Czitta oswieconego przez swiadomosc i miesci w sobie
zalazek zasady ego (Ahamkary). Sila niewiedzy zawartej w drobnej ilosci
Tamas Sattvic-Czitty, lub Mahat, Purusha utozsamia sie z Czitta. W
konsekwencji rodzi sie Asmita-Klesha czyli zgryzota egoizmu i jest ona
przyczyna innych strapien, takich jak przywiazanie, nienawisc, kurczowe
trzymanie sie zycia a takze wszystkich samolubnych czynów i ich owoców,
narodzin, zycia i uzywania. Vivekakhyati jest to wiedza rozrózniajaca miedzy
Purusha a Czitta, wiedza ta niweczy Asmita-Klesha. Ogien wiedzy spala
wszystkie zalazki strapien. Jak spalone ziarno nie kielkuje, tak samo
Samskary czyli wrazenia bolesci, zmartwien spalone przez ogien Vivekakhyati
nie kielkuja.
Viveka jest to rozróznianie miedzy prawdziwym widzem a widzeniem. Khyati
znaczy wiedza. Vivekakhyati jest to wiedza rozrózniajaca miedzy Czitta a
Purusha. Innymi slowy, jest to wiedza bezposrednia. Ja jestem czyms róznym
od ciala, zmyslów, umyslu, rozumu itd.
Vivekakhyati jest najwyzsza sattviczna odmiana Czitty. Tak jak odbicie
czyjegos drogiego oblicza w lustrze nie jest realne, tak wlasnie wiedza o
ja, która powstaje w najsubtelniejszy sposób z Czitty, nie jest realna. Nie
jest to Swarupa_Sthiti czyli przebywanie w swej wlasnej naturze.
Uprawiajac Para-Vairagya czyli najwyzsza beznamietnosc, Jog równiez odwraca
sie od tej Vrtti i pozostaje w Swarupa czyli w Istotnej Naturze.
Vivekakhyati znane jest równiez jako Parasankhyan czyli wiedza rozrózniajaca
lub gleboki wglad.
Dharma-Megha-Samadhi
Jog pozbawiony pasji równiez wzgledem wiedzy rozrózniania osiaga
Dharma-Megha-Samadhi - Oblok Cnoty - dzieki stalemu naplywowi wiedzy
rozrózniajacej.
Gdy Vivekakhyati czyli wiedza rozrózniania udoskonali sie, Kleshy sa juz jak
spalone ziarna, które utracily moc kielkowania. Nawet Samskary z przeszlych
zywotów sa spalone. Na poczatku [praktyki] ujawniajace sie [wychodzace,
pojawiajace sie] Samskary przerywaja naplyw Vivekakhyati. Gdy Vivekakhyati
sie wzmocni i udoskonali przez rozwój Para-Vairagya, czyli najwyzsza
obojetnosc wzgledem wszystkich Siddhi, osiaga sie Dharma-Megha-Samadhi.
Jog posiada najwyzsze oswiecenie we wszystkich miejscach i we wszystkich
warunkach. Ci, którzy biegna za Siddhi, sa jeszcze przywiazani. W ich
przypadku naplywowi Vivekakhyati przeszkadzaja Vyuthana-Samskary czyli
ujawniajace sie [wychodzace, pojawiajace sie] wrazenia, wywolane
przywiazaniem do Siddhi.
Owocem tego chwalebnego Samadhi jest usuniecie wszystkich Klesha i Karm.
Zgryzot, smutków czyli Klesha jest piec: niewiedza, egoizm, zbytnie
przywiazanie, odraza i zwiazanie z zyciem. Karm jest trzy: biala lub czysta,
czarna lub brudna oraz mieszana. Kto osiagnal Dharma-Megha-Samadhi jest
Dzivanmukta - wyzwolony za zycia. Jego czyny nie sa ani biale, ani czarne.
Jest on wolny od wiezów Karmy. Nie ma powodu obawiac sie o jego upadek. Nie
istnieje dlan mozliwosc ponownych narodzin. Zalazki Samskary sa calkowicie
spalone.
Dharma-Megha prowadzi do Kaivalyi przez Asamprajnata czyli Nirbija Samadhi.
Stan Czitty - Prashanvahita
Samskary (wrazenia) Samadhi sa potezniejsze niz Samskary wychodzace ze
stanów umyslu. Jog podczas regularnej praktyki Samadhi niweczy wszystkie
wystepujace Samskary.
Uprawianie Samadhi stwarza potezne Samadhi Samskary. Niwecza one swiatowe
Samskary, Raga-Dvesha - przywiazanie i odraze [lgniecie i awersje]. Jog,
wraz ze zniweczeniem zanikajacych Samskar, doswiadcza glebszych Samadhi i
tworzy wiecej sily dla unicestwienia swiatowych Samskar Czitty. Z biegiem
czasu osiaga on Vivekakhyati czyli wiedze rozrózniajaca. Wrazenia
Vivekakhyati niwecza wszystkie wychodzace [pojawiajace sie, ujawniajace sie]
Samskary. Lecz nawet Samskary Vivekakhyati sa kontrolowane przez uprawianie
Para-Vairagya czyli najwyzsza beznamietnosc.
Samskary Para-Vairagya znane sa jako Samskary Sesha - osad Samskar, czyli
pewna pozostalosc ostateczna, poniewaz zatrzymuja one, klada tame wszystkim
innym Samskarom.
W Nirbija Samadhi czyli w najwyzszej formie nadswiadomosci istnieja jedynie
Para-Vairagya Samskary. Sa one kontrolujacymi modyfikacjami Czitty.
Jog wnosi zwiekszone opanowanie modyfikacji w swa Czitte (Nirodha Parinama)
przez uprawianie stopniowego zanikania zjawiajacych sie w niej zmian.
Guny nie moga istniec nawet przez moment bez zmian. Dwa rodzaje zmian maja
miejsce w Czitta: zewnetrzna i wewnetrzna. Zewnetrzne zmiany pojawiaja sie
przez rózne obiektywne Vrtti umyslu, podczas gdy wewnetrzne maja miejsce w
Sattva-Czitta w formie spokojnego i lagodnego naplywu (pradu).
Podczas uprawiania Nirodha-Samskary - wrazen kontrolnyc, Samskary Vyuthana -
wrazenia wychodzace sa wstrzymane. Nirodha-Samskary, bedac przez to wolne od
zahamowan i przeszkód Vyutthana-Samskara plyna w nieprzerwanym nastepstwie
Sattva Czitta. To jest znane jako spokojny naplyw (prad) (Prashanavahita)
Czitty.
Nirbija Samadhi
W Samprajnata Samadhi jest pewna podpora dla umyslu (Czitty), lecz
Asamprajnata Samadhi nie ma tego punktu zaczepienia. Dlatego jest to znane
jako Nirbija czyli bez zalazka (przyszlych narodzin).
W najwyzszym stanie Samprajnata Samadhi jest tylko jedno Vrtti w Czitta -
Vrtti-Vivekakhyati, lecz w Asamprajnata Samadhi nawet to Vrtti jest
zahamowane przez uprawianie Para-Vairagya czyli najwyzszej obojetnosci,
beznamietnosci. Jogin osiaga stan Dzivanmukta przez Asamprajnata Samadhi,
które jest koncem wszystkich obowiazków i wysilków.
Asamprajnata, Nirodha, Nirbija, Niralamba - wszystkie te nazwy odnosza sie
do najwyzszego stanu swiadomosci.
Jak ogien, strawiwszy material opalowy, gasnie, tak Samskary Nirodha Samadhi
po zniweczeniu wszystkich Vyutthana-Samskar, automatycznie gina. Potem
nastepuje Kaivalya. Prakriti wchlania Guny Czitty.
Swarupa-Avastha i Swarupa-Sthiti
Avastha jest stanem przejsciowym, podczas gdy Sthiti jest zalozeniem stalym.
W Nirodha Samadhi Jogin osiaga Swarupa Avastha, lecz tak dlugo, jak nie
opanowal stanu umyslu Nirodha, nie mozna powiedziec, ze ustalil sie
[ugruntowal] w Swarupa.
Na przyklad, czlowiek w stanie umyslu Vikshpita, po pewnym wysilku osiaga
Ekagrata czyli skupienie na jednym punkcie. To jest Ekagrata-Avastha. Nie
jest to Ekagrata-Sthiti, poniewaz nie jest on jeszcze ustalony [ugruntowany]
w tym skupieniu, beda tylko w stanie Vikshpita. Bedzie sie on jeszcze
rozpraszal róznymi Vrrtis. Roztargnienie jest jeszcze dla niego rzecza
naturalna, poniewaz skupienie wymaga wysilku.
Avastha czyli stan osiaga sie przez wysilek, lecz Sthiti jest osiagnieciem
[stanem] naturalnym. Gdy opanowanie wszystkich Vrtti Czitty staje sie -
dzieki nieprzerwanemu praktykowaniu [uprawianiu] - naturalne i spontaniczne,
to mozna je uwazac za Nirodha Sthiti lub Swarupa Sthiti. Dlatego nalezy
[musi sie] cwiczyc Nirodha Samadhi dopóki nie osiagnie sie Swarupa Sthiti.
Dzivanmukta jest stale zanurzony w Atmanie. Nazywa sie on Sthita-Prajna -
czlowiek o stalej madrosci.
Medrzec, nawet gdy jest zajety dzialaniem, tkwi stale w swym Swarupa czyli
Atmanie. Jest on nieprzerwanie Sahaja-Samadhi - w naturalnej nadswiadomosci.
Pracuje on jako narzedzie Pana, wypelniajac jego wole dla dobra Kosmosu.
ZIARNA I OWOCE JOGI
Droga Karma Joga
Bezosobowa praca - sluzba dla ludzkosci - jest ziarnem. Narayama Bhava -
poczucie, ze wszystkie stworzenia sa przejawem Boga i ja sluze Bogu we
wszystkich istotach - jest deszczem rzesistym. Rozwarcie serca to kwiat.
Czystosc serca to owoc.
Droga Bhkati Joga
Poboznosc to ziarno. Wiara - korzenie. Sluzba Bhagavata to obfity deszcz.
Zjednoczenie z Panem to owoc. Nishta to nasienie. Bhava to roslina. Maha
Bhava to kwiat. Prem, czyli boska milosc ku Panu, to owoc.
Droga Hatha Joga
Asana to ziarno. Pranayama to korzen. Regularna praktyka to rzesisty deszcz.
Czerstwe zdrowie to kwiat. Skoncentrowany w jednym punkcie umysl [Ekagrata]
to owoc.
Droga Radza Joga
Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara to ziarna. Dharana
[koncentracja] - korzenie. Isvara Pranidhana [samooddanie sie Bogu] to
obfity deszcz. Dhyana [kontemplacja] - kwiat. Asamprajnata Samadhi
[medytacja] - to owoc.
Droga Dznana Joga
Viveka [rozróznianie] to nasienie. Vairagya [obojetnosc] - korzen. Laska
Guru - to deszcz rzesisty. Brahma Dznana [ wiedza Jazni - to kwiat. Moksha
to owoc.
Sri Swami Shivananda
SAMADHI
opracowanie tekstu polskiego Leon Zawadzki
Ramanadom Potrójna Beskid Polska
1963-2003
Biblioteka Wiedzy Potrójnej
SWAMI SHIVANANDA (1887 - 1963)
Himalajski mistrz jogi urodzil sie 8 wrzesnia 1887r. o godz. 4.53 w
Pattamadai, Indie.
Powszechnie uznany za najwiekszego mistrza hatha i radza jogi dwudziestego
stulecia. Osrodek Shivanandy w Rishikes, w Himalajach u zródel Gangesu,
zwany Lesnym Uniwersytetem Vedanta Yoga, uwazany jest za najlepsza uczelnie
jogi. W osrodku tym wyksztalcenie otrzymali uczniowie i sukcesorzy
Sivanandy - Swami Chidananda, Baba Sita Ram Das Onkarnath, Swami
Vishnudevananda, którzy po smierci mistrza poprowadzili zalozone przez niego
Divine Life Society.
Z wyksztalcenia lekarz medycyny. Jego mistrzem jogi byl Swami Viswananda. W
1924r. zostal przyjety do Zakonu Sanyasinów, jogów calkowicie poswiecajacych
sie praktyce duchowej.
W 1936r. zalozyl Stowarzyszenie Boskiego Zycia - znane na Zachodzie pod
nazwa Divine Life Society.
Autor znakomitych podreczników z teorii i praktyki jogi, m.in. Kundalini
Yoga, Sadhana, Samadhi.
Uniwersytet Shivanandy byl i jest nadal odwiedzany przez wielu przybyszów z
calego swiata, szczególnie lekarzy, praktyków jogi, instruktorów i mistrzów.
W uczelni przekazywana jest wiedza o anatomii czlowieka, o praktycznych
cwiczeniach jogi ukierunkowanych na calkowite opanowanie ciala i umyslu, o
technikach sakralnej sztuki Kundalini Yoga.
Tekst Shivanandy Samadhi jest przekazem wiedzy o najwyzszych osiagnieciach
praktyki jogicznej. Logonia opublikowala I-VI czesci czyli calosc tego
Traktatu o Samadhi-Joga.
Poklon i podziekowanie dla Guru Shivanandy.